Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

ἃ γὰρ ὁ τῶν ὅλων θεὸς προνοίᾳ τῶν ἀνθρώπων διὰ >φιλανθρωπίαν οἰκείαν χρείας ἕνεκα εἰς τοὐμφανὲς παρήγαγε, >πρὸς τὴν ἑκάστου ἐπιθυμίαν ἕλκεσθαι οὐδαμῶς ἀνέχεται, >δὲ μόνην διάνοιαν καὶ ψυχὴν ἀκηλίδωτον παρὰ ἀνθρώπων >τὰς τῆς ἀρετῆς καὶ εὐσεβείας πράξεις ἐν τούτοις.

[*](A HNfn) GS(s) DL + FV (v) = z Τ)[*](1 τοιγάρτοι τούτοισ AnszEus. dentque per haec Cass. τοιγάρτοι Gel. τοῖσ’ γάρ τοιούτοις T ι 2 γνωρίζω Asz Gel. Eus. eonspicio Cass. γνωρίζων T γινώσκω n nach διδάσκαλον + οὖσαν Gel., vgl. esse eonspicio Cass. ι 2/3 ἁγιωτάτου = Gel. Cass.] ἁγίοι TEus. ι 4 σύμμαχον ἔχων ~ A ι ὁ βεβαίας A βεβαίοις TEus. βεβαία sie Gel. ι σωτηρίας = Gel. Cass. Eus. > n ι 5/6 διήγηρα A ι 6 τυράννοισ übergeschrieben Ac ι 7 ἐνδόντα] ] ἐνόντα A ι 9/10 μου ἀνακείμενος ~ Τ, Eus. wie im Text ι 10 μου] μοι ds Gel. Eus. Cod. J meus Cass. ι τῶν > I ἅπερ nsDEus. Gel. ὅπερ ὅ auf Rasur Ac) Av ὧπερ LT ι ἂν > n ι 11 παρακαλεῖ AHGTGel. ι 12 αὐτίκα = Gel. Eus.] παραυτίκα K ι ἀντιλαμβάνων SL ι τὸν > s I 15 γόνυ κλίνασ nsGel. Eus. γονυκλινήσ AzT ι μὲν = Eus. > Τ und Gel. erster Hand ι ἀκο//// τροπαίουσ A ι δὲ] τε u ι γεώδη nsTEus. terrenam Cass. ἐπῳδῆς z ἐπῳδῆς in A, ἐπ’ auf Rasur und σ übergeschrieben Ac ι 17 ἄρρητος AnsTEus. ineffabilis Cass. ἀνίερος z γρ. ἀνίερος am Rand Ac 18 κατέρριψε = Gel. Cass. Eus.] κατέτριψεν Τ ι 20 ταύτημν A in ταῦτα corr. Ac 1 23 πράξεισ Hsz Gel. Cass. Eus. πάσης Α und πράξεισ übergeschrieben Ac > NT)
78

>ἐπιεικείας γὰρ καὶ ἡμερότητος ἔργοις ἀρέσκεται, πράους φιλῶν, >μισῶν τοὺς ταραχώδεις, ἀγαπῶν τὴν πίστιν, ἀπιστίαν κολάζων >πᾶσαν μετ’ ἀλαζονείας δυναστείαν καταρρηγνύς, ὕβριν ὑπερηφάνων >τιμωρεῖται, τοὺς ὑπὸ τύφου ἐπαιρομένους ἐκ βάθρων ἀναιρεῖ, >ταπεινόφροσι καὶ ἀνεξικάκοις τὰ πρὸς ἀξίαν νέμων.

οὕτω καὶ βασιλείαν >δικαίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενος ταῖς παρ’ ἑαυτοῦ ἐπικουρίαις >κρατύνει, σύνεσίν τε βασιλικὴν τῷ γαληναίῳ τῆς εἰρήνης διαφυλάττει.

>Οὔ μοι δοκῶ πλανᾶσθαι, ἀδελφέ μου, τοῦτον εἶναι θεὸν >ὁμολογῶν πάντων ἀρχηγὸν καὶ πατέρα, ὅν πολλοὶ τῶν τῇδε >βασιλευσάντων μανιώδεσι πλάναις ὑπαχθέντες ἐπεχείρησαν ἀρνήνασθαι >ἀλλ᾿ ἐκείνους ἅπαντας τοιοῦτον τιμωρὸν τέλος κατανάλωσεν, ὡς >πᾶν τὸ μετ’ ἐκείνους ἀνθρώπων γένος τὰς ἐκείνων συμφορὰς ἀντ' >ἄλλου παραδείγματος ἐπαράτους τοῖς τὰ ὅμοια ζηλοῦσι τίθεσθαι.

>τουτων ἐκεῖνον ἕνα ἡγοῦμαι γεγονέναι ὃν καθάπερ τις σκηπτὸς ἡ >θεία μῆνις τῶν τῇδε ἀπελάσασα τοῖς ὑμετέροις μέρεσι παρεδέδωκε. >τῆς ἐπ’ αὐτῷ αἰσχύνης πολυθρύλητον τὸ παρ’ ὑμῖν τρόπαιον >ἀποφηναντα.

Ἀλλὰ γὰρ ἔοικεν εἰς καλὸν προκεχωρηκέναι τὸ καὶ ἐν τῷ καθ’ >ἡμᾶς αἰῶνι τὴν τῶν τοιούτων τιμωρίαν περιφανῆ δειχθῆναι.

ἐπεῖδον >γὰρ καὶ αὐτὸς ἐκείνων τὰ τέλη τῶν ἔναγχος ἀθεμίτοις προστάγμασι >τὸν τῷ θεῷ ἀνακείμενον λαὸν ἐκταραξάντων. διὸ δὴ καὶ πολλὴ >χάρις τῷ θεῷ, ὅτι τελείᾳ προνοίᾳ πᾶν τὸ ἀνθρώπινον τὸ >θεραπεῦον τὸν θεῖον νόμον, ἀποδοθείσης αὐτῶ τῆς εἰρήνης. ἀγάλλεται >καὶ γαυριᾷ.