Scholia in Iliadem
Scholia in Homerum
Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.
304. χέρνιβον] οὐχ ὥς τινες τὸ ἀγγεῖον· ἐπιφέρει γὰρ πρόχοόν θʼ ἅμα. ἀεὶ δὲ παρὰ τῷ ποιητῇ τὸ ὕδωρ δηλοῖ.
306. μέσῳ ἕρκεῖ] ἐν τῷ μέσῳ τῆς αὐλῆς, ὅπου καὶ βωμὸς τοῦ ἑρκείου Διὸς ἦν, πρὸς ὃν μετὰ τὴν ἅλωσιν φυγὼν ἀπέσφακται.
309. ἐς Ἀχιλλῆος] ἀντὶ τοῦ πρὸς Ἀχιλλέα.
φίλον ἐλθεῖν] ὡς μὴ ἐχθρὸς προσδεχθείην· ἐλεεινὸν δὲ ἐλέου ἄξιον. καὶ ὡς ἐχθρὸς μὲν τῆς ἔχθρας αἰτεῖται λύσιν, ὡς δὲ δυστυχὴς ἐλέου τυχεῖν.
315. τελειότατον] ἐπιτελεστικὸν εἰς ὃ ἂν ὀφθείη. ἢ τὸν ἀξιώ- ματι ὑπερέχοντα, ὡς λέων τελειότατος θηρῶν, τουτέστι κυριώτατος καὶ βασιλικώτατος.
πιθανῶς οὐδὲν ἔχει ὁ ἀετὸς, ὅπως σημαίνῃ Πριάμῳ ὅτι οὐ μὴ συλληφθῇ ὑπὸ τῶν φυλάκων. μέλας δὲ ὣ τῆς εἰσόδου ἐδήλου τὸ λαθρίδιον, ὁ δὲ θηρητὴρ τὸ ἐπιτευκτικόν. οὐδὲν δὲ κτείνων οὐδὲ ἁρπάζων φαίνεται, ἀλλʼ ἥμερος, τοιοῦτον δηλῶν ἔσεσθαι Ἀχιλλέα.
*Πορφυρίον. ἐζητήθη ποίου μέμνηται ἐνταῦθα Ὅμηρος αἰετοῦ, τοῦ πυγάργου ἢ τοῦ ἀφροδισίου ἢ πελλοῦ, περὶ ὧν φησὶν ἐν τῇ Ἰλιυάδι Κ (274). καὶ πάλιν, “αἰετοῦ οἴματʼ ἔχων μέλανος τοῦ θηρητῆρος,” περὶ οὗ φησὶν ἐν τῇ Ἰλιάδι Φ (252). ἔστι δὲ ὁ αὐτὸς καλούμενος μόρφνος ὀνόματι, καὶ μέλας δὲ ὣν, περὶ οὗ φησὶν Ἀρι- στοτέλης· ἕτερος δὲ μέλας χρόαν καὶ μέγεθος ξλάχιστος καὶ κράτιστος· οἰκεῖ δʼ ὄρη καὶ ὕλας, καλεῖται δὲ μελαναίετος καὶ λαγωσφόνος, ἔστι δὲ ὠκυβόλος. ἐπεὶ τοίνυν κοινῶς αἰετὸν ἔφη, προσέθηκε μέλανος, εἶτα ἐπικυρῶν τοῦ θηρητῆρος. οἱ δὲ κατε- [*](6. μᾶλλον addidit Bekkerus. 26. *Πορφυρίου] om.)
316. μόρφνον] ἀπὸ τοῦ μεμοιρῆσθαι περὶ τὸν φόνον, ἢ μόρον ἐπάγειν. οἱ δὲ εὔμορφον, οἱ δὲ μάρπτοντα. περκνὸν δὲ μέλανα· ἐξ οὗ καὶ βότρυς περκάζων, οἱονεὶ περκνάζων καὶ μελαινόμενος.
317. θύρη θαλάμοιο] τῶν γὰρ τοιούτων καὶ μέγισται αἱ θύραι, μάλιστα φιλοτιμουμένου τοῦ κατασκευάζοντος.
319. πτερά] καταχρηστικῶς αἱ πτέρυγες. κυρίως δὲ πτερὰ τὰ πτίλα. εἴσατο] ἀντὶ τοῦ ἐφάνη.
323. προθύροιο] τὰ τῆς αὐλῆς τειχία. Κύπριοι δὲ παστάδα ἀμφίθυρον.
334. Ἑρμεία. σοὶ γάρ] ἀπήλλαξεν ὁ ποιητὴς ζητήσεως ἡμᾶς, προσθεὶς τὴν αἰτ ίαν διὰ τί νῦν τῷ Ἑρμῇ χρῆται διακόνῳ καὶ οὐ τῇ [*](1. Prius ὡς addidit Bekk. μελανοστῷ 11. πυγὰς καὶ Vill.] πυλι.... καὶ 25. περκνάζων Vill.] πρεκνάζων. B et Mosq. Alii περκάζων 13. μέλανος τῷ τοῦ scripsi pro)
335. ἑταιρίσσαι] συνεργῆσαι. καὶ ἑταιρὶς ἡ συμπαραγινομένη ἄλλοτε ἄλλῳ εἰς μῖξιν. ἢ φιλοποιήσασθαι· πρὸς γὰρ τὸ φίλον αὐτὸν Ἀχιλλεῖ ποιῆσαι πέμπεται.
337. ὅτι ἴδῃ καὶ νοήσῃ ἐκ παραλλήλου ταυτόν ἐστιν.
338. Πηλείωνάδε] ἀντὶ τοῦ πρὸς Πηλείωνα ἢ ἐπὶ Πηλείωνα.
343. τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα] ὕπνον γὰρ καὶ ἐγέρσεως δεσπόζει· ὁ γὰρ λόγος κηλεῖ τε καὶ ἀναπτεροῖ ἀπὸ τῆς εὐαρμοστίας.
347. οἱ μὲν ὄνομα ἡλικίας· οἱ δὲ ἐρρωμένῳ, παρὰ τὸ σεύεσθαι εὖ· οἱ δὲ εὐδαίμονι· οἱ δὲ δικαίῳ, παρὰ τὴν αἶσαν· οἱ δὲ εὐμοίρῳ καὶ σεμνῷ, ἵνα ἐκπλήξῃ Πρίαμον· οἱ δὲ κοσμίῳ, πρὸς τὸ μὴ δέξασθαι παρὰ Πριάμου δῶρα. Ἀρίσταρχος δὲ αἰσυμνητῆρι, ὅ ἐστι βασιλεῖ, οἱονεὶ αἰσιονομητῆρι· οἱ γὰρ βασιλεῖς τὰ αἴσια νέμουσι. κούρῳ δὲ, ὅπως αἰδεσθῇ τὸ γῆρας Πριάμου.