Argumenta
Joannes Zonaras
Joannes Zonaras. Ioannis Zonarae Epitome Historiarum, Volume 4. Dindorf, Ludwig, editor. Leipzig: Teubner, 1871.
Διὰ τί εὐσεβὴς ἐπεκλήθη ὁ Ἀντωνῖνος. νομοθεσία αὐτοῦ. τελευτὴ Ἀντωνίνου. περὶ πατριαρχῶν. περὶ Ἰουστίνου τοῦ φιλοσόφου καὶ μάρτυρος. ὅτι δόγμα ὁ Ἀντωνῖνος ἐξέθετο μηδένα χρι- στιανὸν διὰ τὴν πίστιν κολάξεσθαι. 2)
Μάρκου Ἀντωνίνου πόλεμοι 3) πρὸς διάφορα ἔθνη. περὶ τοῦ ἐντεύξεσι χριστιανῶν πρὸς τὸν θεὸν γενομένου θαύματος ἐν τῷ Ῥωμαϊκῷ στρατοπέδῳ.
Ἀποστασία κατὰ Μάρκου Ἀντωνίνου. νομοθεσία. 4) ὅτι ὁ βασιλεὺς οὗτος ἐν Ἀθήναις διδασκάλους ἔταξε τῶν λόγων ἐκ τοῦ δημοσίου ταμείου μισθὸν λαμβάνοντας. τελευτὴ Μάρκου Ἀντωνίνου. περὶ μάρτυρος. 5) περὶ πατριαρχῶν.
Οἷος ἦν τὰ ἤθη ὁ Κόμοδος. ὅτι πρὸς πολκατ’ [*](1) οm. 2) ὅτι δόγμα — κολάζεσθαι] addit 3) Ἀντ. πόλεμοι] invertit 4) νομοθεσία pro νομοθέτημα per compendium 5) τελευτὴ — μάρτυρος] addit.)
Τὰ τοῦ Κομόδου ἐπίθετα. ὅτι ἡρματηλάτει καὶ ἐμονομάχει ὁ Κόμοδος καὶ ὅτι ὠμότατος ἦν. ἡ ῥάβδος τοῦ κήρυκος. ἀναίρεσις Κομόδου. περὶ πατριαρχῶν.
Οἵου γένους ἦν ὁ Περτίναξ. ὅπως διετέθη περὶ τὰ πράγματα ὁ Περτίναξ καὶ τοὺς Ῥωμαίους. ὅτι ὁ Περτίναξ τὸν παρὰ τῶν στρατιωτῶν αὐτοκράτορα μέλλοντα γενέσθαι οὐκ ἐκόλqσεν.
Στάσις τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἰουλιανόν. περὶ Σευήρου καὶ Νίγρου καὶ Ἀλβίνου στασιασάντων κατὰ Ἰουλιανοῦ. περὶ τοῦ εἰς Ρώμην Ἀθηναίου τόπου καὶ ὅπως οὕτως ὠνομάσθη.
Ὅσα ὁ Σευῆρος ὑπέσχετο καὶ οὐκ ἐπλήρωσε ταῦτα. οἷα πρό 2) τῆς βασιλείας σημεῖα τῷ Σευήρῳ ἐγένοντο τὴν ἀρχὴν αὐτῷ προσημαίνοντα. ὅτι τῷ Νίγρῳ πολεμήσας ἐνίκησε καὶ Νίγρος ἀνῃρέθη. περὶ τοῦ Βυζαντίου ὅτι ἐπὶ τριετίᾳ3) πολιορκούμενον ἑάλω. ὅτι Πειρινθίοις ὁ Σευῆρος ὑπέθετο τὸ Βυζάντιον.
Πόλεμοι Ῥωμαέων πρὸς ἔθνη διάφορα. ὅτι πόλεμος συνερράγη τῷ Σευήρῳ καὶ τῷ Ἀλβίνῳ καὶ ὁ Ἀλβῖνος ἡττήθη. ὅτι κατὰ Παρθῶν ὁ Σευῆ- [*](1) περεννίου] περρενίου 2) πρὸς in πρὸ mutat 3) τριετία pro τριετίαν. Multa autem hic et antea in ed. Du-)
Περὶ Ὠριγἐνους. τίνα εἰσὶ τὰ ἑξαπλᾶ Ωριγένους. περὶ πατριαρχῶν.
ὅπως ἀνεῖλε Γέταν τὸν αὐτοῦ ἀδελφὸν ὁ Ἀντωνῖνος. ὅτι καὶ ἄπιστος ἦν. ὅθεν ὠνομάσθη Καράκαλος. ἀναίρεσις Ἀντωνίνου.
Περὶ Ἰουλίας τῆς μητρὸς Ἀντωνίνου καὶ ὅπως ἐτελεύτησεν. ἐπιβουλὴ κατὰ Μακρίνου. ἀναίρεσις Μακρίνου.
ὅτι οὐ μόνον ἦν ἀσελγέστατος, ἀλλὰ καὶ ἀσεβέστατος καὶ πρὸς τὴν ἑαυτοῦ θρησκείαν. οἶα ὁ ευδαντωνῖνος ἐποίει πᾶσαν ἀσέλγειαν ὑπερβάλλοντα. ὅτι τὸν ἐξάδελφον αὐτοῦ Βασιανὸν υἱοθετή- σατο, Ἀλέξανδρον μετονομάσας αὐτόν. ἀναίρεσις τοῦ Ψευδαντωνίνου. περὶ πατριαρχῶν.
Περὶ στάσεων μέσον τοῦ δήμου καὶ τῶν στρατιωτῶν γενομένων. ὅπως ὁ Ἀλέξανδρος ὑπε- τάσσετο τῇ μητρί. 2) ὅπως τοῖς Πέρσαις αὖθις ἡ βασιλεία περιελήλυθε , καταλυθεῖσα παρὰ Ἀλεξάν- δρου τοῦ Μακεδόνος. οἶα οἱ πεμφθέντες παρὰ Ἀρταξέρξου εἶπον. καὶ ὅπως αὐτοῖς ἐχρήσατο ὁ βασι- [*](1) Φήλικος] φίληκος 2) ὅπως — τῇ μητρὶ] addit.)
Αἰτία δι’ ἣν ὁ Μαξιμῖνος διωγμὸν κατὰ χριστιανῶν κεκίνηκεν. ὅτι κατὰ Γερμανῶν ἐκστρα- τεύσας ὁ Μαξιμῖνος ἐνίκησεν. ὅτι δύο στρατηγοὺς ἢ Καίσαρας ἡ βουλὴ προεβάλετο κατὰ Μαξιμίνου. ἀναίρεσις Μαξιμίνου καὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
Περὶ πατριαρχῶν.
Στάσις κατὰ Φιλίππου. περὶ Δεκίου καὶ ὅπως παρὰ τῶν στρατιωτῶν ἠναγκάσθη δέξασθαι τὴν βασιλείαν. ἀναίρεσις Φιλίππου.
Περὶ μαρτύρων. περὶ πατριαρχῶν. περὶ τοῦ Ὠριγένους καὶ τῶν αὐτοῦ διαστρόφων δογμάτων. περὶ Ναυάτου. ἐπιστολὴ Διονυσίου ἐπισκόπου Ἀλεξανδρείας. περὶ τῆς τοῦ Δεκίου τελευτῆς.
ὅτι καὶ ὁ Γάλλος διωγμὸν ἐπήγειρε κατὰ χριστιανῶν. ἐθνῶν κινήσεις καὶ χωρῶν πλείστων καταδρομαὶ καὶ φθορὰ πολυπληθὴς ἐκ λοιμοῦ. ὅπως Αἰμιλιανὸς τὴν αὐταρχίαν ἥρπασεν. ἀναίρεσις Γάλλου.
Ἀναίρεσις Αἰμιλιανοῦ. περὶ πατριαρχῶν.