Scholia in Euripidis Rhesum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

631. ἀλλὰ συμμάχους: ἀλλὰ δεινὸν, φησὶ, τοὺς συμμάχους ταράττειν νυκτὸς οὔσης.

711. ὕπαφρον] ὕπαφρος ὁ μὴ φανερὸς, ἐκ μεταφορᾶς τῶν ὑπʼ ἀφρὸν νηχομένων, ἢ τῶν ὑφάλων πετρῶν αἷς ἐπανθεῖ ἀφρός· ἢ ὁ καταπληκτικὸς, ὁ μανικός. Fl. 2.

715. βίον δʼ ἐπαιτῶν: τροφὴν αἰτῶν.

716. ψαφαρόχρουν: τὸ χ ὅτι φαλακρὸν αὐτόν φησιν.

724. δυσοίζων: βλασφημῶν ἢ ὀργιζόμενος καὶ λοιδορῶν.

[*](Il. 2, 848. qui Pyraechmem ducem dux Coroebus, 2. Cilices, 3. Paeonum facit, ubi vid. Eustatb. Mysi, 4. Trojani, 5. Lycii. VATER. p. 359. VATER. b. 208. TER. p. 207. 4. μετὰ Μαίονας Vaterus. εἶτα 7. ἐπὶ τοῦ Hermannus Opusc. παιόνες A. “Quinque vigilias esse vol. 3. p. 305. ἐπὶ κοίτης τοῦ A. ex hoc loco apertum est, at ratio ib. ὑμνεῖ Hermannus. ὑμνεῖν A. paullo intricatior, ut adeo fefellerit ib. γράφεται Hermannus. γρ. A. Cratetem ap. schol. ad v. 4. qi 9. ἑζομένη Hermannus. ἑλόμενοι Mysos et Cilices eosdem putavit. A. Similia ii docuere qui in scholio 10. ἀηδονίς] ἀηδὼν A. ad v. 540. ab Aristarcho refutantur, ib. κρεανομεῖσθαι Vaterus. κρεανομ... tur, qui verum vidit, Coroebum A. Paeonum ducem fingi, ut haec sit 16. λαβῶν Vaterus. λαβεῖν A. series vigiliarum: 1. Paeones. quorum)
38

741. διόπων στρατιᾶς: τῶν φροντιστῶν καὶ ἐπιστατῶν.

766. πλῆκτρα: αἱ μάστιγες.

769. φαύλως: ἀπλῶς, ὡς ἔτυχεν.

785. αἱ δʼ ἔρεγχον: ἐκ τῶν μυκτήρων ποιὸν ἦχον ἀπετέλουν.

789. μυχθισμὸν νεκρῶν: ποιὸν ἦχον καὶ στεναγμὸν μετὰ πνοῆς γενόμενον.

790. τὸ ἑξῆς, θερμὸς δὲ κρουνὸς αἵματος νέου δεσπότου παρὰ σφαγαῖς δυσθνήσκοντος βάλλει με.

817. μαράγνα] οὕτως παροξύνει ὁ Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ καθόλου. δηλοῖ δὲ τὴν μάστιγα. ἤτοι μαστίγων πλήγμασιν, ἢ τῷ καρατομηθῆναι. Fl. 2.

825. ἔβριξα: βρίξαι κυρίως τὸ μετὰ βορὰν ὀλίγον κοιμηθῆναι. Fl.2.

852. τίς δʼ ἂν χαμεύνας: τὸ ἑξῆς, τίς ἂν κατʼ εὐφρόνην τῶν πολεμίων μολὼν Ῥήσου χαμεύνας ἐξεῦρενς;

855. ᾖσαν: ᾔδεισαν, ἐγίνωσκον.

859. ἐν σοὶ δʼ ἂν ἀρχοίμεσθα: ἀρχὴν ἔχομεν τοῦ κακολογεῖσθαι πρῶτον ὑπὸ σοῦ, ἢ σὺ ἡμᾶς πρῶτον ἤρξω κακηγορεῖν.

873. αὐθεντῶν: τῶν Τρώων· αὐτοὺς γὰρ ἐδόκει τοῦ Ῥήσου φονεῖς γενέσθαι. Fl. 2.

895. ἰαλέμῳ αὐθιγενεῖ: τῷ εὐθὺς γενομένῳ θρήνῳ. Gl. καὶ Ἀσκληπιάδης ἐν τοῖς τραγῳδουμένοις πλείους τῆς Καλλιόπης λέγει παῖδας ἐν τουτ... Καλλιόπῃ γὰρ τὸν Ἀπόλλωνα μιχθέντα γεννῆσαι Λίνον τὸν πρεσβύτατον καὶ τρεῖς μετʼ ἐκεῖνον, Ὑμέναιον, Ἰάλεμον, Ὀρφέα· τῷ δὲ νεωτάτῳ τὴν μὲν ἐπιθυμίαν --- ευμάτων [*](4. Hoc scholionetiam in Fl. 1. 2. 21. ἐν τοῖς τραγῳδουμένοις πλείους] 5. Interpretatio ποιὸν στεναγμὸν ἐν τ~... περὶ δουλ... πλείους A. Correxit est etiam in Fl. 1. 2. rexit Hermannus Opusc. vol. 5. 7. παρὰ σφαγαῖς] παρασφαγαῖς A. p. 192. collato schol. Pindari Pyth. 9. Ἡρωδιανὸς] Non legitur haec 4, 313. καὶ Ἀσκληπιάδης ἐν ἕκτῳ τραγῳδουμένων notatio in Arcadii Epitome p. 96, γῳδουμένων ἱστορεῖ Ἀπόλλωνος καὶ Καλλιόπης 22. ubi de nominibus in να agitur. λιόπης Ὑμέναιον, Ἰάλεμον, Ὀρφέα. Cf. 12. κυρίως addidi ex Harl. qui κυρίον. etiam schol. Apoll. Rh. 1, 23. 13. τίς δʼ ἂν] τίς δʼ αὖ A. 22. ἐν τουτ...] Non satisfacit 14. χαμεύνας ἐξεῦρεν Vaterus. χαμευν... Vateri correctio ἐν τούτοις. μευν...εῦρεν A. ib. γεννῆσαι Λίνον τὸν πρεσβύτατον] 15. In Fl. 2. est gl. ἠπίσταντο. γεν... λιν... τὸν πρεσβύτερον A. 16. ἀρχὴν ἔχομεν τοῦ—ὑπὸ σοῦ, ἡ Correxit Hermannus. σὺ Vaterus. ἀρχὴν... τοῦ—ὑπὸ...σὺ 23. Ἰάλεμον addidit Hermanus. In A. lacuna. 17. κακηγορεῖν] κατηροπ... A. 24. νεωτάτῳ Hermannus. νεωτέρῳ)

39
ἐμπεσεῖν. καὶ περὶ τὴν μουσικὴν --- πάντων, οὐ μὴν τοιοῦτό γε πάθος --- γενέσθαι. Ἄλλως. ἰαλέμῳ: φασὶ τὸν ἰάλεμον παρωνομάσθαι ἐπὶ τιμῇ Ἰαλέμου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Καλλιόπης, ὥς φησι Πίνδαρος,
  • ἔντι μὲν χρυσαλακάτου τεκέων Λατοῦς, ἀοιδαὶ
  • ὥριαι παιανίδες· ἔντι ---ελλοντες ἐκισῦ --- στέφανον
  • ἐκ διο ---αιόμεναι· τὸ δὲ κοιμίσαν τρ---
  • --- σώματʼ ἀποφθιμένων,
  • ἁ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὕμνει,
  • δʼ Ὑμέναιον, ὃν ἐν γάμοισι χροῖζόμενον
  • --- σὺμ πρῶτον λάβεν
  • ἐσχάτοις ὕμνοισιν, ἁ δʼ Ἰάλεμον ὠμοβόρῳ νούσῳ πεδαθέντα σθένος
  • υἱὸν Οἰάγρου.

    • [*](A. Lacunam Hermannus sic explere conjecit Hermannus, τὸ δὲ κοίμισαν conatus est parum probabiliter, τῷ τετράζυγον θεαὶ κᾶδος υἱῶν σώματʼ δὲ νεωτάτῳ τὴν μὲν ἐπιθυμίαν ὀλεθρίαν etc., recte, ut videtur, restituta ἀποβῆναι, ἣν αὐτῷ τῶν ἐπιτηδευμάτων numeri quaternarii mentione. ἐμπεσεῖν, οὐ μὴν τοιοῦτό γε πάθος, οἷον Quattuor enim in sequentibus memorantur λέγουσί τινες, αὐτοῦ γενέσθαι. filii, Linus, Hymenaeus, 2. ἰαλέμῳ: φασὶ τὸν ἰάλεμον] ἰαλέμω Ialemus et Orpheus. Orphei nomen ...... λέγον A. Correxit Hermannus, men manifestum est in verbis post nisi quod φασὶ δὲ scripsit. υἱὸν Οἰάγρου proximis, quae scholiasta 4. Πίνδαρος] In Θρήνοις, ut conjecit non apposuit vel librarius Schneidewinus in Welckeri et omisit, memoratum fuisse, colligique Naekii Museo Rhenano vol. 2. que potest etiam ex scholio ad (a. 1833.) p. 113. Fragmentum Pyth. 4, 313. quod Schneidewinus Pindari in A. tam male habitum comparavit, Ἀπόλλωνος τὸν Ὀρφέα est ut plura legi nequeant, aliorum φησὶν εἶναι, ὃν καὶ αὐτὸς ὁ Πίνδαρος καὶ non satis certa lectio sit. ἄλλοι Οἰάγρου λέγουσιν. 5. Λατοῦς] Hujus nominis vix 9. Λίνον] λινὸν A. tenuia in A. vestigia supersunt. ib. ὕμνει Hermannus. ὑμνεῖν A. χρυσαλακάτου ἔρνεσι Λατοῦς dixit Pindarus 10. Ὑμέναιον, ὃν ἐν γάμοισι Hermannus. Nem. 6, 61. mannus. ὑμέναιον ἐργάμοισι A. 6. ὥριοι Hermannus. ὥ. . . . A. 11. σὺμ πρῶτον λάβεν] Id est πρῶτον ib. παιανίδες] παιάνιδες A. σύλλαβεν. Iu A. συμ πρῶτ... ib. ἔντι ...... ελλοντες ἐκισῦ... (sic λάβεν. Subjectum verbi μοῖσα esse A. secundum Ambroschium apud conjecit Bergkius Poet. Lyr. p. 269. Schneidewinum, ἐκ κισῦ ... apud 12. ὕμνοισιν Herimannus. ὕμνοις A. Amatium)] ἔντι δʼ ἐπαντέλλοντος εὐκίσσου ib. ὠμοβόρῳ Schneidewinus. ὁμοβόλῳ Hermannus. A. 7. διο......αιόμεναι] ἐκ διθυράμβου ib. ὅτι, quod in A. est post νούσῳ, μαιόμεναι Hermannus. delevit Hermannus. ib. κοιμίσαν] Utrum hoc an κοίμισαν ib. πεδαθέντε Welckerus. παῖδαθέντοι voluerit Pindarus incertum A. est, quum verba proxima exciderint, 13. Οἰάγρου Schneidewins. οἴαγρον quae sic redintegranda esse A.)