Suidae lexicon

421 Ἔκζεϲιϲ: ἐκβραϲμόϲ. φαϲὶ δὲ αὐτὸν φθειρϲὶν ἐκζέϲαι.

422 Ἐκζητῶ· αἰτιατικῇ.

423 Ἐκ ζω πυρῆϲαι: ἀνάψαι. κυρίωϲ τὸ ἐκ μικροῦ φυϲῶντα μέγα λη φλόγα κινῆϲαι. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἀνθράκων.

424 Ἐκεῖ, ἐκεῖϲε, ἐκεῖθεν, ἐκείνοθι, ἐκείνοθεν καὶ κατὰ ϲυγκοπή ἐκεῖθεν τὴν ἐν τόπῳ ϲχέϲιν δηλοῖ.

425 Ἔκκείμεθα· μόνῳ ϲοι τῶν ζώντων ἐκκείμεθα. οὐ γάρ ἐϲτιν ἡ ἀλήθεια πρᾶγμα ἐκκείμενον οὐδὲ καταβεβλημένον οὐδὲ θήρᾳ ληπτέον. ἀντὶ τοῦ καταπεφρονημένον.

426 Ἐκείνῃ: ἐπίρρημα. ἀντὶ τοῦ τὰϲ αὐτόθι. τὰϲ ἐκείνῃ νάπαϲ [*](Ε) διεξελθών. καὶ αὖθιϲ· τοῖϲ τε Γέταιϲ καὶ τοῖϲ ἐκείνῃ βαρβάροιϲ.

427 Ἐκείνη: τὰ ἐκεῖϲε. εἰϲ Παρθυαίαν ἐμβάλλειν καὶ τὰ ἐκείνῃ [*](Ε) ἄγειν καὶ φέρειν καὶ τῇ ϲτρατιᾷ ϲῖτα παρέχειν.

428 Ἐκεῖνοϲ καὶ κεῖνοϲ καὶ τὸ αὐτὸϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβάνου ϲιν οἱ ποιηταί. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ἀλλʼ εἴϲιθ’, ἴνα μὴ κεῖνοϲ ἡμῖν ἐπιτύχῃ. καὶ Ὅμηροϲ τὴν Θέτιν παρειϲάγει λέγουϲαν· τίπτε μʼ ἐκεῖοϲ ἄνωγε μέγαϲ θεόϲ; καὶ τό, αὐτὸϲ ἔφα, παρὰ τοῖϲ Πυθαγορείοιϲ.

429 Ἔκηαν: ἔκαυϲαν.

430 Ἑκηβολία.

431 Ἑκηβόλιοϲ, ϲοφιϲτὴϲ Κωνϲταντινουπόλεωϲ. οὖτοϲ ἐπὶ Κων ϲταντίου διαπύρωϲ χριϲτιανίζειν ὑποκρινόμενοϲ ἐπὶ ουλιανοῦ ἄλογοϲ Ἐφαίνετο. ῥίψαϲ γὰρ ἑαυτὸν πρὸ τῆϲ πύληϲ τοῦ εὐκτηρίου οἴκου, πατήϲατέ με, ἐβόα, τὸ ἄλαϲ τὸ ἀναίϲθητον. τοιοῦτοϲ ἦν κοῦφοϲ καὶ εὐχερὴϲ Ἐκηβόλιοϲ καὶ πρότερον καὶ ὕϲτερον.

432 Ἑκηβόλοϲ: ὁ Ἀπόλλων.

433 Ἐκήδευϲαν: κατ’ ἐπιγαμίαν ϲυνήφθηϲαν. ἐκήδευϲάν τε αὑτοῖϲ δόπεϲ γυναῖκαϲ καὶ αὐτοὶ παρʼ ἐκείνων λαβόντεϲ.

434 Ἐκήκιεν: ἀνεφέρετο.

435 Ἔκηλοϲ: ἥϲυχοϲ.

436 Ἐκήλει: ϲὺν ἡδονῇ ἔτερπεν. κηλῶ γὰρ τὸ ὑπʼ αὐλὸν ἥδομαι. [*](x + Ε) οὕτω μὲν ὁ κατάρατοϲ ϲυνήθωϲ τὸν ἄνθρωπον ἐκήλει. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ διηγεῖτο μυρία ὅϲα, διʼ ὦν ἐκήλει τοὺϲ ἀκούονταϲ.

437 Ἐκηριώθην: ἐϲκοτώθην, ἢ διόὰ τὸ δέοϲ κήρινοϲ ἐγενόμην.

438 ξκκήρυκτον: ἀπόβλητον. καὶ Ἐξεκήρυξαν, ἀντὶ τοῦ [*](Σ) ἀπεϲκοράκιϲαν.

439 Ἐκητι: ἀντὶ τοῦ ἕνεκα. ϲημαίνει δὲ καὶ χωρίϲ.

440 Ἐκίϲϲηϲεν: ἐν γαϲτρὶ ἔϲχεν, μεθ’ ἡδονῆϲ ϲυνέλαβεν, ἐγέννηϲεν.