Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Hap.)

2679 Ἐπιτείχιϲμα: τὸ τειχιζόμενον κατά τινων χωρίων, ὅθεν ἦν τοὺϲ ἐπιτειχιϲθένταϲ κακῶϲ ποιεῖν. καὶ τὸ πρᾶγμα δὲ ἐπιτειχιϲμόϲ. Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτηϲιφῶντοϲ.

[*](Ar.)

2680 Ἐπίτηδεϲ: ἐκ ϲπουδῆϲ. οὕκουν ἐπίτηδεϲ ξυνελέγημεν. καὶ αὖθιϲ· ὥϲπερ ἐπίτηδεϲ.

2681 Ἐπιτήδευμα: ἄϲκηϲιϲ, μάθηϲιϲ. Ἱκμνὸϲ ὄνομα, λῃϲτὴϲ τὸ [*](E?) ἐπιτήδευμα· ὃϲ ἀνεῖλεν Αἰϲχύλον τὸν αὐλητὴν καὶ Στηϲίχορον τὸν [*](2661 ═ Synt. Gud. et Laur. 2362 Th. Simoc. 2, 6, 3 2664 Harp ═ Et. Gen, Et. M. 365, 47 cf. H v. ἐπιτελέωμα 2665═ Ba 232, 27 cf. H, Apion 236, 2 2667 κέλευϲόν sq. lambl. fr. 11 2669 ═ Synt. Laur. et Gud. 2670 ═ Σa, H, Et. Gen. cf. B. 232, 28, Et M. 365, 52, sch. B 25 2471 Ar. Pac., 369 c. sch. 2672 Ba 232, 30, H cf. Mocr. 196, 22 2673 ἐπιτυχία ═ Ba 232, 32, H οἱ sq. Diod. 33, 28a ═ EL 407,10 —16 2674 cf. Synt. Laur. 2676 ═ Ambr.1629 cf. ll (ad Ω 112) 2677 ═ Ba 232, 25 cf. H 2678 ═ Ba 232, 26 2670 Harp. cf. An. Ox 2, 495, 10; Dem. 18, 87 2480 ξυνελέγημεν Ar. Eccl. 116 c. sch. ὤϲπερ sq. Ar. Eq. 1135 2684 ἱκανὸϲ —p. 387, 1 κιθαρωδόν fort. Aelian.) [*](2644 Z 814 2665 Z 84 2466 Z 815 2667 Z 845 2671 Z 815 2672 cf. 2737 2673 Z 815 2475. 8 Z 846 2480—1 Z 816) [*](A(GITFVM))[*]( 2663 om. AFV 7 ἐντέλλεται om. GITM 8 ἀγἁλιενα Λ 2668 om. AFV 2674 om. 27 χωρίον T Harp.)

387
κιθαρῳδόn. καὶ τὸ μὲν ἐπιτήδευμα ἦν ῥήτωρ, Διοπείθηϲ τὸ ὄνομα. [*](Ε) καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ ἦν τὸ ἐπιτήδευμα ἔμποροϲ.

2682 Ἐπιτήδευμα: τοῦ βίου ἡ διαγωγή.

2683 Ἐπιτήδευϲιϲ: πρᾶξιϲ, καὶ ϲπουδή, καὶ ἐργαϲία. ὁ δὲ ἦν Σ εὐτελὴϲ τὴν ἐπιτήδευϲιν, οὐδὲν ὅτι μὴ ποιμὴν τὸ κατ’ ἀρχάϲ.

2684 Ἐπιτηδεὑω αἰτιατικῇ.

2685 Ἐπιτήδεια: τὰ πρὸϲ τροφὴν ἁρμόδια. ἐϲθῆταϲ δὲ καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἔκπλεα παρεῖχεν. Ξενοφῶν· τὰ ἐπιτήδεια ἄφθονα [*](Ε) παρῆ. Ἀρριανόϲ· οὐδὲν ἄλλο εἰ μὴ τὰ ἐπιτήδεια τῆϲ δικαίαϲ τιμῆϲ [*](Ε) λαμβάνονταϲ.

2686 Ἐπιτηδειέϲτεροϲ· καὶ γὰρ ὁ Μιθριδάτηϲ τά τε ἄλλα ἔνδικοϲ [*](Ε) βαϲιλεὺϲ ἦν καὶ Ῥωμαίοιϲ ἐπιτηδειέϲτεροϲ.

2687 Ἐπιτήδειοϲ: φίλοϲ, εὔνουϲ. ἁρμόδιοϲ. Ξενορῶν· ὁ δὲ [*](Σ Δ) βακτηρία ἔχων, εἴ τιϲ αὐτῷ δοκοίη βλακεύειν, ἐκλεγόμενοϲ τὸν ἐπιτήδειον [*](Ε) ἔπαιεν ἄν.

2688 Ἐπιτήδειοϲ· παρὰ τὸ δέοϲ, ϲημαίνει τὸν φόβον, ἄθεοϲ, [*](Ecl.) πλεοναϲμῷ τοῦ 1 ἄδειοϲ, ὁ ἐϲτερημένοϲ τοῦ φοβεῖϲθαι· ἐκτάϲει τοῦ α εἰϲ η καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ τ, μετὰ τῆϲ ἐπὶ προθέϲεωϲ ἐπιτήδειοϲ.

2689 Ἐπιτηδείωϲ: ἐπιρρηματικῶϲ.

2690 πιτίθεμαι· δοτικῇ.

[*](Synt.)

2691 Ἐπιτήθη: ἡ τῆϲ τήθηϲ μήτηρ, ὥϲτε εἶναι τὴν μὲν τήθην [*](Σ) μητρὸϲ ἢ πατρὸϲ μητέρα, τὴν δὲ ἐπιτήθην τὴν τοῦ πατρὸϲ μητέρα καὶ τῆϲ μητρὸϲ μητέρα. οὕτωϲ Ἰϲαῖοϲ ἐν τῷ πρὸϲ Δωρόθεον.

2692 Ἐπιτἱθηϲ: περαίνειϲ. ἐπεὶ καὶ ϲὺ τῶν ϲῶν ὑπηκόων τοῖϲ τι [*](E?) θανάτου ἄξιον ἐξεργαϲαμένοιϲ, αὐτὸϲ ἐπιτίθηϲ τὴν δίκην.

2693 Ἐπιτίθηϲιν: ἀποπέμπει. Δαμάϲκιοϲ· καὶ δὴ γραψάμενοϲ ἐπιϲτολήν πρὸϲ τοὺϲ ἐν Καρίᾳ δύο φιλοϲόφουϲ ἐπιτίθηϲιν.

2694 Ἐπιτιμἡδηϲ: ὅνομα κύριον.

[*](Suid.)

2695 Ἐπιτίμηϲιϲ: παρὰ Ἀριϲτοτέλει ε΄ εἰϲί. λέγει γάρ, ὅτι μὴ αἱ [*](Phil.) αὐταὶ ἐπιτιμήϲειϲ ἐξεταζομένῳ λόγῳ καὶ ἐρωτωμένῳ. πρώτη δέ ἐϲτιν, ὄτα ἐκ τῶν ἠρωτημένων μηδὲν ϲυμπεραίνηται, μήτε τὸ προκείμενον [*](2681 καὶ τὸ ὄνομα Aelian. fr. 22, ὁ sq. Aelian. fr. 71 2683 — ἐργαϲία Ba. 232, 33 ὁ sq. cf. Eutrop. 75 2684 ═ Synt. Gud. 2685 Ξενοφῶν? οὐδὲν sq. Arr. fr. Parth vel Exc. 16 2686 Arr. Parth. attributa p. 18 R. 2687 εὔνουϲ ═ Ba 232, 31; φίλοϲ ═ Et. Gen., Et. M. 366, 16, H cf sch. Thuc. 4, 78, 1 l ═ Ambr. 1420. ἁρμόδιοϲ cf. H v. ἐπιτηδείωϲ ὁ sq Xen. A. 2, 3, 11 2688 cf Choer. Epim. Ps. 113, 13, ex quo Et. Gud. et Et. M. 366, 29 2689 ═ Ambr. 1794 2690 ═ Synt Gud. cf. sch. Luc. 2, 14 2691 μητέρα tert ═ Lex. rbet. in Et. M 466, 11, Et. Gen. (ex Aristoph. Byz. Jb Suppl. 12, 321) lsac. fr. 35 2692 ἐπεὶ sq. fort. Arr. Parth. cf. f.40 2693 καὶ sq. Dam. fr. 263 2695 Alex. Aphr. 567, 7 —568, 25) [*](2682 Z 816 2683 Z 805 2685 ἐϲθηταϲ—παρεῖχεν cf. 575 2687 cf. v. B 316 2688 Z 705 24192 Z 846 2603 Z 847 2694 ex v. A 3908) [*](8 τά] καὶ τά GI 9 εἰ F; ἤ rell. 19 ἐπιρρηματικόν cp. A 21 ὡϲτε] A(GITFVM) ὡϲ τὸ Λ 23 τῆϲ] τἠν τῆϲ Gl 24 περαίνῃϲ Al 25 ἐργαϲαμένοιϲ IV 2693 non nov gl. AV 2694 om. AFV)

388
μήτʼ ἄλλο τι, τουτέϲτιν ἂν ἀϲυλλόγιϲτον ᾖ, καὶ ἔτι ψευδεῖϲ ὦϲιν αἱ κείμεαι προτάϲειϲ ἢ ἄδοξοι, ἐφ᾿ αἶϲ ἐπιφέρει τὸ ϲυμπέραϲμα. τοιοῦτοϲ γὰρ ὁ λέγων· τὸ παρὰ τὸ ὄν, οὐκ ὄν, τὸ οὐκ ὄν οὐδέν, ἓν ἄρα τὸ ὅ· οὐ γὰρ τοῦτο ϲυνάγεται. οὗτοϲ μὲν οὐ δοκεῖ τὸ προκείμενον ϲυνάγειν, ἀλλ’ ἄλλο τι ϲυνάγει ϲυλλογιϲτικῶϲ· τὸ γὰρ παρὰ τὸ μὴ ὄν οὐδέν. ἕτεροϲ δὲ λέγει· εἰ τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει, τὸ μὴ γινόμενον οὐκ ἔχει· ἀλλὰ μὴν τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει· οὔτε τὸ προκείμενον οὔτʼ ἄλλο τι ϲυλλογίζεται πρὸϲ τῷ καὶ τὰ λαμβανόμενα ψευδῆ τε καὶ ἄδοξα λαμβάνειν. δευτέραν τίθηϲιν ἐπιτίμηϲιν, εἰ αἱ μὲν προτάϲειϲ ϲυλλογιϲτικῶϲ εἶεν κείμεναι καὶ ὁ λόγοϲ εἴη ϲυλλογιζόμενόϲ τι, μὴ μέντοι τὸ προκείμενον, ἀλλ’ ἄλλο τι. τρίτη ἐπιτίμηϲιϲ, εἰ προϲτιθέμενά τινα ϲυνάγει τὸ προκείμενον ϲυλλογιϲτικῶϲ, τὸ μέντοι προτιθέμεον εῖρόν τε εἴη τῶν κειμένων καὶ ἠρωτημένων καὶ ἦττον ἔνδοξον τοῦ ϲυμπεράϲματοϲ. τετάρτη ἐπιτίμηϲιϲ, ἂν ἀφαιροῦμεν ἀπὸ τοῦ λόγου ἐκ τῶν λειπομένων ϲυνάγεται ϲυλλογιϲτικῶϲ, ὃ ἔχουϲιν οἱ παρέλκονπεϲ λόγοι. πέμπτη ἐπιτίμηϲίϲ φηϲιν εἶναι, εἰ ἐξ ἀδοξοτάτων καὶ ἧττον πιϲτῶν τοῦ ϲυμπεράϲματοϲ ὁ λόγοϲ εἴη ἢ ἐξ ἀληθῶν μέν, χαλεπωτέρων δὲ δειχθῆναι τοῦ προβλήματοϲ.

[*](Ps.)

2696 Ἐπιτίμηϲιϲ: ἀποϲτροφή.

[*](Harp.)

2697 πιτιμητάϲ· τιμηταὶ μὲν οἱ πρῶτόν τι ἐκαλοῦντο τιμώμενοι, ἐπιτιμηταὶ δὲ οἱ χρόνῳ ὕϲτερον τὰ αὐτὰ τιμώμενοι.

[*](Σ)

2698 Ἐπιτιμία: εὐπορία, ἢ ἡ μὴ ἀτιμία. Κέφαλοϲ ῥήτωρ· ὁϲάκιϲ αὐτὸν κινδυνεύοντα περὶ τῆϲ ἐπιτιμίαϲ ἢ τῆϲ πατρίδοϲ ἢ τοῦ βίου ποτὸϲ διεϲώϲατε;