Historia Ecclesiastica

ὃς φονέων βασάνοις ἐπέκεινα κοινωνήσας >λίθοις καὶ μολιβδίσι κατ’ αὐτῶν τῶν αὐχένων ἐπὶ πολὺ μαστιζόμενος >ἐπέβαινε σχάφους ἐπὶ θαλάττης παραπληςίως τοῖς ἄλλοις, τοῦ θείου >σταυροῦ τὸ σημεῖον ἐπὶ μετώπου χαρακτηρίσας, οὐ τημελείας οὐ θε- >ραπείας τυχών, τοῖς κατὰ Φέννησον παραδοθῆναι μετάλλοις· ἔστι δὲ >ταῦτα τοῦ χαλκοῦ.

>Ἔτι γοῦν βασαωίζοντος τοῦ δικαστοῦ ἁπαλὰ παιδαρίων σώματα, >τινὲς παραυτὰ μεμενήκασιν, οὐδ’ ὁσίᾳ κοινωνήσαντες, γονέων καὶ >ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν καὶ πάσης ὡς ἔπος εἰπεῖν τῆς πόλεως μίαν >αὐτοῖς αἰτούντων δοθῆναι τὴν ὑστάτην ταύτην παράκλησιν. ἀλλ’ >ὢ πολλῆς ἀπαωθρωπίας τοῦ δικάσαντος, μᾶλλον δὲ τοῦ κατακρί- [*](B V 2 F HN (n) + GSP (s) = r AL (y) W) [*](1 ὀλοφυρόμενος BV2F | 2 δακρύειν] δάκρυσιν V2 | 3 τυγχάνοντος] ὑπάρχουτος B | 4 πρότερον εἶτ’ αἰχιζόμενοι = Cass. > r | 5 ξεόμενοι] ξαινομενοι n, lacerate Cass. | βασαωιζόμενοι ξεόμενοι ̴ V2 | φαινιςίοις, ιςί auf Rasur, V2 | προκονγσςίοις B προκοννηςίοις FW προκοννη///σίοις V2 προικονγςίοις NS | 6 nach ἔνθεον + διδασκαλίας V2, fehlt bei Cass. | 7 ἐρημίαν BV2 ἔρημου FryW | 9 τοῦ2>B | 10 ἡμῖν = Cass.>A |11 ὑπὸ δημίων = Cass.] ὑπὸ A > GS | σημοςία Pm | 12 ὅς] ὡσ BV2, vgl. Cass.: veluti quidam reus insignis et homicidarum rerberibus coaequandus | φο////νέων V2 | ἐπέκεινα >n Cass. | 13 μολιβέσιν B μολιβίσι ////, ιβίσι auf Rasur, V2 | 14 θαλάττης BFW θαλάσσης V2ry | 15 ἐπὶ μετώποω τὸ σημεῖον ̴ FryW | χαρακτηρήσας Α | 16 φέννησσον B φέννης n | παραδοθῆναι BV2FW παρεδόθη ry | 17 τοῦ >y | 19 nach τινὲς + μὲν A | ὁσία B ὁσια V2 ὁσία ταφῆ FrW exsequiis solemnibus Cass., s. S. 251, 3 und, fϋr den Dativ, Z. 12 u. S. 257, 3 | 22 ἀπανθρωπίας] φιλανθρωπίας V2, inhumanitas Cass. | δικάσαντος B δικάζοντος V2FryW iudicantis Cass. | 22 f κατακρίναντος BV2PA κατακρίνοντος FnGSLW praeiudicantis Cass., vgl. S. 257, 4)

ἀτα- φοι μένοντες τὰ σώματα· οἱ καλῶς ἀγωνιζόμενοι θηρίοις καὶ πτη- νοῖς πρὸς βορὰν ἐρρίπτοντο· οἱ συμπαθῆσαι βεβουλημένοι πατράσι διὰ τὴν συνείδησιν τὴν κεφαλὴν ὡς παράνομα δράσαντες ἀπετέμνοντο.

ποῖς νόμος Ῥωμαίων, ποία δὲ γνώμη βαρβάρων τοὺς πατράσι συμ- παθοῦντας ἠμύνατο; ποῦ τις τῶν παλαιῶν ποτε ἔδρασέ τι τοιοῦτον παράνομον; ἐκέλευσέ ποτε Φαραὼ ἀναιρεῖσθαι τῶ, Ἑβραίων τὰ ἄρρενα· ἀλλὰ φθόνος· καὶ δέος ὑπέβαλε τοῦτο τὸ πρόσταγμα.

πόσῳ τὰ τότε τῶ; νῦν φιλανθρωπότερα; πόσῳ ποθεινὰ πρὸς αἵρεσιν ἀδικήματος; πόσω βελτίονα πρὸς σύγκρισιν ἀνομήματος, κἂν ἀλλήλων αἱ κακίαι μὴ χωρίξωνται; ἄπιστα τὰ λεγόμενα, ἀπάνθρωπα καὶ δεινά, ὠμὰ καὶ βάρβαρα, ἀνελεῆ καὶ πικρά.