Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

938.

ἕξετ’ εὐμενῆ γῆν

: ἐλυπεῖτο γὰρ ἡ γῆ ὅτι τῶν γηγενῶν σπαρτῶν ἐδέξατο τὸ αἷμα. A.B.C. M. ἀντὶ τοῦ καρποῦ αὐτῆς, ἤγουν τῶν Γιγάντων, ἢν λάβῃ καρπὸν βρότειον, καὶ ἀντὶ τοῦ αἵματος αὐτῶν ἢν λάβῃ αἷμα βρότειον, ἕξετε εὐμενῆ αὐτὴν, ὤφειλεν· ὁ δὲ ἐπάγει πάλιν τὴν γῆν. Gr. Fl. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76.

939.

γῆν, ἥ ποθ’ ὑμῖν

: ἥτις ἡ γῆ ἀνέδωκε ποτὲ ἡμῖν στάχυν τῶν σπαρτῶν χρυσοπήληκα, ἤτοι ἄνδρας χρυσαῖς περικεφαλαίαις κεκοσμημένους· οὕτω γὰρ ἀνεδόθησαν· ἢ ἀπὸ μέρους τῆς πήληκος πᾶσαν τὴν ὅπλισιν δεῖ νοεῖν. I. ἥτις ἡ γῆ ἀνέδωκεν ὑμῖν τὸν χρυσοπήληκα στάχυν τῶν σπαρτῶν, ἀντὶ τοῦ σπαρτοὺς, ὥσπερ στάχυν κεχρυσωμένοις ὅπλοις χρωμένους. Gr.