Suidae lexicon

364 Νῖβιϲ: πόλιϲ Αἰγύπτου.

365 Νῖγερ: ὄνομα κύριον.

366 Νίγλαροι: τὰ τερετίϲματα καὶ περίεργα κρούματα. κροῦμά [*](Σ) ἐϲτι καὶ μέλοϲ μουϲικὸν παρακελευϲτικὸν ὁ νίγλαροϲ. ἔοικεν ὠνοματοπεποιῆϲθαι.

367 Νιγρῆτεϲ: ἔθνοϲ Λιβυκόν.

368 Νιγρῖνοϲ: ὄνομα κύριον. καὶ Νῖγροϲ.

369 Νιδάριον: παρὰ Πέρϲαιϲ τὸ πρὸϲ κεφαλῇ προϲείλημα, ὃ δὴ παῤ Ἀθηναίοιϲ [*](Suid.) καλεῖται κρώβυλον, παρὰ δὲ Κυπρίοιϲ κορδύλη· ὡϲ Κρέων ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ῥητορικῶν.

370 Νίδεϲ: αἰδοῖα, ἢ ὀρχίδια παιδίων. Σικελό.

371 Νίζε: νίπτε.

372 Νίζει: ῥύπτει, νίπτει, πλύνει, κλύνει, κλύζει, ἀποϲμήχει.

373 Νικαγόραϲ, Μνηϲαίου ῥήτοροϲ, Ἀθηναῖοϲ, ϲοφιϲτήϲ· γέγονε δὲ [*](Hesy.) κατὰ Φίλιππον τὸν Καίϲαρα. Βίουϲ ἐλλογίμων, Περὶ Κλεοπάτραϲ τῆϲ ἐν Τρῳάδι, Πρεϲβευτικὸν πρὸϲ Φίλιππον τὸν Ῥωμαίων βαϲιλέα.

374 Νίκανδροϲ, Ξενοφάνουϲ, Κολοφώνιοϲ, κατὰ δέ τιναϲ Αἰτωλόϲ· [*](Hesy.) ἅμα γραμματικόϲ τε καὶ ποιητὴϲ καὶ ἰατρόϲ, γεγονὼϲ κατὰ τὸν νέον Ἄτταλον, ἤγουν τὸν τελευταῖον τὸν Γαλατονίκην, ὃν Ῥωμαῖοι κατέλυϲαν. ἔγραψε Θηριακά, Ἀλειφάρμακα, Γεωργικά, Ἑτεροιουμένων βιβλία ε΄, Ἰάϲεων ϲυναγωγήν, Προγνωϲτικὰ δι᾿ ἐπῶν· μεταπέφραϲται δὲ ἐκ τῶν Ἱπποκράτουϲ Προγνωϲτικῶν· Περὶ χρηϲτηρίων πάντων βιβλία τρία· καὶ ἄλλα πλεῖϲτα ἐπικῶϲ.

375 Νικάνωρ, ὁ Ἑρμείου, Ἀλεξανδρεύϲ, γραμματικόϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ [*](Hesy.) Ἀδριανοῦ τοῦ Καίϲαροϲ, ὅτε καὶ Ἕρμιπποϲ ὁ Βηρύτιοϲ. Περὶ ϲτιγμῆϲ [*](360 — κολυμβᾷ ═ P, Ba 309, 4, H, Zon. 1400 cf. sch. η 276; Orion 109, 21, unde Et. M. 605, 40; Moer. 204, 4 361— ἔρωϲ fort. Call. fr. 73c K. 313 S. 363 ═ P cf. H, Gramm. gr. 4, 2, 2, 402, 8, Et. M. 568, 16 364 Steph. Byz. 365 ═ Ambr. 252, Zon. 1401 366 — κρούματα ═ P cf. H κροῦμα ═ νίγλαροϲ sch. Ar. Ach. 554 367 Steph. Byz. 370 ═ P cf. H 371 ═ Ambr. 304, Et. M. 605, 42 (in Λ 829) cf. sch. H 425 372 ═ P, Σα cf. Ba 309, 7, H 374 cf. vita ap. Westermann 1 375 cf. Steph. Byz. V. Ἀλεξάνδρεια fin.) [*](361 init. cf. v. Ε 3707; ἐπιτατικὸν sq. ex 295 369 ex v. Ε 86) [*](1 ὡϲ—νήχω ss. M; om. rell. 2 εὔρωϲ v. E 3707, Ruhnken ἐπιτατικὸν— A(GFVM) νη om. AFV mg. M 364 om. AFV mg. M 365—6 om. F 367 om. AFV mg. M 11 καὶ Νῖγροϲ om. AFV 369 om. AF mg. Ar post 373 V 12 κεφα- λὴν V κεφαλῆϲ v. Ε 86; τῇ praemisit G 13 κρώβυλον om. V ὡϲ—14 Ῥητορι- κῶν om. Ar 15 ὄρχιδεϲ F cp. AV ὀρχείδια G Σικελοί om. V 371 om. V 18 Μνηϲαίου—20 βαϲιλέα] ὄνομα κύριον F 19 Bίουϲ] ἔγραψε Βίουϲ GM Κλεοπατρίδοϲ Gutschmid 20 Πρεϲβυτικὸν AMac 23 τὸν alt.] οὐ τὸν O. Schneider 24 Ἑταιροιουμένων AGV 26 παντοίων Volkmann 28 Ἀλεξ- ανδρεύϲ —p. 466, 5 ἐϲκώπτετο om. F 28 γραμματικόϲ om. A 29 Περὶ] ἔγραψε Π. GM)

376 Νικάνωρ· τρεῖϲ γεγόναϲι Νικάνορεϲ, ὁ μὲν υἱὸϲ Βαλάκρου, ἕτεροϲ δὲ Παρμενίωμοϲ, ἄλλοϲ δὲ Σταγειρίτηϲ τὸ γένοϲ· οὗ καὶ Ὑπερίδηϲ μνημονεύει ἐν τῷ κατὰ Δημοϲθένουϲ.

377 Νικαϲία: νηϲίδιον πληϲίον Νάξου.

378 Νικᾷ τὸν ὀνηλάτην: πρὸϲ τὸν μὴ ἀκούοντα νουθετοῦντοϲ, ἀλλ᾿ ἑαυτὸν προϊέμενον εἰϲ ἀπώλειαν.

379 Νικάτοριϲ: πόλιϲ Συρίαϲ, κτίϲμα Σελεύκου τοῦ Νικάτοροϲ.

380 Νίκαια: ὄνομα πόλεωϲ Βιθυνίαϲ· ἐν παραρρεῖ καὶ ποταμὸϲ [*](Etym.?) Φάρνουτιϲ λεγόμεννοϲ. Βοτταίων ἄποικοϲ, αὕτη κληθεῖϲα καὶ Ἀντιγόνεια. παρωνόμαϲται δὲ Νίκῃ τῇ τοῦ Λυϲιμάχου γυναικί. ἄλλωϲ δὲ ὁμωνυμεῖ, εἴπερ ἐκείνη ἐκαλεῖτο Νίκαια. ἔϲτι δὲ καὶ Ἰλλυρὶϲ Νίκαια καὶ Κύρνου τῆϲ νήϲου καὶ Λευκτρικὴ καὶ Κελτῶν καὶ Λοκρῶν Ἐπικνημιδίων καὶ περὶ Θερμοπύλαϲ καὶ Θράκην. ἄνδρεϲ ἐξ αὐτῆϲ πολλοὶ λόγου ἄξιοι. ἐθνικὸν αὐτῆϲ Νικαιεὺϲ καὶ Νικαεύϲ. εἰ δ᾿ ἔϲτι, φαϲί, Νικαῖοϲ, παροξύνεται ἡ ῥηθεῖϲα· Νικαία γάρ.

381 Νίκαια· Αἰϲχίνηϲ ἐν τῷ Περὶ τῆϲ παραπρεϲβείαϲ. ἔϲτι δὲ πόλιϲ Λοκρίδοϲ ἐπιθαλαττίδιοϲ.

382 Νικοίην: νίκην. καί ἐϲτιν ὅμοιον τῷ ϲελήνη, ϲεληναία καὶ τοῖϲ ὁμοίοιϲ.

383 Νίκῃ: ἡ τοῦ πολέμου.