Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

275

3064 Ἀπέϲπαϲε. μετὰ βίαϲ ἐξείλετο. οἱ δὲ Σπαρτιάται ἐκάθηντο [*](x + Ε) γοῦ θεοῦ ἱκέται ἐϲ Ταίναρον καὶ ᾔτουν ϲωτηρίαν. οἱ δὲ ἀπέϲπαϲαν ἀφειδῶϲ καὶ μάλα ἀπέκτειναν αὐτούϲ.

3065 Ἀπεϲπούδαζεν. ἠμέλει, κατεφρόνει. οὐδὲ τῶν Ἐπικούρου λόγων ἀπεϲπούδαζεν ὁ Ἀπολλώνιοϲ.

3066 Ἀπεϲτάτει. ἀπεῖχεν, ἀπεχωρίζετο. Εὐνάπιοϲ· καὶ γὰρ οὐκ [*](Δ + Ε) ἀπεϲτάτει τῆϲ τοῦ Λέοντοϲ ἐπωνυμίαϲ. οὕτω γὰρ καὶ τὸ ζῷον ποιεῖν εἴωθεν. Οὐκ ἀπεϲτάτει, οὐ παρήλλαττε. Σοφοκλῆϲ· μέγαϲ, χηράζων [*](Soph.) ἄρτι λευκανθὲϲ κάρα, μορφῆϲ δὲ τῆϲ ϲῆϲ οὐκ ἀπεϲτάτει πολύ. περὶ Λαΐου φηϲὶν Ἰοκάϲτη.

3067 Ἀπεϲταύρουν. ϲταυροῖϲ ἔφραττον. Θουκυδίδηϲ· λίθοιϲ δὲ καὶ πλίνθοιϲ χρώμενοι καὶ κόπτοντεϲ δένδρα καὶ ὕλην ἀπεϲταύρουν [*](Ε) εἴ πη δέοιτό τι.

3068 Ἀ πέϲτηϲεν. ἐκώλυϲεν, ἐπέϲχε. Πολύβιοϲ· ἐκεῖνον γὰρ πὔτε ϲκότοϲ οὕτε χειμῶνοϲ μέγεθοϲ ἀπέϲτηϲεν οὐδέποτε τῆϲ προθέϲεωϲ· [*](Ε) ἀλλὰ καὶ ταῦτα διωθούμενοϲ καὶ τὰϲ ἀρρωϲτίαϲ ἐκπονῶν καθῆϲτο καὶ διευτυχήκει πάντα τὸν χρόνον. καὶ αὖθιϲ Πολύβιοϲ· ἀποϲχόντεϲ [*](Ε) τῆϲ ἰδίαϲ παρατάξεωϲ ἐφ’ ἱκανόν τινα τόπον, οἱ μὲν πλείουϲ ἀπέϲτηϲαν, δύο δὲ ἐπιπολὺ προῆλθον. ἀντὶ τοῦ ἐπέϲχον τὸν δρόμον.

3069 Ἄπεϲτιν: ἀντὶ τοῦ ἀφέϲτηκεν· Ἀριϲτοφάνηϲ· ἄπεϲτιν ἐπὶ Θρᾴ [*](Σ + Ar.) κηϲ φυλάττων Εὐκράτη. οὗτοϲ ἦν ϲτρατηγὸϲ Ἀθηναίων, ὁ καλούμενοϲ Στύγαξ, δωροδόκοϲ καὶ προδότηϲ, ὃϲ ἀπώλετο ὑπὸ τῶν λ′. οἱ δὲ ὡϲ πιὼν κώνειον. ἀκόνιτον δέ.

3070 Ἀπεϲτομάτιϲαν. ἀπεφθέγξαντο.

[*](Σ)

3071 Ἀπεϲτ ώ· ὥϲπερ Σαπφώ. παρὰ Καλλιμάχῳ ἡ ἀποδημία.

[*](call.)

3072 Ἀπέϲτω. οἰχέϲθω, διωκέϲθω. ὕπνοϲ δ’ ἀπέϲτω γλυκύθυμο [*](Ar.) ὀμμάτων. ἐπὶ τῶν βουλομένων φιλοϲοφεῖν ὁ Σωκράτηϲ φηϲίν.

3073 Ἀπεϲτυφέλιξεν: ἐκίνηϲεν, ἔϲειϲεν.

[*](Hom.)[*](3064 οἱ sq. fort Aelian. 3065 οὐδέ sq. Philostr. 1,7 3069 Ἀπεϲτάτει cf. Ambr. 2793 ; Ἐυνάπιοϲ —εἴωθεν Eunap. fr. 76. FH G 4, 48 μέγαϲ sq. Soph. T 742 — 3, ad quod sch. οὐκ — παρήλλαττε 3067 λίθοιϲ sq. Thuc. 4,69,2 3068 ἐκεῖνον —χρόνον Polyb. fr.12 ἀποϲχόντεϲ — προῆλθον Polyb fr 13 3069 — ἀφέϲτηκεν =Ba 118,17 ἀπέϲτη; Ἀριϲτοφάνηϲ —κώνειον Ar. Lys.103 c. scb.; ὁ —Στύγαξ sch. Dq.129 3070 Ba 118,18, Σa. gl Dionys. PG 4.24 3071 Call. fr.115 K., 340 S. 3072 ὕπνοϲ sq Ar. Nu.705 c. sch. 2073 cf. sch. Σ 158)[*](3064 ἐξείλετο cf 3544 3065 cf. 3543 et v. Εὐθύδημοϲ; Ζ 260 3066 cf. 3547 3067 cf. 3548 3069 Eust. Ο. 1650, 62; cf. v. Στύππαξ)[*](1 Σπαρτιάται] είλώται Reines. 2 ἱκέται A F οἰκέται rell. 8 οὐκ suppl. A(GITFSM) Kust. παρήλλαττε] παρήλλακται S μέγαϲ χηράζων] μέλαϲ χνοάζων ss. l M. cf.Soph. 14 ἐκώλυϲεν —1 5 ἀπέϲτηϲεν om A 16 καθῆϲτο ]καθήϲτοι A καθῆτο F καθῖκτο Schweigh. 18. 19 ἀπέϲτηϲαν] ἀπέϲτηϲε A 21 Εὐκράτη A Ar. Εὐκράτηϲ rell. cp. F 22 Στύγαξ] Στύππαξ s. v. et v. τὰϲ ὀδούϲ, sch. Eq. ὅc] ἅϲ A οἱ— 23 δέ om F 23 ἀκόνιτον δέ om. A 24 Ἀπεϲτομάτιϲαν] Ἀπεϲτομάτιϲεν FS ἀπεφθέγξαντο] ἀπεφθέγξατο F 26 διωκέϲθω om. S)
276

30/> Ἀπέϲϲυτο. ἐξέλιπε. ϲεύω τὸ ὁρμῶ, καὶ ϲύω, ἀφ’ οὗ τὸ ϲῦμι, ἔνθεν τὸ ἔϲϲυτο καὶ ἀπέϲϲυτο, καὶ ἀπόϲϲυτοϲ.

[*](Σ)

3075 Ἀπεϲφακέλιϲεν. οἱ μὲν γραμματικοὶ ἐϲάπη, ἀπεϲφενδόνηϲε. ϲημαίνει δὲ καὶ τὸ ἀπεκάκηϲεν· ἔτι τὸ ἐξαίφνηϲ ἀπέθανεν. ὁ δὲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἀντὶ τοῦ ἀπεϲπάϲθη.

[*](Σ)

3076 Ἀπέϲφηλεν: ἀποτυχεῖν ἐποίηϲεν.

[*](Σ)

3077 Ἀπέϲχαζε· Πλἀτων Πρέϲβεϲι. καὶ ϲχᾶν, τὸ ϲχάζειν.

[*](Σ)

3078 Ἀπεϲχεδιάζετο: ἡτοιμάζετο.

[*](Σ)

3079 Ἀπεϲχοίνιϲεν. ἀπεχώριϲεν. καὶ Ἀπεϲχοινιϲμένοϲ, [*](Σ + Harp.) ἀπεϲτερημένοϲ. Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ κατὰ Ἀριϲτογείτονοϲ ἀντὶ τοῦ ἀποκεκλειμένοϲ.

[*](Ε)

3080 Ἀπετάφρευον· Μένανδροϲ· οἱ Ῥωμαῖοι τὰρ οὐκ ἀπετάφρευον τὸ πρότερον οὐτε μὴν ἐν ἐπιϲτήμῃ πάμπαν τὸ τοιόνδε εἶχον πρότερον, ἢ Μαυρίκιον τὸν Παύλου ἡγήϲαϲθαι τοῦ ἕῴου πολέμου. ἐπειδὴ δὲ, ὅτε τὴν ϲτρατηγίαν εἶχεν, ἡγεμονεύουϲαν αὐτῷ τῆϲ ἐπὶ τὴν βαϲιλείαν ἀτραποῦ, τὸ τοιόνδε ῥᾳθυμίᾳ παροφθὲν ἐϲ τὸ δέον ἐπανήγαγε. Ῥωμαίοιϲ γὰρ μὴ βουλομένοιϲ ἦν τὸ χρῆμα καὶ εἰϲ λήθην κατώλιϲθε. πόνοϲ γὰρ ὄκνῳ πολέμιοϲ.

3081 Ἀπετέμετο: περιέκοψε, διεχώριϲε. κατανύϲαϲ ἐπὶ τὸν ἰϲθμὸν τῶν Σινωπέων ἀπετέμετο τοὺϲ ἐν τῇ χώρᾴ πάνταϲ.

[*](Σ)

3082 Ἀπετείχιζον. ἀπεχώριζον, ἀπεκώλυον.

[*](Rhet.)

3083 Ἀπετιμήϲατο. ἀντὶ τοῦ ἀποτίμημα ἔλαβεν. οὕτωϲ Δημοϲθένηϲ. καὶ Ἀποτίμηϲιϲ, τὸ ἀποτίμημα.