De Libero Arbitrio

Methodius

Methodius, De Libero Arbitrio, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

ΟΡΘΟΔ. δοκεῖ δέ σοι τὰ κακὰ ἐνεργείας εἶναί τινος;

ΟΥΑΛ. Οὕτω μοι φαίνεται.

ΟΡΘΟΔ. Αἱ δὲ ἐνέργειαι τότε τὸ εἶναι λαμβάνουσιν, ὁπότ' ἂν ὸ ἐνεργῶν παρῇ;

ΟΥΔΔ. Οὕτως ἔχει.

ΟΡΘΟΔ. Οὐκ ὄντος δὲ τοῦ ἐνεργοῦντος, οὐδ’ ὅπερ ἐνεργεῖ ἐσται ποτέ;

ΟΥΑΛ. Οὐκ ἔσται.

ΟΡΘΟΔ. Οὑκοῦν εἰ ἠ οὐσία σωματική τίς ἐστι σύστασις, ἡ δὲ σωματικὴ σύστασις οὐ δεῖταί τινος ἐν ᾠ γενομένη τὸ εἶναι λήψεται, τὰ δὲ κακὰ ἐνέργειαι ὑπάρχουσί τινος, οἱ δὲ ἐνέργειαι δέονταί τινος ἐν ᾠ γενόμεναι τὸ εἶναι λαμβάνουσιν, οὐκ ἔσονται <αὐταὶ αἱ> οὐσίαι τὰ κακά.

εἰ δὲ οὐσίαι τὰ κακά, κακὸν δὲ ὁ φόνος, φόνος, ούσία ὁ φόνος· ἀλλὰ μὴν ὁ φόνος ἐνέργεια ὑπάρχει τινός, οὐκ ἔστιν ἄρα οὐσία ὁ φόνος. εἰ δὲ τὸν ἐνεργοῦντα οὐσίαν εἶναι θέλεις, σύμφημι κἀγώ. οἶον ἄνθρωπος ὁ φονεύς, καθ' ὃν μὲν λόγον ἄνθρωπός ἐστιν, ὑπάρχει οὐσία· ὁ δὲ φόνος ὃν ποιεῖ οὐκ ἔστιν οὐσία, ἀλλ' ἔργον τι τῆς [*](SE 1 Παραστ. »declarare« Md: παραστῆναι E Ι δοκεῖ Ε 1 i E 2 2 οὐδὲ γὰρ E | αὐτὰ] ταῦτα S Ι ἐπεὶ] to elmaze S, schwerl. las S καὶ ἐπεὶ 3 ἀνάγκη καὶ Ε 2, hinter κη konnte καὶ leicht ausfallen 4 σύστασίν τινα εἶναι Ε 1 6 αὕτη S 7 οὐ] μὴ Ε 10 Ι ov γεν.] ἐν ᾧ γενομένη wie Ζ. 18 S 9 πάλιν τὰ κακὰ S 12 παρῇ] »sein wird« S 14 δὲ] οὖν od. τοίνυν + S Ι ἐνεργεῖ] »die Ηandlung« S 11 v 17 ἡ οὐσία < S | ἐστί τις Ε 2i 17f αἱ δὲ σω- ματικαὶ συστάσεις S, da δεῖται — ἐνέργειαι in S fehlt Ι ἡ δὲ σωμ. σύστασις] αὕτη δὲ Ε 10 20 αὐταὶ αἱ] αἱ αὐταὶ fragend S: < E 21 εἰ δὲ μὴ (od. ἐστιν) S Ι οὐσία — τινός Z. 22 < S, dafür καὶ Ι οὑαία — μὴν ὁ φόνος < El 1 i Ι οὐκ vor ἔσται + S 22 ἔστιν] ἔσται S Ε 2 23 ὁ φόνος < S Ι ἐνεργοῦντα E, aber der Context für τὸν Ι οὐσίας E 2 Ι εἶναι] εἰπεῖν S Ι ἐγώ E 1i 24 ὁ tilgt Md, < vielleicht S Ι μὲν < Ε 2 Ι ἄνθρωπός 25 ὅν ποιεῖ φόνος Ε 10 Ι τι <Ε1)

167
οὐσίας.