Paroemiae

Κύων ἐπὶ τὸν ἴδιον ἔμετον.

Κἂν ἐπὶ τοῦ νεκροῦ κερδαίνειν.

Κατόπιν ἑορτῆς ἥκεις: ἐπὶ τῶν καλοῦ πράγματος ἀπολιμπανομένων.

Κολοφῶνα ἐπέθήκας: ἤτοι τὸ τέλειον καὶ πλήρες.

Κατὰ ῥοῦν φέρεται.

Καρκίνος λαγωὸν αἱρεῖ: ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων.

Κενοὶ κενὰ βουλεύονται.

Κεστρεὺς νηστεύει: ἐπὶ τῶν λαιμάργων· ἄπληστον δὲ τὸ ζῶον.

Κριὸς τὰ τροφεῖα ἀπέτισεν: ἐπὶ τῶν ἀχαρίστων· οἱ γὰρ κριοὶ καὶ τὰς φάτνας πλήττουσι καὶ τοὺς θρέψαντας.

Κακὰ μὲν θρίπες, κακὰ δ’ ἴπες: ἄμφω γὰρ λυμαντικοὶ· καὶ οἱ μὲν τὰ ξύλα, οἱ δὲ κέρατα ἐσθίουσιν.

Λήμνια κακά: ἀπὸ τῶν ἐν Λήμνῳ γυναικῶν, αἳ τοὺς ἄνδρας αὐτῶν ἀπέκτειναν.

Λαγωὸς περὶ κρεῶν: ἐπὶ τῶν κινδυνευόντων καὶ [πρὸς τοῦτο] ἀγωνιζομένων, ἐπειδὴ κἀκεῖνος περὶ τῶν ἑαυτοῦ κρεῶν τρέχει.

Λύκος χανών· καὶ, ἡ λύκος περὶ φρέαρ χορεύει: ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων.

Λύκου πτερὸν ζητεῖς: ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων.

Λίνον λίνῳ κλώθεις: ἐπὶ τῶν τὰ αὐτὰ [διὰ τῶν αὐτῶν] πραττόντων ἢ λεγόντων, ἢ τῶν κατάλληλα.

Λύκος ἀετὸν φεύγει: ἐπὶ τῶν ἀφύκτων.

Λύδιον ἅρμα: ἐπὶ τῶν ταχυτάτων. Καὶ, παρὰ Λύδιον θέεις.

Λευκῷ λίθῳ λενκὴ στάθμη.