Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Ὁποῖα δὲ οἱ τῇ τῶν εἰδώλων ἀπάτῃ προσδεδεμένοι κατ’ ἐκεῖνον ἐτόλμησαν τὸν καιρόν, πάμπολλα μέν ἐστι καὶ συγγραφῆς ἰδίας δεόμενα· ἐγὼ δὲ ὀλίγα ἐκ πολλῶν διηγήσομαι. ἐν Ἀσκάλωνι μὲν γὰρ καὶ Γάζῃ (πόλεις δὲ αὗται τῆς Παλαιστίνης) ἀνδρῶν ἱερωσύνης μένων καὶ γυναικῶν διὰ βίου τὴν παρθενίαν ἐπηγγελμένων ἀναρρήξαντες τὰς γαστέρας, εἶτα κριθῶν ἐμπλήσαντες, προὔθηκαν χοίροις βοράν.

ἐν Σεβαστῇ δὲ καὶ αὕτη δὲ εἰς τὸ προειρημένον ἔθνος τελεῖ) Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ τὴν θήκην ἀνέῳξαν πυρί τε παρέδοσαν τὰ ὀστᾶ καὶ τὴν κόνιν ἐσκέδασαν. τὸ δὲ ἐν Φοινίκῃ τολμηθὲν μύσος πῶς ἄν τις ἀδακρυτὶ διηγήσαιτο ; ἐν Ἡλιουπόλει γὰρ τῇ πρὸς τῷ [*](6—9 vgl. Sozomen. V 5, 1—2 Philostorg. VII 4. Artemii Passio 22 PG BC. Cod. Theod. XII 1, 50. XIII 1, 4 — 12—16 vgl. Chronic. Pasch. 546, 18. 16—18 ngl. Philostorg. VII 4. Artemii Passio 57. Chronic. Pasch. 546, 12. Rufin. Η. Ε. XI 28 — 19—S. 183, 9 vgl. Chronic. Pasch. 546, 21. Theophan. 47, 30) [*](* 10—18 Georg. Mon. 539, 23 — —S. S. 183, 10 Cass. VI 15. Michael Syr. VII οἶ, S. 283 — 12 ἐγὼ — S. 183, 9 βλέπειν Cod. syriac. Brit. Mus. Add. 17, 147 Fol. 156V (= Σ) — 12— 16 Polydeukes 372, 20. Synax. 568, 5 u. 31 — 183, 9 Synax. 567, 5 u. 27 — 19 —S. 183, 5 Suidas Κύριλλος — — S. 183, 9 Polydeukes 374, 1 — —S. 183, 18 Niceph. H. Ε. X 9) [*](B HN (n) + GS (s) = r AL (y) FVR(v)) [*](1 αὐτοῖς1 > r ι 2 ἀνηκεστάτουσ A ι 3 αὐτὸς] αὐτοὺς n ι 6 δυσσεβεστέροισ y ι ἐπίστευσεν A ι μὲν > BG ι 7 ἐραστάς ryv ἐργάτας B, s. S. 154, 18; 155, 1; 181, 26 ι 8 ἀφείλατο B ι τὰ1 > B ι ζ am Rand ryv ι 12 γὰρ Σ übergeschrieben Ac οὖν Cod. Polyd. > y Georg. Cass. ι 13 γάζη Brv Georg. Cod. Polyd. Synax. Ζ. 32 Cass. ἐν γάζη y Synax. Z. 5 Σ ι 14/15 ἀναρρήξαντες Bnyv Georg. Cod. Polyd. διαρρήξαντεσ s ι 16 καὶ αὕτη δὲ LAcv καὶ αὐτὴ δὲ A καὶ αὐτὴ B ἡ καὶ αὐτὴ r ι προειρημένον ryv προγεγραμμένον B ι 17 τι. — 18 ἐσκέδασαν übergeschrieben Ac)

183
Λιβάνῳ Κύριλλός τις διάκονος ἦν.

οὗτος ἐν τῇ Κωνσταντίνου βασιλείᾳ ζήλῳ πυρπολούμενος θείῳ πολλὰ τῶν ἐκεῖ προσκυνουμένων εἰδώλων συνέτριψε. ταύτης μεμνημένοι τῆς πράξεως οἱ δυσώνυμοι οὐ μόνον αὐτὸν ἀνεῖλον, ἀλλὰ καὶ τὴν γαστέρα τεμόντες τοῦ ἥπατος ἀπεγεύσαντο. τὸν μέντοι πάντα ἐφορῶντα ὀφθαλμὸν οὐ διέφυγον, ἀλλ’ ἔδοσαν ἀξίας τοῦ τολμήματος δίκας.

ὅσοι γὰρ δὴ ἐκείνου τοῦ μύσους μετέλαχον ἐστερήθησαν μὲν τῶν ὀδόντων πάντων κατὰ ταὐτὸν ἐκπεπτωκότων, ἐστερήθησαν δὲ γλωττῶν· διέρευσαν γὰρ καὶ αὗται σηπεδόνι περιπεσοῦσαι· ἀφῃρέθησαν δὲ καὶ τὸ βλέπειν καὶ διὰ τῶν παθημάτων ἐκήρυττον τῆς εὐσεβείας τὴν δύναμιν.

ἐν Ἐμέσῃ δὲ τῇ ὁμόρῳ πόλει Διονύσῳ τῷ γύννιδι τὴν νεόδμητον ἀφιέρωσαν ἐκκλ·ησίαν, τὸ καταγέλαστον καὶ ἀνδρόγυνον ἐν αὐτῇ ἱδρύσαντες ἄγαλμα. ἐν Δοροστόλῳ δὲ πόλις δὲ αὕτη τῆς Θρᾴκης ἐπίσημος) Αἰμιλιανὸς ὁ νικηφόρος ἀγωνιστὴς ὑπὸ Καπετωλίνου τοῦ τῆς Θρᾴκης ἁπάσης ἄρχοντος παρεδόθη πυρί.