De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Darum benedeit dich das arme Volk, denn du wurdest Helfer einer jeden gedemütigten Seele. Du hast gesandt dein uns zur Wahrheit unterweisendes Wort vom Himmel, welches, leidenslos seiend, diesen viel [*](1 Tgl. Rom. 14, 9 — 4 vgl. De res. II, 21, 4. III, 21, 7 S. 375, ff. 419, ff. Symp. 6, 4 S. 69, 9f. Plato Axioch. 365 E — 12 Kol. 1, 18. Apok. Job. 1, 5 — 21 Jes. 25, 8 — 22 Job. 1, 17) [*](2—5 Phot. Bibl. 234 S. 301b, 13–17 — 3 Gramer, Cat. IV, 477, 31 12 Pampb. Apol. pro Orig. 7 S. 382f Lomm.) [*](2 ὥστε — σωμάτων Z. 5 Pb ὅτι φησὶν ὁ ἅγιος ἐν τέλει· Ὥστε etc. 3 καὶ ἀνέστη κ. ἔς. + S | Catene Μεθοδίου. ἐκλάβοι δ’ ἄν τις τό »ἵνα ζ. κ. ν. κυρ.« καὶ περὶ ψυχῶν καὶ σωμάτων· αἰ μὲν γάρ εἰσιν ἀθάνατοι, τὰ δὲ θνητά 4 ἐπὶ — παραληπτέον < S 5 μὲν < S | καθὸ ἀθάνατοι < S 7 Z. 8 weil unverständlicb, wörtlich wiedergegeben 8 — 12 aus Pampb. 8 »denn S | omnis illa < S 9 mortuorum < S 10 modis < »erbitten« mltvujut (scbwerlicb »bezeugen« poslusstvujut) S 11 hoc se: »welcbe« ize S | sed . . hoc <d S | ipsa — declarat qui: »von derselben des Herrn, indem er« S 12 »in der Schrift« S 14 »Sache« S 166)