Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

263 Αἰώρημα.

[*](Δ)

264 Αἰωρήϲειϲ: κρεμάϲειϲ.

[*](Σ)

265 Αἰωροῦνται: κρέμανται. εἰϲ ὃν τὰ τῶν Καρχηδονίων αἰωνρεῖτο [*](Σ) πράγματα.

[*](Ε)

266 Ἆιπερπερ: ὡϲπερ.

[*](Σ)

267 Αἴπει: τῷ ὑψηλῷ. ἡ εὐθεῖα αἶποϲ οὐδετέρωϲ.

[*](Δ)

268 Αἴπεια: ὄνομα πόλεωϲ.

269 Αἰπεινή: ὑψηλή. αἰπεινὴν ἐλάτην ἔριϲ ὤρορεν αἴϲυλα φάϲθαι. [*](Δ) καὶ Αἰπειναῖϲ, ὑψηλαῖϲ, μακραῖϲ. ἐν Μύθοιϲ· αἰπειναῖϲ ἐλάταιϲ ἔριϲε βάτιϲ· ἡ μὲν ἔειπε καὶ ναῦϲ καὶ νηοὺϲ τεμνομένη τελέειν.

270 Αἰπεινόϲ: ὁ χαλεπόϲ.

[*](Δ)[*](254 ═ Ambr. 310, Ps. Herodian. 26 255 ἔ’ cf. Et. M. 41,15, Et. Gen.; μυελόϲ sch. 27, Erotian. p. 20, n. 70, H cf. Apion. μυελόϲ — αἴδιοϲ Ba 45, 30 cf P vs. 3 ὁ alt. sq. Ps. 89, 8 256 — βίον ═ sch. Pl. Gorg. 448 c cf. P, H, Apion; Et. M 41, 9 ═ Et. Gen. ὡϲ sq. Soph. 1r. 2 —5 257 cf. P, Ba 45,31 258 fort Metaphr, 259 οὕτωϲ sq. Treger 152, 12 —14 ═ Lyd. de mens. p. 64, 6 — 8 Wuensch 261 — ἔπαρϲιϲ ═ Σe, P, Ba 45, 32 cf. sch. Pl. Phaed. 111e ὡϲ sq Babr.19, 6a b, 7 262 gl. Hdr. 6,116 233 cf. Ambr. 432 264 ═ P, Ba 16, 1, Σe cf. Ambr. 433 265 — κρέμανται ═ P, Ba 46, 2, Σe 266 ═ P, H, sch. Ar. Ach. 759 267 cf. Ambr. 326 et 324, H, Et. M. 37, 34 268 Ambr. 320, Et. M. 47, 38, H 269 — ὑψηλή ═ Ambr. 319, Et. M. 37, 37 cf. sch B 574, H αἰπεινὴν —φάϲθαι Babr. p. 215. αἰπειναῖϲ alt. sq). Babr. p. 220 270 cf. Amhr. 314)[*](254 Z 92 255 6 Z 71 257 Z 92 250 cf. v. I 39. Z 71 262 cf v. E 9100 262 —5 Z 92 263— 4 cf. v. E 1899 265 cf. vv. E 1898 et H 415 268 —9 Z 81 269 cf. 339)[*](3 καὶ] δὲ καὶ M 5 ἐκμαθὼν A 6 θάνῃ AV: θάνοι rell. 258 om. FV A(GITFVM) post 259 A 20. 21 αἰωρεῖται pr 25 ὤρωρεν V M ὄρωρεν F cf.339 26 Μύθοιϲ V; Μύθῳ GlM cp. AF)
176
[*](Δ)

271 Αἰπήεϲϲα: ὑψηλή.

[*](Δ)

272 Αἰπολή.

[*](Σ Δ)

273 Αἰπόλια: αἰγονόμια. καὶ Αἰ πόλοϲ, αἰγονόμοϲ. καὶ [*](Synt.) Αἰπολῶ· δοτικῇ.

[*](Hom.)

274 Αἰπύ: ὑψηλόν, μέγα. Λευκάδοϲ αἰπὺν ἔχων ναύταιϲ τηλέϲκοπον [*](Anth.) ὄχθον. ϲὺ δ’ ὁ τὸν οὐρανὸν διφρηλατῶν ἥλιε, πατρῴαν soph. τὴν ἐμὴν ὅταν χθόνα ἴδηϲ, ἐπιϲχὼν χρυϲόνωτον ἡνίαν ἄγγειλον ἄταϲ τὰϲ ἐμάϲ.

[*](Δ)

275 Αἰπύκεριυϲ ἔλαφοϲ: ὑψηλὰ κέρατα ἔχων.

[*](Δ)

276 Αἰπύϲ: ὁ ὀλέθριοϲ.

[*](Hom.)

277 Αἰπὺ οἱ ἐϲϲεῖται μάλα περ μεμαῶτι μάχεϲθαι: μετα φορικῶϲ ἀντὶ τοῦ δυϲπρόϲβατον, δυϲχερέϲ.

[*](Δ)

278 Αἶρα: ὁ ϲῖτοϲ. ϲημαίνει δὲ καὶ τὴν ϲφαῖραν. καὶ ὄνομα πόλεωϲ.

[*](Σ)

279 Αἴραϲθαι: προϲενέγκαϲθαι. Κρατῖνοϲ Τροφωνίῳ· οὐ ϲῖτον αἴρεϲθ᾿, οὐχ ὕπνου λαχεῖν μέροϲ

[*](Soph.)

280 Αἰρε: πρόϲφερε. Ὅμηροϲ· μή μοι οἶνον ἄειρε. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· [*](Ar.) αἶρ᾿, αἶρε μάζαν ὡϲ τάχιϲτα κανθάρῳ.

[*](Σ)

281 Αἶρε δάκτυλον: παροιμία. τίθεται ἐπὶ τῶν ἀπαγορευόντων ἐν τῇ ἀγωνίᾳ. ἐπαίρεϲθαι γὰρ τὴν χεῖρα ϲύμβολον τοῦ νενικῆϲθαι. [*](Ε) καὶ Πολύβιοϲ· ὁ δὲ προϲπεϲὼν αἴρεται νίκην εὐτυχεϲτάτην.

[*](Σ)

282 Αἱρεθέν: θεληθέν.