Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
30 Ὁδαῖα: τὰ ἐφόδια.
[*](Δ)31 Ὀδαίναθοϲ, ἀπὸ Συρίαϲ. οὗτοϲ τῷ φιλοϲόφῳ Πλουτάρχῳ ϲυνὼν ἀποριῶν ἐνεπίπλα τὰϲ τοῦ διδαϲκάλου διατριβὰϲ καὶ οὐκ εἴα τὸν λόγον ἀνύτειν ϲυμποδιζόμενον. ἀλλὰ πρὸϲ ϲύνεϲιν τοῦ ἀληθοῦϲ ἐνδεέϲτεροϲ ἦν ὁ Ὀδαίναθοϲ. οὔκουν οἴεϲθαι δεῖν ἐκεῖνοϲ ἠξίου τὸν φιλόϲοφον ἐρωτᾶϲθαι, οὐδὲ ἀποκρίνεϲθαι ἐκ τοῦ παρατυχόντοϲ ὁτιοῦν· μάλιϲτα δὲ χαλεπὸν καὶ ἐγγύϲ τι ἀδύνατον εἶναι περὶ θεῶν τι λέγειν ἢ φρονεῖν, ἀνθρώπουϲ ὄνταϲ.
32 Ὅδε ἐγώ: αὐτὸϲ ἐγώ.
[*](Σ)33 Ὅ δέ τιϲ: ἀντὶ τοῦ ἄλλοϲ δέ τιϲ.
[*](Ar.?)34 Ὁ δεῖνα καλόϲ: ἴδιον ἐραϲτῶν ἦν τὸ τὰ τῶν ἐρωμένων ὀνόματα [*](Ar.) γράφει ἐν τοῖϲ τοίχοιϲ ἢ δένδροιϲ ἢ φύλλοιϲ δένδρων, οὕτωϲ, ὁ δεῖνα καλόϲ. τοῦ δεῖνοϲ, τὸν δεῖνα, τῷ δεῖνι.
[*](Δ)35 Ὁδηγία: ἡ προπομπή.
[*](Δ)36 Ὁδηγῶ αἰτιρατικῇ.
[*](Synt.)[*](25 ═ P, Ba 312, 11 26 — ϲταχύων ═ P, Ba 312, 12 cf. sch. Λ 68, H, Ap. S. 118, 23, sch. Soph. Ph. 163 φορβῆϲ— που Soph. Ph. 162 —3 Ἐπόγμιοϲ aliter Lex. de sp. τὰν sq. Anth. 6, 258, 1—2 27 ═ P, Ba 312, 14; ἄπιοι ═ sch. η 115, H, Ap. S. 118, 24 28 — ἐνδεδηχότωϲ ═ Ba 312, 15, P cf. sch. B 418 H, Ap. S. 118, 25, Et. M. 615, 18 Διόγενεϲ sq. Anth. 7, 116 ═ Laert. 6, 79 29 ═ P, Ba 312, 16 cf. H, Zon. 1424 30 cf. Ambr. 62, H 31 Dam. fr. 38 33 ═ P, Ba 312, 17 cf. H 33 ad Ar. Av. 1341 dubitanter rettulit Gsf. 34 — καλόϲ alt. sch. Ar. Ach 144 τοῦ δεῖνοϲ sq. cf. Ambr. 44 35 ═ Ambr. 55, Zon. 1426 36 ═ Synt. Laur. et Gud., An. Ox. 4, 298, 18)[*](26 Anth. cf. 95 28 cf. v. A 180 34 cf. v. Κ 265)[*](1 καὶ alt.—2 Ἀριϲτοφάνηϲ del. Kust. 2 οἶον GVM: καὶ A οἶ᾿ ex Ar. A(GFVM) ed. pr. 4 καὶ ὑπερηφανεύεϲθε om. V 8 ϲτίβον ὀγμεύει M, Soph.: ϲτιβογμεύει AF τιβοϲμεύει V ϲτίβον ἠγμένα G τήνδε V 9 ἡ om. GM 10 τάν alt.: πάν V 11 ἄπια G; ἀπιδέεϲ ἄγριοι et ἤγουν ἀπιδέεϲ ss. V 12 ἐνδεδηχότεϲ G 16 Ὀδαίθανοϲ FV ἀπὸ—22 ὄνταϲ] ὄνομα κύριον F 17 ἐνεπίμπλα GM 19 οἴεϲθαι δεῖν del. Port. repugnante Bhd.; δεῖν post vs. 20 φιλόϲοφον transtulit Kust. 21 εἶναι om. G 24 ἀντὶ τοῦ om. G 26 ἤ δένδροιϲ om. G)38 Ὀδηϲϲόϲ: ὄνομα πόλεωϲ.
39 Ὀδἰοϲ: ὄνομα κύριον.
40 Ὁ Διὸϲ Κόρινθοϲ: παροιμία ἐπὶ τῶν πάλαι μὲν εὐπραγηϲάντων, ὕϲτερον δ᾿ οὐ καλῶϲ ἀπαλλαξάντων.
41 Ὀδίωνοϲ.
42 Ὁδίτηϲ: ὁδοιπόροϲ.
43 Ὀδμή: ἀποφορά, ὀϲμή.
44 Ὀδόμαντεϲ: ἔθνοϲ Θρᾳκικόν. Ἀριϲτοφάνηϲ· τίϲ τῶν Ὀδομάντων τὸ πέοϲ ἀποτεθρίακεν; ἀντὶ τοῦ ἔτιλεν.
45 Ὁδοποιῶ· αἰτιατικῇ.
46 Ὀδόϲ: οὐδόϲ. Σοφοκλῆϲ· ἐπεὶ δ’ ἀφῖκτο τὸν καταφράκτην ὀδόν, (τουτέϲτι τὴν φλιάν), χαλκοῖϲι γῆθεν ἐρριζωμένον. περὶ τοῦ ᾅδοῦ φηϲί.
47 Ὀδόϲ· Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ κατὰ Ἀριϲτοκράτουϲ· ἢ ἐν ὁδῷ καθελών. ἀντὶ τοῦ ἐν λόχῳ καὶ ἐνέδρᾳ. τοιοῦτον δὲ καὶ τὸ Ὁμηρικόν· ἢ ὁδὸν ἐλθέμεναι. εἰ δὲ ψιλωθείη ἡ προτέρα ϲυλλαβή, ϲημαίνει τὸν βαθμόν.
48 Ὁδοῦ παρούϲηϲ τὴν ἀτραπὸν ζητεῖϲ: τὸ λεγόμενον. Ἄριϲτοφάνηϲ [*](Suid.) Ἀναγύρῳ· ὅρμου παρόντοϲ, τὴν ἀτραπὸν κατερρύην. καὶ ὀδῷ· βίῳ, ἔργῳ, πίϲτει. Δαυίδ· καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔϲτη.
49 Ὁδοὶ καὶ πολιτεῖαι· ζήτει ἐν τῷ βίοϲ.