Suidae lexicon

241 Παντὸϲ μᾶλλον: ἀντὶ τοῦ πάντωϲ.

242 Πάντοϲε: πανταχοῦ.

243 Παντουργῷ: πάντα πράττοντι καὶ μηδὲν ὑποϲτελλομένῳ· ἢ πανούργῳ καὶ ἀναιδεῖ Σοφοκλῆϲ· φωτὶ παντουργῷ φρέναϲ ἔπραξαν ἀνδρὸϲ τοῦδ’ ἀπώϲαντεϲ κράτη.

244 Πάντωϲ: παντελῶϲ. οὐδὲ μνήμαϲ ϲύγε πάντωϲ νικήϲειϲ.

245 Παντοίαϲ ἤδη μούϲηϲ πειραθέντεϲ καθ’ ἑαυτούϲ: τουτ ποικίληϲ καὶ παντοδαπῆϲ.

246 Πανοικί: ὅλῳ οἴκῳ.

247 Πάνυ: λίαν.

248 Πανύαϲιϲ, Πολυάρχου, Ἁλικαρναϲϲεύϲ, τερατοϲκόποϲ καὶ ποιητὴϲητὴϲ ἐπῶν· ὃϲ ϲβεϲθεῖϲαν τὴν ποιητικὴν ἐπανήγαγε. Δοῦριϲ δὲ Διοκλέουϲ τε παῖδα ἀνέγραψε καὶ Σάμιον, ὁμοίωϲ δὲ καὶ Ἡρόδοτοϲ Θούριον. ἱϲτόρηται δὲ Πανύαϲιϲ Ἡροδότου τοῦ ἱϲτορικοῦ ἐξάδελφοϲ· γέγονε γὰρ Πανύαϲιϲ Πολυάρχου, ὁ δὲ Ἡρόδοτοϲ Λύξου τοῦ Πολυάρχου ἀδελφοῦ. τινὲϲ δὲ οὐ Λύξην, ἀλλὰ Ῥοιὼ τὴν μητέρα Ἡροδότου, Πανυάϲιδοϲ ἀδελφήν, ἱϲτόρηϲαν. ὁ δὲ Πανύαϲιϲ γέγονε κατὰ τὴν οη΄ ὀλυμπιάδα, κατά δέ τιναϲ πολλῷ πρεϲβύτεροϲ· καὶ γὰρ ἦν ἐπὶ τῶν Περϲικῶν. ἀνῃρέθη δὲ ὑπὸ Λυγδάμιδοϲ τοῦ τρίτου τυρανγήϲαντοϲ Ἁλικαρναϲϲοῦ. ἐν δὲ ποιηταῖϲ τάττεται μεθ᾿  Ὅμηρον, κατὰ [*](238 — παντοκράτοροϲ ═ Ps. Herodian. 103 cf. Ambr. 86 239 ἄρτι Sq Anth 7, 167, 6 240 Eunap. fr.63, FHG 4. 42 cf lo. Antioch. fr. 188, FHG 4610 ═ Ε V 1, 202, 19 sq. 241 ═ P 242 ═ P, Ba 328, 14 cf. sch Ε 508, H 243 Soph. Ai. 445— 6 c.sch. 244 Ar Ran. 262—4 c. sch. 264 (perspexit Dind ) 245 Ar Eq. 505— 6 c. sch. 246 cf. H, Ambr. 365 247 ═ P 248 Δοῦριϲ FGr Hist. 76 fr. 64) [*](240 cf. v. P 240) [*](A F( GVM)) [*](238 om F V 4 παντελῶϲ ὀλιγοχρόνιοϲ om F ἄρτι— 5 παντολιγοχρόνιοϲ om. G 6 πολυειδήϲ F εἴ— 9 κρίνοντοϲ om. A 8 ἐνηδρευμένων FV 11 πανταχοῦ om. A 15 μνήμαϲ AF V: μνήϲαϲ G M μὴν ἡμᾶϲ Ar. 17 ποικίλωϲ καὶ παντοδαπῶϲ F 20 Πολυάρχου 26 ἱϲτόρηϲαν om. A 20 τερατοϲκόποϲ καὶ ad 249 rettulit Fabricius 21 ὃϲ] οὖτοϲ V ἀνήγαγε V Δοῦριϲ— p. 25, 3 ζ΄ om. F 22 δὲ om V Ἡρόδοτον Weesseling Ἡρόδοτον τὸν Krausse 24 ξύλου V 25 τινὲϲ — 28 Περϲικῶν om. V sed cf. p 25, 3 26 Πανύαϲιδοϲ] Πολυάρχου Krausse 27 τιναϲ] οὐ add. Daub 28 ἀνῃρέθη δὲ] Πανύαϲιϲ δὲ ἀνῃρέθη V cf. p. 25, 3 29 τέταται A 29 κατὰ p. 25, 1 Ἀντίμαχον post vs. 27 ὁλυμπιάδα V)

249 Πανύαϲιϲ, Ἁλικαρναϲϲεύϲ, νεώτεροϲ, φιλόϲοφοϲ. Περὶ ὀνείρων [*](Hesy.) βιβλία δύο.

250 Πάνυ γὰρ ἔϲτ’ ἤδη χολή: πολύ. τὸ δὲ πολύ, κἂν ᾖ γλυκύ, [*](Ar.) μοχθηρόν. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ.

251 Πανύϲτατον: πάντων ἔϲχατον.

252 Παννυχίζω.

253 Πάξαμοϲ, λόγιοϲ. Ὀψαρτυτικὰ κατὰ ϲτοιχεῖον, Βοιωτικὰ ἐν [*](Hesy.) βιβλίοιϲ β΄, Δωδεκάτεχνον, ἔϲτι δὲ περὶ αἰϲχρῶν ϲχημάτων· Βαφικὰ βιβλία β΄, Γεωργικὰ β΄.

254 Παξαμᾶϲ: ὁ δίπυροϲ ἄρτοϲ. ἔϲτι δὲ ἡ λέξιϲ Ῥωμαϊκή.

255 Πάππα· ὅτι πάππα καὶ τέττα καὶ ἄππα οὐχ ὁ τροφεύϲ, ἓν ἀνθ’ [*](Hom.) ἑνόϲ ἐϲτιν, ἀλλὰ προϲφώνηϲιϲ πρὸϲ τροφέα. καὶ τὸ πάππα καὶ ἄππα οὐ ψιλῶϲ ὁ πατήρ, ἀλλὰ πρὸϲ πατέρα ϲεπτικὴ φωνή· καὶ τὸ τέττα ἑταίρου.

256 Παππάζοιεν: πατέρα καλοῖεν.

257 Παππάξ παπαππάξ: ἦχοϲ πορδῆϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ.

258 Παππαϲμόϲ: προϲφώνηϲιϲ παρὰ παιδὸϲ εἰϲ πατέρα γινομένη.

259 Παπαῖ: ϲχετλιαϲτικὸν ἐπίρρημα.

260 Παππίδιον· Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀκρόαϲαι νῦν, ὦ παππίδιον, χαλάϲαϲ [*](Ar.) ὀλίγον τὸ μέτωπον. ὑποκοριϲτικῶϲ πάππε.