De Resurrectione

Ἀλλ᾿ οὔτε ὡς φαῦλον τεκτηνάμενος ὁ θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ἢ διαμαρτήσας αὐτοῦ περὶ τὴν διάπλασιν, ἄγγελον αὐτὸν ὕστερον ἐπενόησε ποιῆσαι, μεταγνούς, ὥσπερ οἱ φαυλότατοι τῶν δημιουργῶν, [*](12 vgl. Jes. 6, 2 1 καὶ ὅ U 129v | ἐξ<C 3 διακοσμήσεως <Cr 4 τὴν τ. ἑτέρ.] 2 καταστ.] ταχθεὶς C | ἐξ<C 3 διακοσμήσεως <Cr 4 τὴν τ. ἑτέρ.] ἑτέραν τινὰ übersetzt, aber las schwerl. S 5 τῶν <U | τῆς—μετακοσμ. Z. 5 f] τάγμα S | εἰδέας VU 5f μετακοσμουμένην Cr 6 ὁ γὰρ Cc 81 v | ἧκεν] ἦλθεν Cr | οὐκ Cr 90 7 μετακοσμουμένην Cr 6 ὁ γὰρ U C | πλασθῆναι . . ἢ <S 7f τὴν ἀνθρ. φύσιν] τὸν ἄνθρωπον φύσιν C: τὸν ἄνθρωπον S 8 ἀλλ᾿ C | εἰς <S | ἐξ ἀρχῆς <S | ὤν <S |χρῆναι V C 9 ἕξεως U C: τάξεως V, viell. auch S | ἑαυτοῦ U: αὐτῶν Cr | τύπῳ] τόπω C S | γεννητῶν Cr 10 εἰσὶ V | οἱ οὐρανοὶ C 11 f τὰ ἀκρ. . . φῶτα = vsevelicii světi: vsilicii snjatii S 12 οὐρανοὶ C 11 f τὰ V, ἀκρα Cc: ἀκρατ. καὶ <U | καὶ ἀκραιφνῆ <S: αιφ auf Rasur Cc ἀκρεφνῆ U | ἃ παρεστ.] ἅπερ ἑστήκασι V Cr: ἃ παρετήκασιν Cc 13 διακρατοῦντα Cr: S 89v 14 εἰς ἀγγ.] ἰσαγγέλους V 15 λέγειν] δοῦναι καὶ + Cr | κίνδ.: »Sünde« S | πέση V C, ἐκπέσῃ S 17 ἀλλὰ V | ὡς φαᾶλόν τινα S | ὁ θεὸς <S 18 ἢ διαμαρτ. — μεταγνούς Ζ. 19] »und e unvollkommene Creatur« S | πλάσιν Cr 19 μεταγν. ποιῆσαι Cr | φαυλότατοι] »unzureichenden und ungeschickten« S | δημ.] ποιήσας τὸν ἄνθρωπον τινα S | ὁ θεὸς <S 18 ἢ διαμαρτ. — μεταγνούς Ζ. 19] »und e. unvolkommene Creatur« S | πλάσιν Cr 19 μεταγν. ποιῆσαι Cr φαυλότατοι] »unzureichenden und ungeschickten« S | δημ.] ποιήσας τὸν ἄνθρωπον εἰς τὸ τῶν ἀγγέλων τάγμα μεταβάλλειν + S)

τί δήποτε οὖν τὸν ἄνθρωπον ἄνθρωπον ἐποίει καὶ οὐκ ἄγγελον, εἴ γε ἄγγελον τὸν ἄνθρωπον καὶ οὐκ ἄνθρωπον γενέσθαι ἤθελεν; ὡς οὐ δυνάμενος; βλάσφημον. ἀλλὰ ἀνεβάλλετο περὶ τοῦ κρείττονος τὸ χεῖρον ποιῶν; καὶ τοῦτο ἄτοπον. οὔτε γὰρ διασφάλλεται περὶ τὸ ποιεῖν τὸ καλὸν οὔτε ἀναβάλλεται οὔτε ἀδυνατεῖ, ἀλλὰ καὶ ὡς θέλει καὶ ὅε θέλει τὸ δύνασθαι ἔχει, δύναμις ὤν.

οὐκοῦν εἶναι τὸν ἄνθρωον ἄνθρωπονθέλων ἐξ ἀρχῆς ἔκτισεν. εἰ δὲ θέλων, θέλει δὲ τὸ καλόν, καλὸν δὲ ὁ ἄνθρωπος, ἄνθρωπος δὲ τὸ ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος, λέγεται συντεθέν, οὐκ ἔσται ἄρα ἐκτὸς σώματος ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ μετὰ σώματος, ἵνα μὴ ἄλλος ἄνδρωπος παρὰ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ μετὰ σώματος, ἴνα μὴ ἄλλος ἄνθρωπος παρὰ τὸνἄνθρωπον γενηθῇ.

δεῖ γὰρ τῷ θεῷ τὰ ἀθάνατα γένη πάντα σῴζεσθαι, ἀθάνατον δὲ καὶ ὁ ἄνθρωπος· »ἔκτισε« γάρ φησιν ἡ Σοφία »τὸν ἄνθρωπον ὁ θεὸς ἐπὶ ἀφθαρςίᾳ, καὶ εἰκόνα τῆς ἰδίας ἀϊδιότητος ἐπίησεν αὐτόν«. οὐκ ἄρα ἀπόλλυται τὸ σῶμα· ὁ γὰρ ἄνθρωπος ἐκ ψυχῆς καὶ σώματος.