De Lepra Ad Sistelium

Methodius

Methodius, De Lepra Ad Sistelium, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

Den Leidenschaftlichen nannte er Ehebrecher, aber nicht den, der vollbracht hat, denn deren (der Leidenschaft) Werk und Frucht ist der Ehebruch. Daher sagt er auch nicht, der, welcher die Begierde kreuzigt (züchtigt), sei durchaus fromm, sondern der ihrer durchaus nicht acht haben will, denn nicht die Frucht des Ehebruchs befiehlt er auszureuten, sondern den Samen, welcher ist gleich einem vor der Frucht vertrockneten Feigenbaum.

Wie auch der unvernünftige Zorn auf den Bruder Same ist dem Totschlag, und deshalb Johannes ihn der »die Wurzel« Bösen abhauenden »Axt« würdig erachtet. Denn die Alten die Frucht des Ehebruchs, aber der Erlöser die Samen, völlig vernichten wollend, wie irgendeinen Aussatz.

ἕκαστος οὖν τῶν ἐχόντων σημασίαν ἢ σπίλον ἢ ἁφήν, τουτέστιν ὁ ἐλαυνόμενος ὑπὸ θυμοῦ ἢ ἔρωτος γυναικὸς ἢ φιλαργυρίας ἢ φθόνου εὐθέως προσίτω τῷ ἀρχιερεῖ, λέγω διὰ προσευχῆς, οὑ δὴ ἀπεικασία καὶ τύπος ἐτύγχανεν Ἀαρών, καὶ δεικνύτω αὐτῷ »τὰ κρύφια τῆς καρδίας«, κρατήσας ἑαυτὸν τῆς προσφορᾶς, πρὸ τοῦ τὸ πάθος τῆς ἁμαρτίας σκιρρῶσαι.

καὶ εἰ μὲν παύοιτο καὶ λωφᾷ τὸ κακόν, ὥστε [*](3 vgl. De cibis 14, 5 S. 446, 29 ff — 6 Mt. 5, 27. 28 — vgl. Iren, Adv. haer. IV, 13, 1. 3. 16, 5 — 13 vgl. Symp. S. 138, 16ff. De res. ΙΙ, 3, 3. 4 S. 334, 8 ff — 16 vgl. IJoh. 3, 15 (Mt. 5, 22) — 17 Mt. 3, 10 — 21 vgl. »Abhandlungen AI. v. Oettingen gewidmet« S. 39ff — 24 Lev. 13. 2 — vgl. Psal. 43, 22) [*](6 vgl. Const. app. VI, 23) [*](2 τὸ] τῶ C | λωβήσηται] vgl. Symp. S. 66, 18. 130, 10. 138, 14. De res. I, 42, 3. 43, 2 S. 289, 2. 15; vgl. Jahn, Meth. Platon. Nr. 195 | κατασήψει C 11 »denn deren . . d. Ehebr.« sego bo . . Ijubodejstvo: »denn das . . des se bo . . Ijubodejstva S 15 »vertrockn.« S 194v 19 »Erlöser« spl: spja S 21 ἕκαστος etc.] C Bl. ν, 7 | ἕκαστος — πειθόμενος S. 459, 8 < S | ἐχ(όντων C 23 προσείτω C 26 σκιρρ. ΚΙ, vgl. S. 342, 1: σκιρώσει C, eine mediale Form wäre zu erwarten | λωφᾷ] vgl. Symp. S. 15, 19. De I, 27, 1 S. 254, 10; vgl. Jahn Meth. Platon. Nr. 452)

459
ὀφθέντα εἰς τὸ θυσιαστήριον τῷ ἀρχαγγέλῳ δυσσυνειδησίας εἶναι μακράν, κεκάθαρται· »οὐ« γὰρ »μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τῷ δέρματε«, τουτέστιν οὐ μετεδόθη τῷ σώματι εἰς τὸ τελεσιουργηθῆναι ἡ ἐπιθυμία, ἀλλὰ μόνον σημασία οἱονεὶ ἐνθύμησίς τις γέγονεν καὶ ήμαυρώθη.