Suidae lexicon

262 Ὁμόγνια: ὁμογενῆ. γνήϲια, ἢ φίλα.

263 Ὁμόγνιοϲ: ὁ τὰ τοῦ γένουϲ ἐφορῶν δίκαια. ἢ ὁμογενὴϲ ἢ γήϲιοϲ, φίλοϲ.

264 Ὁμόγνιε Zεῦ: τὴν ὁμοιότητα θαυμάζων λέγει. οἷον ὦ ὁμοιότατε.

265 Ὁμογνώμονοϲ.

266 Ὁμοδίαιτοϲ: ὁμοτράπεζοϲ.

267 Ὁμόδουλοϲ: ϲύνδουλοϲ.

268 Ὁμοερκεύϲ: Δείναρχοϲ, ἀντὶ τοῦ ὑφ’ ἓν ἕρκοϲ. τουτέϲτιν ὑπὸ τὸν αὐτὸν περίβολον.

269 Ὁμοθυμαδόν: ὁμοφρόνωϲ, ὁμοψύχωϲ.

270 Ὁμόθυμοϲ: ὁμόψυχοϲ, ὁμόφρων, ὁμόλογοϲ.

271 Ὁμοκλήϲαϲ: ἀπειλήϲαϲ.

272 Ὁμολογία· ὅτι Ἀριϲτοτέληϲ ἐν τοῖϲ Τόποιϲ, ὅπερ ἐν τοῖϲ Ἀναλυτικοῖϲ ἐξ ὑποθέϲεωϲ κοινότερον εἶπε, τοῦτο ἐν τοῖϲ Τόποιϲ προϲεχέϲτερον ἐξ ὁμολογίαϲ εἶπεν. ἐπεὶ γὰρ μὴ αὔταρκεϲ τὸ ἐφʼ ἑνόϲ τινοϲ δεικνύναι τῶν ὑπό τι κοινῶν πρὸϲ τὴν τοῦ κοινοῦ τε καὶ καθόλου καταϲκευήν (οὐ γάρ ἐϲτι τὸ ἐν μέρει τοῦ καθόλου δεικτικόν), δεῖν φηϲι προδιομολογεῖϲθαι καὶ ϲυντίθεϲθαι, ὅτι ὡϲ ἐφʼ ἑνόϲ, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων· ὡϲ ἐπὶ μιᾶϲ αἰϲθήϲεωϲ οὕτω καὶ ἐπὶ παϲῶν. δείξαντεϲ ἐπὶ μιᾶϲ, οἷον τῆϲ ἁφῆϲ, ὅτι διὰ πάθουϲ τὴν ἀντίληψιν ποιεῖται, ἔχοιμεν ἂν ὅτι καὶ τὰϲ ὁμοίαϲ ὁ αὐτὸϲ λόγοϲ. καὶ ἐπὶ τῶν ἀντικειμένων, δειχθέντοϲ ἐπὶ τῶν πρόϲ τι, ὅτι ἡ αὐτὴ ἐπιϲτήμη, ἢ ὅτι τὸ ἐναντίον ἐκ τοῦ ἐναντίου γίνεται, εἴη ἂν κείμενον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀντικειμένων οὕτωϲ ἔχειν.

273 Ὁμολογία: καὶ ἡ ϲυμφωνία. Αἰλιοανόϲ· οἱ δὲ ὁμολογίαϲ [*](Ε) ἐμμελεῖϲ ποιηϲάμενοι πρὸϲ τοὺϲ Ἀρκάδαϲ τοὺϲ αἰχμαλώτουϲ ἐκομίϲανπο.

274 Ὁμολογῶ: ἀντὶ τοῦ ϲυναινῶ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ. περὶ τοῦ [*](262 ═ P, Σa, Ba 317, 19, gl. Dionys. cf. Et. M. 625, 28 263 ὁμογενὴϲ ἢ γνήϲιοϲ cf. Ambr. 231, Zon. 1446 264 sch Ar. Ran 750 265 ═ Ambr. 236 265 ═ P, Ba 317, 20, Zon. 1446 237 ═ P, H, Zon. 1446 cf. Moer. 204, 22 Poll 3, 82 28 Harp. ═ P; Dinarch. fr. LXXXIV 269 ═ P, Ba 317, 21 cf. H 270 ═ Σ ᵃ, Ba 317, 22 cf. P, H, Zon. 1446 271 ═ Ambr. 269 cf. H, sch. Ε 439, Apion, Et M. 625,18 272 Alex. Aphr. 150, 24—151, 8 273 οἱ sq. Aelian fr. 144 274 p 533, 2 ϲοι Ar. Pl. 93Ÿ—4 c. sch.) [*](261 ex v. Γ 147 273 cf. v. Ε 974) [*](A(GFSM))[*]( 2 εὔχεται GMec cf. vs. 1 261 om ASF 264 non nov gl. G M 9. 10 ὁμοιό- τητα F cp. A ὁμοιότητοϲ v. l. sch 266 non nov. gl AF S 14 Ὁμοερκέϲ G, Harp. Phot 272 om. F 22 κοινῶν] κοινὸν Alex., ed pr. 24 δεῖ A 26 ἐπὶ] ὡϲ ἐπὶ S 27 ποιεῖϲθαι G 28 πρόϲ— 29 τῶν om. S 29 ἐκ] καὶ ἐκ G 31 καὶ om. F 34 περὶ —p 533, 3 ὑπεπλήϲθηϲαν om. F)

275 Ὁμολώϊοϲ: Ζεὺϲ ἐν Θήβαιϲ καὶ ἐν ἄλλαιϲ πόλεϲι Βοιωτικαῖϲ [*](Σ) καὶ ἐν Θεϲϲαλίᾳ· ἀπὸ Ὁμολῴαϲ προφήτιδοϲ, τῆϲ Ἐνυέωϲ· ἣν προφῆτιν εἰϲ Δελφοὺϲ πεμφθῆναι, ὡϲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν β΄ Θηβαϊκῶν. Ἴϲτροϲ δὲ ἐν τῇ δωδεκάτῃ τῆϲ Συναγωγῆϲ, διὰ τὸ παῤ Αἰολεῦϲι τὸ ὁμονοητικὸν καὶ εἰρηνικὸν ὅμολον λέγεϲθαι. ἔϲτι δὲ καὶ Δημήτηρ Ὁμολωΐα ἐν Θήβαιϲ.

276 Ὁμονήδυοϲ: ἀδελφὸϲ γνήϲιοϲ.

277 Ὀμόργνυϲιν: ἀπομάϲϲει, ἀποψήχει.

278 Ὀμόρξαϲ: ἐκμάξαϲ, ἀποψήϲαϲ.

279 Ὁμορροθεῖ: ϲυμφωνεῖ. καὶ Ὁμορροθῶ, τὸ αὐτὸ φρονῶ. [*](Σ) ὁμορροθεῖν δὲ κυρίωϲ τὸ ἅμα καὶ ϲυμφώνωϲ ἐρέϲϲειν. νῦν δὲ ἀντὶ [*](Ar.) τοῦ ϲυνεργῶ. Ἀριϲτοφάνηϲ Ὄρνιϲιν· ὁμορροθῶ, ϲυνθέλω.

280 Ὅμοροϲ: πληϲιόχωροϲ.

281 Ὁμοροῦϲα: γειτνιῶϲα, πληϲίον ἐλθοῦϲα.