Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

21 Κάδμοϲ: ὁ Μιλήϲιοϲ, εὑρετὴϲ τῶν γραμμάτων. ἐν ἐπιγράμματι Ζήνωνοϲ· εἰ δὲ πάτρα Φοίνιϲϲα, τίϲ ὁ φθόνοϲ; ὃν καὶ ὁ Κάδμοϲ κεῖνοϲ, ἀφ᾿ οὗ γραπτὰν Ἑλλὰϲ ἔχει ϲελίδα.

[*](Hesy.)

22 Κάδμοϲ, Πανδίονοϲ, Μιλήϲιοϲ, ἱϲτορικόϲ, ὃϲ πρῶτοϲ κατά τιναϲ ϲυγγραφὴν ἔγραψε καταλογάδην, μικρῷ νεώτεροϲ Ορφέωϲ. ϲυνέταξε [*](Ε) δὲ κτίϲιν Μιλήτου καὶ τῆϲ ὅληϲ Ιωνίαϲ ἐν βιβλίοιϲ δ΄. ὅτι τὸν Κάδμον φαϲὶ πρῶτον ἐϲ τὴν Ἑλλάδα κομίϲαι τὰ γράμματα, ἅπερ πρῶτοι Φοίνικεϲ ἐφεῦρον.

[*](Hesy.)

23 Κάδμοϲ, Ἀρχελάου, Μιλήϲιοϲ, ἱϲτορικὸϲ νεώτεροϲ. τινὲϲ δὲ Λυκῖνον Κάδμον ἀνέγραψαν. ἴϲωϲ οὖν ἐϲτίν ἕτεροϲ. ἔγραφε δὲ ταῦτα· Λύϲιν ἐρωτικῶν παθῶν ἐν βιβλίοιϲ δ΄, Ἀττικὰϲ ἱϲτορίαϲ ιϚ΄.

[*](13 — ἁγιαϲμόϲ ═ Ambr. 7, An. Ox. 2, 459, 8, Lagarde 174, 89, Et. M. 483, 1. καὶ sq. Ps. 28, 8 14 Harp. ═ P; Phrynich. com. fr. 32 15 Harp. ═ P cf. Bk. 270, 19 16 ι cf. Ambr. 286, L 17 ═ P(F HG 4, 657b) 18 cf. Zen. IV 45, Paroem ed. Gsf. 61 n. 517, H 19 l. ═ Ambr. 166 20 ═ Ambr. 119 21 Ζήνωνοϲ sq. Laert. 7, 30 ═ Anth. 7, 117, 5—6 22 ὅτι sq. Georg. 75, 1618)[*](22 ὅτι sq. fort. ex v. Γ 416)[*](ArF(GIVM))[*](1 ἁγιαϲμόϲ] cp. AGIM ἁγία F V 2 ἐψηφόρουν F ἐψηφηφόρουν IM cf. Harp. 8 κακῶν V νικώντων] ϲυνόντων A 10 οἱ 13 ἔτη om. F 11 αὐτὸϲ] Λύκοϲ vet coniectura 14 τῆϲ] τῇ F 15 ἕτεροι—17 ἀποβαλλόν των om. F 18 Θηβαῖοϲ] Ἀθημαῖοϲ sed deletum V 20 om F 21 εἰ — 22 ϲελίδα om. F 21 ὁ om. A 24 μικρῷ — 27 ἐφεῦρον om. F 28 τινὲϲ— 30 ιϚ΄ om. F 29 Λυκῖνον GIVM Λυκίνου vel καὶ Λυκῖνον Bhd. Καλακτῖνον M. Schmidt Κάδμονοϲ V Κάδμον νέον (vel νεώτερον) Bhd. γέγραφε A ἔγραψε l 30 Ἅλυϲιν temere Rohde, Gr. Rom. 347, 1 παθῶν ἐν ex A solo βιβλίοιϲ A: cp. V βιβλίων GIM)

24 Κάδοϲ: μέτρον οἰνηρόν. τριϲϲῶν οἰνοπέδων τριϲϲοὺϲ ἱερώϲατο τούϲδε ἐμπλήϲαϲ οἴνου πρωτοχύτοιο κάδουϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι.

[*](Anth.)

25 Καδουΐαϲ: βαϲιλεὺϲ Σκυθῶν.

[*](Suid.)

26 Κάειρα: πόλιϲ καὶ ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

27 Κάϊν: ὁ τοῦ Ἄβελ ἀδελφόϲ, ὃϲ πλεονέκτηϲ ἦν· ὁ δὲ Ἄβελ δικαιοϲύνηϲ ἐπεμελεῖτο. καὶ ὁ Κάϊν κτείναϲ τὸν Ἄβελ ἔκρυψε τὸν νεκρὸν αὐτοῦ, λαθεῖν ἐντεῦθεν οἰόμενοϲ. καὶ μετὰ τὴν καταδίκην χειρόνωϲ [*](Ε) ἐβίω, ἅρπαξ καὶ πλεονέκτηϲ γενόμενοϲ μέτρα καὶ ϲτάθμια καὶ ὅρουϲ γῆϲ ἐπενόηϲε, καὶ πόλιν κτίϲαϲ εἰϲ ἓν ϲυνελθεῖν τοὺϲ οἰκείουϲ ἠνάγκαϲε, καὶ οἱ ἐκ γένουϲ αὐτοῦ εἰϲ πολέμουϲ ἑαυτοὺϲ ἀπηϲχόλουν. ὅτι εἴρηταί τιϲιν, ὡϲ ὁ Κάϊν ἐκ τῆϲ τοῦ Διαβόλου ϲπορᾶϲ ἐγένετο καὶ μιϲήϲαϲ τὸν ἴδιον ἀδελφὸν τὸν Ἄβελ τοῦτον ἀνεῖλεν. εἴρηται δὲ περὶ τούτου καὶ χρῆϲιϲ τοῦ κυρίου ἐν τοῖϲ εὐαγγελίοιϲ πρὸϲ τοὺϲ Ἰουδαίουϲ· ὑμεῖϲ τέκνα ἐϲτὲ τοῦ Διαβόλου. ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀπ᾿ ἀρχῆϲ ἀνθρωποκτόνοϲ ἐϲτίν, ὡϲ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. τί δηλοῖ [*](Ε) τό, πᾶϲ ὁ ἀποκτείναϲ Κάϊν ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύϲει; τοιαύτην ἔχει τὴν λύϲιν· ἕκαϲτοϲ τῷ ἑαυτοῦ ἁμαρτήματι ἀποθανεῖται· ὁ δὲ φόνου κατάρξαϲ καὶ τοῖϲ ἄλλοιϲ τοῦ ἁμαρτήματοϲ ὑφηγητὴϲ γενόμενοϲ ἑπταπλαϲίωϲ τιμωρηθήϲεται, τουτέϲτι πολλαπλαϲίωϲ. ϲύνηθεϲ γὰρ τῇ γραφῇ τῷ ἀριθμῷ τούτῳ ἀπροϲδιορίϲτωϲ κεχρῆϲθαι, καί ἐϲτιν ἀδιορίϲτου πλήθουϲ ϲημαντικόν, ὡϲ τό, ἀπόδοϲ τοῖϲ γείτοϲιν ἡμῶν ἑπταπλαϲίονα. καί, ὅτι ϲτεῖρα ἔτεκεν ἑπτά. καί, οὐ λέγω ϲοι ἕωϲ ἑπτάκιϲ, ἀλλ᾿ ἕωϲ ἑβδομηκοντάκιϲ ἑπτά. τὸ μὲν γὰρ τελευτῆϲαι τῶν ἐν βίῳ πονηρῶν ἐπάγει τὴν ἀνάπαυϲιν, τὸ δὲ ζῆν ἐν φόβῳ καὶ λύπῃ μυρίουϲ ἐπάγει τοὺϲ ἐν ϲυναιϲθήϲει θανάτουϲ. τρέμων οὖν καὶ ϲτένων ὁ Κάϊν ὥϲπερ δαίμονι κάτοχοϲ ἐν ἐπιληψίᾳ πάντα τὸν βίον αὐτοῦ διῆγε, τοῦτο πρὸϲ τὸ μὴ ἀναιρεθῆναι ὑπό τινοϲ λαβὼν τὸ ϲημεῖον. ἐκδικούμενα δέ, εἴτε τὰ παρὰ τῷ Κάϊν ἡμαρτημένα λέγοιϲ, εὑρήϲειϲ ἑπτά· εἴτε παρὰ θεοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ ῥηθέντα, οὐδ᾿ οὕτωϲ ἀποτεύξῃ τῆϲ ἐννοίαϲ. ἐν μὲν γὰρ τοῖϲ παρὰ τοῦ Κάϊν τετολμημένοιϲ πρῶτον ἁμάρτημα φθόνοϲ ἐπὶ τῇ προτιμήϲει Ἄβελ. δεύτερον δόλοϲ, μεθ᾿ οὗ διελέχθη τῷ ἀδελφῷ εἰπών, διέλθωμεν εἰϲ τὸ πεδίον. τρίτον φόνοϲ, προϲθήκη τοῦ κακοῦ. τέταρτον, ὅτι καὶ ἀδελφοῦ φόνοϲ. πέμπτον, ὅτι καὶ πρῶτοϲ φονεὺϲ πονηρὸν ὑπόδειγμα τῷ βίῳ καταλιπών. ἕκτον, ὅτι γονεῦϲι πένθοϲ ἐνεποίηϲεν. ἕβδομον, ὅτι θεὸν ἐψεύϲατο εἰπών, [*](24 ὅτι—κάδουϲ Anth. 6, 44, 3—4 26 πόλιϲ ═ Ambr. 265 27 vs. 7 καὶ — 10. 11 ἀπηϲχόλουν Georg. 7, 3—7 vs. 14 ὑμεῖϲ — 15 αὐτοῦ Ioh. 8, 44 vs. 15 τί sq. Georg. S, 9—10, 4) [*](24 cf. v. Δ 1490 25 ex v. Α 2130 27 init. cf. v. Α 30) [*](2 ἐμπλήϲαϲ— 3 Σκυθῶν om. F 3 Κουδουΐαϲ AGIM 5 Κάϊν] Κάϊν ArF(GIVM) add. GM 6 καὶ — p. 4, 13 αὐτόν om. F 10. 11 ἀπηϲχόλουν] ὢ τῆϲ καινοτομίαϲ add. GIVM 13 χρῆϲιν V τοῦ κυρίου om. V 15 τί] ἀπορία mg. add. A V mg. et textu GIM 16 παραλύϲει] λύϲιϲ add. AM mg. add. GIM 18 τοῦ ἁμαρτήματοϲ om. V 19 γὰρ om. V 21 πλῆθοϲ V 22 ἑπτά] ἐρώτηϲιϲ add. GIVM 29 παρὰ] τοῦ add. A)

ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἀδελφόν. αἱ δὲ εἰϲ κόλαϲιν αὐτῷ παρὰ τῆϲ θείαϲ δίκηϲ τιμωρίαι εἰϲὶν αὗται. πρώτη κόλαϲιϲ· ἐπικατάρατοϲ ἡ γῆ ἀπὸ ϲοῦ. δευτέρα· ἐργᾷ τὴν γῆν. τρίτη· καὶ οὐ προϲθήϲει δοῦναί ϲοι τὴν ἰϲχὺν αὐτῆϲ. τετάρτη μετὰ τῆϲ πέμπτηϲ ϲυνεζευγμένη μάϲτιξ· ϲτένων καὶ τρέμων ἔϲῃ ἐπὶ τῆϲ γῆϲ. ἕκτη, ἦν αὐτὸϲ ἀπεκάλυψεν ὁ Κάϊν εἰπών· εἰ ἐκβαλεῖϲ με νῦν ἀπό ϲου, καὶ ἀπὸ τοῦ προϲώπου ϲου κρυβήϲομαι. ἡ βαρυτάτη κόλαϲιϲ ὁ ἀπὸ τοῦ θεοῦ χωριϲμὸϲ τοῖϲ ϲωφρονοῦϲιν. ἑβδόμη τὸ μὴ κρύπτεϲθαι τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ ϲημείῳ προδήλῳ πᾶϲι προκεκηρύχθαι διὰ τοῦ ϲτεναγμοῦ καὶ τοῦ τρόμου. πᾶϲ οὖν, φηϲίν, ὁ νῦν τὸν κατὰ ϲοῦ φόνον ἀποτολμήϲαϲ, κακῶν ϲε τῶν κατὰ τὸν παρόντα βίον ἀπαλλάξαϲ τὴν κατὰ ϲοῦ παραλύϲει τιμωρίαν· διό φηϲι· καὶ ἔθετο ὁ κύριοϲ ϲημεῖον τῷ Κάϊν τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίϲκοντα αὐτόν.

[*](Σ)

28 Καθαγιάζεται: ἀφιεροῦται.

[*](Ar.)

29 Καθαγίϲω: καύϲω, καθιερώϲω.

[*](Ε)

30 Καθαλάμενοϲ: καταπηδήϲαϲ. ὁ δὲ καθαλόμενοϲ ἀπὸ τοῦ ἵππου καὶ τὸ ξίφοϲ ἑλκύϲαϲ παίει αὐτόν.

[*](Prov.)

31 Κάθαμμα λύειϲ: ἐπὶ τῶν δύϲλυτόν τι λύειν ἐπιχειρούντων. ἀπὸ τῆϲ ἁμάξηϲ Μίδου. λόγιον γὰρ τοῖϲ Φρυξὶν ἐκπεπτώκει, τῆϲ κομιϲάϲηϲ τὸν Μίδαν ἁμάξηϲ εἴ τιϲ ἐπιλύϲειε τὸν δεϲμόν, τοῦτον τῆϲ Ἀϲίαϲ ἄρξειν. Ἀλέξανδροϲ δὲ ἔλυϲε.

[*](Σ Δ)

32 Καθάπαξ: παντελῶϲ. ϲυλλήβδην. λέγεται καὶ καθάπαν. [*](Ε) καθάπαν γε μὴν αὐτοὺϲ ἐκπολεμεῖν οὐκ ἔδοξεν.

[*](Ar.)

33 Καθαπτόϲ: ἐνδεδυμένοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ· νεβρῶν δοραῖϲ καθαπτόϲ. ὡϲ ταρακτόϲ. τὸ δὲ ἑτέρωϲ λεγόμενον δηλοῖ τὸ οἷον καθάπτεϲθαι.

[*](Synt.)---

34 Καθαρίζω· αἰτιατικῇ.

[*](Δ)

35 Καθᾶραι.

[*](Ε)

36 Κάθαρμα: οὐ φθείρῃ κάθαρμα, εἶπε, καὶ ἐκποδὼν ἡμῖν ἄπει; Ἀριϲτοφάνηϲ φηϲίν. ὑπερ δὲ καθαρμοῦ πόλεωϲ ἀνῄρουν ἐϲτολιϲμένον Ar. τινά, ὃν ἐκάλουν κάθαρμα. κᾆτ᾿ ἀνελκύϲαϲ ἐρωτᾷ ϲκανδάληθῤ ἱϲτὰϲ ἐπῶν. διχῶϲ ἀναγινώϲκεται· ὑφ᾿ ἕν, καὶ πάλιν ἀπόϲτροφοϲ ἐν τῷ ρ, ἵνα ᾖ, ϲκανδάληθῤ ἱϲτὰϲ ἐπῶν. οἱ δὲ ὑφ᾿ ἓν ἀναγινώϲκοντεϲ [*](28 ═ P, Ba 265, 12 29 sch. Ar. Lys. 238 30 ὁ—ἵππου Xen. Hell. 4, 5, 7 31 cf. Zen. IV 46 32 παντελῶϲ ═ P, Ba 265, 13, H ϲυλλήβδην ═ H 33 Ar. Ran. 1211 c. sch. 34 ═ Synt. Laur. et Gud. 36 — ἄπει fort. Aelian. ὃν ἐκάλουν κάθαρμα cf. sch. Ar. Ran. 730 vs. 31 κᾆτ᾿ sq. Ar. Ach. 687 c. sch.) [*](28 —30 Z 1167 32 Z 1179 33 Z 1141 36 cf. vv. φάρμακοϲ et ϲκανδάληθρα) [*](ArF(GIVM)) [*](2 πρῶτον cett. V 3 ἐργᾷ] ἐργάϲαι ϲε ss. V 6 ἐκβάλῃϲ I, v. l Georg. ϲου pr.] τῆϲ γῆϲ A cf. Gen. 4, 14 12 καὶ om. V ὁ om. IV, Georg. 16 Καθαλώμενοϲ GI 18 λύειϲ] λύει F 19 λόγιον—21 ἔλυϲε om. F 24 νευρῶν V νευρῷ GIM νεκρῶν F 34—5 om. F 29 φθείρει G V M 30 φηϲίν om. F V 31 ὃν p. 5, 7 βάρη om. F κᾆτ᾿ — p. 5, 7 βάρη del. ed. pr., Kust.)

ἐξηγοῦται οὕτωϲ· ἡ μὲν λέξιϲ πεποιήται παρὰ τὰ πέταυρα τῶν παγίδων, ἀπὸ τοῦ ϲκάζοντα ϲυμπίπτειν καὶ κρατεῖν τὸ ἐμπεϲόν. ὁ δὲ νοῦϲ· ἀνελκύϲαϲ ἐπὶ τοῦ βήματοϲ ϲυνηγόρουϲ ἑαυτῷ καὶ θηρευτὰϲ λόγων ἐρωτᾷ ἡμᾶϲ· οὕτω γὰρ τὸ ὑπερβατόν. εἶτ᾿ ἀνελκύϲαϲ ϲκανδάληθῤ ἱϲτὰϲ ἐρωτᾷ ἡμᾶϲ. ϲκανδάληθρα δὲ λέγεται τὰ ἐν τοῖϲ παγίϲιν ἐπικαμπῆ ξυλάρια, εἰϲ ἐρείδει, ἅπερ Ἀρχίλοχοϲ ῥόπτρον· ἐνταῦθα οὖν λέγει ἐρείϲματα λόγων καὶ βάρη.

37 Καθαρῶϲ: ἀκριβῶϲ. ϲαφῶϲ. εἴ τι ἐν Πέρϲαιϲ καθαρὸν ἦν [*](Σ Δ) ξυγκαλέϲαϲ ἐϲ πάνταϲ ἐξήνεγκε περὶ τούτων.

[*](EL)

38 Καθάρϲιον: ἔθοϲ ἦν Ἀθήνηϲι καθαίρειν τὴν ἐκκληϲίαν καὶ τὰ [*](Harp.) θέατρα καὶ ὅλωϲ τὰϲ τοῦ δήμου ϲυνόδουϲ μικροῖϲ πάνυ χοιριδίοιϲ, ἅπερ ὠνόμαζον καθάρϲια. τοῦτο δὲ ἐποίουν οἱ λεγόμενοι περιϲτίαρχοι, ὀνομαϲθέντεϲ οὕτωϲ ἢ ἀπὸ τοῦ περιϲτίχειν ἢ ἀπὸ τῆϲ ἑϲτίαϲ.

39 Καθαρϲιώτερα: λαμπρότερα. καθαρϲιώτερα ταῦθ᾿ ὑπάρχειν καὶ [*](Ε) πολυτελέϲτερα.

40 Κάθαρϲιϲ γυναικῶν μαινουϲῶν· ζήτει ἐν τῷ Βάκιϲ.