Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

61.

εἰς ὄμμαθ’ αὑτοῦ

: τινές φασιν ἐξ ἰδίας κατάρας ἐπελθεῖν αὐτῷ τὴν πήρωσιν. A.B.M. Ἄλλως. ὅμοια καὶ Ἑλλάνικος. ἐν δὲ τῷ Οἰδίποδι οἱ Λαΐου θεράποντες ἐτύφλωσαν αὐτόν·

ἡμεῖς δὲ Πολύβου παῖδ’ ἐρείσαντες πέδῳ ἐξομματοῦμεν καὶ διόλλυμεν κόρας.

πῶς δὲ, φασὶν, Ἰοκάστη μετὰ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα δυστυχήματα ἔξη; ῥητέον ὅτι πᾶσα γυνὴ πρὸς θάνατον δειλόν. Μένανδρος,

ὀκνεῖ δὲ νοῦν ἔχουσ’ ἴσως, ἀεὶ δὲ τοῖς παροῦσι δακρύοις ἐμποιεῖ τὸ θῆλυ τῆς ψυχῆς ἀναβολὴν τῷ πάθει.

-A. B.M.I.

φόνον

: τὴν δι’ αἵματος ἀπώλειαν λέγει φόνον ἀπὸ τοῦ καθολικωτέρου μετάγων τὸν λόγον ἐπὶ τὸ μέρος, ὡς καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἑρμηνεύει ἐπάγων χρυσηλάτοις πόρπαισιν αἱμάξας κόρας. Gr. Leid. Mosq.