Scholia in Lucianum

ἀγαπητή] ἀντὶ τοῦ ἀρκετή, ἐπιπόθητος, ἡδεῖα. ~ Γ2V0Ω

Κύκλωπος*] ὁ Κύκλωψ πρὸς τὸν Ὀδυσσέα ἐν τῷ σπηλαίῳ φησὶν ὅτι χαρίζομαί σοι τοῦτο, ὅτι μετὰ πάντων ὕστερόν σε ἐσθίω [cf. Hom. ι 369]. τοῦτο οὖν καὶ ὁ Μίκυλλός φησιν ὅτι ὅσον ὁ θάνατος γίνεται, τί με ὠφελεῖ τὸ ἀποθανεῖν ὕστερον; ~ ΓVΟΩΔ

πύματον*] ἔσχατον. ~ ΓV

Οὖτιν τὸν Ὀδυσσέα· οὕτω γὰρ ἑαυτὸν ὁ Ὀδυσσεὺς καλεῖ διαπαίζων τὸν Κύκλωπα. ~ ΓVΟΩΔ. Addit Δ: καὶ θέλων ἀπαλλάττεσθαι αὐτοῦ. ~

ἐκ διαμέτρου: τὸ λόγιον ἐπὶ τῶν πάνυ διαφερόντων, εἴληπται δὲ ἀπὸ τοῦ ἐπιπέδου σχήματος τοῦ κύκλου· ἐπ’ ἐκείνου γὰρ πασῶν τῶν τεμνουσῶν αὐτὸν εὐθειῶν μείζων ἡ διὰ τοῦ κέντρου, ἥτις καὶ διάμετρος λέγεται. ἀπὸ τούτου τὰ πάνυ διαφέροντα λέγεται ἐκ διαμέτρου. ~ Γ2Vφ

τὸ καὶ παῖδας ὡραίους πῶς σοι ἐκλέληπται; ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐφεξῆς πάνυ τοῦτο σαφές, βωμολόχε. ~ Δ

οὐ γὰρ οἶδ’ ὅπως] καινοπρεπὲς τοῦτο, οὐκ οἶδα γὰρ ὅπως δέον εἰπεῖν, ὁ δὲ οὐ γὰρ οἶδ’ ὅπως εἴρηκεν. ~ CVΟΩΔ

καθάπερ ἰξῷ τινι προσέχεται τοῖς τοιούτοις ἡ ψυχὴ κτλ.] σχόλιον Βασιλείου Ἀδάδων. ἐνταῦθα αἰνίττεται τὴν τῆς ψυχῆς μετὰ τοῦ σώματος γενομένην συμφυίαν καὶ τὸ δυσαπόσπαστον αὐτῆς καὶ ὀδυνηρὸν καὶ σχετικόν, ὃ πρὸς τὸ σῶμα κέκτηται· οὐ φέρει γὰρ ῥᾳδίως ὑπαναχωρεῖν ἐκ τούτου διὰ τὴν ἄνωθεν ἐκ τοῦ δημιουργοῦ ταμιευθεῖσαν συμπλοκὴν ἐν ἀλλήλοις καὶ μάλιστα, εἰ τύχοι καὶ ἐγκλήμασιν ἁμαρτημάτων περικεῖσθαι· ὥσπερ γὰρ τότε δείματά τινα δεδιῶσα τοῖς ἔνδον ἐναποκρύπτεται ἀναβαλλομένη τὴν πρόοδον, αἱ δὲ τούτων ἐκτὸς εὐθύμως τούτων ἀφίστανται ἅτε κοῦφοι καὶ τῶν τοιούτων φόρτων ἀπηλλαγμέναι καὶ πρὸς τὴν ἄνοδον ἐπιτήδειαι. ~ Δ

προσέχεται*] κρατεῖται. ~ ΓVφΟΩ

προστετηκυῖα*] προστακεῖσα, ἐπιθυμητικῶς ἔχουσα. ~ ΓCVφΟΩ

δυσέρωτες: οἱ πάνυ ἐρῶντες. ~ ΔVφ

καταλιπαρῶν: ἀντὶ τοῦ παρακαλῶν. ~ Δ

οὐ συνοικίαν: τὰ νῦν ἐνοικικὰ λεγόμενα. ~ CVφΟΩΔ

εὔζωνος*] ὁ ταχὺ καὶ ὀξέως βαδίζων. ~ ΓVφΟΩδ

κρηπῖδα*] ὑπόδημα. ~ ΓVΔ

εὐθὺς κτλ.*] ἔοικεν ἀπό γε τῶν παρόντων ἐξαίφνης Μίκυλλος ἀποθανεῖν. ~ Δ

μελαντηρίαν*] τὸ τῶν καλιγαρίων μέλαν. ~ Γ

ἐς τὸ πρόσω*] τουτέστιν οὐχ ὥσπερ οἱ πλούσιοι εἰς τὰ ὀπίσω ἐθεώρουν ὡς ἐπιθυμῶν τοῦ φωτός. ~ VΓΟΩΔ

κατόπιν] ὄπισθεν. ~ Γ

τὸ δὲ μέγιστον*] τὸ ἰσχυρότερον. ~ Δ

ἐς τὸ ἔμπαλιν*] τουτέστιν ἐναντία τοῖς γινομένοις ἐν τῇ ζωῇ. ~ VΓΟΩΔ

ἡ κνῖσα*] ὁ καπνός. ~ ΓV

ἀπέκναιέ με*] ἐφόνευέ με. ~ ΓVΩΔ

— ] ἀντὶ τοῦ νωθρότερόν με ἐς τὸ ζῆν διετίθει. ἢ ὅτι τρόπον τινὰ ἐκέντει καὶ ἤμυσσεν καὶ πονηρῶς ἔχειν ἐποίει. ἢ ἀντὶ τοῦ ἀπώλλυεν ἢ διέφθειρεν· οὕτω γὰρ Πλάτων [Reip. III 406 B] χρῆται τῷ ῥήματι τούτῳ. ~ V

ὅλῳ πήχει* βασιλικῷ] ἀντὶ τοῦ μέτρῳ μεγάλῳ. ὁ γὰρ βασιλικὸς πῆχυς ἔχει ὑπὲρ τὸν ἰδιωτικὸν καὶ κοινὸν τρεῖς δακτύλους. ~ ΓVφΟΩΔ

ἐξυπτιάζων*] ἀντὶ τοῦ τείνων τὸν τράχηλον καὶ τὸ στῆθος προβαλλόμενος ἅμα καὶ τοὺς ἰδίους ὤμους περισκοπούμενος, ὅ ἐστι γαυριῶν καὶ ὑπερηφάνως περιπατῶν. ~ ΓCVφΟΩΔ

ἐτέθηπειν*] ἐθαύμαζον. ~ ΓV

τῶν ἐν τῇ Λακωνικῇ θαλάττῃ κοχλίδων] σημείωσαι, ὅτι ἡ Λακωνικὴ κόχλος τῶν ἄλλων εὐδοκιμωτέρα. ἢ ὅτι ἐκεῖ πρῶτον παρὰ τῆς κυνὸς εὕρηται τὸ ἐπιτήδευμα τοῦτο. ~ CVφΩΔ

ἄγχιστα*] ἐγγύτατα. ~ ΓVΔ. Addunt VΔ: πλέον πάντων πλησιάζων. ~

ἐλογίζετο*] ἠρίθμει. ~ ΔV

συλλέγων τὰ μετ’ ὀλίγον κτλ.] σημείωσαι. ὡραῖον. ~ V

ἀνιμήσηται*] ἀνασπάσῃ. ~ ΓVΩ

ἕωλον*] χθεσινόν. ~ ΓVφΟΩδ

ἀπαγορεύσας*] ἀτονήσας. ~ ΓV

πορθμεῖα λέγει τὸν μισθὸν τὸν ὑπὲρ τοῦ διαπερᾶσαι διδόμενον. ~ ΓVΟΩΔ

εὐπλοῶμεν*] ἐπικελευσμὸς ἢ ἐπίφθεγμα τῶν πλεῖν ἀρχομένων ἤτοι πορθμὸν διαβαλλόντων ἢ εἰς πέλαγος ἀφιέναι μελλόντων τὸ εὐπλοήσωμεν τῇ τύχῃ ὡς ἔοικε τοῦτο ὑποβαλλομένων. ~ V

πρόσκωπος*] ἐπὶ τῇ κώπῃ καθήμενος. ~ ΓVφΟΩΔ

εὐῆρες*] καλῶς κωπηλατοῦν. ~ ΓVΟΩΔ

ἐρετμόν*] κώπην. ~ ΓV

ἔρεττε: κωπηλάτει. ~ Δ

ἦ] ἆρα. ~ ΓV

ὑποκελεῦσαι*] ὡς ἐν τοῖς πλοίοις λέγειν εἰώθασι κελεῦσαι. ~ ΓVφΟΩΔ. Addunt VφΟΩΔ: ᾠδὴν δὲ λέγει ναυτικήν, ἥν ὑποκέλευσμα καλεῖ, διότι ἑνὸς καταρχομένου οἱ ἄλλοι ὑπήκουον τὸ ᾀδόμενον, ὥσπερ καὶ ὅτε τὴν ὀθόνην τῶν πλοίων μετὰ τῆς κεραίας ἐπὶ τὸν ἱστὸν ἀναφέρουσιν. ~

οἴμοι*] διαφόρων ὀδυρμοί. ~ ΓVΔ

σπαθήσει*] τρυφήσει. ~ ΓVΩ. Addit Ω: καταδαπανήσει. ~

οἴμοι] οὐ λύπη ταυτησὶ τῆς οἰμωγῆς σοι, Μίκυλλε, πρόξενος ἀλλὰ τοὐναντίον χαρά· ὑπερβολὴ γὰρ ἡδονῆς καὶ θρῆνόν ποτε ἀποτίκτειν φιλεῖ. ~ Δ

πορθμία*] τὸ ναῦλον· διὰ τοῦ ῑ γράφεται. ~ Δ

καθ’ ὕδατος*, φασίν, ἤδη γράφεις] παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν ἀδυνάτοις ἐπιχειρούντων πράγμασιν· τὸ γὰρ καθ’ ὕδατος γράφειν ἀδύνατον. ~ ΓVφΟΩΔ

— ] ὡραῖον. ~ Γ

Σῆρας*] Σῆρές εἰσιν ἔθνος, παρ’ ᾧ γίνεται τὰ Σηρικὰ ἱμάτια· τούτους οὖν, φησί, Σῆρας ὄντας ἄπειμι ἐνεγκεῖν ὀφείλουσα. ἡ δὲ ἀκολουθία τοῦ κειμένου ἀπαιτεῖ Σῆρας νοεῖν αὐτοὺς τοὺς σκώληκας τοὺς ποιοῦντας τὴν μέταξαν. διαπαίζει δὲ ἐν τῷ χωρίῳ τοὺς λέγοντας ἀθανάτους τὰς τῶν ἀλόγων ψυχάς. ~ ΓVφΟΩΔ