Scholia in Iliadem

22. ὡς δʼ ὑπὸ δελφῖνος] καλῶς τὰ τῆς παραβολῆς· ὅτε μὲν γὰρ ὁ διώκων ἐπὶ γῆς ἦν οἳ δὲ φεύγοντες εἰς τὸν ποταμὸν συνωθοῦντο, τὸν μὲν πυρὶ τοὺς δὲ ἀκρίσιν ὡμοίωσεν· ὅτε δὲ ἐν ὕδατι ὁ διώκων καὶ οἱ διωκόμενοι, πρὸς τὸν ὑποκείμενον τόπον ἡ παραβολὴ συνᾴδει. καλῶς δὲ καὶ δελφῖνι εἴκασται· θαλασσίας γὰρ δαίμονος υἱός. ὡς ἰχθύος δὲ ὄντος τοῦ δελφῖνος τὸ “ἄλλοι” εἶπεν· καὶ Πίνδαρος “ἰχθὺν παιδοφάγον” (fr. 306 B.) ἐπὶ τοῦ κήτους.

μεγακήτεος] μέγα κύτος ἔχοντος, ὡς “μεγακήτεῖ νηί” (Il. 8. 222), ἢ μεγάλου κήτους.

23. μυχούς] τὰς διαδύσεις παρὰ τὴν νύκτα.

25. ποταμοῖο κατὰ δεινοῖο] δίνας ἔχοντος καὶ ἤδη ἀκροκελαινιόωντος (249).

26. πτῶσσον] κατέπτησσον ταπεινοῦντες αὑτούς. §. “κρημνούς” [*](B =)δὲ τὰς ἐπικρεμαμένας τοῖς ὕδασιν ὄχθας.

κάμε χεῖρας ἐναίρων] Ἑρμόδωρος ὁ ῥαψῳδὸς “χεῖρας ἐναίρων” ἤκουε χειροκοπῶν,᾿ κατεχρήσατο δέ· κυρίως γὰρ ἐναίρειν τὸ σκυ- λεύειν, ὅθεν καὶ “κατηναρισμένας” φησὶν ὁ Σοφοκλῆς (Aiac. 26).

27. δυώδεκα λέξατο] ὡς εἰς θυσίαν μέλλων παριστάνειν τὴν [*](B=)καλουμένην δωδεκάδα. §. μεγάλην δὲ τὴν ὑπεροχὴν διὰ τούτου παρί- στησιν ἐπιλέξασθαι αὐτὸν τοὺς αἰχμαλώτους λέγων οἵους καὶ ὅσους ἠβούλετο, εἶτα καὶ τούτους καθʼ ἕνα συνδῆσαι ὥσπερ ἀνδράποδα προτείνοντα〈ς〉 τὰς χεῖρας.

29. ἐξῆγε θύραζε] καταχρηστικῶς, ὡς καὶ “ἐκ πόντοιο θύραζε” (Il. 16. 408).

31. τοὺς αὐτοὶ φορέεσκον] περιπαθῶς ἄγαν· ταῦτα γὰρ ἀφορμὴ [*](B=) γέγονε τῶν δεσμῶν αὐτοῖς, ἃ εἰς σωτηρίαν ἐπήγοντο.

ἐὺ στρεπτοῖσι χιτῶσιν] ἀντὶ τοῦ 〈εὐ〉κλώστοις· ἐνήθετο γὰρ καὶ [*](B =) ἡ κρόκη. οὐδέπω δὲ ἐγινώσκετο τρῖψις κρόκης, ἀλλὰ νῆσις· Μέ- νανδρος “ κρόκην δὲ νήσεις στήμονα” (fr. 301 M.).

34. ἐνθʼ υἱεῖ] περισπαστέον καὶ διὰ τῆς ει διφθόγγου γραπτέον [*](B=) τὸ ει· καὶ γάρ ἐστιν ἀπὸ τῆς υἱεύς.

ἄλλως: ἔνθʼ υἱεῖ Πριάμοιο] μετέβαλεν εἰς ἄλλην διάθεσιν ποι- [*](B=) κίλλων τὴν διήγησιν. πρῶτος οὖν καὶ τὸ τῶν περιπετειῶν εἶδος ἔδειξε, ποικίλον ὂν καὶ θεατρικὸν καὶ κινητικόν. πάντα δὲ λέγων ἀληθοποιεῖται τὸν λόγον.

36. * οὐκ ἐθέλοντα] ἀντὶ τοῦ πρὸς βίαν.

37. ἐννύχιος] εἶπε γὰρ “πολλὰς μὲν ἀύπνους νύκτας ἴαυον” (II. 9. 325).

δʼ ἐρινεὸν—τάμνε νέους ὄρπηκας] ἀπὸ τοῦ γενικοῦ εἰς τὸ εἰδικὸν [*](A + B-) μεταβέβηκεν. ὄρπηξ δὲ ψιλοῦται· ἔστι γὰρ παρὰ τὸ ὄρω, πλεονα- σμῷ τοῦ π, εἰ καὶ〈ὁ〉 λόγος κελεύει αὐτὸ δασύνεσθαι· τὸ γὰρ α καὶ τὸ ε εἰς ρ καταλήξαντα ἑπομένου τοῦ π δασύνεσθαι θέλει, ἅρπη ἕρπε· οἷς συνεξομοιοῦσι καὶ τὸ ὄρπηξ.

ἄλλως: ὃ δʼ ἐρινεὸν ὀξέι χαλκῷ τάμνε] εἰ διαστείλαιμεν βραχὺ [*](AB +) ἐπὶ τὸ “τάμνε,” εὐλογώτερον ἂν γένοιτο τὸ σχῆμα.

ἄλλως: ὃ δʼ ἐρινεόν] ἀντὶ τοῦ ἐρινεοῦ, ὡς “γυναῖκά τε θήσατο [*](A+B-) μαζόν” (Il. 24. 58) καὶ “οἰνοχόον βάλε χεῖρα” (Od. 18. 396). τινὲς δὲ ἀντὶ τοῦ ξύλου. οὐ γὰρ εὐθετεῖ ὁ ἐρινεὸς εἰς ἅρματα· εἴη ἂν οὖν ξύλον ἀντὶ τοῦ ξύλου τεθεικώς.

39. τῷ δʼ ἄρʼ ἀνώιστον] ἀναγκαίως προεκτίθεται τὰ περὶ αὐτὸν [*](B=) ἅπαντα, ἵνα ἑξῆς ἱκετεύοντος αὐτοῦ γνώριμος ὁ λόγος καθεστήκῃ.

ἀνώιστον] ἀνεπιλόγιστον· νωίσασθαι γὰρ τὸ νοῆσαι. παρὰ τὸ [*](B-) 〈ὀ〉ίσασθαι ἀνόιστον καὶ κατʼ ἐπέκτασιν.

40. 〈Λῆμνον〉 ἐυκτιμένην] ἤδη γὰρ αὐτὴν ᾤκουν Ἕλληνες τῶν Ἀργοναυτῶν· κυρίως δὲ περάσαι τὸ εἰς πέραν ἀποδόσθαι.

*Λῆμνον] λείπει ἡ εἰς.

41. ἄγων] ἴσως κελεύσας Πατρόκλῳ, ὡς καὶ “λούσασʼ ἐν πο- ταμῷ” (Od. 7. 296).

42. ξεῖνός μιν ἐλύσατο] ἐπιξενωθεὶς ἠλευθέρωσεν. §. τὸ δὲ ἑξῆς, [*](AB=)ξεῖνός μιν ἐλύσατο Ἴμβριος Ἠετίων.

43. Ἴμβριος Ἠετίων] πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν, καὶ ὅτι φίλοι τοῖς Ἕλλησιν οἱ Λήμνιοι, ἐχθροὶ δὲ τοῖς Τρωσίν, ἐπεί τοι διὰ τί δὴ μὴ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως ἀπέδωκαν;

Ἀρίσβη〈ν〉] μεταξὺ Περκώτης καὶ τῆς Ἀβύδου.

46. * ἐλθὼν ἐκ Λήμνοιο] σωθεὶς ἀπὸ τῆς Λημνίας δουλείας.

48. καὶ οὐκ ἐθέλοντα] περισσὸς ὁ “καί.” ἴσως δὲ τὸ φιλόψυχον αὐτοῦ κωμῳδεῖ καὶ διὰ τοῦ πρώτου (36).

50. *γυμνόν] οὕτω γὰρ καὶ ἐγνωρίσθη.

οὐδ᾿ ἔχεν ἔγχος] ὅμοιον τὸ σχῆμα τῷ “ἰοῖσίντε τιτυσκόμενοι λάεσσί τʼ ἔβαλλον” (Il. 3. 80)· ἴσως δὲ καὶ διὰ τῆ, ἐξαλλαγῆς χλευάζει τὸ πρόσωπον, ὡς οὐδὲ τῶν ἀμυντηρίων ἑαυτῷ τι καταλιπεῖν ὑπέμεινεν.

54. * ὦ πόποι] “πόποι” οἱ θεοὶ παρὰ τὸ ἐποπτεύειν πάντα.

55. ἦ μάλα δὴ Τρῶες] ὑπερβολικῶς εἶπε, τάχα Τρῶες καὶ ἐξ Ἅιδου φεύξονται, ὅπου θαλασσοκρατούντων Ἑλλήνων ἀπὸ νήσου ἔφυγεν.

μεγαλήτορες] Πῖος στίζει εἰς τὸ “μεγαλήτορες,” εἶτα τὸ ἑξῆς ἐν ἤθει φησὶν ἀναφωνήσας διαναστήσονται ἄρα καὶ οἱ τεθνεῶτες, εἴ- περ καὶ οὗτος ἴσχυσε διαπεραιωθῆναι.᾿