Scholia in Iliadem

251. οὐλαμὸς ἡ συνεστραμμένη τάξις. γίνεται παρὰ τὸ εἰλῶ, ὅθεν καὶ τὰς τρίχας οὔλας φαμέν. ἢ παρὰ τὸ ὀλῶ τὸ συστρέφω.

276. ζέφυρος ἀνομάσθη διὰ τὸ πνέειν ἀπὸ ζόφου· τουτέστι τῆς δύσεως· οἱ γὰρ ἀρχαῖοι τὴν δύσιν ζόφον ἐκάλουν.

287. ἀνώγετον] ἐκ τοῦ ἀνώγω. τοῦτο ἐκ τοῦ ἀνάγω, τοῦτο ἐκ τοῦ ἄναξ, οὗ ὁ μέλλων ἀνάξω, ὁ μέσος παρακείμενος ἄνηγα· καὶ ὥσπερ ἐκ τοῦ πέπληγμαι παρακειμένου ἐγένετο ῥῆμα πεπλήγω, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ ἄνηγα μέσου παρακειμένου γίνεται ἀνήγω, καὶ τροπῇ τοῦ μακροῦ εἰς μακρὸν, ἀνώγω· τοῖς γὰρ ἀνάσσουσι καὶ ἄρχουσι πέφυκε τὸ κελεύειν. ἔχει δὲ καὶ μέλλοντα ἀνώξω, ὡς τὸ “πληθὺν δὲ ποτὶ νῆας ἀνώξομεν ἀπονέεσθαι” (Il. 15, 295).

396. πότμος] γίνεται παρὰ τὸ πέτω ποτῶ, ἐξ αὐτοῦ πότος, καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ πότμος. σημαίνει δὲ τρία, τὸν θάνατον καὶ τὴν ἐσχάτην σύμπτωσιν τοῦ βίου, ἀπὸ τοῦ πεσεῖν· ἐπὶ δὲ τῆς τύχης παρὰ τὸ μεταπίπτειν, ἡ ὑπὸ τὴν πρώτην γένεσιν τοῦ βρέφους ἀπὸ τοῦ πεσεῖν ἐπιμεριζομένη τύχη. γίνεται γὰρ παρὰ τὸ πτῶ, ὅπερ ἐστὶ κατὰ συγκοπὴν τοῦ πίπτω, εἰς μος ὄνομα πτμός, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ὁ διὰ τὴν ἀσυνταξίαν τοῦ πτμ πότμος, ὁ ποιῶν πεσεῖν εἰς γῆν. ἐπὶ δὲ τῆς τύχης παρὰ τὴν μετάπτωσιν· ὅθεν καὶ Μένανδρός φησι· “τὸ τῆς τύχης γὰρ ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ.”

434. ἀμέλγω γίνεται παρὰ τὸ ἄμα καὶ τὸ ἕλκω, ἁμαέλκω, καὶ συγκοπῇ ἁμέλκω, καὶ τροπῇ τοῦ k εἰς γ, ἀμέλγω· ἅμα γὰρ τῷ τὸν μαστὸν λαβεῖν τὸ γάλα ἐξέρχεται.

513. μάρναται] μάχεται· γίνεται οὖν ἐκ τοῦ μάρνημι· τοῦτο ἐκ τοῦ μαραίνω, ὃ σημαίνει τὸ φθείρω. ὁ μέλλων μαρανῶ, καὶ συγκοπῇ μαρνῶ, καὶ ἐξ αὐτοῦ μάρνημι.

31. βροτολοιγέ] βροτολοιγὸς παρὰ τὸ βροτὸς καὶ τὸ λοιγός· τὸ δὲ λοιγὸς ἐκ τοῦ λείπω λοιπὸς καὶ λοιγός, ὁ λεῖψιν τῶν ἀνθρώπων ἐργαζόμενος.

89. γέφυρα παρὰ τὸ γῆ καὶ τὸ φύρω, τὸ ἀναμιγνύω· ἡ ἐφʼ ὑγρῷ τόπῳ κειμένη. ἢ ἡ τῇ γῇ φυραθεῖσα.

91. ὄμβρος] γίνεται παρὰ τὸ ὁμοῦ καὶ τὸ ῥέω. ὁμόροός τις ὀν καὶ ἐν συγκοπῇ ὄμρος. καὶ ἐπεὶ πρὸ τοῦ ρ οὐ δύναται εἶναι τὸ μ, πλεονάζει τὸ βῆ καὶ γίνεται ὄμβρος.

94. πυκινή· παρὰ τὸ πετύω πετύσω καὶ πτύσσω. ἄλλο γὰρ οὐ σημαίνει τὸ πτύσσω, εἰ μὴ τὸ ἐπιπίπτειν ἕτερον πρὸς τὸν ἕτερον.

194. πέπλος. ἐκ τοῦ πρέπω πρέπαλος καὶ κατὰ ἀποκοπὴν πέπλος.

358. χρυσάμπυκας] ἄμπυξ σημαίνει δύο, τὸ γυναικεῖον ἀνάδεμα, ὡς τὸ “ἄμπυκα κεκρύφαλον” (Il. 22, 469). καὶ τὸν χαλινὸν, ὡς ἐνταῦθα.

372. ῥέζω σημαίνει τρία, τὸ πράττω, ὡς τὸ “νῦν δὲ τόδε μέγʼ ἄριστον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν” (Il. 2, 274). καὶ τὸ θύω, ὡς τὸ “ἄλλος δʼ ἄλλῳ ἔρεξε θεῶν ἀειγενετάων” (ib. 400). καὶ τὸ τῇ χειρὶ καταψῶ, ὡς ἐνταῦθα.

388. ἆτος ὁ ἀκόρεστος. γίνεται ἐκ τοῦ ἄω, τὸ εἰς κόρον ἄγω, ἐξ οὗ καὶ τὸ κορέσαι ὡς τὸ “αἵματος ἄσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολε- μιστήν” (Il. 5, 289).

443. τυτθόν] τὸ μικρὸν ἔμβρυον. γίνεται οὖν ἐκ τοῦ τιτθή, ὃ ση- μαίνει τὸν μαστόν, καὶ τροπῇ τοῦ ἱ εἰς ῦ τυτθόν καὶ τυτθή.

ὀπίσσω] ἐπίρρημα τοπικὸν, σχέσεως τῆς ἐν τόπῳ. σχέσεις δὲ τῶν τόπων εἰσὶν ς΄, ἄνω, κάτω, ἔμπροσθεν, ὄπισθεν, δεξιά, ἀριστερά.

γίνεται δὲ ἐκ τοῦ ὀπίζω τὸ ἀκολουθῶ καὶ κατόπιν διώκω· τὸ δὲ ὀπίζω ἐκ τοῦ ὄπις ἡ ἐπιστροφὴ, ὡς τὸ “θεῶν ὄπιν οὐκ ἀλέγοντες” (Il. 16, 388).

444. ἀλευάμενος] γίνεται ἐκ τοῦ ἀλῶ τὸ ἐκκλίνω καὶ πλανῶ. τὸ ἀλῶ ἐκ τοῦ λῶ τὸ θέλω, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α, ἀλῶ. οἱ γὰρ πλανώμενοι οὐ θέλοντες πλανῶνται, καὶ ὥν βούλονται οὐ τυγχά θνUu.

521. ἰωκή. ἡ δίωξις. διώκῃ ἦν καὶ ἀποβολῇ τοῦ δ ἰωκή.

528. φοιτῶ. παραγίνομαι. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ ὁδὸς, ὅπερ ἀπὸ τοῦ ἔω τὸ πορεύομαι γίνεται. λοιπὸν ἐκ τοῦ ὁδός γίνεται περισπώμενον ῥῆμα ὁδῶ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ῑ, οἰδῶ. καὶ τροπῇ τοῦ δ εἰς τ οἴτῶ. καὶ πλεονασμῷ τοῦ φ, φοιτῶ· οὐδεὶς γὰρ φοιτᾶν οἶδεν, εἰ μὴ πορείαν ποιῆται, ἥτις τὴν ὁδὸν σημαίνει.

579. κληὶς ἐκ τοῦ κλείω τὸ ἀσφαλίζω κλείσω κλείς· καὶ ἐν διαλύσει κλείς· καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰς 5, κληίς.

586. κύμβαχος γίνεται παρὰ τὸ κυφὸν, τουτέστι τὸ περιφερὲς καὶ περιαγές, οἱονεὶ τὸ σκεπάζον τὸ βρέγμα· κύμβη γὰρ ἡ κεφαλὴ, ἔνθεν τὸ κυβιστᾶν (κυμβιστᾶν codex).