Scholia in Iliadem

378. *προφανέντε] γρ. προφανείσα.

γηθήσει προφανεῖσα] Ἀρίσταρχος προφανέντε ὡς “πλη- γέντε κεραυνῷ” (455) δυικῶς· ὁ δὲ Ζηνόδοτος γηθήσει προ- φανείσας ἰδὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων, συστέλλων τὴν τελευταίαν, παροξυτόνως προφερόμενος [μετʼ ἐκτάσεως τοῦ ᾱ]. ἔστι δὲ ἄκρατον Δώριον. σπάνιον δὲ τὸ τοιοῦτο παρὰ τῷ ποιητή.

379. ἦ τις καὶ Τρώων] περισπαστέον τὸν ἦ σύνδεσμον, ἵνα διαπο- ρητικὸς γένηται. καὶ βεβαιωτικὸς δὲ ὢν περισπασθήσεται.

385. ἀθετοῦνται στίχοι τρεῖς, ὅτι ἐν τῇ τοῦ Διομήδους ἀριστείᾳ (Il. 5, 734) καλῶς ἐπεξείργασται· πράττεται γάρ τινα. ἐνταῦθα δὲ πρὸς οὐδὲν ἀναλαμβάνει τὴν παντευχίαν. ἠθέτει δὲ καὶ Ἀριστο- φάνης· Ζηνόδοτος δὲ οὐδὲ ἔγραφεν.

389. λάζετο] Πτολεμαῖος ὁ τοῦ Ὀροάνδου ἐν τῷ περὶ τοῦ Ὁμηρικοῦ χαρακτῆρος διὰ τοῦ ν προφέρεται λάζυτο. καὶ ἔστιν οὐκ ἀδόκιμος ἡ φράσις.

390, 391. ἀθετοῦνται καὶ οὗτοι, ὅτι ἀκαίρως ἐκεῖθεν (ll. 5, 746) μετηνέχθησαν.

393. πύλαι μύκον οὐρανοῦ] ὅτι πύλας οὐρανοῦ τὰ νέφη ὑποτίθεται· τὸν γὰρ ὑπὲρ τὰ νέφη τόπον ὁμωνύμως τῷ στερεμνίῳ οὐρανὸν καλεῖ. πρὸς τὰ περὶ Ὀλύμπου.

399. ὅτι οὐκ ἔστι κοινὸν νῦν ἐπίθετον τὸ ταχεῖα, ἀλλὰ πορεύου ταχέως.

401. *ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται] γρ. τὸ δὲ καὶ τετελε- σμένον ἔσται.

402. σφωϊν] ἐγκλιτικὴ νῦν ἐστὶν ἡ ἀντωνυμία· τρίτου γὰρ προσ- [*](5. In marg. inter. est ἀντὶ τοῦ τὸ τοιοῦτο Vill.] τῷ τοιούτῳ 15. ὢν Bekkerus] ἦ ἡμῶν. 12. μετʼ ἐκτάσεως τοῦ ᾱ seclusi. 21, * ῦ—λάζυτο] οῖ—λάζοιτο 13. Δώριον] δόριον 22. φράσις] *ἡ γροφή)

405. ἕλκε’ ἀπαλθήσεσθον] ἐν τῇ ἑτέρᾳ τῶν Ἀριστάρχου ἕλκε’ ἀπαλθήσονται· καὶ μήποτε κρεῖττον. τὰ ἕλκη ἀπαλθήσονται.

406. ᾧ πατρί] καίπερ ὀργιζόμενος οὐ τὴν ἀρχὴν οὐδὲ τὴν ἰσχὺν, ἀλλὰ τὴν φύσιν προβάλλεται.

ὄφρ’ εἰδῇ] ὅτι τῷ τοῦ Διὸς προσώπῳ ἁρμόζουσιν οἱ λόγοι, τῷ δὲ τῆς Ἴριδος (420) οὐκέτι.

408. ἐνικλᾶν] ἐμποδίζειν. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν εἰς τὰς ἀσπίδας ἀποθραυομένων δοράτων. οὕτως δὲ γραπτέον, ὅττι κεν εἴπω, οἷον κατακάμπειν καὶ μὴ ἐᾶν τὰ ὑπʼ ἐμοῦ εἰρημένα· καὶ πάλιν ἑξῆς ἐν οἷς ἡ Ἶρίς φησιν, ὅττι κεν εἴπῃ γράφεται (422).

* Ἀρίσταρχος ὅττι κεν εἴπω.

409. ἀελλόπος] κατʼ ἔλλειψιν τοῦ ῡ, ἀελλόπους, ταχεῖα, ἀέλλαις κατὰ τὸ τάχος παραπλησία.

411. πρώτῃσιν δὲ πύλῃσιν] οὐχ ὡς καὶ ἄλλων οὐσῶν, ἀλλʼ ἀντὶ τοῦ ἄκραι, ὡς τὸ “ἄξαντʼ ἐν πρώτῳ ῥυμῷ” (Il. 6,40.) ἀντὶ τοῦ ἄκρῳ.

415. εἰ τελέει περ] εἰ ἀντὶ τοῦ ἐς, ἵνʼ ᾖ σύμφωνον τῷ “ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται” (401). αἱ δὲ Ἀριστάρχου διὰ τοῦ 5, ᾗ τελέει περ· καὶ γὰρ ὁ Ζεύς φησι “τὸ δὲ καὶ τετε- λεσμένον ἔσται.”

420. ἀθετοῦνται στίχοι πέντε, ὅτι ἐκ τῶν ἐπάνω (406) μετάκειν- ται. ἱκανὸν δὲ ἦν εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἐᾷ ὁ Ζεὺς, καὶ προσυνίσταται ἐπιεικὲς ὂν τὸ τῆς Ἴριδος πρόσωπον· οὐ γὰρ ἂν εἶπεν κύον ἀδδεές.

423. *οὕτως σύ διὰ τοῦ ῡ, τὸ δὲ ἀδεές διʼ ἑνὸς δ ὁ Ἀρίσταρχος.

428. *νῶϊ] ὅτι τινὲς γράφουσι σὺν τῷ ν, κακῶς.

*οὕτως νῶϊ χωρὶς τοῦ ν.

ὅταν εἰς τὴν ἀξίαν ἀτενίσῃ τῶν θεῶν, τότε φησὶν αὐτοὺς μὴ κινεῖσθαι τῇ περὶ θνητῶν, ὡς οὐδὲ ἂν ἡμεῖς περὶ μυρμήκων· ὅταν δὲ [*](19. τῷ] τὸ σοί, omisso γε. 20. In marg. inter. Ἀρίσταρχος 27. τινὲς] Id est Zenodotus, cuius διὰ τοῦ ἡ ᾖ τελέει περ. errorem hic et alibi notavit Ari- 24. προσυνίσταται Cobetus] ἀπο- starchus: de quo dixit Cobetus συνίσταται. ἀποκαθίσταται Lehrsius. Mnem. nov. vol. 2 9. 194. 26. σύ διὰ τοῦ ῡ] Alii legebant 28. οὕτως Cobetus] ὅτι οὕτως)

434. κάπῃσιν] φάτναις, παρὰ τὸ ἐν αὐταῖς ἱσταμένους τοὺς ἵπ- πους κάπτειν, ὅ ἐστιν ἐσθίειν.

435. *ὅτι τὰ ὀχήματα ἄρματα λέγουσι.

ἐνώπια παμφανόωντα] τοὺς παροδίους τοίχους, τουτέστι τοὺς ἀν- τικρὺ τῆς εἰσόδου· οὗτοι γὰρ μόνοι φαίνονται τοῖς παριοῦσιν. τινὲς δὲ τὸ ἑξῆς ἅρματα παμφανόωντα, οὐκ εὖ.

βραχὺ διασταλτέον ἐπὶ τὸ πρὸς ἐνώπια, ἵνα ᾖ αρματα παμφα- νόωντα. ἰστέον δὲ ὅτι τὰ ὀχήματα ἅρματα λέγει.