Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

3. ὅσοι] ἐκείνοις. B. rec.

ὅσοι τε πόντου: ἐπὶ τὸ μέγιστον ηὔξησε τὸ κατηγόρημα τοῦ [*](Scholia in Hippolytum maxima ex parte quattuor librorum (A. B. M. I.) communia sunt. Quamobrem siglas codicum iis tantum apposui quae non sunt communia. Libri Veneti (M.) quum inde ab v. 808. scholia vel glossemata nulla sint, sponte intelligitur scholia quibus illic nullae appositae sunt codicum siglae in tribus tantum libris (A. B. I.) exstare. Porro scholia ad v. 352.—807. sine siglis posita eorundem trium librorum sunt, paucis quibusdam exceptis quae etiam in M. exstare in annotationibus significavi. 3. μεγάλη, δ. ἔνδοξος, θ. A. et a m. ib. ἡ διάνοια cum lemmate ἡλίου sec. τιμία. ἀντὶ τοῦ δ. θ. μεγίστη B. A. ἡ δὲ διάνοια sine lemmate B. δυνατὴ, θαυμαστὴ, μεγίστη l. καὶ ῥητορικώτερον addidi ex B. 4. Ὅμηρος] Il. 7, 156. Verba 7. παραλαμβάνουσα A. ἀπολαμβάνουσα poetae om. A. B. I. In M., omissis praecedentibus ib. πάσαις] πάσαις δὲ I. est, ἐμφαντικωτέρα πέφρασται 5. ἐγκότως Boisson. in Thesauro ἡ διάνοια—παραλαμβάνουσα. vol. 3. p. 101. pro εἰκότως. Idem 9. παρὰ] καὶ παρὰ B. καὶ παρὰ vitium in schol. Arist. Eq. 84. correxit θεοῖς καὶ ἐντὸς οὐρανοῦ gl. rec. B. Hemst. Conf. infra p. 82, 9. 11. ἐπὶ τὸ M. Aberat τό. ib. ἡ Ἀ.] ἡ om. B. ib. τὸ κατηγόρημα] τὴν κατήγορον 6. τοῦ Ἄρεος] τοῦ addidi ex A. M.)

74
νεανίου. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι, θηριώδεις ὄντες τὴν φύσιν καὶ νόμων καὶ γραφῶν ἄπειροι, σέβουσιν ὅμως τὴν θεὸν, τὴν φύσιν δεξάμενοι διδάσκαλον, πόσης καταγνώσεως ἄξιος ὁ ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι τραφεὶς καὶ μέγιστον ἐπὶ φιλοσοφίᾳ φρονήσας. εἰ δὲ καὶ σωφρονεῖν ἀπὸ γάμων ἤθελεν, οὐδὲν ἧττον ἔδει πάλιν αὐτὸν σέβειν τὴν δαίμονα. προεστῶσαν τῶν ἀγαθῶν ἐπιθυμιῶν. πάντες γὰρ οἱ φιλόσοφοι τιμῶσι τὴν θεὸν, πρὸς τὸ μὴ πρὸς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν. τερμόνων τʼ Ἀτλαντικῶν: παρὰ τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος ἤκουσαν. ἔνιοι δὲ τὰ Γάδειρα, ἔνθα ἐστὶν ὅρος ὁ Ἄτλας, ὅπερ ἐστὶ δυτικόν. ὁ δὲ πόντος ἀνατολικός.

τερμόνων: εἰς τὰ ἔσχατα· ἵνα καὶ τοῖς στοιχείοις Ἀφροδίτην γινώσκεσθαι λέγῃ δἰ ὧν φύεται. οἷον καὶ τὰ ἔσω τοῦ πόντου φυόμενα Ἀφροδίτην οἶδε τῇ φύσει. ἢ τοὺς ἐν τοῖς πέρασι τῶν στοιχείων τούτων οἰκοῦντας θηριώδεις ἀνθρώπους λέγει, ὃ καὶ βέλτιον. B.M.I.