Scholia in Iliadem

25, 26. ὅτι Ζηνόδοτος ἀμφοτέρους ἠθέτηκεν. διʼ αὐτῶν δὲ διδα- σκόμεθα πῶς σπάσει τὴν γῆν σὺν τῇ θαλάσσῃ.

ἐνταῦθα οἱ μέν φασι τὸν Ὅμηρον αἰνίττεσθαι μοναρχίαν, καὶ δηλοῦν [*](6. *μείζοσιν ὑπερβολαῖς ἐπιστώ- (sic) κρέμασαντες καὶ τὰ ἐξῆς σατο] om. 21. ὑτʼ ἐκείνων ἢ ἐκείνους ὑπʼ αὑτοῦ 9. λίπετʼ] εἴπετʼ addidit Monro. 10. Αὐτομέδοντα] αὐτώι μοι 25. n marg. inter. Ἀρίσταρχος 13. ἐκδεξόμεθα Bekk.] ἐκδεξώμεθα ἐθέλωμι. Recepto ἐθέλωμι Cobetus 15. σειρᾶς] πειρᾶς ὅτε δή κεν ἐγώ vel ὅτε κεν καὶ ἐγώ 19. Lemma σειρὴν ἐξ οὐρανῶθεν 29. πῶς σπάσει Lehrsius] πᾶσαν)

18. ἐντεῦθεν ἕως τοῦ “πρόφρονι μυθέομαι” (40) ἀθετοῦνται στίχοι ιγ΄, ὅτι ἐξ ἄλλων τόπων μετάκεινται. καὶ ἐν τοῖς κατὰ μέρος διαπίπτει, οὐκ ὀρθῶς χρώμενος ταῖς λέξεσιν, “ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.” τοῦτο γάρ ἐστι τοῦ σοῦ, θέλει δὲ ὁ λόγος ὀργισθέντος σοῦ, ἀσυνάρθρως.

29. ἀγασσάμενοι] γράφεται καὶ φρασσάμενοι· μᾶλλον δὲ τὸ ἀγασσάμενοι τοῖς ἑξῆς συνάδει.

31. τούτους πάλιν μετʼ ὀλίγα ἡ Ἥρα παραγίνεται λέγουσα. αἱ τοιαῦται δὲ προσφωνήσεις σημαίνουσι τὴν Ἀθηνᾶν ἐκ μόνου Διὸς γεγενῆσθαι· καὶ γὰρ οὔτε Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος μητέρα αὐτῆς παραδίδωσιν.

35. *ὡς σὺ κελεύεις] οὕτως Ἀρίσταρχος. ἄλλοι δὲ εἰ σὺ κελεύεις.

39. Τριτογένεια] Ὅμηρος μὲν τὴν τὸ τρεῖν καὶ εὐλαβεῖσθαι γεννῶσαν τοῖς ἀνθρώποις (πολεμικὴ γὰρ ἡ θεός), οἱ δὲ νεώτεροί φασι τὴν παρὰ τῷ Τρίτωνι ποταμῷ γεννηθεῖσαν, ὅς ἐστι τῆς Λιβύης.

39, 40. θάρσει Τριτογένεια] ὅτι ὑπὸ Διὸς πάλιν λέγονται πρὸς Ἀθηνᾶν πρὸ τῆς Ἕκτορος τελευτῆς (Il. 22, 183)· ἐναντιοῦνται δὲ ἐνθάδε τοῖς ὑποκειμένοις.

*εἰρωνεύεται αὐτήν.

43. χρυσὸν δʼ αὐτὸς ἔδυνε] ὅτι ἀντὶ τοῦ χρνσῆν πανοπλίαν· καὶ ὅτι ἐνθάδε λεγομένου τοῦ Διὸς ἀνειληφέναι τὴν ἰδίαν πανοπλίαν, οὐκέτι ἑξῆς (387) ἐγχωρεῖ τὴν αὐτὴν ταύτην πανοπλιαν ἀνειληφέναι τὴν Ἀθηνᾶν· καὶ ὅτι τὸ γέντο ἐκ τῶν συμφραζομένων νοεῖται τεταγμένον ἀντὶ τοῦ ἔλαβεν.

45. *οὐκ ἄκοντε] οὐκ ἀπρόθυμοι.

46. ὅτι οὐδέποτε εἶπε μεσσηγὺς γαίης τε καὶ Ὀλύμπου νιφοεντος, οὐδὲ τὸν Ὄλυμπον ἀστερόεντα· διαφέρει γὰρ κατʼ αὐτὸν ὁ Ὄλυμπος τοῦ οὐρανοῦ.

47, 48. Ἴδην—Γάργαρον] πρὸς τὴν ἰδιότητα τῆς φράσεσες, [*](14. τούτους] ἀστερίσκος, ὅτι τούτους Cobetus. 20. *τὸ] om.)

47. * πολυπίδακα] πίδακές εἰσιν αἱ τῶν ὑδάτων ἀναδόσεις αἱ μικραί.

48. Γάργαρον] τὸ ἀκρωτήριον τῆς Ἴδης, ἤτοι ἀπὸ τοῦ γαργαρίζειν καὶ ἀναδιδόναι τὰ ὕδατα, ἢ ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ἐν τοῖς στόμασιν ἡμῶν γαργαρεῶνος τῆς λεγομένης σταφυλῆς· καὶ γὰρ τὸ σῶμα τοῦτο ἀπὸ παχέος εἰς λεπτὸν καὶ ὀξὺ λήγει· τρία δέ εἰσιν ἀκρωτήρια τῆς Ἴδης, Λεκτὸν, Γάργαρον, Φαλάκρη. τούτου μνημονεύει Καλλίμαχος ἐν πρώτῳ αἰτίων.

53. ὅτι πρὸ τούτον τὴν ἀνατολὴν τίθησι Ζηνόδοτος τὸ δὲ συνεχὲς τοῦ λόγου οὕτως ἐστὶν, ἡμέρας ἐνστάσης ὁ μὲν Ζεὺς θεῶν ἀγορὰν ἐποιεῖτο, οἱ δὲ Ἀχαιοὶ δεῖπνον εἵλαντο.

54. ἀπὸ δʼ αὐτοῦ θωρήσσοντο] ἐξωπλίζοντο καὶ ἀνελάμβανον τὰ ὅπλα, ὅπερ ἀγνοήσαντές τινες γράφουσι τοὶ δʼ αὐτόθι θωρήσσοντο.

55. * Ἀρίσταρχος διὰ τοῦ ὁ ὁπλίζοντο.

56. παυρότεροι] ὅτι ἐλάσσους ἀεὶ τοὺς Τρῶας σὺν τοῖς ἐπικούροις λέγει. ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς ἐκεῖνα τὰ ἀθετούμενα “πολλέων ἐκ πολίων ἐγχέσπαλοι ἄνδρες” (Il. 2, 131)· καὶ πρὸς Ζηνόδοτον γράφοντα (562) “μυρία δʼ ἐν πεδίῳ.”

57. *χρειοῖ] ὡς Λητοῖ· ἡ γὰρ εὐθεῖα “χρειὼ ἐμεῖο γένηται” (Il. 1, 341).

58. πᾶσαι δʼ ὠΐγνυντο πύλαι] ὅτι μία ἐστὶ πύλη, καὶ πληθυντικῶς εἶπε πύλαι. τὸ δὲ πᾶσαι ἀντὶ νοῦ ὅλαι, ὡς “θριξὶ δὲ πάντα νέκυν καταείνυον” (Il. 23, 135).

60. ἵκοντο] γρ. ἵκανον.