De Resurrectione

Methodius

Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

ἐπὶ γὰρ τῷ κτήησασθαι κατὰ ἀλήθειαν <τὴν σοφίαν> ἀγωνίζεσθαι δεῖ τὸ δίκαιον ἀσκοῦντα καὶ οὐκ ἐπὶ τῷ δοκεῖν, χωλῶς ἐπιβαίνοντα σοφίας, καὶ πρὸς δόξαν μᾶλλον ἤ πρὸς ἀλήθειαν ἁμιλλώμενον, πρόθυρα καὶ προσχήματα καὶ πᾶλλον ὑποδυσάμενον τῆς ὑποκρίσεως τὴν σκευήν.

Εἰσὶ γάρ, εἰσὶν οἱ λόγων τραγικῶς κεκοσμηημένοι προβολαῖς καθάπερ γυναῖκες ἔξωθεν ὡραϊζόμεναι πρὸς ἀπάτην ἐντέχνως, ἐὰν μή τις πεφυλαγμένως αὐτοῖς τῶν ἔτι νεωτέρων προσβλέψῃ τῇ πίστει καὶ νηπτικῶς. ὅθεν εὐλαβητέον πρὸ τοῦ καταμαθεῖν ἀσφαλῶς εἰς τὴν καρδίαν εἰσδέξξασθαι τὸν τοιούτων λόγον. καὶ γὰρ φθάνουσιν οἱ ἐξαπατῶντες πολλάκις τοὺς διδάσκοντας, καθάπερ δὴ καὶ αἱ Σει- [*](1 Plato Pol. VI, 490 B. Symp. 8, 14 S. 102,, 17f — 2 Symp. S. 4, 1 — 10 Plato Lach. 188 D. Klaem. Alex. paed. I, 2 — 14 Symp. 3, 2. 5, 4 S. 29, 12. 57, 1 — Plato Epin. 981 A — 15 Plato Pol. II, 365 C — 18 Symp. 7, 2 S. 73, 6f — 22 Symp. 8, 1 S. 81, 16f. De autex. 1, 1f S. 145, 3ff 1 καὶ tilgt Holl | μὲν vor εἰς V | ἠμβλύνθησαν] C. Porph. 3.Pl 4 φιλ. Bo: φιλονεικίαν V, φιλονεικεῖν U | οἱ tilgt Holl 5 Lücke vor θρασ. Holl 6 ὡς] ὧν U | τὸ πιστεύειν U 7 καινὰς V | μὴ] οὐ V 9 ἐπ᾿ + Holl | δι᾿ ἧς Holl | δεῖ σώζεσθαι U | δεῖν U 10 κυρουμένης vermuutet Jh »verbo κυροῦσθαι vi media non passiva posito« unter Vergleichung von Pl Gorg. 451 C ὅτι καὶ αὕτη λόγῳ κκυυροῦτα τὰ πάντα | Klem. ἡμᾶς ἁρμοσαμένους . . σύμφω νον τὸ λόγον ποιησαμένοις τοῖς ἔργοις |ἵν᾿ <V | σύμφ. Holl: ἀυμφώνως VU 11 εἴη] ἐπὶ V 13 τ. σοφ. + Holl | ἀσκ. Holl: ἀσκεῖν VU 14 τῷ] τὸ V | ἐπιβαίνοντας V. Unten II, 16, 2. Pl σοφίας . . ἐπιβαίνειν | καὶ πρὸς U 135V 15 ἀμιλλωμένων corring. in ἀμιλλώμενον, aber ohne Tilgung von ων U | Pl πρόθ. . . κ. σχῆμα 16 ἀποδυσάμενον V 17 οἵ U Dd: von 351 | κεκ. Bo: κεκοσμημένων VU 17f προβ. Pet: προσβολαῖς VU 18 γυναῖκες αἱ U | ὡραϊζόμενοι Jh 19 vor ἐὰν Lücke nach Holl | αὐτ. Jh: αὐταῖς VU | νεοτέρων U 21 τὸν<V | τοιοῦτον VU: τῶν τοιούτων Jh 22 διδ.: διστάζοντας Holl | δὴ<U 22f σιρήναι V)

257
ρῆνες τοὺς φεύφοντας αὐτὰς κρύπτουσαι μεκρόθεν τὸ μισάνθρωπον τῇ

καλλιιφωνίᾳ. ἤ πῶς, ὦ Αὐξέντιε, ἔφην ἐγώ, σοι <δοκεῖ> ταῦτα τίθεσθαι;

ΑΥΞ. κκαὶ ὅς ἀπεκρίνατο, Οὕτως καθάπερ καὶ σύ.

ΜΕΘ. Οὐκοῦν πάντως τῶν ἑτεροδόξξων τοὺς σοφιστὰς μιμητὰς εἰδώλων ἀληηθείας εἶναι λέγωμεν, ἀλήθειαν μὴ γινώσκοντας, κκαθάπερ ζωγράφους; καὶ γὰρ οὗτοι μιμεῖσθαι μὲν ναυπηγοὺς καὶ πλοῖς καὶ κυβερνήτας ἐπιχειροῦσι, ναυπηγεῖν καὶ κυβερνᾶν οὐ γιννώσκονντες.

οὐοῦν οῦν ἀποξέοντες <εἰς> θέλεις τὰ χρώματα πείθωμεν αὐτῶν τὰ θαυμάζοντα τὰς τοιαύτας γραφὰς παιδία, ὅτι οὔτε τὸ πλοῖον τοῦτο πλοπιόν ἐστιν οὔτε ὁ κυβερνήτης κυβερνήτης, ἀλλὰ τοῖχος ἔξωθεν πρὸς τέρψιν χρώμασι καὶ γραφαῖς κεκοσμημένος, καὶ ὅτι μιμηταὶ μὲν εἰδώλου πλοίου καὶ κυβερνήτου οἱ δημιουργήσαντές εἰσιν ἀπὸ τῶν χρωμάτων ταῦτα, κκαὶ οὐ πλοίου <ἤ κκυβερνήτου>

ΑΥΞ. Μακρὸν τῷ ἀκοῦσαι ποθθοῦντι τὸ προοίμιον. ΜΕΘ. Ἀλλ᾿ ὠφέλιμον, ἔφην, ὦ ἄριστε. τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν θεοπνεύστων γραμμάτων ῥήματα, οἷς ἐπιχρωματίζοντες ποικίλλουσιν ἑαυτῶν πρὸς ἀπάτην οὗτοι τὴν δόξαν, δικαιοσύνην αὐθαδῶς καὶ ἀλήθειαν ὀνομάζοντες, οὐ γινώσκοντες ὅλως δικαιοσύνην ὀνομάτων χλευασθήσεσθαι;

ΑΥΞ. Πάνυ πολύ, ἔφη.