Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

1395.

αἴλινον αἴλινον

: οὗτος ὁ στίχος ἐν πολλοῖς ἀντιγράφοις οὐ γράφεται. M. ὁ λόγος οὕτως· εἰώθασιν οἱ βάρβαροι τὸν αἴλινον ἐν ἀρχῇ θρήνου λέγειν, οἰκείως τῇ ἑαυτῶν βαρβάρῳ φωνῇ, ὅτε τις βασιλέων ἀνῃρημένος τύχῃ. κἀγὼ οὖν ἀπολομένην τὴν Ἑλένην στενάζω. Ἄλλως. τὸν λίνον κοινῶς ἐτίθεσαν ἐπὶ τοῦ ὕμνου καὶ τοῦ θρήνου, νῦν μέντοι ἐπὶ συμφοραῖς αὐτὸν καὶ θρήνοις τάττει. B. I.

αἴλινον

: τὸ ἀρχὰν θανάτου καὶ τὸ ὅταν αἷμα βασιλέων χυθῇ κατὰ γᾶν ταυτόν ἐστι. Gu. τὸ δὲ πᾶν οὕτω· τὴν ἀρχὴν τοῦ θανάτου, ὅταν χυθῇ κατὰ γῆν τοῦ Ἃιδου ἐν ξίφεσι σιδηρέοις αἷμα βασιλέων, λέγουσιν οἱ βάρβαροι αἴλινον αἴλινον ἐν Ἀσιάδι φωνῇ. Bar. Gu.

ἀρχάν

: κατά. Gr. Fl. 6. 9. 17. 21. 56. 59. 76. ἐπειδὴ περὶ τοῦ τῆς Ἑλένης θανάτου μέλλει εἰπεῖν, τοῦτό φησι. Gu. Fl. 6.