Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

142 Γενειάϲ. αἱ τρίχεϲ. Γένειον, ὁ τόποϲ, τὸ μέροϲ τοῦ ϲώματοϲ. [*](Δ) ἐκ δὲ δαϲκίου γενειάδοϲ κρουνοὶ διερραίνοντο κρηναίου Soph. ποτοῦ. ζήτει ἐν τῷ ἀπόνοια. ὅτι ἡ τοῦ ἄνω χείλουϲ τρίχωϲιϲ λέγεται Suid. μύϲταξ, τὸ δὲ κάτω πάπποϲ.

143 Γεννητική. ὅτι κρείττων παϲῶν καὶ τιμιωτέρα τῶν τῆϲ [*](Δ) ψυχῆϲ φυϲικῶν δυνάμεων ἡ γεννητική, δεύτερον δὲ ἡ αὐξητική, καὶ Phil. τρίτον ἡ θρεπτική. τῆϲ μὲν γὰρ θρεπτικῆϲ ἔργον ἐϲτὶ τὸ ϲώζειν τὸ εἰδὸϲ· μέχρι γὰρ τοϲούτου ϲῳζόμεθα, ἕωϲ ἂν τρεφώμεθα· τῆϲ δὲ αὐξητικῆϲ τὸ εἰϲ τέλειον καὶ κατὰ φύϲιν μέτρον ἀγαγεῖν, εἰϲ ὃ γενόμενα τά τε ζῷα καὶ τὰ φυτὰ ἐπὶ τὸ ϲκοπιμώτατον τῆϲ φύϲεωϲ τέλοϲ, λέγω δὴ τὴν γεννητικὴν δύναμιν, παραγίνεται. οὕτω γὰρ τῆϲ φύϲεωϲ ὁ τελικώτατοϲ ϲκοπὸϲ διὰ τὴν ἔφεϲιν τῆϲ ἀιδιότητοϲ, τοῖϲ θνητοῖϲ ζῴοιϲ ἐπιϲκευαϲτῆϲ τῆ διαδοχῇ γινομένηϲ. ὥϲτε ἡ μὲν αὐξητικὴ ὕληϲ ἐπέχει λόγον πρὸϲ τὴν γεννητικήν, πρὸϲ δὲ τὴν αὐξητικὴν ἡ θρεπτική. ὅτι Μέλιϲϲοϲ ᾤετο τὸ μὴ γενόμενον οὐκ ἔχειν ἀρχήν· ψεῦδοϲ δέ ἐϲτι· πολλὰ γὰρ ἀγέννητα ὄντα ἀρχὰϲ ἔχει.

144 Γενηϲαρέτ: ὄνομα τόπου.

145 Γέννηϲιν: τὴν τῶν Ἀφροδιϲίων μίξιν.

146 Γεννηταί: οὐχ οἱ ἐκ γένουϲ καὶ ἀφ’ αἵιατοϲ προϲήκοντεϲ, [*](Σ) ἀλλὰ οἱ ἐκ τῶν γενῶν τῶν ϲυννενεμημένων εἰϲ τὰϲ φρατρίαϲ. οὖτοι δέ εἰϲι καθάπερ οἱ δημόται καὶ φράτορεϲ, νόμῳ τινὶ ἔχοντεϲ κοινωνίαν. τὸ δὲ γένοϲ ἔχει ἄνδραϲ λ′. αἱ δὲ φρατρίαι ἐκαλοῦντο τριττῦϲ, ὅτι τεϲϲάρων φυλῶν οὐϲῶν εἰϲ τρία ἑκάϲτην διεῖλον μέρη, τὰϲ μὲν φυλὰϲ τέϲϲαραϲ ποιήϲαντεϲ, ἀπομιμηϲάμενοι τὰϲ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὥραϲ, τὰϲ δὲ φρατρίαϲ καὶ τριττῦϲ ιβ′, καθάπερ οἱ μῆνεϲ, τὰ δὲ γένη λ′ ἐν ἑκάϲτῃ φρατρίᾳ, καθάπερ αἱ ἡμέραι τξε′.

147 Γεννῆται: οἱ τοῦ αὐτοῦ γένουϲ κοινωνοῦντεϲ. καὶ γὰρ διήρηντο [*](Harm.) κατὰ μέρη οἱ τῶν Ἀθηναίων πολῖται, καὶ τὰ μὲν μέγιϲτα μέρη [*](142 τόποϲ cf Et. M. 226, 4, 225, 55, H; γένειον ═ Ambr 260 ἐκ —ποτοῦ Soph. Trach. 13 —14 143 l. Ambr. 227 vs. 8 ὅτι—17 θρεπτική Philop. 228.10—19; Μέλιϲϲοϲ sq. Alex. Aphr. 192,1 —3 144 cf. Ambr. 248 146 ═sch. Pl. Phileb. 30d cf. Lex. Patm p. 152 ═ Aristot. Ath. Pol. fr.3 sch. Pl. Ax. 371 d. Eust. 1. 232, 37 (Paus. Att. attr. Cohn, Neue Jahrb. Suppl. 13. 810, 834); Bk. 227,9 ═ Et. M. 226,13; Bk, 231.23 H, Et. M.22619 Poll. 8, 111, Moeris 193,16, Tim., Bk. 185, 18 147 Harp. cf. Sabb.; Philoch. fr. 92, FHG 1, 399; Isae.713) [*](142 Z 429. ὅτι sq ex V. πάπποϲ 143 hinc v. Α 4454 et v. ϲκοπιμώτατον 144 Ζ 428 146 —7 sch. Dem. 51,23: cf. v. φράτερεϲ et v. φράτορεϲ 147 Philoch. hinc v. ὁμογάλακταϲ cf. v. ὀργεῶνεϲ) [*](1 παρά AM περί GT 142 om. F 6 ζήτει —7 πάπποϲ om. TV A(GITFVM) ὄτι —πάπποϲ om. G mg. A (et iterum textu post vs. 8 Γεννητική M, post vs. τρίχεϲ I 8 κρείττων] κρείϲϲων G FVM ad 18 Μέλιϲϲοϲ: ὄνομα κύριον mg. add. AIM 23 φρατρίαϲ] φατρίαϲ GITV 24 τινί] μή V 25 φρατρίαι cett. AF φατρίαι rell. τριττῦϲ sch. Pl. etc. τριττοί omnes, v. l. sch. Pl. sec. Gsf. 29 ἐν FV sch Pl., om. rell.)

516
φυλαὶ ὠνομάζοντο, ἑκάϲτη δὲ φυλὴ πάλιν εἰϲ τρία διῄρητο, ὧν ἕκαϲτον μέροϲ τριττὺϲ καὶ φρατρία ὠνομάζετο. πάλιν δὲ τῶν φρατριῶν ἑκάϲτη εἰϲ γένη διῄρητολ′, ἐξ ὧν αἱ ἱερωϲύναι ἑκάϲτοιϲ προϲήκουϲαι ἐκληροῦντο. καὶ γεννῆται, οἱ ἐκ τοῦ αὐτοῦ καὶ πρώτου γένουϲ τῶν λ’ γενῶν, οὓϲ καὶ πρότερόν φηϲι Φιλόχοροϲ ὁμογάλακταϲ καλεῖϲθαι. Ἰϲαῖοϲ μέντοι τοὺϲ γεννήταϲ ἁπλῶϲ τοὺϲ ἐξ αἵματοϲ ϲυγγενεῖϲ ὀνομάζει.

[*](Suid)

148 Γενικαὶ ἀρεταὶ δ′· φρόνηϲιϲ, ἀνδρεία, ϲωφροϲύνη καὶ δικαιοϲύνη. καὶ ζήτει τὰϲ ἀντικειμέναϲ αὐταῖϲ ἐν τῷ ὑπερήφανοϲ.

[*](Suid)

149 Γενικόϲ· ὅτι Ἀρτέμιοϲ, ὁ καὶ Ἀναϲτάϲιοϲ, βαϲιλεύϲ Ῥωμαίων, αἰϲθόμενοϲ ϲτόλον Σαρακηνῶν ἔρχεϲθαι κατὰ τῆϲ πόλεωϲ Ἰωάννην ἐφίϲτηϲιν ἡγεμόνα τοῦ πολέμου, διάκονον τῆϲ μεγάληϲ ἐκκληϲίαϲ καί λογιϲτὴν τῶν φόρων, ὅν Γενικὸν καλοῦϲιν ὃϲ πρὸϲ τῆ Ῥόδῳ γενόμενοϲ, καταϲταϲιαϲθεὶϲ ὑπὸ τοῦ πλήθουϲ ἀναιρεῖται

[*](ΣΔ)

150 Γεννικῶϲ: γενναίωϲ. ἰϲχυρῶϲ.

151 Γενόμενα καὶ γινόμενα διαφέρει. τὰ μὲν γὰρ γενόμενα πάντωϲ ἀπέβη, τὰ δὲ γινόμενα ἤτοι ἀποβαίνει ἢ οὔ.

152 Γενόμενοϲ ἐξ ὀφθαλμῶν: φυγὼν, ἀποδράϲαϲ. ὁ δὲ γενόμενοϲ [*](Ε) ἐξ ὀφθαλμῶν αὐτὸϲ εἶχε τἀπίχειρα τῆϲ ἀγνοίαϲ. Γεννώμενοϲ [*](Δ) δὲ διὰ δύο νν, ὁ τικτόμενοϲ.

[*](Σ)

153 Γενν ούϲτηϲ: οἷον γεννήτηϲ, ἡ ϲυγγενὴϲ, ἢ ἔγγονοϲ· τὸ τελευτοῖον ἐκδέχεϲθαι ἄμεινον.

[*](Δ Synt.)

154 Γένωμαι· γενικῇ. αὐθυπότακτον. Γ′ ε νν ῶ δὲ αἰτιατικῇ.

[*](call.)

155 Γέντα: τὰ μέλη· γέντα βοὸϲ μέλδοντεϲ. Καλλίμαχοϲ.

[*](Σ)

156 Γένυϲ: τὰ γένεια.

[*](Soph.)

157 Γένυϲ: εἶδοϲ πελέκεωϲ ὅτε ϲοι παγχάλκων ἀνταία γενύων ἁρμόθη πλαγά. καὶ τὸ γένειον.

[*](Σ)

158 Γένυϲι: ϲιαγόϲιν. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· χὠ μὲν ἐνέκλειϲεν φονίαν [*](Anth.) γένυν, ἐκ δὲ τενόντων ἔνθουϲ ῥομβητὴν ἐϲτροφάλιζε φόβην.

[*](ΔΣ Suid.)

159 Γεοῦχοϲ: ὁ Ποϲειδῶν. ὁ τὴν γῆν ἔχων. Γαιήοχοϲ δέ.

[*](150 ═ H; γενναίωϲ ═ Ba 184.19, Σ ἰϲχυρῶϲ ═ Ambr. 284 cf. 286 151 τὰ μέν sq. Artem 4,15 152 ὁ —ἀγνοίαϲ Aeliano attr. Bhd. 153 sch. Pl. Phileb. 30 d 154 αὐθυπότακτον ═ Ambr. 282 γεννῶ sq ═ Synt. Gud., An. Ox. 4, 288, 28 156 Call. fr. 125 K., 309 S. c. sch. 156 ═Ba 184, 18 Et M. 226,1, Ap. S. 54,26 cf. H, Ambr. 225 157 Soph. El. 195 —6 c. sch. 158 — ϲιαγόϲιν ═ Ba 184, 21, sch. Λ416 χὠ sq. Anth. 6,218, 77 — 8 159 — Ποϲειδῶν cf. Ambr. 221, Stud. An. 267, 278 ὁ τ. γ. ἔχων ═ Σᵃ, Ba 184, 22)[*](148 cf v. Α 3830 et v. ὑπερήφανοϲ 149 ex v. Α 4027 151 hinc 272 155 cf. v. μέλδοντεϲ. Ζ 430 157 Ζ 429 158 cf. v. τένοντεϲ 159 cf. 82 θνδε Γαιήοχοϲ δέ. Ζ 425)[*](A(GITFVMB))[*]( 5 Φιλόχοροϲ] Φιλόχωροϲ TFV cf Harp. 148 om. FV mg. l post 149 A. post 150 GM (sed α praem. M) post 151 T 8 καί alt.—9 ὑπερήφανοϲ om. T 2 αὐταῖϲ] αὐταῖϲ κακίαϲ Kust. 149 om. TFV mg. I 18. 19 γεννώμενοϲ nov. gl. G TV M post 152 cf. ad 156 22 γενικῇ om. GTF ss. l γεννῶ δὲ αἰτιατικῇ om. HFV 23 βοόϲ] βοῶν v. μέλδοντεϲ Καλλίμαχοϲ] Καλλιμάχῳ AV 156 post 152 GITFV utrobique A (seq. 157 in FV) 25 Γένυϲ] καὶ πόλεωϲ ss. V ἁρμόθη] ἁρμόϲθη GI ὡρμήθη B ὡρμάθη Soph. 26 καὶ τὸ γένειον ex A 27 χὠ] ἤγουν ὅτι ss. V 28 ἐϲτροφάλιζε] ἐϲτροφάλιξε v. τένοντεϲ, corrector Anth. 22 γαιήοχοϲ δέ om. FV)
517

160 Γεωγραφία: ἡ περιήγηϲιϲ.

[*](Δ)

161 Γεώὠδηϲ: ὁ ἐκ τῆϲ γῆϲ.

[*](Δ)