Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

καὶ γὰρ εἰ τὰ μάλιστα δοκοῦ- >μεν τῆς τῶν διωγμῶν ἀπηλλάχθαι σφοδρότητος καὶ τὰς >χρονίως παρὰ τῶν αἱρετικῶν κατασχεθείσας ἀρτίως >πλὴν ἀλλὰ βαρεῖς ἡμῖν οἱ λύκοι καὶ μετὰ τὸ τῆς μάνδρας >κατὰ τὰς νάπας τὰ ποίμνια διαρπάζοντες, ἀντισυνάξεις >δήμων κινοῦντες ἐπαναστάσεις, . ὀκνοῦντες οὐδὲν εἰς τὴν τῶν >σιῶν βλάβην.

ἦν μὲν οὖν, ὅπερ εἰρήκαμεν ἀναγκαῖον πλείονα ἡμᾶς >προσασχοληθῆναι χρόνον.

>Ἐπειδὴ μέντοι τὴν ἀδελφικὴν περὶ ἡμὰς ἀγάπην >σύνοδον ἐπὶ τῆς Ῥώμης θεοῦ βουλήσει συγκροτοῦντες καὶ ἡμᾶς >οἰκεῖα μέλη προσεκαλέσασθε διὰ τῶν τοῦ θεοφιλεστάτου [*](9 Psal. 65, 12 — 16 vgl. Act. 20, 29 — 19 ob. Ζ. 10 — 22 f vgl. Mansi III 632 — 23 vgl. Röm. 12, 5. Eph. 4, 25) [*](B4 V F HN (n) + GS (s) = r AL (y) W) [*](1/2 προστιμήσεις πόλεων Val.] προτιμήσεις πόλεων Π honoris ademptiones Cass.; vgl. προστιμήματα Greg. Nyss. Contra Eunom. I PG ὥ, 288 D äβlich derselben Sachlage) ι 2 δημεύσεις) δημοσιεύσεισ B4, confiscationes Cass., δημεύσεις Greg. Nyss. ebd. ι συσκευὰς] συμφοράς συσκευάσ τε Β4, Cass. wie im Text 3 δύναιτο Β4VW valebit Cass. δύναται Fry ι 4 ἐπειδὴ] ἐπεὶ n ι 5 ἐτείναμεν B4F ἐτίνομεν YHW ἐτίννυμεν S, vgl. Cass. : iuste quidem, quoniam ualde peecavimus θεοῦ > n, dommus Cass. ι 7 θεῷ] χὥ L, deo Cass. ι 9 ἐξήγαγεν] ἀνήγαγεν Β4s, dedukit Cass., vgl. ἐξήγαγες Psal. ι ἡμᾶς] αὐτοὺς B4, nos Cass. ι 10 πόνου καὶ χρόνου B4 temjjus et labor Cass. χρόνου W ι 11 ἀρρωστίας] ἀσθενείας s 12 ἐκνοσλεύοντοσ Β4F ι 13 ὑγείαν sy ι 14 διωγμῶν] δογμάτων L 16 οἱ > ry I 21 nach ἡμᾶς + σώζοντες στοργὴν καὶ τὴν Β4W, fehlt bei Cass.; vgl. S. 291, 23 I 23 τοῖ· θεοφιλεστάτου] θεοφιλεστάτων τοῦ F)

291
>γραμμάτων, ἵν ἐπειδὴ τότε τὰς θλίψεις μόνοι κατεδικάσθημεν, >ἐν τῇ τῶν αὐτοκρατόρων περὶ τὴν εὐσέβειαν συμφωνίᾳ μὴ >ἡμῶν βασιλεύσητε, ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ὑμῖν κατὰ τὴν >φωνὴν συμβασιλεύσωμεν, εὐχὴ μὲν ἦν ἡμῖν, εἰ δυνατόν, >άθρόως καταλιποῦσι τὰς ἐκκλησίας, τῷ πόθῳ ἢ τῇ χρείᾳ >σθαι.

τίς γὰρ ἡμῖν δώσει πτέρυγας ὡσεὶ περιστερὰς, καὶ >πετασθησόμεθα καὶ πρὸς ὑμᾶς καταπαύσομεν; ἐπειδὴ δὲ >παντελῶς ἐγύμνου τὰς ἐκκλησίας ἄ·ρτι τῆς ἀνανεώσεως >καὶ τὸ πρᾶγμα παντάπασιν ἢν τοῖς πολλοῖς ἀδύνατον >κειμεν γὰρ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐκ τῶν πέρυσι >τῶν παρὰ τῆς ὑμετέρας τιμιότητος μετὰ τὴν ἐν Ἀκυληΐᾳ >πρὸς τὸν θεοφιλέστατον βασιλέα Θεοδόσιον ἐπισταλθέντων, >μόνην ταύτην τὴν ἀποδημίαν τὴν μέχρι Κωνσταντινουπόλεως >ρασκευασάμενοι, καὶ περὶ ταύτης μόνης τῆς συνόδου τῶν ἐν >ἐπαρχίαις μεινάντων ἐπισκόπων συγκατάθεσιν ἐπαγόμενοι, >δὲ ἀποδημίας μήτε προσδοκήσαντες χρείαν μήτε προακούσαντες >πρὶν ἐν Κωνσταντινουπόλει συνελθεῖν, πρὸς δὲ τούτοις καὶ >προθεσμίας διὰ στενότητα μήτε πρὸς παρασκευὴν μακροτέρας >δημίας ἐνδιδούσης καιρὸν μήτε πάντας τοὺς ἐν ταῖς ἐπαρχίαις >νωνικοὺς ἐπισκόπους ὑπομνησθῆναι καὶ τὰς παρ’ αὐτῶν συγκατα- >θέσεις λαβεῖν), ἐπειδὴ ταῦτα καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἕτερα τὴν >πλειόνων ἄφιξιν διεκώλυσεν, ὃ δεύτερον ἦν, εἰς τε τὴν τῶν >μάτων ἐπανόρθωσιν καὶ τὴν τῆς ὑμετέρας περὶ ἡμᾶς ἀγάπης >δειξιν, τοῦτο πεποιήκαμεν, τοὺς αἰδεσιμωτάτους καὶ >ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργοὺς ἡμῶν ἐπισκόπους, Κυριακόν, Εὐσέβιον [*](2—4 I Kor. 4, 8 — 6/7 Psal. 54, 7 — 10 vgl. Mansi III 623?) [*](Β4 V F HN (n) + GS (s) = r AL (y) W) [*](1 τότε > Β4, tunc Cass. ι 5 καταλείπουσι Β4 ι 6 ἡμῖν δώσει ny tiobis dabit Cass. δώσει ἡμῖν s δώσει μοι Psal.) ἡμῖν δῶ VFW δῶ Β4 ιι 7 ἐπειδὴ] ἐπεὶ n 11 ἐν· ἀκυληΐα ry ἀκυληΐασ VW ἀκυληΐασ ἀγκύρασ Β4F Aquileiense Cass. 12 ἀποσταλθέντων Β4 ι 13/14 παρασκευασάμενοι Β4VFW παρεσκευασμένοι sy praeparati Cass. Cod. L συνηθροισμένοι n ι 14 τῶν Π, ob τὴν τῶν? ι 16 μήτε προσδοκήσαντες > s ι μήτε2 — 17 πρὶν > s ι προσακούσαντεσ Β4VW, praeaudiuimus Cass. ι 17 ἐν κωνσταντινουπόλει Π εἰς Κωνσταντινούπολιν Basler Ausg. ι 18/19 ἐπιδημίας L, profectionem Cass. ι 21 nach ταῦτα + καὶ τὰ τοιαῦτα G + καὶ ταῦτα S, haec et alia multa πρὸς τούτοις nicht übersetzt) Cass. 22 τὴν nur in Β4 ι 23 καὶ τῆν τῆς ἡμετέρας περὶ ὑμὰς ἀγάπης Noesselt, wahr- scheinlich; s. S. 290, 21 u. 292, 2; Cass. wie im Text ι nach τῆς + πᾶσ’ gestrichen A ι 25 ἡμῶν καὶ συλλειτουργοὺς ~ Β4, Cass. wie im Text)

292
>καὶ Πρισκιανὸν προθύμως καμεῖν ἄχρις ὑμῶν δυσωπήσαντες· δι’ >καὶ τὴν ἡμετέραν προαίρεσιν εἰρηνικὴν οὖσαν καὶ σκοπὸν >ἔχουσαν ἐπιδείκνυμεν, καὶ τὸν ζῆλον ἡμῶν τὸν ὑπὲρ τῆς ὑγιοῦς >στεως φανερὸν ποιοῦμεν.

>Ἡμεῖς γὰρ εἴτε διωγμούς, εἴτε θλίψεις, εἴτε βασιλείους ἀπειλάς, >εἴτε τὰς τῶν ἀρχόντων ὠμότητας, εἴτε τινὰ πειρασμὸν ἕτερον παρὰ >τῶν αἱρετικῶν ὑπεμείναμεν, ὑπὲρ τῆς εύαγγελικῆς πίστεως τῆς ἐν >Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας παρὰ τῶν τιη(??) πατέρων κυρωθείσης ὑπέστημεν.