Supplementum et varietas lectionis ad catenam in evangelium sancti Lucae (e cod. Oxon. Bodl. Laud. 33)

128, 1. ἐκείνῳ.

2. ἄσφ’. τὸν δεσπότην Χριστόν.

128, 10. καταφ. γάρ.

11. καὶ ὀφείλειν αὐτοῖς τὸν Θεόν.

128, 21. ὁ Θεός· Θεός· καὶ φιλανθρ. om. B.

128, 28. Πάλιν τ. ἑ. δόξ’.

29. καθιστῶν.

128, 31. καθὼς ἀπόδειξις ἔσται σάφ’. ἡ τ. λεπρ.

128, 33. ἐλιπάρουν ἀπαλλ. τ. κακοῦ. (p. 129, 2.) ὁ δὲ φιλάνθρωπος ἐλέησας αὐτοὺς ταύτης ἀπήλλαξεν· ὧν οἱ μὲν ἐννέα ὑπῆρχον Ἰουδαῖοι, ὁ δὲ εἷς Σαμαρείτης· τυχόντες τοίνυν τῆς ἰάσεως ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς, καθὼς ἐκελεύσθησαν εἰς τὸ δεῖξαι ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι· οἱ μὲν ἐννέα εἰς ἀχ. 12. αὐτῷ ὡς Θεῷ· ὁ εἷς δὲ μόνος ὁ ἀλλογενὴς τὴν εὐχαριστίαν προσέφερεν· ἑτοιμότεροι γὰρ εἰς πίστιν οὗτοι παρὰ τοὺς ἀχαρίστους Ἰουδαίους· ὅθεν ὁ δεσπότης Χριστός φησιν, “ οὐχ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν,” καὶ τὰ ἑξῆς.

Ὅπερ εἶπεν ὁ Κύριος Ἰησοῦς ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν, τοῦτο σημαίνει, ὅτι ἐν ταῖς ἡμετέραις προαιρέσεσι κεῖται τὸ λάβ’.