Historia Ecclesiastica
Theodoret, Bishop of Cyrus
Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.
Ὁποῖα μὲν δὴ κατὰ τῶν ἁγίων ἐκείνων ἀνδρῶν ἐτολμήθη τὰ συγγεγραμμένα διδάσκει· ὁπόσα δὲ καὶ ἄλλοις ἐπεβούλευσαν πλείστοις οἱ τῆς Ἀρειανικῆς φάλαγγος προστατεύοντες, πάλιν ὁ θεῖος οὕτος ἀνὴρ ἐν τῷδε διηγήσατο τῷ συγγράμματι.
»Τίνα γάρ ποτε διώκοντες καὶ καταλαβόντες οὐχ ὕβρισαν ὡς [*](23—S. 130, 20 Athanas. Apol. de fiiga sua 3) [*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FV (v) = z T) [*](3 γαλλίων AnB2T γαλλιῶν sLv ι 4 τῆς1 > rT ι τῆς Ἰταλίας — mhtrop;olevw > Lv ι σαρδηνίαν rF σαρδανίων Τ Sardiniae Cass. ι 7 τῇ > T ι ἀρειανῆ Arz Athan. ἀρειανικῆ Τ ι 8 αὐτοῖς = Athan. αὐτοὶ VT ι ἔπραξαν AnT ἔγραψαν z ὑπέγραψαν (ὑπέ auf Rasur G) s ἐπλάσαντο διαβολαῖς καὶ ι 9 ὁμολογητοῦ > L ι 10 ἐμὲ = Athan. B2T ι καὶ1 T Athan. ausradiert in A etiam Cass. > rz ι καὶ2 rzT Athan. Cass. > A ι 12 οὐ καθηγήσατο Athan. ι 13 > An, übergeschrieben Ae ι nach ποία + δὲ B2 + τις Athan. qune Cass. ι 14 μνήματα AT μνημόσυνα rz μνημεῖα Athan. memoriam Cass. ι κάλλιστα ArT τὰ κάλλιστα zAthan. ι ὀδυρώμενόσ Α ι ποτε nach αὐτῷ ~ T ι 16 τυχὸν = Athan.] ἐπιτυχὼν n ι 17 οὗτος Arz αὐτὸς TAthan., nicht übersetzt von Cass. ι 10 ἀγίων > L ι ἀνδρών ἐκείνων ~ L ι τετολμήκασι T ι 20 διδάξει B2 ι 23 ὥς = Athan.] καθὼς B2)
ποῖος τοίνυν >τόπος οὐκ ἔχει τῆς κακίας αὐτῶν ὑπόμνημα; τίνα φρονοῦντα >αὐτῶν οὐ συνεσκευάσαντο, πλασάμενοι προφάσεις κατὰ τὴν >ποία νῦν ἐκκλησία οὐ θρηνεῖ διὰ τὰς ἐκείνων ἐπιβουλάς; μὲν δι’ Εὐστάθιον τὸν ὁμολογητὴν καὶ ὀρθόδοξον, Βαλανέαι δὲ >Εὐφρατίωνα, καὶ Παλτὸς μὲν καὶ Ἀντάραδος διὰ Κυμάτιον καὶ >τέριον, ἡ δὲ Ἀδριανούπολις δι’ Εὐτρόπιον τὸν φιλόχριστον καὶ >μετ΄ αὐτὸν Λούκιον, τὸν πολλάκις παρ’ αὐτῶν καὶ ἁλύσεις >σαντα καὶ οὕτως ἀποθανόντα, καὶ Ἄγκυρα μὲν διὰ Μάρκελλον, >δὲ διὰ Κῦρον καὶ Γάζα δι’ Ἀσκληπᾶν.
τούτους γὰρ πολλὰ πρότερον >ὑβρίσαντες, καὶ ἐξορισθῆναι πεποιήκασιν οἱ δόλιοι. Θεόδουλον δὲ >Ὀλύμπιον ἀπὸ τῆς Θρᾴκης ὄντας καὶ ἡμᾶς καὶ πρεσβυτέρους >ρους οὕτως ἐποίησαν ζητηθῆναι, ὡς εἰ εὑρεθείημεν κεφαλῆς >στῆναι τιμωρίαν· καὶ τάχα ἂν ἀπεθάνομεν οὕτως, εἰ μὴ >γνώμην αὐτῶν ἐφύγομεν καὶ τότε. τοιαῦτα γάρ ἐστι τὰ μὲν >τῶν περὶ Ὀλύμπιον πρὸς τὸν ἀνθύπατον Δονάτον. τὰ δὲ καθ’ >πρὸς Φιλάγριον δοθέντα Ταῦτα τῆς δυσσεβοῦς συμμορίας τὰ κατὰ τῶν ἁγίων τολμήματα.«
[*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FVR [R von 3 ταῦτα an] (v) = z Τ)[*](2 πανταχόθεν am Rand Ae ι 3 ταῦτα = Athan. Cod. Par.] καὶ ταῦτα AN κατ’ Athan. Cod. Bas. ι 4 πονηρίας = Athan.] πολιτείασ n ι 7 nach ἐκείνων + κατὰ τῶν ἐπισκόπων αὐτῶν Athan. ι 8 βαλανίαι T ι 9 εὐφρατίωνα rLvT Athan. εὐφράτιον Β2 εὐφρατίον α (α übergeschrieben Ac) A ι πόλτος Cod. Bas. πλάτοσ Athan. Cod. Par. πόλτοσ T πόντοσ rLv, und (ον auf Rasur Ae) A ι ἀντάρατοσ NG ἀντάραντοσ H ι κυμάτιον TAthan. κυντιανὸν rz und auf Rasur Ae ι 10 εὐτρόπιιον Arz Athan. εὐπρέπιον Τ ι 11 μετ’ αὐτὸν AT Athan. μετὰ τοῦτον rz ι 12 μὲν διὰ — 13 Κῦρον = Athan. > s ι βέρροια T ι 13 κύρον T ι ἀσκλήπαν ι γὰρ Π μὲν γὰρ Athan. ι 14 ὑβρίσαντεσ ArzAthan. ἐξυβρίσαντεσ T ι καὶ ἐφορισθῆανι Am ι καὶ1 > TAthan. ι δόλιοι = Athan.] δείλαιοι n ι 15 ἄντασ Π ἐπισκόποις Athan. ι ἡμᾶσ szTAthan. ἡμᾶσ δὴ n und, δὴ gestrichen, A ι 15/16 ἡμετέρους = Athan. > B2 ι 16 οὕτωσ ἡμετέρουσ A ι ὥς] ὥστε Athan. > B2 ι εὑρέθημεν A ι 17 καὶ τάχα ἂν Am 18 γάρ ἐστι τὰ ArzAthan. > T ι 19 τῶν περὶ ASAthan. τὸν περὶ GLv τὸν nT περὶ B2 ι δονᾶτον GLv ι 21 ταῦτα An τοιαῦτα sz > Τ)Ὅσιος δὲ οὗτος Κορδούβης ἐπίσκοπος ἦν, καὶ ἐν τῇ μεγάλῃ διαπρέψας κατὰ Νικαίαν συνόδῳ καὶ τῶν ἐν Σαρδικῇ συνεληλυθότων πρωτεύσας.
Ἐγὼ δέ γε Λιβερίου τοῦ πανευφήμου τὴν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας παρρησίαν καὶ τοὺς ἀξιαγάστους λόγους οἷς ἐχρήσατο πρὸς Κωνστάντιον ἐνθεῖναι βούλομαι τῇ συγγραφῇ. ἀνάγραπτοι γὰρ παρὰ τῶν τηνικαῦτα φιλοθέων γεγένηνται, ὡς ἱκανοὶ παραθῆξαι καὶ διεγεῖραι πρὸς ζῆλον τῶν θείων τοὺς ἐραστάς. οὗτος δὲ μετὰ Ἰούλιον, ὃς Σίλβεσρον διεδέξατο, τὴν Ῥωμαίων ἴθυνεν ἐκκλησίαν.
Διάλογος Κωνσταντίου βασιλέως καὶ Λιβερίου ἐπισκόπου Ρώμης.
Κωνστάντιος βασιλεὺς εἶπεν· »Ἡμεῖς, καὶ διὰ τὸ Χριστιανόν σε >εἶναι καὶ ἐπίσκοπον τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἄξιον ἐκρίναμεν καὶ >μεταστελάμενοι παραινοῦμέν σοι τῆς ἀπορρήτου ἀπονοίας τοῦ >᾿Αθανασίου τὴν κοινωνίαν ἀρνήσασθαι τοῦτο γὰρ ἡ οἰκουμένη >ἔχειν ἐδοκίμασε συνόδου τε ψηφίσματι ἀλλότριον τῆς >κοινωνίας ἔκρανε.«
Λιβέριος ἐπίσκοπος εἶπεν· »Βασιλεῦ, τὰ ἐκκλησιαστικὰ κρίματα >μετὰ πολλῆς δικαιοκρισίας γίνεσθαι ὀφείλει. διόπερ εἰ δοκεῖ σοὶ >εὐσεβείᾳ, κριτήριον συσταθῆναι κέλευσον· καὶ εἰ ὀφθείη >ἄζιος καταδίκης, τότε κατὰ τὸν τῆς ἐκκλησιαστικῆς >τύπον ἐξενεχθήσεται ἡ κατ’ αὐτοῦ ψῆφος. οὐδὲ γὰρ οἷόν τε >ψηφίσασθαι ἀνδρὸς ὃν οὐκ
[*](10—S. 137, 12 vgl. Sozomen. IV 11, 3—12. Athanas. Histor. Arian. ad monach. 35—40)[*](* 4—S. 136, 11 Cass. V 17 — 10—S. 137, 23 Vaticanus syriac. 145 f. 65 fgd. (= Σ))[*](A HN (n) + GS (s) = r B2L + FVR(v) = z Τ)[*](1 οὑτοσ übergeschrieben Ac ι κουδρούβησ A κοδρούβησ GV ὁ κουρδούβησ T ι καὶ ἐν] κὰν A καὶ T ι 2 κατὰ νικαίαν An > szT ι 4 δέ γε z quidem Cass. δὲ καὶ A δὲ rT ι 8 τὸν θεῖον B2 ι nach δὲ + ὁ λιβέριοσ Τ ι 10 ις am Rand HSS ι Διάλογος — 11 Ῥώμης > AV ι ἐπισκόπου = Σ] πάπα r ὁ βασιλεὺς B2T ι 13 καὶ1 zweimal T am Ende und Anfang der Zeile ι γὰρ übergeschrieben Ac ι 18 ὁ ἐπίσκοπος B2LR ι ἐπίσκοπος = Csiss. Σ > Τ ι 19 γίνεσθαι = Σ] κρίνεσθαι L ι διόπερ εἰ δοκεῖ σου AT διόπερ εἴ σου δοκεῖ rB2LF διό σου εἴπερ δοκεῖ VR si videtur pietati tuae Cass. ι 21 ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας= Cass.] ἐκκλησίας B2 ι 22 οὐδὲ — 23 ἐκρίναμεν = Cass. Σ > n)