Scholia in Iliadem

524. *ὑγιής] ὁ ἀπαραποίητος καὶ ἀπαράβατος.

527. ἐξελάαν ἐνθένδε] ὅρα τὸ παλίμβολον Ἕκτορος· τῇ γυναικὶ ἔλεγεν “ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτʼ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρή” (Il. 6, 448). ὧδε δὲ ἄλλως. ἐκεῖ μὲν γὰρ τῶν Τρώων ἡττωμένων δύσελπις ἦν, ἐνταῦθα δὲ τῇ μάχῃ κρατῶν ἐλπίζει τὰ χρηστά.

532. ἐντέχνως ἐφʼ ἑαυτοῦ μὲν εἶπεν ὅτι οὐκ ἀπωσθήσεται, ἐπὶ δὲ. τοῦ Διομήδους ὅτι ἀναιρεθήσεται καὶ ὅτι σκῦλα παρέξει αὐτῷ ἀπο- θανών. στρατηγικῶς δὲ παραθαρσύνει αὐτούς· δεδίασι γὰρ Διομήδην διὰ τὴν ὑπόγυιον ἀριστείαν· καὶ τὸ Τυδείδης προσλαβὸν τὸ ἄρθρον οὐκ ἀργὴν τὴν ἀναφορὰν ἔχει.