Scholia in Pindarum Olympian Odes

[*]()a. Καφισίων ὑδάτων λαχοῖσαι: ἐπειδὴ χαριέντως ἀπέβη τοῦ ἀγῶνος τὸ ἐπιχείρημα, προσφωνεῖ ταῖς Χάρισι [*]() τιμωνέναις κατὰ τὸν Βοιωτικὸν Ὀρχομενόν· | αἷς λέγεται πρῶτος Ἐτέοκλος τεθυκέναι ὁ Κηφισοῦ παῖς. ὁ δὲ Κηφισὸς [*]() τῆς Ὀρχομενοῦ ποταμός.

b. ὁ δὲ νοῦς· ὦ ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες, αἳ τὰ τοῦ Κηφισοῦ ὕδατα ἐκληρώθητε [*]() καὶ κατοικεῖτε τὴν εὔγειον Ὀρχομενὸν, | τυγχάνουσαι καὶ τοῦ τῶν Μινυῶν γένους ἐπίσκοποι, ἐπακούσατέ μου νῦν εὐχομένου.[*]()

[*]()αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν: ἱππικοὶ λέγονται οἱ Ὀρχομένιοι. Ἐργῖνος γὰρ ἵππῳ νικήσας Θηβαίους φόρου ὑποτελεῖς ἔσχεν, ἄχρις οὗ Ἡρακλῆς αὐτοὺς ἠλευθέρωσεν.

[*]()a. παλαιγόνων Μινυᾶν: τὸ τῶν Μινυῶν γένος ἀρχαῖον ἀπὸ Μινυοῦ τοῦ Θεσσαλοῦ, Ποσειδῶνος υἱοῦ καὶ τοῦ γένους τῶν Ἀργοναυτῶν.

b. πλησιόχωροι καὶ γείτονες οὗτοι οἱ Μινυΐδαι Ὀρχομενίων.

c. ἀπὸ Μινύου. Μινύας [*]() δὲ ἐκ Καλλιρρόης τῆς Ὠκεανοῦ καὶ Ποσειδῶνος.

d. ὁ δὲ [*]() Μινύας πρῶτος ἦρξεν Ὀρχομενοῦ.

a. σὺν γὰρ ὑμῖν τὰ τερπνά: μεθ᾿ ὑμῶν γὰρ, ὦ [*]() Χάριτες, τὰ ἐπιτερπῆ καὶ ἡδέα γίνεται καὶ συμβαίνει τοῖς ἀνδράσι. | καὶ εἴτε σοφὸς, ὡς Ὅμηρος, δι᾿ ὑμᾶς· οἱ γὰρ [*]() ἐπιχαρεῖς λόγοι δι᾿ ὑμᾶς πᾶσι μόνιμοι διὰ παντός.

a. εἴ τις ἀγλαός: ἀνδρεῖος νῦν· αἰ γὰρ τρεῖς ἀρεταὶ [*]() δι᾿ ὑμᾶς, ἡ σοφία, τὸ κάλλος, ἡ ἀνδρεία.

b. αὗται [*]() δὲ αἱ Χάριτες τιμῶνται παρὰ τῷ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνος.

a. κοιρανέοντι χορούς: ἤτοι ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν [*]() ἔχουσι τοὺς χορούς· ἢ βασιλεύουσι τῶν χορῶν, ἵνα πτῶσις ἀντὶ πτώσεως ᾖ, αἰτιατικὴ ἀντὶ γενικῆς.

b. τὸ δὲ οὔτε [*]() δαῖτας, ἀντὶ τοῦ οὔτε τῶν εὐωχιῶν καὶ θυσιῶν.

c. ἀλλὰ [*]() καὶ τῶν ἐν οὐρανῷ πάντων προστατοῦσι καὶ κρατοῦσιν αἱ Χάριτες.

d. τὸ δὲ γίνεται ἀντὶ τοῦ ἀνύεται.[*]()

a. χρυσότοξον θέμεναι παρὰ Πύθιον Ἀπόλλωνα: [*]() παρὰ τῷ Ἀπόλλωνί φησι καθέζεσθαι τὰς Χάριτας διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν οἰκειότητα. ἐν γοῦν Δελφοῖς ἐπὶ τῆς [*]() δεξιᾶς εἰσιν ἱδρυμέναι τοῦ Ἀπόλλωνος.

b. σέβουσι δὲ τὴν [*]() τοῦ Διὸς τιμὴν τὴν αἰώνιον.

c. πλησίον γὰρ τοῦ χρυσοτόξου Ἀπόλλωνος ἀποθέμεναι τοὺς ἑαυτῶν θρόνους καὶ ἐγγὺς αὐτοῦ ἱδρυμέναι ἀένναον καὶ ἀθάνατον οὖσαν τὴν τοῦ πατρὸς[*]() αὐτῶν τιμὴν Διὸς σέβουσιν.

d. ἀένναον κυρίως μὲν τὸ ἀεὶ ἐν τῷ ῥεῖν καὶ νάειν ὄν· νῦν δὲ τὸ αἰώνιόν φησιν.

[*]()e. ἀντὶ τοῦ ἀνελλιπῶς καὶ αἰωνίως παρὰ τῷ Διὶ τιμῶνται τῷ ἐν οὐρανῷ ὄντι.

[*]()a. πότνια Ἀγλαΐα: ἀπὸ τοῦ περὶ αὐτῶν λόγου μετῆλθεν ἐπὶ τὸν πρὸς αὐτάς.

b. ὦ σεμνὴ καὶ τιμία Ἀγλαΐα, καὶ Εὐφροσύνη ἡ τοῖς ὕμνοις χαίρουσα, τοῦ τῶν [*]() θεῶν κρατίστου παῖδες Διός.[*]()

c. τὰ δὲ ὀνόματα τῶν τριῶν κατέλεξεν Ἡσίοδος (th. 906. 908)·

τρεῖς δέ οἱ Εὐρυνόμη Χάριτας τέκε καλλιπαρῄους, Ἀγλαΐην τε καὶ Εὐφροσύνην Θαλίην τ᾿ ἐρατεινήν.

[*]()a. κρατίστου παῖδες: οὐχ ὅτι κρατίστους ἔχουσι [*]() παῖδας, ἀλλ᾿ ὅτι αὐταὶ κράτισται παῖδές εἰσι· | νέαι γάρ.[*]()

b. αἱ κράτισται τῶν παίδων τῶν θεῶν. |

c. ἢ τῶν κρατίστων θεῶν παῖδες.[*]()

[*]()a. ἐπήκοοι: γίνεσθε δηλονότι· τοῦτο γὰρ λείπει. [*]()[*]()

b. Θάλεια δὲ ἡ Χάρις παρὰ τὸ τεθηλέναι τὴν μνήμην τῶν εὖ πεπονθότων.

c. τὸ δὲ ἰδοῖσα ἔνιοί [*]() φασι πρὸς τὴν τρίτην Θαλίαν λέγεσθαι.

d. τὸ ἰδοῖσα [*]() κοινὸν ἐπὶ ὅλων· ἰδοῖσα ὦ Εὐφροσύνη, ἰδοῖσα ὦ Θάλεια, ἰδοῖσα ὦ Ἀγλαΐα. θεασάμεναι τοῦτον τὸν χορὸν σὺν εὐμενεῖ τύχῃ εὐκόλως χορεύοντα, ἀπὸ κοινοῦ, ἐπήκοοι γίνεσθε.

e. ἔνιοι δέ φασι πρὸς τὴν τρίτην Θάλειαν τοῦτο λέγεσθαι. [*]()[*]()

f. ὅτι δὲ τρεῖς εἰσι, καὶ Ἡσίοδος ἐν Θεογονίᾳ [*]() (l. l.) λέγει.[*]()

a.ἐπ᾿ εὐμενεῖ τύχᾳ: ἐπ᾿ εὐδαιμονίᾳ καὶ εὐμοιρίᾳ. [*]()[*]()

b. τὸ κοῦφα βιβῶντα ἀντὶ τοῦ εὐκόλως προβαίνοντα. [*]()

c. ἐν Λυδῷ τρόπῳ καὶ ῥυθμῷ καὶ μουσικῇ.[*]()

a. ἐν μελέταις τε ἀείδων: ἐπιμελείαις· ἔνθεν καὶ [*]() ἡ μέλισσα τὸ ζῷον, ὂν ἐπιμελέστατον.

b. ἦλθον οὖν, φησιν, [*]() ὑμνήσων τὸν Ἀσώπιχον ἐμμελῶς καὶ ἡδέως.[*]()

a. (ἔμολον:) ὅρα τὸ μέτρον. [*]()

b. Ὀλυμπιόνικος ἁ Μινυεία: Ὀρχομενὸς γὰρ Μινύειος [*]()πόλις.

c. ὁ δὲ Ἀρίσταρχος· ἰδίως, φησὶ, προτάξας [*]() τὰ ὀνόματα τῶν Χαρίτων ἑνικῶς ἐφώνησε· σεῦ ἕκατι, ὦ Χάρι. προσφωνοῦσί τε οἱ ποιηταὶ τοὺς χοροὺς τοὺς ἐκ πλήθους συνεστῶτας ἑνικῶς. βεβιασμένον οὖν νυνὶ προτάξαντα τὰ ὀνόματα λέγειν ἕκατί σου ἑνικῶς.

d. ἢ ὅτι πρὸς αὐτὸν [*]()λέγει τὸν νικηφόρον.

e. ὁ δὲ νοῦς· διότι τούτου δραμόντος ἔδοξεν Ὀλυμπιόνικος ἀναγορεύεσθαι ἡ τῶν Μινυῶν πόλις σοῦ ἕνεκεν. τὸ δὲ σοῦ ὡς πρὸς ἑκάστην ἰδίᾳ. καὶ [*]() τοῦτο οὖν κοινὸν ὅλων.[*]()

f. σοῦ ἕκατι, ὦ νικηφόρε.

g. ἢ πρὸς μίαν τῶν Χαρίτων ἀπὸ τοῦ πλήθους μετέβη. [*]()[*]()

h. οἱ δὲ τὸ ἕκατι σοῦ ὡς πρὸς μίαν ἑκάστην ἰδίᾳ. ἢ πρὸς αὐτὸν τὸν νικηφόρον· ὅτι σοῦ ἕνεκεν, Ἀσώπιχε, ἔνδοξός ἐστιν ἡ Μινυείη ἥ τε Ὀρχομενὸς ὡς νικήσαντος.

[*]()a. μελαντειχέα νῦν δόμον Φερσεφόνας ἐλθὲ Ἀχοῖ: παραγενοῦ πρὸς τὸν σκοτεινὸν οἶκον, ὦ Φήμη καὶ Ἠχὼ, διηγησομένη καὶ ἀγγελοῦσα τὴν καλλίστην ἀγγελίαν [*]() τῷ πατρὶ Ἀσωπίχου Κλεοδάμῳ.

b. οἰκείως τὸν δόμον τῆς Περσεφόνης μελαντειχέα εἶπεν.[*]()

[*]()c. μελαντειχέα δόμον ἐλθὲ Ἀχοῖ: ἐλθὲ νῦν, Ἠχὼ, εἰς τὸν τῆς Περσεφόνης δόμον, ἵνα τὸν Κλεόδαμον [*]() ἰδοῦσα | περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἴπῃς ὅτι ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐστεφάνωσε τὴν χαίτην, τουτέστιν, ἵν᾿ εἴπῃς αὐτῷ τὸν υἱὸν αὐτοῦ νενικηκέναι καὶ νεώτερον ἐόντα.

d. ἐν τῇ ἐνδοξοτάτῃ Ὀλυμπίᾳ ἐστέφθαι τοῖς τῆς ἀθλήσεως στέμμασι τὰς κόμας τὰς νεωτέρας αὐτοῦ. ἀπὸ μέρους δὲ τὸ τῆς ἡλικίας νέον λέγει.[*]()

[*]()κόλποις παρ᾿ εὐδόξοιο Πίσας: ἐν Ὀλυμπίᾳ.

a. πτεροῖσι: τοὺς στεφάνους λέγει· ἐπειδὴ ἐπαίρει [*]() τοὺς νικῶντας ὁ στέφανος.

b. ἢ παρόσον ὁ στεφανούμενος [*]() γάνυται καὶ οἷον ὑπόπτερος καὶ μετάρσιος γίνεται.

Πινδάρου τέλος Ὀλυμπιονίκων. [*]()

Πινδάρου ἐπινίκιοι Ὀλυμπιονικῶν. [*]()