De Resurrectione

τί δήποτε οὖν τὸν ἄνθρωπον ἄνθρωπον ἐποίει καὶ οὐκ ἄγγελον, εἴ γε ἄγγελον τὸν ἄνθρωπον καὶ οὐκ ἄνθρωπον γενέσθαι ἤθελεν; ὡς οὐ δυνάμενος; βλάσφημον. ἀλλὰ ἀνεβάλλετο περὶ τοῦ κρείττονος τὸ χεῖρον ποιῶν; καὶ τοῦτο ἄτοπον. οὔτε γὰρ διασφάλλεται περὶ τὸ ποιεῖν τὸ καλὸν οὔτε ἀναβάλλεται οὔτε ἀδυνατεῖ, ἀλλὰ καὶ ὡς θέλει καὶ ὅε θέλει τὸ δύνασθαι ἔχει, δύναμις ὤν.

οὐκοῦν εἶναι τὸν ἄνθρωον ἄνθρωπονθέλων ἐξ ἀρχῆς ἔκτισεν. εἰ δὲ θέλων, θέλει δὲ τὸ καλόν, καλὸν δὲ ὁ ἄνθρωπος, ἄνθρωπος δὲ τὸ ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος, λέγεται συντεθέν, οὐκ ἔσται ἄρα ἐκτὸς σώματος ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ μετὰ σώματος, ἵνα μὴ ἄλλος ἄνδρωπος παρὰ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ μετὰ σώματος, ἴνα μὴ ἄλλος ἄνθρωπος παρὰ τὸνἄνθρωπον γενηθῇ.

δεῖ γὰρ τῷ θεῷ τὰ ἀθάνατα γένη πάντα σῴζεσθαι, ἀθάνατον δὲ καὶ ὁ ἄνθρωπος· »ἔκτισε« γάρ φησιν ἡ Σοφία »τὸν ἄνθρωπον ὁ θεὸς ἐπὶ ἀφθαρςίᾳ, καὶ εἰκόνα τῆς ἰδίας ἀϊδιότητος ἐπίησεν αὐτόν«. οὐκ ἄρα ἀπόλλυται τὸ σῶμα· ὁ γὰρ ἄνθρωπος ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος.

Διὸ ἐπίστησον ὡς καὶ ὁ κύριος τὰ αὐτὰ ταῦτα διδάσκειν θέλων, μὴ πιστευόντων Σαδδουκαίων εἰς τὴν ἀνάστασιν τῆς σαρχός· δόγμα γὰρ τοῦτο Σαδδουκαίων· ὅθεν συσκευαςάμενοι τὴν κατὰ τὴν [*](4 vgl. De autex. 11, 8 S. 175, 4f – 10 vgl. Plato Epin. 981 A De res. I, 34, 4. Justin De res. 8 (S. Parall. 107, 285 ff S. 45 f Holl). Tert. De res. 40 – 13 Weish. Sal. 2, 23 – 18 vgl. Orig. In Matth. Tom. 17, 29. 33. IV, 144. 159 Lomm. 9 Justnian Ad Men. PGr 86, 953 1 οὐτ᾿ ἂν C: »oder« S | θελήσας] αὐτὸν + S | μὴ δυνηθεὶς] οὐκ ἐδύνατο w. e. sch. S | ἄνθρ. ἔ. <S 2 ἀσθενὲς (U 130) τοῦτο γάρ] »den böse ist diese Rede« S | οὖν] οὐχὶ C 2f ἄνθρωπον vor γεν. C 4 ἠθέλησεν U | οὐ <C | ἀλλ᾿ C 5 κρείτ|τον V 366v | χείρω V 6 τὸ] τοῦ Cr 7 καὶ ὄτε θέλει <V 8 ein ἄνθρωπον <S 9 ὁ <C 10 ἄνθρ. δὲ] é beginnt auch C k Bl. 26. Lemma ἑκ τοῦ αὐτοῦ λόγου (nach I, 35, 2) | λέγεται vor τὸ Cr | ἔσται S 90 11 ἐκτὸς τοῦ σ. und μετὰ τοῦ σ. C 11f ἄλλος παρὰ τὸν ἄνθρ., ὁ (CK 26v: <Cc) ἄνθρωπος C 11 ἀλλο Ck 12 γεν. V Holl: γεννηθῆ U Cr | δεῖ Cc 82 13 πάντα γένη C | σῴζεσθαι] αὔξεσθαι Cc Cr | ἀθάν. δὲ ὀ ἄνθρ. <U | καὶ +V 14 ὁ θεὸς nach γὰρ Ζ. 13 Cc Cr 15 ἐποίησεν αὐτόν <S 16 σώματος] Ck endet 17 ἐπίστησον ὡς<S |καὶ <U C | τὰ αὐτὰ <S | ταῦτα <C: τοῦτο übersetzt S 18 εἰς—Σαδδουκαίων Z. 19 <C 19 συσκευαςάμενον las schwerl. S (sŭvěŠtano [slono] wohl aus sŭvěŠtany [slovo]), aber + τὸν λόγον)