Scholia in Iliadem

175. κληῖδες αἱ καθέδραι παρὰ τὸ ἐγκλλν καὶ κάμπτειν τὰ γόνατα, ἤτοι παρὰ τὴν κλάσιν τῶν γονάτων

183. ἀπὸ -βάλε] ἀπεδύσατο διὰ τὸ μὴ ἐμποδίζεσθαι αὑτὸν σπεύδοντα ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἱματίων A= ἐκόμισσεν] ἔλαβεν

190. δαιμόνιε] ἡ λέξις τῶν μέσων ἐστί, ποτὲ μὲν ἐπὶ ἐπαίνῳ λεγο- μένη, οἶον θεἰε μακάριε μέγιστε, ὁτὲ καὶ ἐπὶ ψόγῳ, οἶον ἄφιλε καὶ μάταιε καὶ χείριστε καὶ φαῦλε A +

199. ἐλάσασκεν] ἔπληττεν A= ὁμοκλήσασκε] ἠπείλει A +

211. ἐρήτυθεν] κατέσχον 212. ἐκολόα] ἐθορύβει A=

214. ⌈ἀπὸ κοινοῦ τὸ⌋ “ῇδει ” 215. οἷ εἴσαιτο] ἐγίνωσκεν

216. ἔμμεναι] ἐδόκει 219. ψοξός] ὀξυκέφαλος A= ψεδνή] ἀραιὰ μαδαρά A= παρἀ τὸ ψοῶ ὁ μέλλων ψήσαω όνομα σημαντικὸν ψεδνός ὁ μαδαρός· ὁ δὲ ρωδιανὸς παρὰ τὸ φῶ τὸ εἰς ἐλάχιστον καὶ μικρὸν ἔκ τινος οὐσίας καθιστάμενον

226. ⌈ διὰ τί⌋ ἀπὸ τῶν ⌈ἄλλων⌋ τοῦ χαλκοῦ ἐμνήσθη: διότι τίμιον ἦν τοῖς ἀρχαίοις

230. 〈υἰος〉] ἀπὸ τοῦ υἷς ἡ γενικὴ υἴιος ὡς όφιος, καὶ συναι- ρέσει τοῦ υ καὶ ι “υἶος” υἷος] ὑπέρ 234. ἐπιβασκέμεν] ἐπιβαίνειν ποιεῖν

235. 〈πέπονες〉] ἐκ μεταφορᾶς τῶν πεπόνων, ἃ τῇ μὲν γεύσει ἐστὶν ἡδέα, τῇ δὲ θίξει καὶ τῇ ἀφῇ μαλακὰ καὶ εὐένδοτα. ἢ “πέπονες” ἤγουν ταλαίπαωροι καὶ μότην πονοῦντες ἀίδια, ἐκ τοῦ πονῶ, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τῆς έε συλλαβῆς ἐλέγχεα] ἀνττικρῦς ὀνείδη 〈πεσσέμεν〉] ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ γαστρὶ σίτων· καὶ γὰρ αὑτά, ν μὴ κρατηθῇ τὸν ὡρισμένον χρύνον, ἀσθενούσης τῆς καθεκτικῆς δυνάμεαως οὺ πέπτεται

238. ἦ ρα] ἇρα

241. μεθήμων] πραὺς, ἐνδόσιμος μὴ τῷ θυμῷ ἀλλὰ ἄθυμος

242. Ἀτρείδη] ὦ

265. μετάφρενον] τὸν μεταξὺ τῶν ὁμων τόπον

266. 〈ἰδνώθη〉] ἐπεκάμφθη, παρὰ τὸ ἵζω· καὶ γίνεται ἰδνῶ τραπέντος τοῦ ζ εἰς δ Δωρικῶς καὶ πλεονασμρ τοῦ ν. τὸ ἰδνῶ ψιλοῦται, τὸ ἵζω δασύνεται

267. 〈σμῶδιξ〉] παρὰ τὸ σμῶξαι· οῦτω δὲ ἔλεγον οἱ Ἴωνες τὸ πατάξαι B+

272. ῥέτω, ὁ μέλλων ῥέξω, ὁ μέσος παρακείμενος ἔρογα καὶ καθʼ ὑπερβιβασμὸν τῶν στοιχείων ἔοργα “ἔοργεν”

278. ὣς φάσαν ἡ πληθύς] κατὰ σύνεσιν τὸ σχῆμα A +