Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Αλλ οὕτω τῶν προειρημένων ἀποπλεόντων εἰς τὴν Ἠλιούπολιν, ἄνθα δεισιδαιμονῶν πᾶς, ἔνθα τοῦ διαβόλου τὰ πρὸς ἡδονὴν ἐπιτη- Δεύματα, ἔνθα θηρίων ἐφέστια φοβερά ὄρη γὰρ κύκλῳ πανταχόθεν οὐρανῷ προσπελάζοντα), οἱ πάντες λοιπὸν μέσῃ τῇ πόλει, κοινῇ καὶ [*](1 u. 17 vgl. Judas 13 — 5 Jerem. 2, 12 — 9/10 Jes. 1, 2) [*](B V2 F HN(n) + GSP(s) = r AL (y) W) [*](1 θαλάττησ B θαλάσσης die übr. HSS, s. Z. 12, 17 u. S. 258, 14 ι δι’ αὐτὸ τοῦτο] διὰ τοῦτο ry, nicht übersetzt von Cass. ι 3 καὶ > V2 ι 4 καὶ > FH, besser? κρίναντος] κρείττονος B ι 5 ἔστιν οὑν B ι vor ἐξέστη + καὶ F ι 7 ἄλλε ἀλλεπάλλη BP ἀλλ’ ἐπαλλη V2G ἄλλ’ ἐπ’ ἄλλη FNL ἀλλ’ ἐπάλλη W ἐπάλλη ἀλλεν Ac) A ἄλλο ἐπ’ ἄλλω S ἀλλεπαλλήλῳ H ι μακρὸν] μακρόθεν B μακρὰν B P 8 nach εἰς + τὸν V2 + τοὺς Ρ ι οὐρανοὺς r, coelum Cass. ι 10 ἧ γῆ d i II ἁπάσῃ V2 ι 12 ἐκ > Ρ ι 13 προσεγίνετο FNsW προσεγείνετο B προσε- γίγνετο V2 προσεγένετο Hy, currebatque fluvius lacrymarum Cass. ι 14 ἐρέσσουσιν V2Fw αἰρέσσουσιν B ἐρέταισ ry ι 15 πρεσβυτῶν BV2 senionim Cass. πρεσβυτέρων FryW ι 16 θρίνοισ πεπλεγμένοι L ι 17/18 τὸν προσρησσόμενον σωρὸν (σορὸν P) τῶ κύματι κτύματι F) κτύπον BV2FNsyW τὸν προσρησσόμενον τοῖσ’ κύμασι κτύπον H, nicht übersetzt von Cass.; τῶν προσρησσομένων ὀρῶν (oder ἀνέμων s. S. 255, 2) τοῖς κύμασι κτύπον Val.; ob τὸν προσρησσομένων σωρηδὸν σχεδὸν τῶν statt σωρηδὸν vermutet Jülicher) κυμάτων κτύπον? ι 20 ἔνθα εἰσὶ δαιμόνων P ι 21 κύκλῳ] ἢν A ι 22 vor μέσῃ + ἐν A)

258
>ἕχαστος ἰδίᾳ ὀλοφυρόμενοι καὶ στεναγμῶν ἐπιπέμποντες ῥήματα, οὐδὲ >δακρύειν ἐπετρέποντο κελεύσει τοῦ τῆς πόλεως ἐπάρχου Παλλαδίου, >δεισιδαιμονεστάτου καὶ αὐτοῦ τυγχάνοντος. πολλοὶ γὰρ τῶν κλαι- >όντων ἁρπαζόμενοι καὶ φυλακιζόμενοι πρότερον, εἶτ’ αἰκιζόμενοι, ξεόμενοι, Βασανιζόμενοι, τοῖς Φεννηςίοις καὶ Προκονηςίοις παρεδί- >δοντο μετάλλοις, ἄνθρωποι τῆς ἐκκληςίας δἰ ἔνθεον ζῆλον ὑπέρμα- >χοι.

οἱ πλείους γὰρ ἦσαν μονάζοντες, ἐρημίαν οἰχοῦντες δἰ ἄσκη- >σιν· μεθ’ ὦν, εἴκοσι καὶ τριῶν τυγχανόντων, μικρὸν ὕστερον ὁ δι- >άκονος, ὁπαρὰ τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῶν Δαμάσου τοῦ τῆς Ῥώμης ἐπι- >σκόπου κομίσας ἡμῖν ὁμοῦ παρακλγτικὰ καὶ κοινωνικὰ γράμματα, >ὀπίσω τὼ χεῖρε δεθεὶς ὑπὸ δημίων δημοςίᾳ ἤγετο, ὥσπερ τις τῶν >κακούργων περιβόητος·

ὃς φονέων βασάνοις ἐπέκεινα κοινωνήσας >λίθοις καὶ μολιβδίσι κατ’ αὐτῶν τῶν αὐχένων ἐπὶ πολὺ μαστιζόμενος >ἐπέβαινε σχάφους ἐπὶ θαλάττης παραπληςίως τοῖς ἄλλοις, τοῦ θείου >σταυροῦ τὸ σημεῖον ἐπὶ μετώπου χαρακτηρίσας, οὐ τημελείας οὐ θε- >ραπείας τυχών, τοῖς κατὰ Φέννησον παραδοθῆναι μετάλλοις· ἔστι δὲ >ταῦτα τοῦ χαλκοῦ.

>Ἔτι γοῦν βασαωίζοντος τοῦ δικαστοῦ ἁπαλὰ παιδαρίων σώματα, >τινὲς παραυτὰ μεμενήκασιν, οὐδ’ ὁσίᾳ κοινωνήσαντες, γονέων καὶ >ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν καὶ πάσης ὡς ἔπος εἰπεῖν τῆς πόλεως μίαν >αὐτοῖς αἰτούντων δοθῆναι τὴν ὑστάτην ταύτην παράκλησιν. ἀλλ’ >ὢ πολλῆς ἀπαωθρωπίας τοῦ δικάσαντος, μᾶλλον δὲ τοῦ κατακρί- [*](B V 2 F HN (n) + GSP (s) = r AL (y) W) [*](1 ὀλοφυρόμενος BV2F | 2 δακρύειν] δάκρυσιν V2 | 3 τυγχάνοντος] ὑπάρχουτος B | 4 πρότερον εἶτ’ αἰχιζόμενοι = Cass. > r | 5 ξεόμενοι] ξαινομενοι n, lacerate Cass. | βασαωιζόμενοι ξεόμενοι ̴ V2 | φαινιςίοις, ιςί auf Rasur, V2 | προκονγσςίοις B προκοννηςίοις FW προκοννη///σίοις V2 προικονγςίοις NS | 6 nach ἔνθεον + διδασκαλίας V2, fehlt bei Cass. | 7 ἐρημίαν BV2 ἔρημου FryW | 9 τοῦ2>B | 10 ἡμῖν = Cass.>A |11 ὑπὸ δημίων = Cass.] ὑπὸ A > GS | σημοςία Pm | 12 ὅς] ὡσ BV2, vgl. Cass.: veluti quidam reus insignis et homicidarum rerberibus coaequandus | φο////νέων V2 | ἐπέκεινα >n Cass. | 13 μολιβέσιν B μολιβίσι ////, ιβίσι auf Rasur, V2 | 14 θαλάττης BFW θαλάσσης V2ry | 15 ἐπὶ μετώποω τὸ σημεῖον ̴ FryW | χαρακτηρήσας Α | 16 φέννησσον B φέννης n | παραδοθῆναι BV2FW παρεδόθη ry | 17 τοῦ >y | 19 nach τινὲς + μὲν A | ὁσία B ὁσια V2 ὁσία ταφῆ FrW exsequiis solemnibus Cass., s. S. 251, 3 und, fϋr den Dativ, Z. 12 u. S. 257, 3 | 22 ἀπανθρωπίας] φιλανθρωπίας V2, inhumanitas Cass. | δικάσαντος B δικάζοντος V2FryW iudicantis Cass. | 22 f κατακρίναντος BV2PA κατακρίνοντος FnGSLW praeiudicantis Cass., vgl. S. 257, 4)

259
ναντος, οἱ δι’ εὐσέβειαν ἀθλήσαντες φονεῦσιν οὐ συνεκρίνοντο,

ἀτα- φοι μένοντες τὰ σώματα· οἱ καλῶς ἀγωνιζόμενοι θηρίοις καὶ πτη- νοῖς πρὸς βορὰν ἐρρίπτοντο· οἱ συμπαθῆσαι βεβουλημένοι πατράσι διὰ τὴν συνείδησιν τὴν κεφαλὴν ὡς παράνομα δράσαντες ἀπετέμνοντο.