Suidae lexicon

256 Ὠϲχοφόρια: Σκιράδοϲ Ἀθηνᾶϲ ἑορτή· ὦϲκαι γὰρ καὶ ὦϲχαι, τὰ μετὰ τῶν βοτρύων κλήματα.

257 Ὠϲχοφόροϲ: δύο ἦϲαν τῶν γένει καὶ πλούτῳ προεχόντων. ἡ δὲ ὤϲχη κλῆμά ἐϲτι, βότρυαϲ ἐξηρτημένουϲ ἔχον. ταύτην δ᾿ ἔνιοι ὀρεϲχάδα καλοῦϲιν.

258 Ὦτα κατεαγότα· ἤδη γὰρ ἐνίοιϲ τῶν τὰ ὦτα κατεαγότων καὶ διεφθαρμένων τὰϲ διανοίαϲ εἰϲ κωμῳδίαν ἐτράπη καὶ γέλωτα πολὺν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα. Δαμάϲκιόϲ φηϲι, διὰ τὸ τινὰϲ ἐκφερομυθεῖν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα.

259 Ὠτακουϲτεῖν· γενικῇ. τὰ κρύφια μανθάνειν ἐθέλειν διά τινων. [*](Δ) καὶ Ὠτακουϲτήϲ.

260 τάν, ὦ οὗτοϲ, ὦ τάλαν καὶ ὦ μέλεε: ταῦτα παρὰ τοῖϲ νεωτέροιϲ ὑπὸ μόνων λέγεται γυναικῶν, παρὰ δὲ τοῖϲ παλαιοῖϲ καὶ [*](248 sch. Ar. Lys. 330 249 μηδὲ sq. Marc. 9, 3, 3 250 ἥ— εἰκόϲ alt. Aelian. fr. 307 ἀκόλουθον cf. Ba 421, 30 τάχα cf. H v. εἰκόϲ, Ba 208, 31 252 Tim. cf. H, Moer. 214, 28 253 ═ sch. A (Aristonic.) in B 278 cf. An. Ox. 2, 469, 22 255 sch. Ar. Ach. 179 256 cf. H, Et. M. 824, 55; ἑορτή cf. L 257 Harp. 258 ἤδη—ἀπόρρητα Dam. fr. 77 Phot. B??bl. 341 b 1417 259 — γενικῇ cf. Synt. Laur., An. Ox. 4, 307, 10; l. cf. Ambr. 229 Ὠτακουϲτήϲ ═ Ambr. 223 260 — p. 629, 6 ἔταν ═ sch. Pl. Ap. 25 c cf. H; Tim. ═ Bk 318, 4; sch. Ar. Pl. 66, Hellad. ap. Phot Bibl. 530 b 2 sq., Et. M. 825, 13 (partim ex Orione 170, 26); Nicophont. fr. 29 (1, 780, K.) sed fort. Dem. 18, 312) [*](250 cf. v 0 853; διάφορα — καὶ ex v. El 83; τάχα cf. v. El 83 251 hinc 228 cf. v N 607 253 cf. v. A 367 257 cf. v. 0 725 258 cf. v. K 903 et v. τὰ ὦτα 260 cf. 84) [*](AF(GSM))[*]( 2 μηδὲ— 3 ἔχειν om F 3 τὸν om. A 250 om. A 4 τε pr.] γε Bhd. 5 διάφορα — καὶ om. F διάφορα SM: καὶ διάφορα δὲ G 251 om. F, non nov. gl. S 253 om. A 9 παρ 11 δῆμοϲ om. 13 διὰ — 16 καὶ om. F 14 αἰϲθήϲεωϲ] ὀϲφρήϲεωϲ Dind. 16 ὦϲκαι] ὄϲχαι vel ὦϲχοι Bhd. καὶ om. S 257 om. F 18 τῶν] τῷ A cf. v. O 725 19 οἱ δὲ ὦϲχοι GSM 21 ἤδη — καὶ] τῶν F 22 εἰϲ—24 ἀπόρρητα om. F 23 Δαμάϲκιόϲ—24 ἀπόρρητα om. GS 25 τὰ] τὸ G 27 οὖτοϲ] φίλε S ὦ τάλαν om. G μέλε ex 84 Gsf. 27 ταῦτα—p. 629, 9 ϲόν om. F)

261 Ὦ τάν: οὐ πρὸϲ ἔνα μόνον τὸ ὦ τάν, ἀλλὰ καὶ πρὸϲ δύο. ὡϲ [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ὦ τάν, ἀπαλλάχθητον ἀπ᾿ ἐμοῦ. καὶ Κρατῖνοϲ ἆρά γε, ὦ τάν, ἐθελήϲετον;

262 Ὠτειλή: τραῦμα.

263 ᾯ τὸ ἱερὸν πῦρ οὐκ ἔξεϲτι φυϲῆϲαι· Τίμαιον ἐν λη΄ [*](Prov. (Σ)) ἱϲτορεῖ, ὡϲ οἱ περὶ Δημοκλείδην κατὰ Δημοχάρουϲ εἶπον, ὅτι μόνῳ αὐτῷ πάντων Ἀθηναίων οὐκ ἔξεϲτι τὸ ἱερὸν πῦρ φυϲῆϲαι, ὡϲ μὴ καθαρεύοντι τοῖϲ ἄνω μέρεϲιν. Δοῦριϲ δὲ ἐν τῇ δεκάτη Πυθέαν κατὰ Λημοϲθένουϲ τὸ ὅμοιον εἰπεῖν.

264 Ὠτόειϲ: ὁ ἔχων ὠτία. καὶ κλίνεται ὠτόεντοϲ. καὶ Ὠτίον.

265 Ὠτοκάταξιϲ: τὰ ᾦτα τεθλαϲμένοϲ ἐν παλαίϲτρᾳ, ὠτοθλαδίαϲ. [*](Σ) ὠτοθλαδίαϲ τε καὶ ἐμπινὴϲ ὤν, ὥϲ φηϲιν Ἀντίγονοϲ ὁ Καρύϲτιοϲ. καὶ τέλοϲ ὁ μέγαϲ Κωνϲταντῖνοϲ τῶν ὤτων ἀναρτηθεὶϲ εἰϲ ὀργὴν ἐκπίπτει τοῦ [*](Metaphr.) ἁγίου Ἀθαναϲίου καὶ ὑπερορίαν τοῦ δικαίου καταψηφίζεται.

266 Ὦτοϲ: ὄρνεον, ὅπερ ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον ὥϲπερ ὁ [*](Σ) νυκτικόραξ ἁλίϲκεται. διόπερ καὶ τοὺϲ χαύνουϲ καὶ κενοδόξουϲ οὕτω καλοῦϲιν.

267 Ὡυτόϲ: ὁ αὐτόϲ.

268 Ὤφελεν: εὐκτικόν. ἔϲτι δὲ καὶ ὤφελον. ζήτει ἐν τῷ ο μίκρῳ. [*](Δ) [*](260 τοῦτο sq. Ar. Ran. 952—3 c. sch. 261 Ar. Pl. 66 c. sch.; Crat. fr. 360 262 ═ Ambr. 226, Ps. Herodian 104 et 227 cf. H, Zon. 1897 sch Δ 140, Ammon. 282 263 cf. Polyb. 12, 13,1 (═ v. Δ 472 cett.); l. cf. Diogen. VIII 72; Tim. fr. 140, FHG 1, 227; F GrHist 76 fr. 8 234 — ὠτία cf. Ambr. 224, Zon. 1896 sch. Ψ 264. Ὠτίον cf. Ambr. 228 265 — ὠτοθλαδίαϲ pr. ═ Ael. D. fr. 335 ap. Eust. I. 1324, 37 cf. Et. M. 826, 29 ═ Bk. 287,12; H ὠτοθλαδίαϲ alt. — Καρύϲτιοϲ Laert. 5, 67 καὶ τέλοϲ sq. Metaphr. PG 25, CXCIII b 266 — ἁλίϲκεται cf. H, Zon. 1896, Aristot. h. a. 9, 12 p. 597 b 24 267 ═ Ambr. 231 cf. sch. E 396 ═ Et. M. 826, 1 268 — ὤφελον cf. Ambr. 0 681, Phot. v. ὄφελον) [*](265 cf. v. τῶν ὤτων 266 cf. v. K 1896) [*](2 Κτηϲιφῶντι] Δημοϲθένει ἐν τῷ ὑπὲρ Κοι. tentaverim Νικοφῶντι Ruhnken AF( GSM) Κρατίνῳ ex 261 temere Bhd. γὰρ] δὲ sch. Ap.; oratio manca sec. Bhd. δὲ om. AS 4 φαϲιν Acp 7 δημοκράτουϲ cp. A 261 om. A, non nov. gl. S 10 τὸ ὦ τάν om. S ὡϲ om. G 11 ὦ—12 ἐθελήϲετον om. F 263 om. F 14 Τίμαιοϲ et ἱϲτορεῖ Jacoby 17 Πυθίαν G 19 καὶ alt. om. A, nov. gl. 20 ὠτοθλαδίαϲ om. S, nov. gl. FGM, extra ord. 21 ὠτοθλαδίαϲ—Καρύϲτιοϲ om. F καὶ om. S ἐμπινὴϲ e Laert. Gsf.: ἐμπεινὴϲ ASM ἐμποινὴϲ G 22 καὶ—23 καταψηφίζεται om. AFG mg. M 25 ἐξαλίϲκεται F 28 δὲ ex A solo καὶ ὤφελον om. F)

269 Ὠφελείαϲ: χρείαϲ, τὴν διαρπαγὴν τῶν λαφύρων. ὁ δὲ Πόπλιοϲ εἰϲελθὼν εἰϲ τὴν πόλιν ἐκέλευϲε κτείνειν ἅπαντα τὸν παρατυχόντα καὶ μηδενὸϲ φείδεϲθαι μηδὲ πρὸϲ τὰϲ ὡφελείαϲ ὁρμᾶν, μέχριϲ ἂν [*](Δ + Anth.) ἀποδοθῇ τὸ ϲύνθημα. ἐν δὲ Ἐπιγράμμαϲι διὰ τοῦ ι· ὧδε νέμοιϲ ἠέροϲ ὠφελίην. διὰ τὸ μέτρον.

270 Ὠφέλιμον πρᾶγμα: ὅτι τοιοῦτον, ὥϲτε εὐλόγωϲ αὐτὸ αἱρεῖϲθαι [*](Δ) πρὸϲ αὔξηϲιν καὶ προϲθήκην. Ὀφέλλω γὰρ τὸ αὐξάνω. [*](Ε) Ξενοφῶν· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγον, κατεϲφάγηϲαν.

271 Ὠφελιμώτεροϲ.

272 Ὠφελίων, κωμικόϲ. μέμνηται αὐτοῦ καὶ Ἀθηναῖοϲ ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῶν Δειπνοϲοφιϲτῶν. φηϲὶ δὲ τῶν δραμάτων αὐτοῦ εἶναι ταῦτα· Δευκαλίωνα, Κάλλαιϲχρον, Κένταυρον, Σατύρουϲ, Μούϲαϲ, Μονοτρόποϲ.

273 Ὠφελῶ· αἰτιατικῇ

274 Ὤφειν: ἀντὶ τοῦ εἶδον. ὄφιν ὤρειν ὀδωδότα.

275 Ὦ ᾿φήμερε: ὦ ἄνθρωπε. οὕτω παρειϲάγει Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν Νεφέλαιϲ τὸν Σωκράτην λέγοντα, ὦ θνητέ, ὦ ἄνθρωπε, ὦ τὰ ἐφήμερα φρονῶν. τοῦτο δὲ λέγει, ὡϲ αὐτὸϲ λοιπὸν τὰ τῶν θεῶν φρονῶν καὶ ὑπερηφανῶν τὰ τῶν ἀνθρώπων διὰ τὸ φροντίζειν περὶ μετεώρων. ἢ ὅτι ἐλέγετο ὁ Σωκράτηϲ Σειληνῷ παρεμφερὴϲ εἶναι· ϲιμόϲ τε γὰρ καὶ φαλακρὸϲ ἦν. περιέθηκεν οὖν αὐτῷ φωνὴν τὴν τοῦ παρὰ Πινδάρῳ Σειληνοῦ. ὁ γάρ τοι Πίνδαροϲ διαλεγόμενον παράγων τὸν Σειληνὸν τῷ Ὀλύμπῳ τοιούτουϲ αὐτῷ περιέθηκε λόγουϲ· ὦ τάλαϲ, ἐφήμερε, νήπιε, βάζειϲ χρήματά μοι διακομπεύων. ἅμα δὲ καὶ ὡϲ ὑπερηφάνοῦντοϲ λοιπὸν τοῦ Σωκράτουϲ τὰ ἀνθρώπινα καὶ ἐν θεοῖϲ ὄντοϲ αὐτοῦ, διότι μετεωρολέϲχηϲ ἦν, οὕτω τὸ ἐφήμερον ἐποίηϲεν αὐτὸν λέγοντα.