Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

1215 ὅστις ποτε καταλιπών σε ἐπὶ τὸ βοηθεῖν τοῖς Ἕλλησιν οὐκέτι οὐδέν εἰμι.

[*](18 βροντήσας καὶ ε και καθάπερ καὶ ἐν (καὶ ε καὶ deleta) L. ἐν Ὑδροφόροις] fr. 608. — 25 θανατοι L. — 26 καταλιπών σε 〈ἔβην〉 ἐπὶ τὸ?)
390

λιβάδʼ τὴν τοῦ ἐπιχωρίου ποταμοῦ.

1218 ἐντεῦθεν διπλοῦν ἐστι τὸ ἐπεισόδιον.

ὁμοῦ ἐγγύς.

[*](Fol. 93 b)

1219 στείχων ἂν ἦν σοι ἐπορευόμην ἄν· τὸ δὲ σοι παρέλκει.

1222 οὐκ ἂν οὐδʼ αὖ.

ἥντινʼ αὖ παλίντροπος κ. ἑ. ἀντὶ εἰς ποῖον τόπον ἀπέρχῃ· τοῦτο δὲ ὁ Νεοπτόλεμος ἀποδοῦναι βουλόμενος τὰ τόξα τῷ Φιλοκτήτῃ ἐπιπλήσσεται ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως.

παλίντροπος ἐξ ὑποστροφῆς.

1238 ἀναρλεῖμ τὰ αὐτὰ λέγειν· ἀπὸ τῶν δεύτερον ἀναπολούντων τὴν ἠροτριαμένην γῆν.

1252 ἀλλʼ οὐδὲ σοὶ πεισθήσομαι.

1256 κοὐ μέλλοντʼ ἔτι οὐ βραδύνοντα.

1257 σ᾿  ἐάσω οὐ πολεμήσω.

1262 ἀμείψας καταλιπών.

[*](Fol. 94 a)

1270 μεταγνῶναι μετανοῆσαι.

1272 ἀτηρὸς βλαβερὸς παρὰ τὴν ἄτην.

1273 ἀλλʼ οὔ τι μὴν νῦν δόλιος φανοῦμαι.