Scholia in Iliadem
Scholia in Homerum
Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.
1. σφόδρα συνετὸς εἰσάγεται ὁ Νέστωρ μὴ νικώμενος ὑπὸ μέθης τὸν λογίσμον A +
⌈ἐζήτηται, πῶς ὁ Νέστωρ ἐπὶ τοσοῦτον πίνει χρόνον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάτων τῆς A. καὶ ῥητέον, ὅτι οὐ τοσοῦτον χρόνον ἔπινεν, ἀλλʼ Ὅμηρος⌋ κατὰ παρέκβασιν ἀπαγγείλας τὰς πράξεις, βουληθεὶς δὲ ἐπί τὸν Νέστορα 〈ἐπανελθεῖν〉, πάλιν ἀπὸ ταύτης τῆς πράξεω· ἤρξατο, ἀφʼ ἦσπερ αὐτὸν κατέλιπε ποιοῦντα A= τὸ “πέρ ” ἀντὶ τῆς καί, “πίνοντά περ ἔμπης”
7. βροτὸν αἱματόεντα] τὸν μ⌈ολ⌋υσμὸν τοῦ ἀνθρωπείου αἵματος
11. πιθανῶς ὁνέος εἰσῆκται κεχρημένος τῇ χρυσῇ ἀσπίδι· προείρηκε γὰρ ὁ ποιητῆς “ἀλλʼ ἐφομαρτεῖ⌈ον καὶ⌋ σπεύδετον, αἴ κε λά⌈βωμεν⌋᾿᾿ (Il. 8. 191) A=
13. στῆ δʼ ἐκτὸς κλισίης] εἰς ὑψηλὸν γὰρ τόπον ἦν ἡ σκηνή
15. ἔστι ῥῆμα ἐρίπτω, σημαίνει τὸ πίπτω, “ἤριπε δʼ, ὡς ὅτε τις δρῦς” (Il. 13. 389) καὶ “ποσσὶν ἐρίπτων᾿᾿ (Il. 15. 356) ἀντὶ τοῦ καταρρίπτων· οὖ γίνεται παθητικὸν ἐρίπτομαι ἀντὶ τοῦ καταβάλλομαι καὶ ἤριμμαι παθητικὸς παρακείμενος καὶ ἡρίμμην ὑπερσυντελικός, ἤριψο ἤριπτο, καὶ Ἀττικὸς διπλασμιασμὸς ἐρήριπτο, καὶ κατὰ συστολὴν “ἐρέριπτο” A=
16. κωφῷ] μὴ ὐπʼ ἀνέμου ἐγειρομένῳ
17. ὀσσόμενον] προσημαῖνον ἢ προσδεχόμενον A -
25. λάκε] ἤχει ἀτειρής] ὁ ἀκαταπόνητος
35. τῷ ῥα] διὸ δή 〈προκρόσσας〉] οἱονεὶ προκάρο〈σ〉σοι, παρὰ τὸ κάρα, αἱ κατὰ κεφαλὴν συντεθειμέναι 〈καὶ〉 οἶον τἀς κεφαλὰς καὶ τὰς ἀρχὰς 〈ἀλλήλαις ἐπιθεῖσαι〉· καὶ τῶν τειχῶν αἱ κεφαλαὶ καὶ αἱ ἀρχαὸ κροσσοί
[*](1.τετρωμένοι D: τετιωμένοι legi ‖ 15. supplevi ex L, μεταβῆναι A || 16. ποιοῦντα D: πίνοντα ‖ 18. supplevi ex ‖ 22. ἦν scripsi: ἥτοι ‖ 23. ἐρίπτω AD: ἐριπῶ ‖ 24. ποσσὶν A: χερσὶν t 25-26. ἐρείπομαι—ἤρειμμαι—ἡρείμμην—ἥρειφο, cf. AD ‖ 27. δὲ post συστολὴν omisi ut AD ‖ 30. verba non certa, scripsi ex || 3335. supplevi ex Et. M. || 35. ἀρχαὶ ex Et. M.: μάχαι)36. συνέκλειον αἱ τοῦ Ἑλλησπόντου ἄκραι, τὸ Ῥοίτειον καὶ τὸ Σίγειον A=
37.ἀυτῆς] περί
57. ἀλίαστον] ἄπαυστον 71. ᾔδεα] ᾔδειν
77. ὕψι] ἐφʼ ὕψος 78. ἀβρότη] ἀμβροσία, θεία, ἀμβρότη
82. δρῶ τὸ βλέπω δρᾶ, ὡς μίσγω μίγδα, καὶ σύνθετον δὲ “ὑπόδρα”
84. ἀεικελίου] εὐκαταφρονήτου, εὐτελοῦς
104. ἐνιπῇ] τῇ ἐπιπλήξει
109. διὰ τί νῦν Διομήδης συμβουλεύει, καὶ οὐ Νέστωρ; καἰ φαμεν, ὅτι τὸ γῆρας ἐν τοῖς δεινοῖς ἐστιν ἐπισχετικόν, ἡ δὲ νεότης θαρσαλεω- τέρα· ἄλλως τε καὶ Διομήδης ἐν τῇ προτέρᾳ συμβουλῇ (Il. 9.32 sqq.) θαυμασθεὶς νῦν μᾶλλον τεθάρρηκε καὶ προήρπακε τῶν πρεσβυτέρων τοῦς λόγους A=
110.σὐ δηθὰ ματεύσομεν, αἴ κε θέλητε] σὺ πόρρω ἐπιζητήσομεν, ἐὰν θέλητε
112. γενεῆφι] τῇ ἡλικίᾳ
114. ὃν Θήβῃσι χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτει] ὃς ἐν τῷ Θηβαϊκῷ πολέμῳ ἔθανεν