De Resurrectione

Methodius

Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

διὸ καὶ οὐ λέξει δικαιοσύνης δόγμασιν ἀπαραλλάκτοις κρίνοντι τῷ θεῷ· »τί με ἐποίησας οὕτως« κατακριθέντα εἰς τὸ ἀλγύνεσθαι;

πρόσσχες γὰρ ὅπως ὥσπερ ἀκοντιστὴς ὁ ἀπόστολος δεινὸς συνεστραμμένα ῥήματα τῶν λόγων εἰς μέσον ἐμβαλὼν ἀσαφῆ μὲν καὶ ἐπικεκαλυμμένην μένην ποιεῖται εἰς βάθος τῶν ἀναγνωσμάτων τὴν ἐξεργασίαν, ἀληθεστάτην δὲ καὶ ὀρθόδοξον καὶ μηδὲν ἔχουσαν ἀπημελημένον ἢ δύσφημον.

τοῖς μὲν μὴ μετὰ σπουδῆς ἀλλὰ ἀγεννῶς ἐγκύπτουσι τοῖς [*](6 Plato Epin. 979 B — 8 Röm. 9,20 — 13 Plato Prot. 343 E — vgl. Symp. 3, 2 S. 28, 18 ff 1 ἡ δὲ — βλαστὸν] »ihr nicht zu wachsen gestatten« (μὴ πρὸς ἔκτασιν od. αὔξησιν αὐτὴν ἐᾶσαι φῦναι) S | βλαστὸν] καρπὸν ἢ βλαστὸν C καὶ [<S 2 τὸν ἐκθρέψ.—μέγεθος] »wer sie wachsen läßt« S | μὴ] μὴ ὅτι U, μήτι Jh 3 τὸ<Jh, nach ὅσον C | κ. συμπιλ. <S | συμπιπλώσαντα V, συμπειλήσαντα U, συνπηλήσαντα C 4 εἵλατο—τιμῆσαι Z. 5] »noch es unfruchtbar zu machen« S | εἵλετο C 5 πρὸ<U | προτιμῆσαι U 6 αὐτοαιτῆς C | ὢν V 363 6f Pl οὐ τὴν θείαν..αἰτιᾶσθαι δεῖ φύσιν, οὐκ ἐν δίκῃ διανέμουσαν 7 τὴν θ. φύσιν] »die heilige Gottheit« S | ἐν δίκῃ] δικάζουσαν od. κρίνουσαν οὐδὲ w.e.sch, (»nicht gerecht richtend noch«)+S | ἑκάστῳ <S | κακίας—ἀμοιβαῖα Z.8: »entsprechend dem Bösen u. Guten« S 8 καὶ] ἢ VC | ἀμοιβαῖα] es endet C 9 πλάσαντι V S: ποιήσαντι U 10 ἢ οὕτως <US | εἵλατο] »wir…erwählen« izvolim S (viell. aber »er… erwählt hat« izvoli) 11 διὸ <V | οὐ λέξει] σὺ λέξη V | δικαιοσύνῃ καὶ δείγμασιν S 12 κατακρ.—ὅπως Z.13<U | κατακριθὲν V | πρόσχες V 13 δεινὸς<S | τῶν (U 126) ἀναγνωσμ. τ. ἐξεργ: τὰ ἀναγνώσματα τούτων τῶν ἐξεργασιῶν od. ἐξηγήσεων w.e.sch. S 16 καὶ ὀρθόδοξον <S | ἀπημελημ. ἢ<S 17 ἀγεννῶς: »nur mit Unachtsamkeit« S | ἐγκύπτουσι VS vgl. S. 295, 8: ἐκπίπτουσι U 17f τ. λόγοις S 85)

295
λόγοις ἀσυνάρτητα ἔσθ᾿ ὅτε δοκεῖ καὶ ἀσύμφωνα λέγειν, τοῖς δ᾿ αὖ σπουδαίως καὶ λογισμῷ νήφοντι ὁπόσης τάξεως ἔμπλεα καὶ ἀληθείας.