Scholia in Pindarum Olympian Odes

Scholia in Pindarum

Scholia in Pindarum. Scholia Vetera in Pindari Carmina, Volume 1. Drachmann, A.B., editor. Leipzig: Teubner, 1903.

[*]()a. ἀργᾶντα πατρὶ δεῖξον: ἀργᾶντα νῦν τὸν ἔκδηλον [*]() τῷ μεγέθει.

b. πατρὶ δὲ, τῷ Ποσειδῶνι. τῷ μὲν γὰρ λόγῳ ὁ Βελλεροφόντης Γλαύκου ἐστὶ τοῦ Σισύφου, τῇ δὲ ἀληθείᾳ Ποσειδῶνος, ὥσπερ Ἡρακλῆς Ἀμφιτρύωνος.[*]()[*]()

c. ἄλλως· ἐπιλαμβάνονταί τινες τοῦ ἐπιθέτου, ἐπειδὴ ταῦρον εἶπε θύειν Ποσειδῶνι ἀργήεντα, ὅπερ δηλοῖ λευκὸν, [*]() τοῦ Ὁμήρου εἰπόντος (γ 6), | ὅτι χρὴ θύειν„ ταύρους παμμέλανας ἐνοσίχθονι κυανοχαίτῃ“. ἀλλὰ βοηθεῖται τὸ ἀργᾶντα· οὐ γὰρ λευκὸν τῇ χροιᾷ βούλεται λέγειν, ἀλλὰ τὸν ἐκλάμποντα τῷ μεγέθει καὶ ἐπιφανῆ ἐν τῇ ἀγέλῃ.[*]()

[*]()a. κυάναιγις ἐν ὄρφνᾳ: μέλαιναν καὶ φοβερὰν [*]() αἰγίδα ἔχουσα. αἰγὶς δὲ τὸ ὅπλον.

b. κνώσσοντι δὲ καθεύδοντι. ὁ δὲ νοῦς· ἡ κυαναιγὶς παρθένος τοσαῦτα ἔδοξεν ἐν τῷ ὀνείρατι διαλέγεσθαι· ὁ δὲ ἐξανέστη ἄσμενος [*]() καὶ εὗρε τὸν χαλινὸν ἕτοιμον.

c. οὐχ ὥς τινες βούλονται παρακελεύεσθαι αὐτῷ τὴν Ἀθηνᾶν διηγεῖσθαι τὰ παρ᾿ αὐτῆς αὐτῷ ῥηθέντα κατ᾿ ὄναρ. οὐκ ἔστι δὲ, ἀλλ᾿ ἐκείνη βελτίων ἡ ἐκδοχὴ, λαμβανομένη ἀπὸ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου.

[*]()a. ἀνὰ δ᾿ ἔπαλτ᾿ ὀρθῷ ποδί: λοιπὸν ὁ ποιητὴς ταῦτα· ἀνήλατο δὲ ἐκ τῆς κοίτης καὶ ἔστη.

b. ἀσμένως. περιχαρὴς ὤν.

a. συλλαβὼν τέρας: τὸν χαλινὸν τέρας εἶπεν, [*]() ὅτι ὄναρ φανεὶς ὕπαρ ὤφθη.

b. παρακείμενον δὲ εὑρὼν [*]() τὸν χαλινὸν καὶ ἀναρπάσας αὐτὸν πρὸς τὸν μάντιν ἦλθεν εὐθέως τὸν ἐπιχώριον, | [105. δεῖξέν τε Κοιρανίδᾳ:] τὸν [*]() Κοιράνου παῖδα Πολύιδον. ἐλθὼν δὲ πρὸς τὸν μάντιν | ἔδειξε καὶ διεσαφήνισεν αὐτῷ τὴν ὅλην ἀπόβασιν τοῦ [*]() πράγματος καὶ τὴν κατάστασιν, [106. ὥστ᾿ ἀνὰ βωμῷ θεᾶς κοιτάξατο:] ὅπως τε ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ἀθηνᾶς ἐκαθεύδησεν ἐκ τῆς τοῦ Πολυίδου προμαντείας καὶ συμβουλῆς, ὡς αὐτοῦ συμβουλεύσαντος αὐτῷ διὰ μαντείας, ἀγωνιῶντι περὶ τῆς κατοχῆς τοῦ ἵππου, | παρακαθευδῆσαι [*]() τῷ βωμῷ τῆς Ἀθηνᾶς, | [109. ὥστε οἱ αὐτὰ Ζηνὸς ἐγχεικεραύνου:] [*]() καὶ ὅπως αὐτὴ ἡ θεὸς αὐτῷ παρέσχε τὸν χαλινὸν ἡ θυγάτηρ τοῦ ἐγχεικεραύνου Διός.

a. δαμασίφρονα δὲ εἶπε χρυσόν, ἵν᾿ ᾖ τὸν τίμιον, [*]() ἢ ὅτι διάχρυσος ἦν τῇ κατασκευῇ ὁ χαλινός· δαμάζοντα δὲ τὸ φρόνημα τὸ ἄγριον τῶν ἵππων | καὶ ἥμερα [*]() φρονεῖν ἀναγκάζον. καὶ αὐτὸς δὲ ὁ χρυσὸς δαμασίφρων, ἐπεὶ ἱκανὸς ἀπατῆσαι.

[*]()b. ἐνυπνίῳ δ᾿ ᾇ τάχιστα πείθεσθαι: τοῦ Βελλεροφόντου δὲ τὸ ὄναρ διηγησαμένου εἶπεν ὁ Πολύιδος ὡς τάχιστα καὶ ἀνυπερθέτως πείθεσθαι τῷ ἐνυπνίῳ.[*]()

1.380

[*]()a. ὅταν δ᾿ εὐρυσθενεῖ: ὡς ταῦτα αὐτῷ εἰπόντος [*]() τοῦ μάντεως.

b. καὶ ἡνίκα ἂν τὸν ταῦρον θύῃ τῷ Ποσειδῶνι, τότε δὴ τῇ ἱππικωτάτῃ Ἀθηνᾷ ἱδρύσασθαι βωμὸν ἤτοι ἄγαλμα.[*]()

[*]()a. κραταίποδ᾿ ἀναρύῃ: ὡς Ὅμηρος (Α 459)· [*]() αὐέρυσαν μὲν πρῶτα. 116 B

b. κραταίποδα τὸν ταῦρον. οὕτω Δελφοὶ ἰδίως ἐκάλουν.[*]()

c. ἀναρύῃ δὲ σφάζῃ, θύῃ, ἀπὸ τοῦ παρακολουθοῦντος.[*]()

[*]()a. τελεῖ δὲ θεῶν δύναμις καὶ τὰν παρ᾿ ὅρκον: ἐπιτελοῦσι δὲ καὶ παρέχουσιν οἱ θεοὶ καὶ τὰ νομιζόμενα ἀδύνατα, περὶ ὧν ἄν τις καὶ δι᾿ ὅρκων τὴν ἐλπίδα [*]() ἀπαγορεύσοι· | καὶ ἐπιτελοῦσιν οὐ δυσκόλως, ἀλλὰ κούφως [*]() καὶ εὐμαρῶς.

b. ἄλλως· οὐχὶ τὴν ἐξ ἐπιορκίας, ἀλλὰ καὶ [*]() εὐόρκως ἀπελπισθεῖσαν.

c. ἢ οὕτω· δύναται δὲ θεὸς τελέσαι καὶ τὸ μεθ᾿ ὅρκου ἀδύνατον νομιζόμενον εἰς περίκτησιν. [*]() |

d. ἄλλως· οἷον εὐχερὲς καὶ ἀδύνατον.

e. τοῦτο δὲ γνωμολογεῖ, ὅτι δὴ καὶ Βελλεροφόντης ὀμόσας μηδέποτε ζευχθήσεσθαι τὸν Πήγασον, δι᾿ ἐπικουρίαν Ἀθηνᾶς ὑπὸ ζυγὸν ἐποίησεν.[*]()

1.381

καὶ ὁ καρτερὸς ὁρμαίνων: καὶ δὴ ἐκ τούτων [*]() ὁ γενναῖος Βελλεροφόντης μετὰ σπουδῆς ἔλαβε τὸν χαλινὸν, καὶ τὸν πτερωτὸν ἵππον Πήγασον ἐχαλίνωσε· | τοῦτο γάρ [*]() ἐστι τὸ τείνων ἀμφὶ γένυι.[*]()