Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Δάμασος [*](15—19 vgl. Socrat. V 2, 1. Sozomen. VII 1, 3. Zonar. XIII 16, 8 S. 83, 4. Cod. Theod. XVI 1, 2. XVI 5, 6) [*](* 9—18 Symeon. Vita Ambrosii 7 —11 —S. 279, 8 Cass. IX 2 279, 17 Niceph. H. E. XII 3 —17 —19 Theophan. 66, 20) [*](B V F HN (n) + GSP (s) = r AL (y)) [*](1 τόμος — 2 ἱστορίας A τόμος εݲ FsL λόγος εݲ B > Vn ι 4 δεσπότης > 5 οὐάλησ Vr ι 7 τινὰ > GS ι 9 οὐαλεωτινιανοῦ BV ι 10 οὐάλεντοσ Vn GSPc I 11 γὰρ > BN ι 12 τοῦ πατρὸς] αὐτοῦ L ι γε > By ι 13 οὐν] δὲ BN Symeon ι 14 ἄπαιδος = Symeon Cass.] ἀπέδοσαν B ι οὐάλεντοσ I 15 β am Rand HSS ι 16 βασιλεῖ n ι nach προσήνεγκε + θεῶ B = Nic.; vgl. unt. S. 341, 20 21 ι 17 γὰρ > L ι ἀπεληλαμένους GS ι 18 ποιμνίοις — 19 παραδοθῆναι > F ι 19 παραδοθῆναι] ἀποδοθῆναι H > V ι τὴν] τὴν τοῦ n)

279
δὲ οὗτος Ῥώμης ἐπίσκοπος ἢν, καὶ ἀξιεπαίνῳ βίῳ κοσμούμενος καὶ πάντα λέγειν καὶ πράττειν ὑπὲρ τῶν ἀποστολικῶν δογμάτων αίρούμενος· μετὰ Λιβέριον δὲ τὴν τῆς ἐκκλησίας παρειλήφει κηδεμονίαν.

συνεξέπεμψε δὲ τῷ νόμῳ καὶ Σάπωρα τὸν στρατηγὸν ὀνομαστότατον τηνικάδε ὄντα· καὶ τῆς μὲν Ἀρείου βλασφημίας τοὺς κήρυκας, οἷόν τινας θῆρας, τῶν ἱερῶν σηκῶν ἐξελάσαι, τοῖς δὲ ἀρίστοις ποιμέσι καὶ τοῖς θείοις ποιμνίοις τούτους ἀποδοῦναι προοἐταξε. καὶ ἐν ἑκάστῳ μὲν ἔθνει τοῦτό γε ἀδηρίτως ἐγένετο, ἐν Ἀντιοχείᾳ δὲ τῇ τῆς Κῴας ἡγουμένῃ ἔρις ἐγένετο περὶ τοῦδε τοιάδε.

Διχῆ μέν, ὡς καὶ πρόσθεν εἰρήκαμεν, οἱ τῶν ἀποστολικῶν ὐπεραγωνιζόμενοι δογμάτων διῄρηντο. καὶ οἱ μὲν εὐθὺς μετὰ τὴν κατ’ Εὐσταθίου τοῦ μεγάλου τυρευθεῖσαν ἐπιβουλὴν τὴν ’Αρειανικὴν βδελυξάμενοι βδελυρίαν καὶ κατὰ σφὰς αὐτοὺς ἀθροιζόμενοι, Παυλῖνον εἶχον ἡγούμενον· οἱ δὲ μετὰ τὴν Εὐζωΐου χειροτονίαν σὺν Μελετίῳ τῷ πάνυ τῶν δυσσεβούντων ἀποκριθέντες καὶ τοὺς κινδύνους ἐκείνους οὓς διεξήλθομεν ὑπομείναντες, ὑπὸ τῆς Μελετίου σοφωτάτης διδασκαλίας ἰθύνοντο.

Πρὸς δὲ τούτοις ’Απολινάριος ὁ Λαοδικεὺς ἑτέρας συμμορίας ἑαυτὸν ἀπέφηνεν ἀρχηγόν· ὃς τὸ τῆς εὐσεβείας περιθέμενος προσωπεῖον καὶ τῶν ἀποστολικῶν δόξας ὑπερασπίζειν δογμάτων, μικρὸν ὕστερον προφανὴς ὤφθη πολέμιοι.

καὶ γὰρ περὶ τῆς θείας φύσεως κιβδήλοις ἐχρήσατο λόγοις βαθμούς τινας ἀξιωμάτων γεννήσας, καὶ τὸ τῆς οἰκονομίας μυστήριον ἀτελὲς ἀποφῆναι τετόλμηκε, καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν τὴν ἰθύνειν τὸ σῶμα πεπιστευμένην ἐστερῆσθαι τῆς [*](10—17 ob. 72, 11 f. 172, 21 f. 180, 5 f. 262, 10 f —18 —S. 280, 20 Haeret. Fabul. IV 8 PG 83, 425. Dialogus II ebd. 105 D ff. Presb. Georgios in Byz. Ztschr. IX 17. Leontii Byz. De sectis act. IV 2 PG 86 1, 1220 C) [*](* 8— S. 284, 4 Cass. IX 3 —10 —17 Theophan. 66, 26 18 Niceph. H. Ε. XII 4 —21 — S. 280, 10 Polydeukes 412, 22) [*](B V F HN (n) + GSP (s) = r AL (y)) [*](1 ἐπίσκοπος ῥώμης ὥν B ι 3 λιβερίου V ι τὴν nach παρειλήφει ~ n I 4 σάπορα F σάπωραν V ι 5 καὶ > V ι 6 σηκῶν = septis Cass.] σκηνῶν B, vgl. S. 281, 17 ι 7 ἀποδοῦναι] ἀποδοθῆναι VFn resfUui Cass. ι 8 γε > V ι ἀδηρίτως Vry (s. Gr. aff. cur. S. 79, 21 Raeder) ἀδιορίστως B ἀδιαιρέτως F ἀμόχωσ Pm I 9 περὶ τοῦδε BVF > ry, huiusmodi causa Cass. ι 10 γݲ am Rand HSS 12 τυδευθεῖσαν B ι 13 παυλίνον BV ι 16 διεξήλθαμεν BS διεξηλύθαμεν G ι 19 προθέμενος L ι 19/20 προσώπιον B ι 20 δογμάτων vor δόξας ~ n ι 21 ὤφθη = Nie] ἀπεφάνθη GS apparuit Cass. ι θείας = Cass. > V)

280
γεγενημένης ἔφησε σωτηρίας.

οὐκ εἰληφὼς γὰρ ταύτην κατὰ τὸν ἐκείνου λόγον ὁ θεὸς λόγος, οὔτε ἰατρείας ἠξίωσεν, οὔτε τιμῆς μετέδωκεν· ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα τὸ γήϊνον ὑπὸ τῶν ἀοράτων προσκυνεῖται δυνάμεων, ἡ δὲ ψυχὴ ἡ κατ’ εἰκόνα θείαν γεγενημένη κάτω μεμένηκε, τὴν τῆς ἁμαρτίας ἀτιμίαν περικειμένη.

πολλὰ δὲ πρὸς τούτοις καὶ ἕτερα ἐνεόχμωσεν ἐσφαλμένῃ καὶ τυφλωττούσῃ διανοίᾳ.

ποτὲ μὲν γὰρ συνωμολόγει καὶ αὐτὸς ἐκ τῆς ἁγίας παρθένου προσειλῆφθαι τὴν σάρκα, ποτὲ δὲ οὐρανόθεν ταύτην τῷ θεῶ λόγῳ συγκατεληλυθέναι ἔφησεν, ἄλλοτε δὲ αὐτὸν γεγενῆσθαι σάρκα, οὐδὲν ἐξ ἡμῶν εἰληφότα. καὶ ἑτέρους δὲ μύθους καὶ λήρους ταῖς θείαις ἐπαγγελίαις συνέζευξεν, οὓς καὶ λέγειν περιττὸν ἐπὶ τοῦ παρόντος νενόμικα.

ἐκεῖνος μὲν οὖν τοιαῦτα λέγων οὐ μόνον τοὺς οἰκείους τῷ λύμης ἐνέπλησεν, ἀλλὰ καί τισι τῶι· ἡμετέρων τῆς λώβης μετέδωκε. χρόνῳ γὰρ ὕστερον τήν τε σφετέραν ὁρῶντες εὐτέλειαν καὶ τὴν τῆς ἐκκλησίας θεώμενοι περιφάνειαν, συνήφθησαν μὲν πλὴν ὀλίγων ἅπαντες καἰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετέλαχον· τὴν δὲ προτέραν οὐκ άπέθεντο νόσον, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς τῶν πάλαι ἐρρωμένων ταύτης ἐνέπλησαν.