Scholia in Euclidis phaenomena

Scholia in Euclidem

Scholia in Euclidem, Scholia in Euclidis phaenomena (scholia vetera), Menge, Teubner, 1916

84. Καλῶς οἱ προδιωρισμένοι.

85. Ὅταν p. 44,13 τουτέστιν μὴ ὀρθὴν ἐχέτω κίνησιν ἡ σφαῖρα.

[*](78. V2. 79. V2. 80. VI et inde ab lin. 7 ὅτι Vat1 C D M2 λp1 qx, inde a lin. 10 ἥξει s. 81. V 82. V2. 83. V2 84. V2, 85. V2.)[*](7."δέ] γάρ codd. rec. b. ἐκατέρα ἐστίν Vat λ p. 8. καὶ ὁ τροπικός] om. λ X. 9. ἅπτονται ἀλλήλων] om. Ο (lac. 10 litt.) λ x. τοῦ ἑνὸς πόλων] τῶν πάντων πόλων Μ qx. πόλων] πόλου Vat λp. 10. Post μεσημβρινός spat. vac. 9 lin. λ. 14. τά] CD qx.)
144

86. Λᾶθός μοι ἐγένετο εἰς τὸν παρόντα τόπον θάτερον, ὅτι τὰ δύο σχήματα, ἅπερ εἶχε τὸ ἀντιβολαῖον, εἰσὶν ἓν σχῆμα ἤτοι τοῦ θ 8 καὶ ι??.

87. Καὶ ἐπεί p. 58,13 διὰ τὸ Ϛ΄.

88. Ἐν ὧ ἄρα p. 60,24 rec. bδιὰ τὸ καθʼ ἕν σημεῖον τὸ Ε συναπτόμενον τῶν ΕΘ, ΕΓ περιφερειῶν φερομένης τῆς ΕΘ περιφερείας πάντως συμφέρεσθαι καὶ τὴν ΓΕ περιφέρειαν συνημμένην τῇ ΕΘ καὶ τὰ Θ, Γ σημεῖα, ἐπὶ τοῦ ὁρίζοντος εἶναι.

89. Σαφεστέρα ἡ β ἔκδοσις, ἥτις κεῖται μετὰ γ φύλλα.

90. Ἔσφαλται.1)

91. Ἔσφαλται ἡ καταγραφή. ὅπου γὰρ τὸ Α κεῖται, ὀφείλει κεῖσθαι τὸ Β, καὶ ὅπου τὸ Β, τὸ Α· ἔνθα τε κεῖται τὸ Γ ὀφείλει κεῖσθαι τὸ ∠, καὶ ἔνθα τὸ ∠, τὸ Γ. καὶ οὕτως ὁ τῶν ζῳδίων κύκλος θέσιν ἔχειν τὴν Β∠. ὅτε γὰρ ἀνατεταλμένον ἐστὶ τὸ μετὰ τὸν Καρκίνον ἡμικύκλιον, ὀφείλει κεῖσθαι ὡς τὰ δυτικῶν ἐν τοῖς ἀνατολικοῖς, καὶ οὕτως ἀσφαλτὸν τὴν καταγραφὴν γενέσθαι.

92. Τῶν ΒΞ, ∠Ξ p. 62,15 ὅτι ἡ ΒΞ ἴση τῇ Ξ∠, δείκνυται ἐν τῷ λήμματι τῷ ἐν τῷ ηʹ θεωρήματι [v schol. mr. 80.

[*](1) lnde ab hoc ἔσφαλται codd. rec. a scholia non habent: in scholiis, quae sequumntur, numeri paginarum et linearum ad recensionem b pertinent.)[*](86. r. 87, V2. 88. V2 Vat p2; v. fig. rec. b. 89. Vat Dsx. 90. V2, 91. D (bipartitum: 1. ἔσφαλται — 9. τά 2. δυτικῶν — 20. γενέσθαι) Ε (des. in lin. 18 ἡμικύκλιον) M2 (post lim. 19 τά rupture bombyc. et figura interruptum) q. 92. Dsx.)[*](12. ἔκδοσις] -οσις om. in fine lin. Vat. κεῖται — φύλλα] καπτα τὸ μγʹ φύλλον x. 14. καταγραφή — κεῖται] τὸ χωρίον, ὅπου ἡ κατὰ τὸ Α κεῖται γραφή q; — γραφή, ὅπου γάρ supra Μ. 17. οὕτω DΕM. ὁ] om., lacuna relicts EM., τόν D. 18. τὸ om. lac. rel. DE. 20, Post γενέσθαι add. ἤ M; v. schol. nr. 93. 22. ηʹ θεωρήματι] om. s.)
145

93. Γραφέντος διὰ τοῦ Κ μεγίστου κύκλου ἐφαπτομένου, οὗ καὶ ὁ ὁρίζων ἐφάπτεται κατὰ τὸ Ε, ὥστε ἀσύμπτωτον εἶναι τὸ ἀπὸ τοῦ Ϛ ἡμικύκλιον ὡς ἐπὶ τὰ Κ μέρη τῷ ἀπὸ τοῦ Ε, καθʼ ἐφάπτεται ὁ ὁρίζων τοῦ τροπικοῦ ἡμικυκλίου, ὡς ἐπὶ τὰ Ε, Π μέρη.