Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
354 Αἰϲχγρίων, Μιτυληναῖοϲ, ἐποποιόϲ, ὃϲ ϲυνεξεδήμει Ἀλεξάνδρῳ [*](Hesy.) τῷ Φιλίππου. ἦν δὲ Ἀριϲτοτέλουϲ γνώριμοϲ καὶ ἐρώμενοϲ, ὡϲ Νίκανδροϲ ὁ Ἀλεξανδρεὺϲ ἐν τῷ περὶ τῶν Ἀριϲτοτέλουϲ μαθητῶν.
355 Αἰϲχροκερδήϲ· καὶ θηλυκὸν Αἰϲχροκέρδεια.
[*](Δ)356 Αἰϲχρόν· Σοφοκλῆϲ· αἰϲχρὸν γάρ ἐϲτι τοῦ μακροῦ χρήζειν βίου [*](soph.) κακοῖϲι ὅϲτιϲ μηδὲν ἐξαλλάϲϲεται. τουτέϲτιν ὅϲτιϲ ἀεὶ ἐν κακοῖϲ ἐξετάζεται. αἰϲχροῦ εἴδη δ΄ ἄδικον, δειλόν, ἄκοϲμον, ἄμορφον. Αἰϲχύλοϲ, Ἀθηναῖοϲ, τραγικόϲ, υἱὸϲ μὲν Εὐφορίωνοϲ, ἀδελφὸϲ [*](Hesy.) δὲ Ἀμενίου, Εὐφορίωνοϲ καὶ Κυναιγείρου, τῶν εἰϲ Μαραθῶνα ἀριϲτευϲάντων ἅμα αὐτῷ. ἔϲχε δὲ καὶ υἱοὺϲ τραγικοὺϲ δύο, Εὐφορίωνα καὶ Εὐαίωνα. ἠγωνίζετο δὲ αὐτὸϲ ἐν τῇ θʼ Ὀλυμπιάδι ἐτῶν ὢν κε΄. οὗτοϲ πρῶτοϲ εὗρε προϲωπεῖα δεινὰ χρώμαϲι κεχριϲμένα ἔχειν τοὺϲ τραγικοὺϲ καὶ ταῖϲ ἀρβύλαιϲ τοῖϲ καλουμένοιϲ ἐμβάταιϲ κεχρῆϲθαι. ἔγραψε δὲ καὶ ἐλεγεῖα καὶ τραγῳδίαϲ ϥ΄· νίκαϲ δὲ εἷλεν η΄ καὶ κ΄, οἱ δὲ τριϲκαίδεκά φαϲι. φυγὼν δὲ εἰϲ Σικελίαν διὰ τὸ πεϲεῖν τὰ ἰκρία ἐπιδεικνυμένου αὐτοῦ, χελώνηϲ ἐπιρριφείϲηϲ αὐτῷ ὑπὸ ἀετοῦ φέροτοϲ κατὰ τῆϲ κεφαλῆϲ, ἀπώλετο ἐτῶν νη΄ γενόμενοϲ.
358 Αἰϲχύνει: αἰκίζεται, λυμαίνεται, αἶϲχοϲ περιτίθηϲιν.
[*](Σ)359 Αἰϲχύνη πόλεωϲ πολίτου ἁμαρτία.
[*](Σ)360 Αἰϲχύνομαι· αἰτιατικῇ. καὶ Αἰϲχῦναι.
[*](Synt.)361 Αἰϲχύνομαι ταῖϲ προτέραιϲ ἁμαρτίαιϲ.
[*](Ar.)362 Αἰϲχυνόμενοϲ περιπλέκει τὴν ϲυμφοράν: ἐν ϲυνουϲίᾳ.
[*](Σ)363 Αἴτημα: ἡ ἐπιθυμία. Δαβίδ· καὶ ἔδωκεν αὐτοῖϲ τὸ αἴτημα [*](Thdr.) αὐτῶν.
364 Αἰτήϲαϲθαι: τὸ χρήϲαϲθαι. Μένανδροϲ Τίτθη· ἤν ἄν τιϲ ὑμῶν [*](Σ) παιδίον ᾐτήϲατο ἢ κέχρηκεν, ἄνδρεϲ γλυκύτατοι. καὶ ἐν Ὕμνιδι· οὐ πῦρ γὰρ αἰτῶν οὐδὲ λοπάδα αἰτούμενοϲ.
365 Αἴτηϲιϲ· παρὰ Ἀριϲτοτέλει αἴτηϲίϲ ἐϲτι τοῦ ἐναντίου ἡ ἐν [*](Phil.) λόγοιϲ παραγωγή, τὸ λαμβάνειν τι παρὰ τοῦ ἀποκρινομένου καὶ μετὰ [*](355 ═ Amhr. 357 et 389 356 ἐξετάζεται Soph. Ai. 473—4 c. sch. 357 cf Westermann Biogr. p. 117 sqq. ═ Aeschyl. ed. Wilam. p. 3 sq. 358 ═ P, Ba. 48, 25, H 359 πόλεωϲ cf. Aeschin. 3, 241 361 Ar. Eq. 1355 362 ═ P, Ba 47, 20, Phryn. 2, 9 363 Thdr. in Ps. 105,15, PG 80, 1725b 364 ═ P cf. Ba 48, 26; Men. com. fr 461 et 476 365 Alex. Aphr. 579,10—13) [*](354 Z 73 357 hinc v χελώνη μυιῶν extr. 358 Z 95 3505 Z 82, 3 361 Z 95 363 Z 88 364 cf. 377. Z 95 365 Z 85) [*](2.3 Μένανδροϲ G 356 non nov. gl. M 7 ἐξατάζεται VM αἰϲχροῦ] A(GTFVM) nov. gl. GT δ΄ δην A 8 τραγικόϲ om. V ἀδελφὸϲ — 9 Εὐφορίωνοϲ ex AGV 9 Ἀμενίου Ἀμεινίοιυ Κust. vita Westermann p. 117, 3 10 ἔϲχε —11 κε΄ om. V sed cf. ad vs. 17 11 Εὐαίωνα A: Εὐβίωνα GM Εὀθίωνα T Βίωνα pr. θ’] ξο’ Casaub. ο coll. v. Πρατίναϲ Meursius 12 χρώμαϲι om VM καὶ χ. Kust. 13 τραγικοὺϲ] τραγῳδοὺϲ Bhd., ὑποκριτὰϲ add. Daub χρῆϲθαι Bhd 1414 δέ pr— καὶ sec. om. V καὶ pr. om M 15 οἱ —φαϲι om. V M 16 αὐτοῦ] αὐτὴν M 17 νη΄ ] ξη΄ Hermann γενόμενοϲ] ἦν δὲ κε ἐτῶν ὅτε ἡνίζε τοὺϲ ἐνίκηϲε νίκαϲ κη΄ add V cf ad vs. 10 19 Αἰϲχύνει A πολιτείαϲ V 360 om GTFV post 362 A 361—2 om. T 362 nom nov gl. V 25 Μένανδροϲ Meurs. Phot. Ba; ἀνδρὸϲ omnes, Zon. cf. an 26 ἤν ἄν] ἤ ἄν Phot. ἠδη CF Hermann 26 καὶ ἐν]ἐν VM Μένανδροϲ Bas. cf. ad 25)
366 Αἰτήϲιοϲ: ὁ αἰτῶν.
367 Αἰτηταί: οἱ παρά τινοϲ τὶ αἰτοῦντεϲ. οἱ δὲ Ῥόδιοι τῷ Περϲεῖ οὐκ αἰτηταὶ τῆϲ εἰρήνηϲ μᾶλλον ἢ δόται ὄντεϲ ὑπερήφανα τοῖϲ Ῥωμαίοιϲ διελέχθηϲαν.
368 Αἰτία καὶ Πανταιτία.
369 Αἰτίζων: ποιητικῶϲ. αἰτίζων ἀκόλουϲ, οὐκ ἄοραϲ, οὐδὲ λέβηταϲ.
370 Αἴτιον· ὅτι τετραχῶϲ τὰ αἴτια· ὡϲ ὕλη, ὡϲ εἶδοϲ, ὡϲ τέλοϲ, ὡϲ ποιητικόν. καὶ τῶν αἰτίων τὰ μὲν προκαταρκτικά, τὰ δὲ ϲυνεργὰ ἢ ϲυναίτια, τὰ δὲ τελικά.
371 Αἰτιῶδεϲ ψεῦδοϲ: ἤτοι ὃ ἀπὸ ψεύδουϲ ἄρχεται ἢ μὴ εἰϲ ἀκόλοθον λήγει ἢ ἔχει τῷ λήγοντι τὸ ἀρχόμενον ἀκόλουθον. οἷον διότι νύξ ἐϲτι, Δίων περιπατεῖ ϲύνταξιϲ· οἱ δὲ πεφευγότεϲ ἦϲαν ἀπὸ τῆϲ Μυϲίαϲ αἰτίαιϲ τοιαῖϲδε.
372 Αἰ τιῶμαι. δοτικῇ. ἔϲτιν δὲ καὶ αἰτιατικῇ· εἰ μὴ καὶ τὸν ἰατρὸν [*](Synt.) αἰτιῷτό τιϲ. τί ἡμῖν σίτιᾷ ὡϲ αἰτίοιϲ.
373 Αἰτναία πῶλοϲ: ἡ μεγάλη. Αἰτναίαϲ ἐπὶ πώλου βεβῶϲαν.
374 Αἰτναῖον πῦρ: τὸ Σικελικὸν πῦρ, ἐκ τοῦ ὄρουϲ τοῦ λεγομένου Αἴτνη. καὶ αἰτνίζοντοϲ.