Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Μὴ ὑπολαμβανέτω δέ τις ἀποκρούεσθαι τὸν ἕτερον ὅμιλον τῶν πεπιστευκότων , δόξας ἡμᾶς τὰς παρθένους μόνας εἰσηγεῖσθαι τευξομένας τῆς ἐπαγγελίας, οὐ συννοήσας ὅτι καὶ φυλαὶ καὶ πατριαὶ καὶ τάγματα »κατ' ἀναλογίαν« ἑκάστων ἔσονται τῆς πίστεως( καὶ τοῦτο καὶ Παῦλος διαγράφει, ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελή- [*](4 Plato Pol. IV, 430 E. Meth. Symp. S. 65,16. 69, 12 — 6 De res. I, 28, 1. 4 — 11 vgl. Plato Phaecl. 65 A — U vgl. I Petr. 3, 4 — 17 Psal. 44, 14 — 21 1 De res. I, 49, 2 — 22 Rom. 12, 6 — 23 I Kor. 15, 41) [*](1 καὶ ἐν — ἐπεράστῳ σου Ζ. 2 < B 4 PI κόσμος πού τις . . ἡ σωφροσύνη ἐστί | κόσμον < P | ἐνθέματα P 191 5 καλοῦνται | περιδέρραια Ο περιδέρεα P, περί-δέῤῥεα B | ποικίλων καὶ τιμίων P Jh 6 τουτονὶ sehr undeutl. Ο 7 σαρ)κὸς περιτθέασι unleserl. 8 ἁγνεύονσαι imlesett. Ο 9 τιμίων — συγκείμενον Ζ. 9 f unleserl. ὡς — π. συγκ. Ζ. 9 f nachträglich in M) — τιμ. ὡς ἀλ. κ. ποικ. σ. MAI 10 τῶν τῆς M | τῆς μεγ. — φ(ρον)τί(σα)σ(σι) unleserl. | τῆς σοφ. — συναναφ. Z. 12 in Lücke nachträgl. 11 ἀγάπ.] σωφροσύνης AI Ι φροντίζουσαι AI | προσκαίρων < Jh | ποι)κιλμάτων — συ(ναφαυ6αίν)ον(ται) Ζ. 12 unleserl. 12 φύλλων] δι’ ἀλλήλων MAI | πρ. ὥρ. θ.] anders MAI | ἐπαφαυαίνονται MAI | τοῦ σώμ. ν 16 τὸ + Ο 16 αἴγλην] ἁπλῆν 19 ἀποκλρίνεσθαι Jh 20 εἰσηγήσασθαι P 21 τευξομένους B | συννο|ήσας P 191 v 22 ἕκαστον P)

Ἐὰν δέ τῳ περὶ τούτων ἀμφισβήτησις ᾖ, ὡς οὐδέπω τῶν κεφαλαίων ἱκανῶς ἐπεξειργασμένων, καὶ ἔτι βούλοιτο κατ' ἀναγωγὴν αὐτῶν πνευματικὴν διαρθρωθῆναι πληρέστερον, τίνες εἰσὶν αἱ βασίλισσαι καὶ αἰ παλλακαὶ καὶ αἱ νεάνιδες, λέξομεν δύνασθαι ταῦτα λελαλῆσθαι καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ἀρχῆς κατὰ πρόβασιν χρόνων ἐν δικαιοσύνῃ διαπρεψάντων, οἷον τῶν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ τῶν μετὰ τὸν κατακλυσμὸν καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ καθεξῆς· εἶναι γὰρ νύμφην μὲν τὴν ἐκκλησίαν, βασιλίσσας δὲ τὰς βασιλικὰς ἐκείνας τὰς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ψυχάς, εὐαρέστους τῷ θεῷ γεγενημένας, τουτέστι τὰς ἀμφὶ τὸν Ἄβελ καὶ τὸν Σὴθ καὶ τὸν Ἐνώχ, παλλακὰς δὲ τὰς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν τῶν προφητῶν, αἷς πρὸ τοῦ τὴν ἐκκλησίαν ἁρμοσθῆναι τῷ κυρίῳ παλλακίδων δίκην συγγινόμενος ἀληθεῖς ὑπέσπειρε λόγους ἐν ἀφθόνῳ καὶ καθαρᾷ φιλοσοφίᾳ, ἴνα γεννήσωσιν αὐτῷ συλλαβοῦσαι πίστιν, »πνεῦμα σωτηρίας‘. τοιαῦτα γὰρ ἀποβλαστήματα φύουσιν αἱ ψυχαί, ἀείμνηστον φέροντα κάλλος, ὁπόσαις ἂν ὁ Χριστὸς συνανακραθῇ. εἰ γὰρ βούλεσθε εἰς Μωσέως ἀποβλέψαι τὰς βίβλους ἢ Δαυὶδ ἢ Σολομῶνος ἢ Ἡσαΐου ἢ τῶν καθεξῆς προφητῶν, ὠ παρθένοι, εἴσεσθε οἷα καταλελοίπασιν ἑαυτῶν ἔκγονα τῷ βίῳ σωτήρια διὰ τὴν πρὸς τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ κοινωνίαν. ὅθεν τεθεωρημένως παλλακὰς προσηγόρευσε τὰς ψυχὰς τὰς προφητικὰς ὁ λόγος, ὅτι μὴ φανερῶς αὐτὰς οὕτως ὥσπερ δὴ καὶ [*](5 Hohel. 6, 7 — 15 Plato Symp. 210 D — 16 Jes. 26, 18 — Plato Symp. 209 C D) [*](1 ἐστὶ μόνη < P | ἡ ἐκλεκτὴ Ph | αὕτη P 3 Ἐὰν — ἐκκλησίαν Z. 10 < Ph | 5 PO: ἦν B: < CbJh 4 κατὰ 5 αὐτῶν < 7 ἐξ] ἀπ’ viell. richtig | πρόσβασιν P 9 τοῦ < P 10 βασίλισσαν δὲ P: βασιλίσσας δὲ αἰνίττεσθαι ἡ προφητεία βούλεται Ph ὅτι οὐ ὑφ’ ἔνα ἤγοντο βασιλέα βασιλευόμεναι, ἀλλ' ἑκάστη ὥσπερ αὐτοδέσποτος καὶ βασίλισσα ἦν, καὶ ὅτι τῶν μετὰ ταύτας ἀρχαὶ καὶ πρῶται ἦσαν + Pha) 11 κατακλ. P 192 v 15 ἀφθόνῳ PhJh mit PI λόγους . . τίκτῃ . . ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφθόνῳ: ἀφθόρω HSS (das ο undeutl. B) | γεννήσωσιν PhJh: γεννῶσιν OP 16 πνεῦμα < Ph | τοιαῦτα — τεθεωρημένως Ζ. 22 < Ph 16 ff PI τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι, . . εἰς Ομηρον ἀποβλέψας κ. Ἡσ. κ. τοὺς ἄλλους ποιητάς . . οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν 17 κλέος P Jh 18 Μωϋσέως B Jh 19 τὰς < | Σολομῶντος B 20 αὐτῶν Ο 22 τεθεωρημέναι ὡς B | παλλακὰς δὲ wieder Ph | προσηγόρ . . σε Ο | τὰς προφ. ψυχὰς Ph 23 φανερ)ῶς αὐ)τὰς οὕτως unleserl. Ο | αὐτὸς AI | οὕτω B: < | ὥσπερ OPh: καθάπερ P Jh)

ἐπαπορητίον δὲ καὶ τοῦτο πρὸς τούτοις, ἴνα μηδὲν ἡμᾶς τῶν ἀναγκΛων διαδρᾶναι όι·νηΔ́ῇ, τί όŕιποτε ιὰς fitv βασιλίοσας (̔Α-ικοντα Γφη, τὰς δὲ παλλαΛ-ιΓ̀ ιἰἴδιιŕιἶονται τὰς δὲ νεάνΛας τοοαύ- τας, οοσον ιΠγk̀ ἀριΔι μιΙΓΑιαι όιὰ τὴν πληθύν, τἰιν όὲ νύμφην μίαν. — καὶ πρῶτον 〈μὲνγ περὶ τῶν ὲξήγοντα λῖΑτέον. Ἁ̔ικοντα βασιλίσσac έντεῦΛ́εν, ὡς οί͂μαι, όὴ τοὺς a̓πὸ τοῦ π(ιωτοπλ͂άΓιτιιυ μέχρι Νῶε κατἀ όιαδοχὴν εὐα(ιεστrίσανῖας ἐκάλεσε τῷ Μιι . ἐ,ειδ·Μ́ερ ἑτέρων οὗτοι παραγ·ίὁλ-αιἴτων καὶ θεσμῶν Ας τὸ σωθῆναι χρείαν οὐκ ἐσΠ·ίκασιν. ἔτι προσφάτου τῆς κατὰ τὴν ἑξαήμερόν οἱ·σης αὐτοΙς τοῦ κόσμοἰ ο͂υοτάο͂εωC. ἐμέμνηντο γàρ οὗτοι ὡς ἐν ὲξ ἡμέραις ὁ Μ̀:- ἐτεκτŕι- νατο τὴν κτίσιν, τό τε ἐν τῷ παραδείσῳ γεγονότa καὶ πῶς ό ἄνθρω- πος ἐντολὴν ἔχων μὴ ὸ́ψασθαι τοῦ φυτοῦ τῆς φρονήσεως ἐξώκειῖ-ενι ἀποβουκοΑ-ήσαντος αὐτὸν τοῦ τῆς κακίας σοφιστοῦ. ἐντεΜεν ουlν δὴ τὰς ἀπὸ τῆς συστόσεως εὐθέως τοῦ κόσμου κατὰ διαόοχὴν τὸν θεὸν ποθεῖν ἑλομένας ψυχὰς καὶ σχεόόν, εἰ χρὴ φάναι, τοῦ πρώτου οἰωνὸς οὔσας ἔκγονα καὶ γείτονας τῆς μεráλης ὲξαημἐρου ὲξήκοντα βασιλίσσας ὲ́φη συμβολικῶς, διὰ τὸ μετὰ τὴν ὲζαήμερον εὐθέως, ὡς ἔφην, γεγονέναι. μεγάλην rὰρ ἐσχήκασιν οὗτοι τιμήν, ἀΠέλοις ὁμιλή - σαντες καὶ τὸν θεὸν υοπαρ, οὐκ ὄναρ πολλάκις θεασáμενοι. ἐπι- σκέψασθε rὰρ ὅσην ἴσχε παρρησίαν ὁ Σὴθ πρὸς τὸν nεόν, οοσην ὁ Λ́βελ, ὅσην ό Ἐνώς, οοοην ό Ἐνώχ, ὅσην ὁ Μαθουσάλα, οοσην ὁ Νῶε, [*](1 Luk. 15, 23 — 4 Hohel. 6, 7. S — 12 Gen. 1 — 14 Gen. 3, 3. — 18 vgl. Plato Tim. 40 D) [*](1 ἐπηγάγετο Ph: προσηγάγετο 0, ab. über ροσ übergeschi-. ἐπη (προεπηγά- γετο MAI): εἰσηγάγετο P Ι τὸν vor μόσχον Ph 1Ι τὸν σι(τευτόν) un- leserl. 3 Ἐπαπορητέον — λεκτέον Z.li Ph Ι (τούτ)οις — a̓ναγ(καίων) Ζ. 4 unleserl. 4 διαόρᾶναι : ἀποδρᾶναι P Jh Ι (όή)ποτε — πα(na)χὰ(ς) Ζ. 5 un- leserl. 5 ὲ́Μ ε-iναι λέγει in Lücke MAI Ι ὀ . δοή . orza Ο Ι τὰς όἐ G3v I νεάν. Ρ 193 6 ὅσας 7 μὲν + ChJh Ι εΑήκοντa δὲ wieder Ph 8 Μ δεῖν P 9 καλέσαι Ρ 10 γαὶ θεσμῶν Ph Ι σωΟήσεσραι Ph 11 ἴτι ös Ph Ι αὐτῆς τοῦ Pha 12 οῦτοι ὡς P: ὅπως 0: 3τι Ph 13 καὶ πῶς — σο- φιστοῦ Ζ. 15 Ph 15 αὐτὸν τῆς κακίας τοῦ Ο Ι οῦ̀ν P Jh 16 εὐαέως P 17 ἑλομένας ποΜιν Phb Ι τὰς τοῦ ( Phb) πρ. Ph 18 PI ἐχγό- 1οις . . θεῶν 19 εΜέως OP: ταίτας Ph Ι ὡς P 20 ουτοι τιμὶιν ἐσχήκασιν Ph 20 f δμιλήσαντες OPh: συνομιλήσατ̓́ες PJh, σὔομρλησαντες B 21 πολλάκις〈Ph 21Ι ἐπισκ. P 193v 23 0(7;;v ό Ἐὤς Ph Ι ὀ vor Μαθουσάλα Ph Ι 3σην δ Νῶε <P)

Τοῖς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἀπωτέρω λοιπὸν ἡ γνῶσις ἠν τοῦ θεοῦ, καὶ ἔχρῃζον ἑτέρας διδαχῆς — ἑρπούσης ἤδη τῆς εἰδωλολατρείας — ἥτις αὐτοῖς αὐθις ἀλεξίκακος ἔσοιτο καὶ βοηθός. ὁ ούν θεός, ἴνα μὴ πάντῃ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ἀϊστθῇ λήθῃ τῶν καλῶν , τὸν ἴδιον παῖδα τοῖς προφήταις ἐκέλευσεν ὑπηχῆσαι τὴν ἐσομένην ἐατοῦ παρουσίαν διὰ σαρκὸς εἰς τὸν βίον, καθ’ ἣν ἡ τῆς πνευματικῆς ὀγδοάδος χαρὰ καὶ γνῶσις κηρυχθήσεται, ἀφέσεως ἁμαρτημάτων οὖσα καὶ ἀναστάσεως παρεκτική· περιτμηθήσεσθαι γὰρ δι αὐτῆς τῶν ἀνθρώπων τὰ πάθη καὶ τὴν φθοράν. καὶ κιὰ τοῦτο τὸν κατάλογον τῶν ἀπὸ τοῦ Ἀβραὰμ προφητῶν, διὰ τὴν τῆς περιτομῆν πρεσβείαν τὸν ὀκτὼ περιεχούσης ἀριθμόν, ἡς ἐξήρτηται καὶ ὁ νόμος, ὀγδοήκοντα παλλακὰς ἐκάλεσεν, ὅτι πρῶτοι, πρὶν τὴν νύμφην τὴν ἐκκλησίαν κατεγγυηθῆναι τῷ λόγῳ, τὰ θεῖα συλλαβόντες σπέρματα, τῆς νοητῆς προεξήγγειλαν ὀγδοάδος τὴν περιτομήν. — νεάνιδας δὲ πάλιν εἰς ἀναρίθμητον συντελούσας ὅμιλον τὰ ὑπὸ τοῖς κρείττοσι δικαιοπραγήσαντα πλήθη καὶ νεανικῶς καὶ γενναίων διαθλήσαντα πρὸς τὴν ἁμαρτίαν καλεῖ.

Ἀλλὰ τούτων οὔθ' αἱ »βασίλισσαι« οὔθ' αἱ »παλλακαὶ« οὔθ' αἱ »νεάνιδες« συγκρίνονται τῇ ἐκκλησίᾳ· ἡ γὰρ τι »τελεία« καἰ »ἐκλεκτὴ« παρὰ πάσας νομιζομένη αὐτάς, ἡ ἐκ πάντων συνεστῶσά τι καὶ συνημμένη τῶν ἀποστόλων, ἐστὶν ἡ ὑπερβάλλουσα νύμφη τῷ κάλλει τῆς ἀκμῆς καὶ τῆς παρθενίας πάσας. διὸ καὶ μακαρίζεται καὶ αἰνεῖται Πρὸς τῶν ἄλλων, ὅτι αὕτη καὶ εἶδε καἰ ἤκουσεν ἀφθόνως, ἃ ἐκεῖναι ἐπεπόθησαν κἂν ἐκ βραχέος θεάσασθαι καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ ἤκουσαν. »μακάριοι« γάρ φησιν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν« ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκούσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν‘. οὐκοῦν διὰ ταῦτα μακαρίξουσι ταύτην οἱ προφῆται καὶ θαυμάζουσιν, ὅτι ὧν αὐτοὶ μὴ ἐπέτυχον ἀκροαταὶ γενέσθαι καὶ θεάμονες ἡ ἐκκλησία κατηξιώθη καὶ μετείληφεν. »ἑξήκοντα« <γάρ> »εἰσι βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα καὶ νεάνιδες ὡς οὐκ ἔωστιν ἀριθμός. μία ἐστὶν ἡ περιστερά μου, τελεία μου.«

Δυνήσεται δέ τις καὶ ἑτέρως τὴν νύμφην φάναι τὴν σάρκα τὴν ἀμόλυντον εἶναι τοῦ κυρίου, ἧς χάριν καταλελίψας τὸν πατέρα κατῆλθεν ἐνταῦθα καὶ προσεκολλήθη καὶ ἐγκατέσκηψεν ἐναθρωπήσας εἰς αὐτήν. διὸ δὴ καὶ περιστερὰν αὐτὴν ἔφη τροπικῶς, ἐπειδὴ [*](1. 2 Hohel. 6, 7. 8. — 8 Mt. 13, 16. 17. Lk. 10, 23. 24 — U Hohel. 6, 7. 8 — 17 Tertull., De res. 63. Orig. III, 77, 12 Kl — 20 Hohel. 6, 8. Philo Quis rer. div. haer. ITI, 30, 6 ff. 52, 23 f Wd) [*](1 f οὔθ’ αἱ νεάν. < Ph 3 νομιζομέ . . αὐτὰς Ο: αὐτὰς νομ. P Jh: ὀνομαζομένη Ph | ἡ ἐκ] ἐκ τῶν P | συνημμένη Ph: συνηνωμένη P Jh 5 καὶ αἰνεῖται < Ph 5 f πρὸ τῶν 0, aber vgl. Hohel. 6, 8 6 καὶ αὕτη Ο | καὶ vor εἶδε < Ph | ἐκεῖναι] ἰδεῖν + P 7 ἐπεπόθ. — ἤκουσαν Ζ. S] ἐπεπόθ. ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ εἶδον οὐδ’ ἤκουσαν Ph | βραχέως Al Jh 8 οἱ ὀφθ φησίν Ph 9 ὅτι < P 11 διὰ P 194 v 12 αὐτὴν Ph | καὶ θαυμάζουσιν < Ph 13 ἀκροαταὶ — θεάμονες < Ph | καθηξι) unleserl. Ο 13 f μετείληφε καὶ ἠξιώθη Ph 14 ἑξήκ. — τελεία μου Ζ. 16 < Ph | γὰρ + Ausgg. 15 καὶ νεάνιδες unleserl. | ἐστὶ ohne ἡ P Jh 17 δύναται Ph | καὶ < P | τὴν vor νύμφην < P 17 f σάρ)κα τὴν ἀμόλ)υντον unleserl. Ο 18 τὸν πατέρα καταλ. P Jh 11) κατῆλθεν — (προσε)κολλήθη καὶ 11. bis ριστε. ὰν) Ζ. 20 unleserl. | καὶ ἐγκατέσκηψεν < Ph 1 ἐγκατεσκήνωσεν MAlJh 19 f ἐνανθ. ε. αὐτο. ücke M | ἐνανθρωπ0ίσας PPhb I αὐτῇ ἐνανθρωπ. Ph 20 . . τὴν 64 | ἐκάλεσε τροπ. Ο, τροπ. ἴφη PPhb, ἴφη τροπ. PhaJh 20 ff Philo τρυγὼν u. περιστερὰ) τιθασὸς . . καὶ διαίτῃ τῇ μετὰ θνητῶν ἀσμενίζουσα u. ἐπειδὴ τιθασὸν καὶ σύντροφον Μ̓́ ἐστι τὸ ζῷον)

Ἔπειτα τί δὴ πάλιν καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς τοῦ ψαλμοῦ μετὰ τὸ τὸν ἄνθρωπον ἐκ δεξιῶν‘ ἐνθρονισθῆναι τοῦ παντοκράτορος, ὃν ἀνείληφεν ὁ λόγος, τὸ πνεῦμα παραδίδωσιν, ἐπισκεπτέον. »ἀπευνχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι« φησίν« »ὀπίσω αὐτῆς· αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι. ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει· ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως.‘ πάνυ προφανῶς ἐνθάδε λοιπὸν ἔοικεν ἐγκωιμιάζειν τὸ πνεῦμα τὴν ἁγνείαν, μετὰ τὴν νύμφην, ὡς [*](2 Hexinas III, 5, 6, 7 — Vgl. Orig. De princ. U, 6, 4 — 6 Hermas III, 5, 6, 6. Symp. S. 7, 13 ff. 9, 22 f — 7 II Kor. 11, 2 — 8 Psal. 44, 10 — 14 Psal. 44, 14 — 21 Psal. 44, 15. 16) [*](1 τιθασσὸν B Ph b | ὑπορρόφιον P h b | μετὰ] < Ph: τῶν Cb Jh 2 ἐνασμενίζον OJh: ἀσμενίζον Ph (Philo) : ἀσμενιζόμενον· ἦ Ρ | μόνη — ἑνωθεῖσαν Ζ. 6 < Ph | μόνη z P 3 δικαιοσύν(ης) unleserl. i καὶ vor τῶν 003C; P Ι εὐ(α)ρεστησ(άντων) uiileserl. 5 ἀρ(ετ)ῆ(ς) unleserl. 6 βασελείας undentl. 7 καὶ vor ἐν unleserl. 8 δὲ < Ph | πλειόνων] λωόνων Ο | ἡ — μερῶν Ζ. 9] ἐκ τῶν δεξιῶν παρισταμένη λαιῶν καὶ τοῦ θεοῦ μερῶν βασιλίσσα Phab | παριστ. nach κ. δεξ. Ο | ἐκ δεξιῶν BJh 9 f κατε|στολ. P 195 11 ἀνακαινίσας Phb 13 ἐστιν ἐν τοῖς P: ἐστι συμβολικῶς τοῖς Ph Ι ἀφθαρσίας] es endet Ph 14 ἐπειδὴ γὰρ P | ποικίλλων B 17 ἀσχημοσύνην P: ἀσθένειαν Ο | κοσμοῦσι 18 κόσμῳ] γὰρ + 20 παντοκρ.] πατρὸς Cb Jh 21 νῦν σκεπτέον MAI, nicht w.e. seh. 22 φησίν Ρ | πλησίον unleserl. Ο, παρθένοι 2. Hd. M AI 25 τῆς ἁγνείας B | ἁγνείαν unleserl. Ο)

Ταῦτά σοι καὶ παρ' ἡμῶν, ὠ Ἀρετή, τὰ γυμνάσματα τῶν λόγων ὑπὲρ ἀγνείας ἐστηλιτεύσθω.

Οὐκοῦν λέγωμεν δὴ πρῶτον, αὐτόθεν ἀπ' αὐτῆς ἀπαρξάμεναι τῆς ἐπωνυμίας, δἰ ἣν αἰτίαν ἐκλήθη παρθενία τοῦτο τὸ κορυφαιότατον καὶ μακάριον ἐπιτήδευμα, οἷόν τε ὂν τυγχάνειν καὶ δύναμιν [*](13 Plato Phaed. lOS C — De autex. 9, 4 — 14 Athenag. Suppl. 7, 9. Hipp., De autichr. 2. Cohort. 8 — 18 Plato Tim. 2(3 D — 20 Plato Symp. 218 Β. Acta Pauli 7 f. 18 — 24 Plato Phaedi-. 237 C) [*](1 δ . . τέρας | (πρ)οσιέναι τῷ unleserl. (προσνεῖμαι τῷ M Al) 2 (ἀγαλλ)ιάσει — ἐπαγγελλ(όμενον) unleserl. | καὶ — nagQ. Lücke in M 2 f (ἀλλέλ)ων — γὰρ Ζ. 3 unleserl. 0, Lücke in M 3 οὕτω γὰρ] τοσοῦτον M AI | ἐπέ- ραστον 65 5 ἣν < P f ἀποτορνεύσας τῷ πνεύματι 0: ἀποτορνεῦσαι τῶ πατρὶ P: ἀποτορνεύσας τῷ πατρί Jh 7 δευτέρια P 9 ἐστηλτεύθω O 10 f Λόγος η΄ Θέκλα < 0: Θέκλα λόγ. ῆς΄ P 12 größerer Raum, dann . ιπούσης 13 ξυνέμπορον Ο: συνέμπορον P: PI συνεμπόρων . . θεῶν τυχοῖ·σα 15 μεμελ. vgl. S. 28, 16 u. De res. H, 5, 3 17 ἧ καὶ V (Jh) 18 PI τὸ πρέπον εἰς δύναμιν . . ἀποδοῦναι 20 PI τί δεῖ λέγειν; 22 αὐτῆς] ἀρχῆς O Jh 24 f PI οἷόν τ’ ἐστι καὶ ἣν ἔχει δύναμιν . . . , εἴτε ὠφέλειαν . . παρέχει)

Οἱ γὰρ πτερορρυήσαντες καὶ πεσόντες εἰς τὰς ἡδονὰς οὐ πρότερον λήγουσι λύπης καὶ πόνων, ἔστ' ἂν τῇ τοῦ πάθους ἐπιθυμίᾳ τὴν ἀνάγκην ἐκπληροῦντες τῆς ἀκρασίας ἀμύητοι καὶ ἀτελεῖς τοῦ τῆς ἀληθείας ἀπομείνωσι δράματος, ἀντὶ τῆς μετ’ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης παιδοποιήσεως ἀγρίαις ἐρώτων λυττήσαντες ἡδοναῖς αἱ δὲ εὔπτεροι καὶ κοῦφαι εἰς τὸν ὑπερκόσμιον τόπον ὑπερκύψσαι τοῦ βίου καὶ ἰδοῦσαι μακρόθεν ἃ μὴ ἕτερος ἀνθρώπων ἐθεάσατο, τοὺς λειμῶνας αὐτοὺς τῆς ἀφθαρσίας, ἀμήχανα κάλλη καὶ ἄνθη φέροντας καὶ πεπληρωμένους, ἀεὶ πρὸς αὐτούς εἰσιν , ἀναπολοῦσαι τὰ ἐκεῖ θεάματα, καὶ διὰ τοῦτο μικρὰ ἡγοῦνται τὰ ἐνταῦθα νομιζόμενα καλά, πλούτους καὶ δόξας καὶ γένη καὶ γάμους, καὶ οὐδὲν ἔτι ἐκείνων [*](2 vgl. zu S. 81 7 f — 3 Plato Kiatyl. 41 5 D. Phaeclr. 240 D — 5 Symp. 9, 1. De res. I, 27, 1 — 7 Plato Tim. 42 C — 9 Plato Phaed. 69 G. Phaedr. 248 B — 12 Plato Phaedr. 247 C. 249 C — 13 Plato Axioch. 371 C — Symp. S. 6, bf. Apok. Petr. 15 — 16 Plato Theaet. 173 E — 17 vgl. Plato Gorg. 523 C) [*](3 f Phot. Bibl. 237 S. 311 a, 26) [*](3 ὦ Ἀρ. — ἐπωνυμ. Ζ. 4 Ph 311 a, 24 ff | ὦ Ἀρ. εἴτε] ἡ ἀρετὴ ἤτοι Ph | ὅτι nach εἴτε u. αἱρετὴ nach ἑαυτὴν + Po Cb Jh nach PI, διὰ τὸ ehai αἱρετὴν + Kl 3 PI Phaedr. ἄνω μετεωρίζουσα | τὰς ψυχὰς < P | ἔσχηκε Ph 7 PI οὐ πρότερον πόνων λήξοι 9 f PI Phaed. ἀμὑητος καὶ ἀτέλεστος. Phaedr. 248 ἀτελεῖς τῆς τοῦ ὄντος θέας ἀπέρχονται 10 δράματος] ὁράματος Jh, aber vgl. S. 81, 11 | μετὰ B 11 PI Phaed. 81 A ἀγρίων ἐρώτων. Legg. IX, 586 ἔρωτας λυττώντας | λυοσήσαντες Ο 12 κοῦφοι P | PI 247 τὸν δὲ ὑπερουράνιον τόπον 13 μακρόθεν] πόρρωθεν viell. richtig P Jh 13 f PI εἰς τὸν τῶν εὐσεβῶν χῶρον οἰκίζονται, ἔνθα . . παντοῖοι . . λειμῶνες ἄνθεσι ποικίλοις ἐαριζόμενοι 14 λειμῶνας P 197 | αὐτοὺς undeutl. 15 καὶ vor πεπλ. < P | αὐτ)ούς sehr undeutl. 0, αὐταῖς Po Cb, αὐτοῖς MAlJh | ἀναπωλοῦσααι P, ἀναπλοῦσαι B 16 μικρὰ ἡγοῦνται undeutl. 0; μὴ ῥέπουσαι πρὸς 2. Hd. in ücke M AI | PI ταῦτα πάντα ἡγησαμένη σμικρὰ καὶ οὐδέν 17 Pl γένη καὶ πολύτους | πλού)τους undeutl. | πλοῦτον κ. δόξαν M AI | κ. γένη — γάμους unleserl. Ο (2. Hd. in ücke M) | καὶ vor οὐδὲν < M AI | οὐδε. Ο | ἕτι P: τι AlJh, auch wohl O wie Al)

Ἐνταῦθα οὖν δὴ ἐλθούσας θαυμαστά τινα θεάσασθαι καὶ ἔκλαμπρα καὶ μακάρια κάλλη καὶ ὁποῖα ἐξειπεῖν εἰς ἀνθρώπους δυσχερές. εἶναι γὰρ αὐτὴν δικαιοσύνην καὶ αὐτὴν σωφροσύνην, ἀγάπην αὐτὴν ἐκεῖ καὶ ἀλήθειαν καὶ φρόνησιν καὶ τὰ ἄλλα ὡσαύτως ἐπιφανῆ τῆς σοφίας ἄνθη καὶ φυτά, ὧν ἡμεῖς ἐνθάδε σκιὰς μόνας φασματώδεις ὀνειρώσσοντες ἀπὸ τῶν πράξεων ἡγούμεα τῶν ἀνθρω- [*](1 I Kor. 13, 3 ? — 4 vgl. Plato Symp. 211 D — Ep. ad Diognet. 5 — 6 Symp. S. 49, 16. 68. 18. 85, 7. 92, 15; vgl. Tatian 13 — 9 vgl. Apok. Job. 14, 4. I Thess. 4,16 — 10 II Kor. 5, 9 — 13 Apok. Petr. ? — 15 Plato Pbaedr. 248 A — 16 Kor. 5, 6 — 17 Plato Phaedr. 250 B — 18 vgl. Plato Tim. 28 C — 19 Plato Phaedr. 247 DE — 21 Symp. S. 114, 5. Plato Pol. VH, 532 C) [*](1 πλέονος P | ποιοῦνται ἀλλ)ὰ καὶ εἴ unleserl. Ο | ἀλλὰ] ὥστε Μ AI | αὐ . . . Ο: αὐτοῖς MAI | θηρ)ίοις ἢ undentl. Ο 1 f βούλ. τὰ σώμ. P Jh | 2 βούλοιτο Ο 66 3 πόθων P (nicht V) 4 καὶ vor ἐν < Cb Jh | οὕσαι B 6 τῶν ἄστρων ἐν P 7 τὸ . . πτερὸν P | ἀλλὰ P 8 φέρ.] εἰς οὐρανόν + P Jh 10 παρθενεύουσαι B 12 πρ. αὐτ. auch παρ’ ἑαυτοῦ MAI) 13 λόγος] ἔχει P 14 παραπέμ|πειν P ν 15 PI γλιχόμεναι . . τοῦ ἄνω 16 ἐπενδημοῦσαι Ο: ἐνδημοῦσαι P Jh: ἐκδημοῦσαι Po 17 οὖν + O | θεάσ. θαυμ. τινα Ο 17 f κάλλος δὲ τότ' ἦν ἰδεῖν λαμπρόν, ὅτε . . μακαρίαν ὄψιν τε καὶ θέαν . . εἶδον 18 ἐκλάμποντα Ο 19 f PI καθορᾷ μὲν αὐτὴν δικαιοσύνην, καθορᾷ δὲ σωφροσύνην, καθορᾷ δὲ ἐπιστήμην . · καὶ τἆλλα ὡσαύτως τὰ ὄντα ὄντως θεασαμένη | αὐτὴν vor σωφρ. < Cb Jh | φρόνησιν . . σωφροσύνην P 21 f PI φαντάσματα θεῖα κ. σκιάς)

Νῦν οὐν, ὡ παρθενοι, σωφροσύνης ἀχράντου θυγατέρες, ὑπὲρ ζωῆς ἡμῖν ἀφθόνου καὶ βασιλείας οὐρανῶν ἡ σπουδή. εἰς τὴν αὐτὴν δόζαν τῆς ἁγνείας καὶ ὑπεῖς προθύμως ταῖς πρὸ ὑμῶν συμφρονήσατε, ὀλίγα φροντίσασαι <τοῦ> βίου· οὐ γὰρ μικρὸν εἰς ἀφθαρσίας ἁγνεία, ἀνωφερῆ τὴν σάρκα πρὸς ὕψος αἴρουσα καὶ τὸ κάθυγρον αὐτῆς ἀναξηραίνουσα καὶ πηλῶδες βάρος ὁλκῇ μείζονι. Με βριθέτω τῆς ἀκοῆς ὁ ῥύπος ῥέπων εἰς τὴν γῆν, μηδὲ μετα κασμείτω λύπη τὴν χαράν, ἐκτήκουσα τὰς ἐπὶ τοῖς κρείττοσιν ἐλπίδας· ἀλλὰ ἀτρύχως αποσείεσθε τὰς ἐπισυμβαινούσας ὑμῖν συμφοράς, μὴ θολοῦσαι γόοις τὸν λογισμόν. νικάτω γὰρ ἡ πίστις πάντη, καὶ ἀπωθείσθω τὸ φῶς ἀυτῆς τὰ φερόμενα τοῦ πονηροῦ περὶ τὴν καρφίαν φάσματα. ὥσπερ γὰρ ὁπόταν ἡ σελήνη τὸν οὐρανὸν αἴγλης ἐκλάμψασα πληρώσῃ καὶ πᾶς ὁ ἀὴρ αἴθριος γτενηθῇ, ἄφνω δὲ νεφέλαι ποθὲν ἐκ δυσμῶν ὑποδραμοῦσαι βάσκανοι πρὸς ὀλίγον τὸ φῶς αὐτῆς ἐπισκιάζουσιν, οὐ μὴν ἀφαιμροῦνται, ἅτε εὐθέως τῇ ῥύμῃ τοῦ πενύματος ἐξωθόυμεναι· οὕτω δὴ καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ κόσμῳ λάμπουσαι τὴν ἁγνείαν, ὑπὸ θλίψεων ὀχληθεῖσαι καὶ πόνων, ὦ παρθένοι, μὴ ὀκλάσητε πρὸς τὰς ἐλπίδας. ἐξωθοῦνται γὰρ τῷ πνεύματι τὰ ἐκ τοῦ πονηροῦ νέφη, ἐὰν ὥσπερ ἡ μήτηρ ὑμῶν καὶ ὑμεῖς, ἡ γεννῶσα τὸν ἄρσενα παρθένος ἐν τῷ οὐρανῷ, μὴ δειλιάσητε λοχῶντα καὶ ἐφεδρεύοντα τὸν ὄφιν· περὶ ἧς ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς ἀμηγέπη διεξελεύσομαι δηλοῦσα· καιρὸς γὰρ τὰ νῦν. — καὶ ὤφθη μέγα σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ « τὴν Ἀποκάλυψιν ὁ Ἰωάννης ἐξηγούμενος λέγει γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον· καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς· καὶ [*](4 Plato Legg. III, 684 D — 7 Plato Phaecir. 247 B. Vgl. zu S. 83, 6 — 13 Tgl. 96, 16 f — 16 Mt. 5, 16 — 22 Apok. Job. 12, 1–6) [*](1 Νῦν P ν | w < P 2 ὑμῖν Sh. | οὐρανῶν undeutl. 3 συμφρονήσα . . . Ο 4 τοῦ + Ausgg. | τοῦ β(ίου) unleserl. (in ücke in Μ) | PI οὐ σμικρὸν εἰς ῥᾳστώνην 5 ἀφθαρσία καὶ | ἀνωφερῆ τὴν σάρκα P, w. e. seh. auch Ο: ἄνω φέρουσα καὶ ßer ἄνω φερ. in ücke Μ) AlJh 6 κάθ)6γρον καθαρὸν M) . . αὐ . . ῆς ἀν . ξηυραίν) unleserl. Ο | αὐτῆς P: αὐτῇ Μ: < AI Cb Jb | ἀναξυραίνουσα B 7 μηδὲ — ῥέπων unleserl. (μηδὲ — ῥύπος ücke in M) | ῥύπος auf Rasur P 7 f μετακοσμεῖτο — ἐκτήκουσα unleserl. O ücke in M) 8 κρείττοσιν Ο 67 9 ἐπισείεσθε Ρ 10 παντὶ P 11 τὸ nach φῶς Ο | φερ.] φαινόμενα 12 ὅταν P Jh 13 αἴθρηος B 14 f τὸ φῶς αὐτῆς vor πρ. ὀλίγον P Jh 16 δὴ < 17 ὀχληθεῖσαι P 199 18 ὀκλά O 19 καὶ ὑμεῖς vor μὴ Ζ. 20 mit Recht Kl 20 παρθένον (παρ 0) AlPoCb, Jb 21 ἁμηγέηῃ Jh wie PI Pol. V, 474 C ἁΜ γέ πῃ)

Ἡ ὀφθεῖσα περιβεβλημένη τὸν ἥλιον ἐν τῷ οὐρανῷ γυνὴ καὶ στέφανον ἐξ ἀστέρων περικειμένη δώδεκα, ἧς τὴν ἕδραν εἶχε ἡ σελήμνη πρὸς τοῖς ποσί, καὶ ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τεκεῖν, αὔτη κυρίως ἐστὶ κατὰ τὸν ἀκριβῆ λόγον ἡ μήτηρ ἡμῶν, ὧ παρθένοι. [*](12 S. 25, 3. 33, 19. 42, 3. Plato Tim. 40 D — 15 Joh. 5, 39 — 22 vgl. Symp. S. 37, 1 ff) [*](19 ff Phot. Bibl. 237 S. 311 a, 42—b, 4 — Andi-eas PG 106, 320 B Cat. 8, 535, 13)) [*](1 καιφαλῆς, a. Rd. κε, B | δώδεκα P Jh, δόδεκα B 4 διαδ. ματα Ο 5 τῶν ἀστέρων < (viell. etw. a. Rd., μέρ. . . τ. οὐρ. < MAI) 6 καὶ ἔ(βαλ)εν αὐτοὺς unleserl. 7 (μελλού)σης ἐκτεκεῖν unleserl. (μελλ. 8 καταπίη Ρ | ἔτεκεν υἱὸν undeutl. | ἄρσενα — ποιμαί(νειν) unleserl. Ο ποιμένειν B 9 ἐν < Ρ | σ . . ηρᾶ 0, σιδηροῦ P | καὶ — τέκνον unleserl. | ἡρπάγη Po Cb Jh 10 θρόνον P ν | αὐτοῦ — ἔρημον unleserl. 11 ἐκεῖ < | τόπον ν 12 καὶ vor τὰ + 12 ff PI ταῦτα . . τὰ περὶ . . εἰρημένα . . ἐχέτω τέλος . περὶ δὲ τῶν . . μεῖζον ἢ καθ’ ἡμᾶς 14 ἀνευρᾶσθαι P 15 τολμητέον: vgl. auch PI Phaedr. 247 C | πιστεύσαντας P, πιστεύσαντες B 19 Ἡ ὀφθεῖσα etc. c. 5 — 8] Ph kurz zusammenfassend ὅτι τὰ πλεῖστα τῆς τοῦ Ἰωάννου Ἀποκαλύψεως ῥητὰ εἰς τὴν ἐκκλησίαν κ. τὰς παρθενευ ούσας ψυχὰς ἀνάγει. ἀλλὰ σχεδὸν καὶ ὅσα ἂν ῥητὰ καὶ ἄλλοθεν ἔλαβεν, ἀλληγορικῶς αὐτὰ καὶ οὐ κατὰ τὸ γράμμα διηγεῖται ἐν τῷδε τῷ διαλόγῳ | s. Andr zu S. 89, 7 ff 20 ἐξ] ἐκ τῶν Cb Jh 22 κυρίως < | ἡ < P | ὑμῶν P | ὁ παρθέν οι B)