Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Ἐπιχειρητέον γὰρ άληθεῖ λόγῳ πρὸς ὑμᾶς, ὦ παρθένοι, τὴν κατὰ τὸ πνεῦμα διάνοιαν δηλῶσαι τῆς γραφῆς. ὁ γὰρ κατά τι [*](3 Plato Phaed. 95 E — 9 Plato Symp. 179 C — 12 Num. 6, 1 — 20 Plato Tim. 53 B) [*](2 . άλλουσα Εος Ο, vor ά Raum für e. ßen Buchst., ebenso vor ὴν Z. Θάλλουσα. λόγος ος p 3 f PI ἐπισχὼν καὶ πρὸς ἑαυτόν τι σκεψάμενος . . ἔφη 3 ἑαυτὸν B | τί Ο 4 συλλήπτειραν wohl auch Ρ, da in V: συλλήπτριαν Jh 5 κατὰ νοῦν Ο: καὶ τὰ νῦν P Jh | δὲ < P 6 ἄξια < P (in V d. Lin.) 9 ἱερῶν] σῶν Ρ | πολλῶν πολλὰ B Jh (PI πολλῶν πολλὰ κ. καλὰ ἐργασαμένων) 11 προσενέγκασθαι Ρ Jh 12 θεῷ] θεῷ ἑλόμενοι Po: βουλόμενοι CbJh | οὓτω B 14 ἂν < OJh 15 τὸν νεοσκευῆ προσκομίσαι P 15 f ἀνα)θεῖναί τις unleserl. 15 ἀναθῆναι B 16 ἓτερος — οὐσίας < B | ἀναθεῖναι] ἀνάθημα P 17 καθιερεῖ Β, οι unleserl. 18 μεγ. εὐχὴν unleserl. Ο | λέγ.] δύναται Ρ Jh | τῷ < Ο 19 — ἐπι(χειρητέον) Z. 20 unleserl. Ο | τῷ θεῷ < Ρ 20 ἀήθει PI, aber S. 60, 11 | δηλοῦν PI 21 τὴν — διάν(οιαν) unleserl. Ο | κατὰ τ. πν. 2. Hd. Μ πνεῦμα] προκείμενον AI Cb | κατὰ — προσ(έχων) S. 54, 1 unleserl. Ο)

μόριον φυλασσόμενος καὶ προσέχων, κατά τι δὲ περισπώμενος καὶ πλημμελῶν ὃλος οὐκ ἀνάκειται θεῷ· χρῆν γὰρ τὸν τέλειον πάντα ἀναθεῖναι καὶ τὰ τῆς ψυχῆς καὶ τὰ τῆς σαρκός ὃπως ἂρτιος εἲη καὶ μὴ ελλιπής, ταύτῃ γὰρ δὴ καὶ τῷ Ἀβραὰμ ὁ θεὸς ὑφγηεῖται, λάβε μοι« λέγων »δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν τριετίζοντα, καὶ τρυγόνα καὶ περιστεράν«, ὃ ἐστιν εὐφήμως ἐπίστησον γὰρ ὅτι περὶ τούτων κἀκεῖνο παρεγγυᾷ)· προσένεγκέ μοι καὶ φύλαξον ἂζυγα καὶ ἀκάκωτόν σου τὴν ψυχὴν δαμάλεως δίκην, καὶ τὴν σάρκα καὶ τὸν λογισμόν, τὴν μὲν ὡς αἶγα, ἐπειδὴ τὰ μετέωρα καὶ κρημνώδη περιπολεῖ, τὸν δὲ ὡς κριόν, ἳνα μηδαμῶς ἀποσκιρτήσας ἐκπέσῃ καὶ ἐξολισθήσῃ τῆς ἀληθείας· οὓτω γὰρ ἐντελὴς ἴον καὶ ἀνεπίληπτος, ὦ Ἀβραάμ, ἀναθεὶς ἐμοὶ καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν αἲσθησιν καὶ τὸν νοῦν· ἃ συμβολικῶς δάμαλιν ἴφη καὶ αἶγα καὶ κριὸν τριετίζοντα, οἱονεὶ τὴν γνῶσιν ἀκακέμφατον τῆς τριάδος ἐπανῃρημένα. τάχα δὲ καὶ τὴν πρώτην καὶ τὴν μέσην καὶ τὴν τελευταίαν τοῦ βίου τῆς ἡλικίας ἡμῶν αἰνίσσεται τρίβον , βουλόμενος, ὡς ἒνι μάλιστα, καὶ τὸν τῶν παίδων καὶ τὸν τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸν τῶν γεραιτέρων χρόνον σωφρόνως βιώσαντας αὐτῷ προσενέγκασθαι. καθ᾿ ὃν τρόπον καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ἐν εὐαγγελίοις παρακελεύεται Ἰησοῦς Χριστός, ὡδε νομοθετῶν· οἱ λύχνοι ὑμῶν‘« μὴ σβεννύσθωσαν, καὶ »αἱ ὀσφύες ὑμῶν μὴ λυέσθωσαν. διὰ τοῦτο καὶ ὐμεῖς ὃμοιοι γίνεσθε ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον αὐτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἳνα ἐλθόντι καὶ κρούσαντι αὐτῷ εὐθέως ἀνοίξωσι. μακάριοί [*](3 vgl. 2 Tim. 3, 17 — 4 Gen. 15, 9 — 8 De lepra 9, 2. 4. 11, –14 Symp. 8, 10. De lepra 11, 4. De cibis 12, ff — 20 Lnk. 12, –38. De lepra 10, 5) [*](4—S. 55, 19 Phot. Bibl. 237 S. 309a, 6—309 b, 2) [*](1 κατά P 178v | περισπόμενος B | καὶ — ἀνάκειται Ζ. 2 unleserl. Ο 2 ὅλος — ἀνάκ.] οὐκ εὐαρεστεῖ τῷ 2. Hd. M Al | χρῆναι (w. e. seh.) OP | τὸν τ(έλ)ειον unleserl. Ο 3 ἀναθεῖναι — ἐλλιπής Ζ. 4 unleserl. Ο : ganz anders 2. Hd. MAI 4 ἐλλειπής P | ταύτη Ο ν | γὰρ < Cb Jb | λάβε — κύριον S. 55 Ph S. 309a, 6 ff: ὅτι τὸ λάβε usw. 5 λέγων vor καὶ καὶ PJh: < Pb | κ. αἶγα τριετ. < Phb 6 καὶ vor τρυγόνα < Ο | ὂ — παρεγγυᾷ Ζ. 7] φησιν ὃτι Ph 7 προσένεγκαί OP 7 f καὶ φύλαξον < Ph 8 ἂζυμα ἄζυγον Pha | ἀκακώτατον Phb 10 . ηδαμῶς Ο 11 οὓτως P | ἐντελὴς ἒσῃ καὶ < Ph ἒσῃ nach ἀνεπ.) 12 ὦ] ὡς Pha, ὡς ὁ Phb | ἂν ἀναθῇς 14 f ἐπανηρημέναι P, ἐπανειρηκέναι B 16 ἒνι] ὃτι Phb, ἂρα Pha 18 γεραιστέρων O 19 ἐν εὐαγγ. ὁ κύριος (ohne ἡμῶν) Ph | εὐαγγελίῳ B παρακ. — νομοθ. .Z.20] ὁ κύριος νομοτεθεῖ Ph | πα ρακελεύεται 7 119 | Ἰησοῦς < Ο 20 οἱ — λυέσθωσαν Ζ. 21 < Ph 20 f οἱ ὀσφύες P 22 αὑτῶν Jh) ἐστε, ὁτι ἀνακλινεῖ ὑμᾶς καὶ παρελθὼν διακλονήσει· κἂν τῇ κἂν τῇ τρίτῃ, μακάριοί ἐστε.‘ ἐπισκέψασθε γὰρ ὄτι τρεῖς ὑποθέμενος φυλακὰς νυκτός, ἑσπερινὴν καὶ δευτέραν καὶ τρίτην, καὶ τρεῖς ἑαυτοῦ παρουσίας, ὦ παρθένοι, τὰς τρεῖς ἡμῶν τῆς ἡλικίας ᾐνἰξατο μεταβολάς, τὴν μειρακιώδη καὶ τὴν πρόσηβον καὶ τὴν πρεσβυτικήν, βουλόμενος, ἴνα κἂν τὴν πρώτην ἄγοντας ἡλικίαν, τουτέστι παῖδας ὄντας, ἐὰν ἔλθῃ παραληψόμενος <ἐκ> τοῦ κόσμου, ἑτοίμους καὶ καθαρούς, μηδὲν ἐπιτετηδευκότας σκαιόν, κὰν τὴν δευτέραν ὁμοίως, κἂν τὴν τρίτην. ἐσπερινὴ γὰρ φυλακὴ ὁ καιρός ἐστι τῆς ἀκμῆς τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ νεότης, καθ’ ἢν ἄρχεται ταράσσεσθαι τὸ ἡγεμονικόν, ἐπιθολούμενον ταῖς ἐξαλλαγαῖς τοῦ βίου, ἡβώσης αὐτοῦ τῆς σαρκὸς ἤδη καὶ τρεπομένης εἰς πάθη. δευτέρα δέ, ὁπηνίκα λοιπὸν »εἰς ἄνδρα τέλειον« ἐλάσας ἄρχεται στάσιν καὶ βεβαιότητα τῶν θορύβων ὁ νοῦς προσλαμβάνειν καὶ τῆς οἰήσεως. τρίτη δέ ὅτε αἱ πλεῖσται φαντασίαι φθίνουσι τῶν ἐπιθυμιῶν, ἀπομαραινομένης ἤδη τῆς σαρκὸς κα) εἰς γῆρας προκοπτούσης.

Διὸ προσῆκεν ἄσβεστον ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς πίστεως ἐξάψαντας τὸν λύχνον, καὶ τὴν ὀσφῦν ἀναζωσαμένους τῇ σωφροσύνῃ , ἐγρηγορέναι καὶ προσδοκᾶν ἀεὶ τὸν κύριον , ἵνα, κἄν ἐν τῇ πρώτῃ ἡμῶν ἡλικίᾳ παραλαβεῖν ἡμῶν τινας βουληθῇ, κἂν ἐν τῇ δευτέρᾳ, κἂν ἐν τῇ τρίτῃ, ἐλθὼν καὶ εὑρὼν ἐτοιμοτάτους καὶ ἄ προσέταξεν ἐργαζο- [*](7 vgl. Job. 14, 3 — 10 vgl. Plato Tim. 44 AB — 12 Ephes. 4, 13 — 15 Plato Pol. I, 328 D — 17 De lepra 10, 5) [*](4 Gramer Catene n, 103, 25 ff) [*](1 f κἂν . . κἄν] καὶ . . καὶ P 2 τῇ vor τρίτῃ < Pha Ι φυλακῇ τρίτῃ + Cb Jh Ι ἐστε sehr undeutl. 3 νυκτὸς ἑσπε(ριν)ὴν καὶ δ)ευ(τέραν) unleserl. Ι ὑποθέμενος vor ἐσπερ. + P 4 ἑαυτοῦ — τρεῖς < Ph Ι παρ)ουσίας α’ π)αρθέν(οι) τὰς unleserl. 5 μετα(βο)λ(άς) — (πρόση)βον u. πρεσβ)υτ. — ἡ(λικί)αν Ζ. 6 unleserl. Ι πρεσβυτέραν 2. Hd. MAI: πρεσβυτικήν bei PI nur Legg. HI, 685 B 6 βουλόμενος + P Ph: α3C; Μ AI Cb Jh I κὰν] καὶ P Ph Ι τὴν — τουτέστι < Ph Ι τουτέστι 55 7 ἐὰν] ἂν P Ι ἐκ + τὸν κόσμον Ph Ι παραλάβη 0: καταλάβοι P Ph 8 μηδὲν — σκαιόν < Ph | ἐπιτηδευκότας P Ι σκαιόν < P 8f κἂν . . κἂν] καὶ . . καὶ P Ph 10 ἡ νεότης < Ph Ι καταράσεσθαι 11 ἐπιθολ.] vgl. S. 204. 296 AI Ι ταῖς — πάθη Ζ. 12] τοῖς πάθεσιν Ph Ι γὰρ nach ἡβώσ., aber mit Zeichen, ß zu tilgen 12 πάθος P 13 στάσιν καὶ < Ph Ι βεβαι. Ρ 179v 14 νοῦς προσλ. nach κ. τ. οἰήσεως < Ph) in 15 τ. ἐπιθ. φθίνουσιν Ph Ι PI al κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀπομαραίνονται 17 προσῆκεν ΟΡ (so auch P 58,13) Ph: προσήκει Jh Ι τῆς < P 18 τὸν < Ρ Ι τῆς σωφροσύνης P Ι 19 κύριον] es endet Ph 19 f κἂν . . κἄν . . κἄν] καὶ . . καὶο . . καὶ P (nicht B) 20 ἡμῶν + O)

μένους, ἀνακλίνῃ εἰς Ἀβραὰρ κόλπους καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. καὶ Ἱερεμίας δέ »ἀγαθόν« φησίν »ἀνδερί, ὅταν ἄρῃ ζυγὸν βαρὺν ἐν νεότητι αὐτοῦ‘ καὶ »ἀπὸ τοῦ κυρίου« οὐ μὴ »ἀποστῇ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ.. ἀγαθὸν γὰρ ἐκ παίδων ὠς ἀληθῶς ὑποθέντα τὸν αὐχένα τῇ θείᾳ προσοχῇ μὴ ἀποσείσασθαι μέχρι γἠρως τὸν ἐπιβάτην καθαραῖς φρεσὶν ἐποχούμενον, άεὶ τὸν λογισμὸν εἰς τὰ χεἰρω καθέλκοντος τοῦ πονηροῦ. τίς γὰρ οὐ τὰς δι’ ὀμμάτων, τίς δ’ οὐ τὰς δι’ ὤτων, τίς δ’ οὐ τὰς διὰ γεύσεως ὀσφρήσεώς τε καὶ ἁφῆς ἡδονὰς καὶ τέρψεις ἀποδέχεται, τὸν ἡνίοχον μὴ φέρων, σωφροσύνην εἴργουσαν καὶ καθαιμάττουσαν τὸν ἵππον τῆς κακίας; ἕτερος ἔν οὖν εἰς ἔτερα ἐπιβλέψας ἄλλα δοξάσει, ἡμεῖς δὲ ἀνατιθέναι λέγομεν τελείως ἑαυτὸν τῷ θεῷ, ὅς καὶ τὴν σάρκα ἄχραντον ἐκ παίδων φιλοτιμεῖται φυλάττειν, παρθενίαν ἀσκῶν. περισπουδάστους γὰρ καὶ μεγάλας ἐλπίδων δωρεὰς τοῖς ἐφιεμένοις αὐτῆς ταχέως φέρει, τὰ λυμαντήρια τῆς ψυχῆς ἀπομαρίνουσα πάθη καὶ ὑπεκκαύματα. — φέρε γὰρ εἰσηγήσωμαι, πῶς ἀνακείμεθα τῷ κυρίῳ.

Τὸ γοῦν »μεγάλως εὔξασθαι εὐχήν«, ἐν τοῖς Ἀριθμοῖς νομοθετούμενον, τοῦτο παρίστησιν , ὅπερ ἐπὶ πλέον ἐγὼ διηγησαμένη ἀποφανῶ, μεγάλην εὐχὴν εἶναι παρὰ πάσας εὐχὰς ἀποδεικνύουσα τὴν ἁγνείαν. τότε γὰρ ἀνάκειμαι προφανῶς πᾶσα τῷ κυρίῳ, ὁπότε μὴ μόνον τὴν σάρκα συνουσίας ἀνέπαφον, ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν ἀτοπημάτων ἄσπιλον τηρεῖν ἀγωνίζομαι. »ἡ γὰρ ἄγαμος μεριμνᾷ. φησί [*](1 Luk. 16, 22. Mt. 8, 11 — 2 Klag. Jerem. 3, 27 — 3 Jerem. 17, 5 (6, 8) — 9 Plato Phaedr. 254 E. 247 B — 17 Num. 6, 2 — 21 vgl. Symp. ob. S. 8, 8 f. u. 11, 1 S. 279 AI. De lepra 9. 11 — 22 I Kor. 7, 32. 34) [*](20 ff Nilus Epist. III, 298) [*](1 ἀνακλινῆ P : ἀνακλινεῖ OB 1 f καὶ Ἱερ.] ὁ ἱερ. P : Ἰερ. Cb Jh 2 βαρὺν + 3 τοῦ < Ι οὐ < Cb Jh 4 τὸν vor ἐκ + 4 f προσευχῆ O 6 τὸ χεῖρον PJh 7 δι’ ὀμμ. — ΟΜ: δι’ ὀμμάτων, οὐ τὰς AI Ι ὤ)των — οὐ Z. 8 unleserl. 8 γεύσεων· ὀσφρήσεων τε P Ι καἰ τέρψεις unleserl. O 9 PI ὁ δ’ ἡνίοχος . . καθῄμαξεν, 247 B ὁ τῆς κάκης ἵππος Ι τὸν] τὸν Po Cb Jh εἴρ)γουσαν καὶ καθαι(ματτ.) unleserl. 10 ἔτερος P 180 Ι μὲν — ἔτερα unleserl. O I ἔτερα] τοῦτο MAI Ι ἐπιβλέψ(ας) undeutl. 11 δοξάξει B, ab. a. Rd. δοξάσει: unleserl. 0, δικάζει ικ auf Rasur) MAI Ι ἀναθεῖναι (corr. aus ἀναθῆναι, so w. e. seh. 0) Μ ΑΙ Ι λέγωμεν Ρ : ν Ι ἑαυτὸν τελείως P Jh I τῷ vor θεῷ + P 12 κ. τ. σάρκα ἄχρ. < P 14 λυματήρια B 15 εἰσηγἠσομαι P: εἰσηγητέον 18 ἐπὶ πλεῖον 19 ἀποφανῶ Ο: ἀποφαίνω PJh 20 καὶ προφανῶς P Ι πᾶσα < P Ι τῷ < 21 συνουσίας < P 22 φησὶ μεριμνᾶ O)

τὰ τοῦ κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ κυρίῳ«. οὐ μόνον ἴνα μὴ χωλὴν τῆς ἀρετῆς κατά τι μόριον ἀπενέγκηται τὴν δόξαν, ἀλλ’ ἄμφω, κατὰ τὸν ἀπόστολον , καὶ ἐν τῷ πνεύματι καὶ ἐν τῷ σώματι« ἁγιάζηται, ἀναθεῖσα τὰ μέλη κυρίῳ. τί γάρ ἐστι τὸ ἀναθεῖναι τελείως ἑαυτὸν κυρίῳ, λεκτέον. ἐὰν ἐπὶ τῶνδε μὲν ἀνοίξω τὸ στόμα, ἐπὶ τῶνδε δὲ καταλείσω, οἶον ἀνοίξω μὲν περὶ τὰς ἐξηγήσεις τῶν γραφῶν εἰς τὸ ὀρθοδόξως ὑμνῆσαι καὶ μεγαλοπρεπῶς κατὰ δύναμιν τὸν θεόν, κατακλείσω δὲ » θύραν‘ αὐτῶ θεμένη καὶ φυλακὴν‘ <τπῦ > μάταια μὴ λαλεῖν, ἀγνεύει μου τὸ στόμα καὶ ἀνάκειται τῷ κυρίῳ, »ἡ γλῶσσά μου κάλαμος« γέγπμε. σοφίας ὄργανον· γράφει γὰρ δι’ αὐτῆς ἀριδήλοις ἀπὸ τοῦ βάθους καὶ τῆς δεινότητος τῶν γραφῶν φωτίζων τὸν νόμον τοῦ πνεύματος«, ὁ λόγος, ὁ κύριος, ὁ γραμματεὺς τῶν αἰώνων ὀξυγράφος, ὅτι ταχέως καὶ ὀξέως τὴν βουλὴν ἀνα- γράφεται μόνος καὶ πληροῖ τοῦ πατρός, »ὀξέως σκύλευσον‘ ἀκούων »ταχέως προνόμευσον‘. τούτου »κάλαμός« ἐστιν »ἡ γλῶσσά μου« τοῦ »γραμματέως«· ἡγνίσθη γὰρ αύτῷ καὶ άνάκειται κάλαμος ὤσπερ »ὡραῖος«, ὡραιότερα γράφων τῶν τὰ ἀνθρώπινα δόγματα κρατυνόντων ποιητῶν καὶ λογογράφων. ἐὰν ἐθίσω καὶ τὰς ὄφεις μὴ ἐπιθυμεῖν ὤρας σωμάτων, μηδὲ τέρπεσθαι θέαις ἀσχήμοσιν, ἀλλὰ τὰ ἄνω περισκοπεῖν, ἁγνεύουσι καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἀνάκεινται τῷ κυρίῳ. ἐὰν τὰ ὦτα φράξασα ἀπὸ δυσφημίας καὶ ψιθυρισμῶν ἀναπετάσω Xoycp θεοῦ, φοιτῶσα παρὰ σοφοῖς, ἀντέθεικα καὶ τὰς ἀκοὰς τῷ κυρίῳ. ἐὰν ἀποσείσωμαι τὰς χεῖρας ἀπὸ καπηλείας, ἀπὸ μεταπράσεως, ἀπὸ φιλοχρημοσύνης, ἀπὸ πληκτισμοῦ, ἀγνεύουσι καὶ αἱ χεῖρες τῷ [*](1 Plato Legg. Ι, 634 Α — 6 Symp. 9, 4 — 8 Psal. 140, 3 (33, 14) — 9. 12. 15 Psal. 44, 2. 3 — 12 Rom. 8, 2 — 14 Jes. 8, 3 — 19 Kol. 3, 1. 2; vgl. Plato Pol. Vn, 529 A) [*](1 f PI χωλὴν τὴν ἀνδρείαν 3 ἐν τῷ σώματι vor ἐν τῷ πνεύματι Ρ Jh | ἁγιάζεται P 4 ἑαυτὸν τελείως P Jh 6 οἶον P ν 8 φυλα(κὴν) unleserl. O Ι τοῦ + Po Cb Jh Ι λαλῶν (ohne τοῦ)? Kl 9 κυρίω 0: θεῶ PJh 10 ὄργ. σοφ. OJli 11 φ . . . ζων 12 νόμον] νοῦν PJh Ι ὁ < P, nicht V) γραμμα. εὺς 13 τῶν αἰώνων undeutl. Ι ὀξυγρ.] ὁ ζωγράφος Ο Ι τὴν — μόνος Ζ. 14 nnleserl. Ι τὴν < M AI, w. e. seh. auch 13 f ἀναγρ.] ἐξηγεῖται 2. Hd. MAI 14 ἀκ)ούων — ἐστιν Z. 15 unleserl. 16 γραμμα- τ)έως — ἀνάκειται und 17 ὡραῖος — ἀνθρώπινα unleserl. Ι ἡγν. γ. αὐτῷ] ἁγνείας αὐτῷ δὴ 2. Hd. MAI 17 ὡρ. ὡρ. < Μ Ι δόγματα 56 19 ὤρας] vgl. S. 71, 20 u. Ζ. B. PI Legg. VIII, 837 τῆς ὥρας . . πεινῶν 22 σοφούς richtig Jh Ι τῷ < P 23 ἀποσείσ. wie S. 56, 5] ἀποστήσ(ομαι M Ausgg. | ἀπὸ P 181 24 τῷ vor θεῷ + O) θεῷ. ἐὰν ἀφέφω τὸ πορευτικὸν διεστραμμἐνας ὁδοὺς πορεύεσθαι, ἀνατέθεικα καὶ τοὺς πόδας, οὐκ εἰς δικαστήρια κοὶ θιάσους παρερχομένη,

ὅθι τ΄ ἄνδρες άλιτροδίκαι τελέθουσιν,

ἀλλ6 εἰς τὸ κατορθῶσαι πλήρώσασά τι τῶν ἐντολῶν. τί μοι λοιπόν, ἐὰν διαγνεύω καὶ τὴν καρδίαν, πάσας τὰς διανοήσεις αὐτῆς ἀναθεῖσα κυρίῳ; φλαῦρον οὐδὲν ἐνθυμοῦμαι, κοσμικὸν οὐδὲν διαλογίζομαι, τῦφος οὐκ ἐμπολιτεύεται καὶ ὀργὴ παρ’ ἐμοί, τὸν νόμον καὶ ἐν ἡμέρᾳ μελετῶ κυρίου καὶ ἐν νυκτί· καὶ τοῦτ΄ ἐστί »ὰγνείαν ὰγνεῦσαι, μεγάλην εύξάμενον εύχήν«.

Πειράσομαι γὰρ καὶ τὰ ἑξῆς ὑμῖν τούτων, ὠ παρθένοι, φράσαι τῶν διατάξεων, ἐπειδήπερ τῶν σφετέρων ἐξήρτηται καὶ αὐτὰ κατορθωμάτων, θεσμοὶ περὶ παρθενίας ὄντα καὶ χρησμοὶ διδάσκοντες ὧν ἀπέχεσθαι προσήκει καὶ ἀναγωγὸν εἶναι τὴν παρθένον. γὰρ οὕτως· καὶ ἐλάλησε κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἀνὴρ ἢ γυνή, ὅς ἂν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνισθῆναι κυρίῳ , ἀπὸ σίκερα καὶ οἴνου ἁγνισθήσεται, καὶ ὄζος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σίκερα καὶ καὶ κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται, καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδας οὐ φάγεται πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ«, ὅπερ ἐστίν· ἀπὸ τοῦ φυτοῦ τῆς πονηρίας τῶν γεννωμένων ὁ κατεγγυήσας ἑαυτὸν τῷ καὶ ἀναθεὶς οὐ δρέψεται διὰ τὸ παρεκτικὸν ἀεὶ μέθης αὐτὸ xai ἐκστάσεως πεφυκέναι. δύο γὰρ ἀμπέλων διαφορὰς ἐκ τῶν γραφῶν [*](2 Plato Theaet. 173 D — 7 Psal. 1, 2 (Sir. 6, 37) — 8 Num. 6, 1 — 10 Symp. 4, 4 S. 49, 24. De lepra 9, 1 — 14 Num. 6, 1—4) [*](22— S. 69, 11 Phot. Bibl. 237 S. 309b, 5—10) [*](1 ἀφ . ξω 0: ἐφέξω P Jh 2 PI εἰς ἀγορὰν οὐχ ἴσασι τὴν ὁδόν, οὐδὲ ὅπου δικαστήριον 3 ὄτι P Ι τ’ < P 6 φαῦλον P Jh Ι ἐνθυμοῦμαι — οὐδὲν < Cb Jh 8 f μεγάλην ἁγνείαν B Jh 10 γὰρ] δὲ Po Cb Jh τούτων ὦ < CbJh ὦ < B) 11 ἐξήρηνται P; vgl. S. 77, 16 12 θεσμὸς 13 προσῆκεν P, προσῆκε B (vgl. oben 25, 7. 55,17 Ι ἀναγωγὴν MAI (nicht Ο) Ι παρθενίαν Μ ΑΙ Jh Ι γέγραπτε B 14 πρὸς (undeutl.) μωὕσῆν Ο: τῶ μωὔσεῖ Ρ. τῷ μωυσῇ B Jh 15 ἀν)ὴρ ἢ καὶ AI) γυ(νή) unleserl. 16 ἀφαγνίσασθαι O Ι ἐν vor κυρίῳ + M AI, ἐν(?) öscht in ἁγνείαν?) Ι ἀ(π’ οἴ)νου χαὶ σίκ. 17 καὶ ὄξ. ἐκ σίκ. ὅσα unleserl. Ι σίκερα V Ρ ν | κατεργάξ . . αι O 18 πίετε . . φάγετε Jh πίετ]αι unleserl. 0, ab. πίεται MAI) Ι σταφυλὴν unleserl. O Ι πρόσφ . τ . . Ι καὶ — φ)άγεται Ζ. 19 unleserl. Ι σταφίδα Jh: σίκερα 2. Hd. MAI 19 πάσας 56v 20 γενομένων Ι ἑαυτὸν < P. τῷ < 21 αὐτῶ 22 δύο — Γομόρρας S. 59, 10 Ph Ι δύο — ἀποστόλοις 5. 59,6] ὅτι εἴδη ἀμπέων ἀμΠέλων παρὰ τῇ γραφῇ, λίαν ἀγαθὴ καὶ λίαν κακή· καὶ γάρ φησιν ὁ κύριος Ph)

ᾐσθήμεθα, αἳ χωρὶς ἀλλήλων γεγονέτην ἀνομοίως τε ἐχέτην. ἡ γὰρ ἀθανασίας τε καὶ δικαιοσύνης ἐστὶ παρεκτική, ἡ δὲ μανίας αὐ καὶ παραφοσύνης. ἄμπελος μὲν γὰρ νηφάλιος καὶ εὐφραντική, κλημάτων δίκην ἐκ τῶν μαθημάτων τοὺς βότρυς ἱλαρῶς ἀπαιωροῦσα τῶν χαρισμάτων καταστάζοντας ἀγάπην, ὁ κύριος ἡμῶν ἐστιν Ἰησοῦς ὁ λέγων διαρρήδην τοῖς ἀποστόλοις »ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, ὑμεῖς τὰ κλήματα· ὁ δὲ πατήρ μου ὁ γεωργός«. ἀγρία δὲ κοὶ θανατηφόρος ὁ διάβολος, λύσσαν καὶ ἰὸν καὶ ὀργὴν ἀποστάζων, ὤσπερ δὴ καὶ Μωυσῆς ὑφηγεῖταιδιαγράφων περὶ αὐτοῦ· »ἐκγὰρ ἀμπέλου Σοδόμων« φησίν ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶς αὐτῶν ἐκ Γομόρρας. ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆς βότρυς πικρίας αὐτῶν. θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν, καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος‘. ἐκ ταύτης τρυγήσαντες οἱ Σοδόμων οἰκήτορες εἰς ἄκαρπον ἀρρένων ὄρεξιν οἰστρηλατήθησαν τραπῆναι »παρὰ φύσιν«. ἐντεῦτεν οἱ ἐπὶ Νῶε κραιπαλήσαντες εἰς ἀπιστίαν κατώλισθον καὶ ὑποβρύχιοι κατεποντώθησαν κατακλυσμῷ, ἐντεῦθεν ἀρυσάμενος ὁ Κάἵν τὰς μισαδέλφους ἐφοίνιξε χεῖρας καὶ ἔχρανε πρῶτος τὴν γῆν λύθρῳ συγγενικῷ, ἐντεῦθεν μεθυσκόμενα τὰ ἔθνη θήγουσιν ἑαυτῶν εἰς ἀλληλοφόνους μάχας τοὺς θυμούς. οὕτως γὰρ οὐκ ἐξίσταται ἄνθρωπος ἀπὸ οἴνου καὶ παραπαίει, ὤσπερ ἀπὸ ζήλου καὶ ὀργῆς· οὕτως οὐ μεθύσκεταί τις ἀπὸ οἴνου καὶ παραφρονεῖ, ὡς ἀπὸ λύπης, ὡς ἀπὸ ἔρωτος, ojg ἀπὸ ἀκρασίας. ἀπὸ ταύτης προστέτακται τῆς μὴ γεύσασθαι ἀμπέλου μὴ γεύσασθαι τὴν παρθένον, ἴνα νηφάλιος [*](3 Psal. 103, 15 — 6 Joh. 15, 1. 5 — 9 Deut. 32, 32. 33 — 12 Gen. 18, 20. 19, 4. — 13 öm. 1, 26 (Plato Legg. VIII, 841 D) — 14 Gen. 6, 12f — 16 Gen. 4, 8. Symp. S. 288. 290 AI. De resurr. I, 37, 6 — 20 De lepra 5, 4. Plato Legg. I, 649 D) [*]( αἱ < Ρ I γενέσθην P B, ἐγενέσθην Jh Ι ἐχέθων Cb, ἔχετον Jh 4 βότρυας Ο Ι ἀπεωροῦσα P 6 ἐγὼ — κλύματα Ζ. 7 auch Ph 7 ὁ δὲ — γεωργός < Ph Ι ἀγρ. — διάβ. Ζ. 8] ἡ δὲ κακὴ (Pha 321) κ. ἀγρία ἐστὶν ὁ διάβ. Ph 8 καὶ ὀργὴν κ. ἰὸν Ρ:< Ph Ι ὤσπερ δὴ] ὡς Ph 9 ὐφηγεῖται < Ph 10 φησίν vor ἐκ γὰρ Ph Ι Γομόρρας] καὶ ἑξῆς + Ph 11 χολῆς P 182 14 οἱ ἐπὶ] καὶ ἐπὶ Cb Jh 16 . . σαδέλφους Ι ἐφοίνίζε B Ι πρῶτος + O 17 λύτρῳ ii. Rd. corr. in λύθρῳ B Ι συγγενεῖ P; unleserl. 0, w. e. seh. κῶ die Endung Ι ἔθνεῖ Β 17 f ἑαυτ. εἰς ἀλληλοφόνους unleserl. 18 οὔτω B οὐκ < MAI Ι ἐξίστ. — οἴνου Z. 19 unleserl. 19 παραπ . . . Ι ζήλου w. e. seh. auch Ο : ζάλης 2. Hd. M AI Ι ὀρ)γῆς — τις ἀπὸ Ζ. 20 unleserl. 20 οὐ < M AI Ι παρ. — ἔρωτος Ζ. 21 unleserl. Ι παραπαίει Μ AI Cb | λύπης] ἄσσης 2. Hd. MAI, ἄσης Jh 21 ὡς ἀπὸ ἀκρ. 57 22 (ἀ)μπέλου μὴ unleserl. O) ἄὔπονς ἀπὸ μερίμνηγς βιωτικῆς ἔκλαμπρον τὴν λαμπάδα τοῦ τῆς δικαιοσύνης ἐξάπτῃ τῷ λόπῳ. »προσέχετε« γάρ φησιν ὁ κύριος μήποτε βαρυνθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιωτικαῖς καὶ ἐπιστῇ ἐφ' ὑμᾶς ἡ ἡμέρα ἐκείνη ὠς παγίς«.

Οὐ μόνον δὲ τῶν ἐκ τῆς ἀμπέλου κατεργαζομένων ἐκείνης προστέτακται μηδαμῶς κατὰ μηδένα τρόπον προσψαύειν τὴν παρθένον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς καὶ παραπλησίων· σίκερα γὰρ πᾶς ὁ σκευαστὸς οἶνος καλεῖται καὶ νόθος, κἄν τε ἐκ τῶν φοινίκων καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἀκροδρύων σκευαζόμενος ᾐ. ἐπιστομίζουσι γὰρ ὄν τρόπον αἱ ἐξ οἴνου προποσίαι καὶ ταῦτα σφοδρῶς τὸν λογισμόν. καὶ εἰ χρὴ φάναι λόγῳ πρὸς ὑμᾶς ἀληθεῖ, πᾶν τὸ μέθην φέρον καὶ ἔκστασιν τῇ ψυχῇ μετὰ τὸν οιἶνον τὸν ἐξ ἀμπέλου σίκερα κικλήσκουσιν οἱ σοφοί. ὄπως οὐν δὴ μὴ μόνον τῶν γενικῶν ἁμαρτημάτων φυλασσομένη τῆς πονηρίας ὑπὸ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς χραίνηται καὶ ἀντιρρόπων, ἐτέρων μὲν κρατοῦσα, ὑφ’ ἑτέρων δὲ κρατουμένην, τουτέστιν ἱματίων διαφερόντων ὑφαῖς ἁβρυνομένη ἢ καὶ λίθοις καὶ χρυσῷ καὶ πλεονεξίᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ τὸ σῶμα καλλωπισμοῖς, ἃ δὴ καὶ αὐτὰ μεθύσκει τὴν ψυχήν· διὰ τοῦτο ταῦτα νομοθετεῖ, μὴ εἰς γυναικισμοὺς ἐκχέηται καὶ γέλωτας καὶ ἀπάτας ἀνασοβουμένη καὶ μωρολογίας, ἄ περιδινοῦσι καὶ κυκῶσι τὸν λογισμόν· ὥσπερ καὶ ἐν ἑτέροις ἐμήνυσεν, οὐ φάγεσθε τὴν ὕαιναν« εἰπών »καὶ τὰ ὅμοια [*](1 Mt. 25, 7 — 2 Luk. 21, 34 — 13 Origenes? — 15 Plato Phaed. 69 A. (M D — 20 Plato Erat. 439 C — 21 vgl. Lev. 11, 7. 29; vgl. Barnab. 10, 7. 8) [*](7 ff vgl. Theophylakt zu Lk. 1, 13 — 11 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 8. 4) [*]( ἀ)πὸ μερίμνης unleserl. 3 αἱ καρδ. ὑμῶν 4 βιωτικ . . . O ἐφ’ ὑμᾶς Ρ ν 7 αὐτῇ Jh κἄν Β Jh: ἥν Ο Ρ 9 καὶ] κἄν Ch Jh ἐκ < 10 αἱ üb. d. Lin. P Ι προσποσίαι P 11 (nach ὅτι σίκερά φησιν) πᾶν — ἀμπέλου Ζ. 12 Ph 11 f κ. ἔκστ. τῇ ψ. < Ph 12 ἔκστ. ψυχῆς P Ι τὸν vor ἐξ < CbJh Ι ἀμπέλων Ph 13 δὴ < 14 αὐτοῖς Cb, αὐτῇ Jh 15 — 1 7 PI συμβαίνει αὐτοῖς κρατουμένοις ὑφ’ ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων ἡμδονῶν u. ἱματίων διαφερόντων . . καὶ τοὺς ἄλλους καλλωπισμοὺς τοὺς περὶ τὸ σῶμα 15 δὲ] μὲν B 16 ἢ < 17 καὶ πλεονεξίᾳ < Jh Ι καλλοπισμοῖς Β 18 μεθύσκουσι 0, μεθίσκει B 19 ἀνασοβ.] βουλομένη P 20 ἄπερ ὠδίνουσι κ. κυοῦσι κύουσι B) P, in V coit. wie i. Text: vgl. unt. S. 70, .5 Ι καὶ κυκῶσι Μ AI, w. e. seh. Ι PI ὥσπερ εἴς τινα δίνην ἐμπεσόντες κυκῶνται 20 (τὸ)ν λογ(ισμόν) unleserl. 21 φάγ. τ. ὕαιναν unleserl. Ι P 183 Ι εἶπεν B)

αὐτῇ, καὶ τὴν γαλῆν καὶ τὰ ὅμοια <αὐτῇ>« αὕτη γὰρ ὀρθὴ πρὸς οὐρανὸν καὶ σύντομος ὸδοιπορία, τὸ μὴ μόνον ἐμπόδιον ἐφέλκεσθαί τι τῶν ἐκτραχηλιζόντων τὸν ἄνθρωπον ἐπτοημένον περὶ τὰς ἡδυπαθείας καὶ τέρψεις, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιμίμων αὐτοῖς· καὶ γὰρ θυσιαστήριον ἀναίμακτον εἶναι παρεδόδη θεοῦ τὸ ἄθροισμα τῶν ἁγνῶν. οὔτως μέγα τι χρῆμα καὶ ἔνδοξον ἡ παρθενία φαίνεται. διὸ δὴ ἄχραντον αὐτὴν καὶ καθαρὰν πάντῃ φυλακτέον, μηδὲν κοινωνοῦσαν ταῖς σαρκὸς ἀκαθαρσίαις, ἀλλ’ ἔσω κατὰ πρόσωπον τοῦ μαρτυρίου« σοφίᾳ κεχρυσωμένην εἰς τὰ ἄγια τῶν ἁγίων ἱδρύσθαι, τὴν εὐωδίαν τῆς άγάπης ἀναθυμιῶσαν κυρίῳ. »ποιήσεις« γάρ »μοι«, φησί, μετὰ τὸ θυσιαστήριον τὸ περικεχαλκωμένον (εἰς ὃ τὰ ὁλοκαυτώματα ἀνεκομίζοντο καὶ αἱ προσφοραί) ἄλλο »θυσιαστήριον ἐξ ἀσήπτων ξύλων., καὶ καταχρυσώσεις αὐτὸ χρυσίῳ‘, »καὶ δώσεις αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος τοῦ ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου« κατὰ »πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου«, ὄ ἐστιν » τῶν μαρτυρίων«, »ἐν οἶς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ. καὶ θυμιάσει ἐπ’ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα κυρίῳ] ἀρωμάτων ἐν πρωί, ὄτε ἀγαθύνῃ τοὺς λύχνους· θυμιάσει ἐπ’ αὐτοῦ θυμίαμα διαπαντὸς ἔναντι κυρίου εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν. οὐκ ἀνοίσεται ἐπ’ αὐτοῦ θυμίαμα ἀλλότριον καὶ ὁλοκαύτωμα· θυσίαν καὶ σπονδὴν οὐ σπείσεται ἐπ’ αὐτοῦ. «

Εἰ ὁ νόμος ἐστὶ κατὰ τὸν ἀπόστολον »πνευματικός«, τὰς εἰκόνας ἐμπεριέχων τῶν μελλόντων dyaQ-mvi-, φέρε δὴ ἀπαμφιάσασαι τὸ ἐπ’ αὐτῷ »κάλυμμα« τοῦ »γράμματος« ἐφηπλωμένον ἐπισκεψώμεθα γυμνῶς τὴν ἀκρίβειαν. μίμημα τῆς ἐκκλησίας ἐκελεύοντο δαι- [*](4 Polyk. Ad Phil. 4, 3 — 6 Plato Symp. ISS D — 7 Plato Phaed. 67 A — 9 vgl. Ephes. 5, 2 — 10. 15 ff Exod. 30, 1. —9 — 15 Lev. 16, 2. 13 — 21 Rom. 7, 14 — 22 Hebr. 10, 1; vgl. Plato Symp. 221 E f — 23 II Kor. 3, —16. 6 — Symp. 9, 7. Orig. De princ. IV, ,2, 6) [*](1 κ. τ. γαλ. — αὐτῇ < P Ι αὐτῇ — πρὸς mileserl. Ι αὐτῇ Kl : τούτοις Μ AI Jh 2 ὁδ . . πορ . . Ι τὸ πόδιον) u. ἐφέλκ. — ἐκτρα(χηλιζόντων τὸν) Ζ. 3 u. 3 ἄνθρ. — τέρψ(εις) Ζ. 4 unleserl. Ι τὸ μὴ] οὐ δεῖ 2. Hd. M AI Ι vgl. PI Phaed. 65 A E ἐμπόδιον u. ἐφέλκων Ι μόν. ἐμπ. ἐφέλκ. 2. Hd. Μ 3 τι < Μ AI | ἐπτοημ. — τέρψεις Ζ. 4 anders MAI Ι ἐπτονμένην Ρ 4 τῶν ν 5 θεοῦ < O 6 PI οὕτω πολλὴν καὶ μεγάλην . . δὐναμιν ἔχει . . ὁ Ἔρως 7f PI μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι Με κοινωνῶμεν . ., ἀλλὰ καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ 11 Ρ 12 ᾧ ἀνεκομίζοντο Ρ | Ρ 16 κυρίῶ + (gegen LXX) 17 ἀρωμάτων — θυμίαμα Ζ. 18 a. Rd. in B Ι ὅτι Ι ἀγαθύνει P Ι αὐτῶ O 18 θυμίαμα Ρ ν 23 ἐφηπλομένον B 24 ff δαιδαλεῖν P)

δάλλειν Ἑβραῖοι τὴν σκηνήν , ἵν’ ἔχοιεν διὰ τῶν αἰσθητῶν »τὴν εἰκόνα« τῶν θείων προκαταγγέλλειν »πραγμάτων«. τὸ γὰρ ἐν ὄρει παράδειγμα παρενεχθέν, πρὸς ὄ Πέπων ἐτεκτήνατο τὴν σκηνὴν ὁ μωυσῆς, ἰδέα τις ἠν τῆς κατὰ τὸν οὐρανὸν οἰκήσεως ἀκριβής, ἣν ἡμεῖς τρανότερον μὲν ταῖν τύπων , ἀμαυρότερον δὲ τῆς άληθείας φεραπεύομεν νῦν. Με γὰρ ἀκραιφνὲς εἰς ἀνθρώπους ὡς πέφυκεν οὔπω τὸ ἀληθές, οἴ μηδὲ βαστάσσι φέρομεν ἄκρατον ἐνταῦθα θεάσασθαι σασθαι τὴν ἀφθαρσίαν, ὁπότε μηδὲ τὰς ἡλιακὰς ἀνέδην ἀκτῖνας. ἀλλ’ Ἰουδαῖοι μὲν τὴν »σκιὰν« τῆς εἰκόνος τρίτην ἀπὸ τῆς ἀληθείας κατηγγέλκασιν, ἡμεῖς δὲ τὴν εἰκόνα τῆς κατ’ οὐρανὸν διοικήσεως ἐναργῶς ἐκθειάζομεν. τὸ γὰρ ἀληθὲς ἀκριβῶς μετ’ ἀνάστασιν δηλωθήσεται, ὁπότε »πρόσωπον κατὰ πρόσωπον‘ τὴν ἁγίαν σκηνήν, τὴν πόλιν‘ τὴν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, »ἡς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ θεός«, ἀλλ’ οὐ δι’ »αἰνιγμάτων« καὶ ἐκ μέρους‘ ἐποπτεύσομεν.

Ἰουδαῖοι μὲν γὰρ τὰ ἡμέτερα προανεφώνησαν, ἡμεῖς Τε τὰ οὐράνια προαγγέλλομεν, ἐπειδήπερ ἡ μὲν σκηνὴ σύμβολον ἠν τῆς ἐκκλησίας, ἡ δὲ ἐκκλησία τῶν οὐρανῶν. διὸ τούτων οὔτως ἐχόντων καὶ τῆς σκηνῆς ἐν τύπῳ τῆς ἐκκλησίας, ὡς ἔφην, λαμβανομένης χρὴ καὶ τὰ θυσιαστήρια σύνθημά τι τῶν κατὰ τὴν ἐκκλησίαν πραγμάτων φέρειν , καὶ τὸ μὲν περικεχαλκωμένον ἀπεικάζεσθαι τῇ γερουσίᾳ καὶ τῷ περιβόλῳ τῶν χηρῶν (θεοῦ γάρ εἰσιν ἔμψυχος βωμός, ἀνακομίζοντες τοὺς μόσχους καὶ τὰς δεκάτας καὶ τὰ ἑκούσια θυσίας τελοῦμεν κυρίῳ), τὸ δὲ περίχρυσον θυσιαστήριον ενδον ἐν τοῖς ἁγίοις [*](1 Hebr. 10, 1 — 2 Exod. 25, 40 — vgl. Plato Tim. 28 f — 9 Hebr. 10, 1 — Plato Pol. X, 599 D — 12 I Kor. 13, 12 — Hebr. 11, 10; vgl. 12, 22 — 13 vgl. Plato Phaedr. 250 C. Clem. AI. Strom. VII, 732 — 20 vgl. De lepra 15, 4 — 21 Polyk. 4, 3 — 23 vgl. Hebr. 9, 4) [*](1 τὴν < Cb Jh 4 κατ’ οὐρανὸν διοικήσεως wie Ζ. 10, vgl. De res. I, 37, 1. 3 Ι τὸν < Jh Ι ἀκρηβὴς B, unleserl. 5 τρανώτερον P: I s. d. Index Ι τῆς — νῦν Ζ. 6 unleserl. Ι ἀληθινῆς M Α Ι 6 ἀκραιφνὲς, vgl. De res. I, 49, 4 Ι ὡς — ἀληθές Ζ. 7 unleserl. Ο Ι ὡς πέφνκεν] ὥσπερ ἔοικεν Μ ΑΙ Jh 7 τ’ ἀληθὲς P Ι ἥ Ρ, ἢ Β Ι αστ . . . . Ο, βαστάζειν AI: Μ Jh Ι φέρ)ομεν ἅκρα(τον) — τ)ὴν Ζ. 8 unleserl. Ο 8 μηδὲ — ἀκτῖνας unleserl. Ι ἀναίδην P: φέρομεν ἀνέδην ἰδεῖν Jh: φέρομεν ὁρᾶν 2. Hd. Μ, φέρομεν ἰδεῖν AI 9 ἀλλ’ 58, ἀλλὰ B Ι PI τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ 11 τὸ γὰρ P 184 Ι μετὰ ἀνάστασιν P 13 τοῖς < Cb Jh Ι ὁ θεός < B, ab. deutet an, ß etw. ausgefallen 14 ἐποπτεύσοιμεν P Ι PI ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ καθαρᾷ 16 προαναγέλλομεν B Ι ἦν < P 20 τῶ μὲν περικεχαλκωμένω Ρ Ι τὴν γερουσίαν P Ι καὶ < P 22 ἀνακομίζονται P θυσίαν P Jh 23 τελούμενα P)

τῶν ἁγίων ἀνακείμενον κατὰ πρόσωπον τοῦ μαρτυρίου. εἰς ὃ θυσίαν καὶ σπονδὴν ἀναφέρεσθαι, ταῖς ἐν παρθενίᾳ παραβλητέον, τῷ ἀκηράτῳ χρυσῷ τὰ ἄσηπτα συνουσίας σώματα κατησφαλισμέναις. δύο γὰρ ἄ εἰς ἔπαινον θρυλλοῦνται χρυσοῦ,. ὅτι τε ἰὸν οὐ παραδέχεται καὶ τὴν χροιὰν ταῖς ὴλίου μετρίως παραπλησιάζειν φαντάζεται βολαῖς· σύμβολον δὲ εἰκότως ἄρα τοῦτο τῆς ἁγνείας τῆς μὴ προσιεμένης ἐστὶ κηλῖδα καὶ σπῖλον, ἀλλὰ τῷ φωτὶ καταστραπτομένης ἀεὶ τοῦ λόγου. διὸ καὶ ἔνδον εἰς τὰ ἄγια τῶν ἀγίων ἕστηκε πλησιέστερον καὶ ἔμπροσθεν τοῦ πετάσματος, ἀχράντοις χερσὶ θυμιαμάτων δίκην τὰς προσευχὰς ἀναπέμπουσα κυρίῳ , δεκτὰς εἰς »ὀσμὴν εὐωδίας«. καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐμήνυσε, τὰ θυμιάματα τὰ ἐν ταῖς φιάλαις τῶν κἰκοσιτεσσάρων πρεσβυτέρων προσευχὰς ἁγίων εἶναι φράσας.

Ταῦτά σοι ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα κἀγὼ κατὰ δύναμιν ὑπὲρ ἁγνείας, ὦ Ἀρετή, συμβάλλομαι.

Εἰπούσης δὲ ταῦτα τῆς Θαλλούσης ἡ Θεοπάτρα ἔφη τῷ σκήπτρῳ τὴν Ἀρετὴν ψαῦσαι τῆς Ἀγάθης, τὴν δ’ αἰσθομένην εὐθέως ἀναστῆναι καὶ ἀποκρίνασθαι ἔτι ὅτι Μετὰ πολλῆς εὐτολμίας καὶ πειθοῦς καὶ τῆς τοῦ καλῶς εἰπεῖν ὑπολήψεως, ὦ Ἀρετή, σοῦ παρο- [*](7 vgl. Ephes. 5, 27 — 10 Ephes. 5, 2 — 11 Apok. Joh. 5, 8 — 14 Plato Symp. 185 C) [*](4 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 11) [*](1 κείμενον 3 f κατησφαλισμένα V 4 ἄ Kl: τὰ Ο Ρ Jh Ι θρυλοῦντα Ρ : θρυλλεῖται Kl 4 f ὄτι ὁ χρυσὸς ἰὸν οὐ παραδέχεται Ph 5 καὶ P 184v i rare] ? B 6 φαντάζονται P Ι ἆρα P 7 μὴ < P Ι προιεμένης P τῷ] καὶ Cb Jh 8 διὸ < P 9 πλησιέστερον 0: πλησιαίτερον P Jh περάσμ.] ݲ 0, ݲ P: παραπετάσματος Cb Jh 10 ἀναπέμπ. vgl. S. 284 AI, ἀναπεμπάζουσα P, ἀναπεμπα . ουσα Ο, ἀναπεμπάζονσι Cb Ι δεκ(τὰς) unleserl. O 11 τὰ vor ἐν < P 11 f ἐν ταῖς φιάλαις unleserl. Ο 12 ἀγ)ίων imleserl. O Vi φράσας unleserl. Ο: φήσας 2. Hd. MAI 14 f PI ταῦτά σοι, ἴφη, ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φ., περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι 14 κἀγὼ κατὰ δύν.) ὑπὲρ ἁγ)νείας, ὦ) Ἀρ. συμβάλλ(ομαι) — Θεοπά(τρα ἔφη) τῷ σκή(πτρῳ) Z. 18f unleserl. Ο 14 f ὑπὲρ ἁγνείας < P 15 συμβ. 2. Hd. M 16 f Ἀγάθη . Λόγος ος P 19 τὴν Ἀρ. Ο 58v 20 ἔτι Ο 21 καλῶς εἰπεῖν P: καλοῦ Ο Ι ὦ Ἀρετή < Ο)

μαρτούσης πειράοομαι δὴ κατὰ δύναμιν κἀγὼ ιἰς τὸ προκίμινον Αἰσενέγκασθαί τι, κατ᾿ ἐμαυτὴν μέντοι καὶ οὐ πρὸς τὰ εἰρημένα. οὐ γὰρ ἂν δυναίμην ἐφάμιλλα τούτοις οὕοτω ποικίλως καὶ λαμχρῶς ἀπειργασμένοις φιλοσοφεῖν· δόξω γὰρ ἀποφέρεσθαι ψόγον ἀβελτηρίας, εἰ τοῖς κατὰ σοφίαν ἐξισάζεσθαι κρείττοοσι προπηδῴην. εἰ οὖν ἀνέ- ξεσθε καὶ τῶν ὅπως ἂν τευχθῇ ῥητορευόντων, ἐπιχειρῶ λέγειν, οὐδὲν προθυμίας καθυφειμένη. ἀρκτέον δὲ ἐντεῦθεν.

Ἀμήχανον, ὦ παρθένοι, κάλλος καὶ συγγενὲς τῇ σοφίᾳ καὶ πρόσ φορον ἅπαντες εἰς τὸν κόσμον κεκτημένοι τοῦτον ἀφικνούμεθα. ἀπηκρίβωνται γὰρ αἱ ψυχαὶ τῷ γεννήσαντι τότε μάλιστα καὶ πλασα- μένῳ, ὁπότε τὴν »καθ᾿ ὁμοίωσιν« ἰδέαν ἄχραντον ἐκλάμπουσαι καὶ τοὺςω χαρακτῆρας τῆς ὄφεως ἐκείνης, πρὸς ,)̀ν ἀφορῶν ὁ Μς a̓8 áνατον μορφὴν καὶ όνώΜρον ἐχούσας αὐτὰς ἀπειρrάςετο , τοιαῦται διαμί- νουσι. τὸ γὰρ ἀrέrνητον κάλλος καὶ a̓σώματον καὶ μή τε ἀρχόμενον μήτε φθῖνον, ἀλλ’ a̓́τρεπτον καὶ ἀrήρων καὶ ἀπροσδεὲς aὐτὸ ἐν ὲαυτφ͂ καὶ [εἐς] αὐτὸ φῶς ἐν ἀφρáστοις καὶ a̓προσίτοις ἐναπaυόμενον, ἐζουσίας περιουσίᾳ πάντα περιέχον καὶ κτίζον καὶ μετασκευάζον ἐτε- κτήνατο »xar εἰκόνα τῆς εἰκόνος ἑαυτοῦ τὴν φυχήν. οἷό xal λοrικὴ καὶ ἀθáνατός ἐστι· ,κατ’ εἰκόνα yaQ όημιουρrηΜσa τοῦ μονοrενοῦς, ὡς ἔφην, Ανυπέρβλητον ἔχει τὸ κάλλος. οἷο δὴ καὶ .τὰ χνευματικὰ τῆς πονηρίας. ἐρῶσιν αὐτῆς καὶ ἐφεόρεύουσι, χρᾶναι βιαζόμενα τὴν ΠΓοείκελον αἲτῆς ἐκείνην καὶ ἐπέραστον ἰδέαν, ωοσπερ όὴ καὶ ὁ προφή- [*](1 Plato Symp. 199 A — 7 Flato Syiiip. 210 A. Vgl. De res. U, 4, 7 — 11. 19 Gen. 1,27 — 12 Plato Tim. 29A. Phaed. 69B — 14 Plato Symp. 211 A — 16 ITim. G,16? — 20 Ephes. 6, 12 — 22 De res. I, 43, 5) [*](14—20 Pitra Anal, sacra IV, 206. 438) [*](1 ῖ-ἀἰὼ κατὰ δύν. P 2Ι PI οὐ γὰρ ἂν δυναίμη,̓́ οὐ μέντοι a)J.u . .. έͅ βούλεσθε, ἐθέῖ.ω εἰπεῖν 3 οἰ̔τως P 5 προσπησᾠην Po Cb Jh 5Ι εἰ οῦν dνἐζ.] ὴ̀ σινάεσθαι P, ὴ̀ σι·νἀ·ναίνεσΟαι B 6 ἂν] ovv P Ι ἐπιτΑχρ P: τίγΔ Cb Jh 7 PI προΜ̓ιας οὐδὲν αΑολείφω Ι ῥrιτορεἰ ὄντων P 185 Ι καΟυφεμένη B Ι ό’ 9 αοπαντι T(ö κεκτηνένω ohne εἰς τ. κόσμον 13 ἀνόΜριν u. ἀπεργαUτο B 13Ι διανένωοιν P 14 α Syrus Brit. Mus. Addit. 14532 Bl. 78^’ B. 12155 Bl. 80^’ (17194 Bl 9). S. Einl. Ι PI (καλόν,) οὔτε γιγὄμενο οἵτε Απολλύμεrοr οἵτε αὐξα1όμενον οὔτε φΟῖνον 15 α〉ήρω Ι αὐτὸς HSS Ausgg. 15 Ι αὐτὸ — αὐτὸ] ἐν αὐτιιο͂ Syr 16 εἰς tilgt Jh Ι mπ̓οφως Jh | γν φοισὶr Μ Syr 1 7 ἐξουσίαις P Ι περιέχω κ. κτζων Ausgg. Ι μετa- σκεrάζοιι- Ausgg. 19 (Θáνατ(όΛ̓ ἐστι undeutl. Ι (μονοΜενον͂ς unleserl. 20 ἀ1’ι’πέρβi-ητον P: Αφόρητον viell. richtig Ι τὀ P 21 χαΙ ἐφε- δρεύ(ουσι) unleserl. 22 {a)vxrjg — ἐπέραστόν iinleserl. Ι ἐΜην] αιrν,)ν 2. Hd. Μ, αὐγὶμ· Al)

της Ἱερεμίας παρίστησιν ὀνειδίζων Ἱερουσαλήμ »ὄψις πόρνης ἐγένετό σοι· ἀπηναισχύντησας ἀπέναντι τῶν ἐραστῶν σου«, τὴν παρασχοῦσαν ἑαυτὴν ταῖς ἀντικειμέναις δυνάμεσιν εἰς βεβήλωσιν λέγων. ἐρασταὶ γάρ εἰσιν ὁ διάβολος καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἄγγελοι, οἱ τὸ λογικὸν ἡμῶν καὶ διορατικὸν τῆς φρονήσεως κάλλος μιαλίνειν καὶ μολύνειν τῇ ἑαυτῶν ἐπιμιξίᾳ τεχναζόμενοι καὶ μοιχοὶ γενέσθαι πάσης τῆς τῷ κυρίῳ νενυμφευμένης ἐπιθυμοῦντες ψυχῆς.

Ἐὰν οὖν ἀμόλυντον τοῦτο τηρήσῃ τις τὸ κάλλος καὶ ἀσινὲς καὶ τοιοῦτον, ὁποῖον αὐτὸς ὁ συστησάμενος αὐτὸ καὶ ζωγραφήσας ἀπετύπωσε, τὴν αἰώνιον ἀπομιμησάμενος φύσιν καὶ νοητήν , ἧς καὶ χαρακτήρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀπεικόνισμα, γεγονὼς οἶον ἄγαλμά τι περικαλλέστατον καὶ ἱερόν, ἐντεῦθεν μετενεχθεὶς εἰς τὴν μακάρων πόλιν τοὺς οὐρανούς, ὥσπερ ἐν ναῷ κατοικισθήσεται. ἄχραντον τὸ κάλλος ἡμῶν ἄριστα τηρεῖται τότε καὶ ἀσφαλῶς, ὁπόταν δὴ παρθενίᾳ σκεπόμενον ὑπὸ τοῦ καύσωνος ἔξωθεν μὴ μελαίνηται τῆς φθορᾶς, ἀλλ’ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ μένον δικαιοσύῃ κοσμῆται, νυμφαγωγούμενον τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ· ὄν τρόπον δὴ καὶ αὐτὸς εἰσηγεῖται, χρῆναι παραινῶν ὥσπερ ἐν λαμπάσιν > ταῖς σφετέραις σαρξὶ τὸ φῶς ἄσβεστον ἀνακαίεσθαι τῆς ἡγνείας, ἐπειδήπερ ὁ τῶν δέκα παρθένων ἀριθμὸς τὰς εἰς Ἰησοῦν πεπιστευκυίας ἀναμετρεῖσθαι βούλεται ψυχάς, τῷ ݲ τὴν ἀπευθύνουσαν μό νην ὁδὸν εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀποτυπούμενος. ἀλλ’ αἱ μὲν πέντε ἔμφρονες ἐτύγχανον ἄρα καὶ σοφαί, αἱ δὲ πέντε »μωραὶ« καὶ ἄσοφοί τινες· οὐ γὰρ ἐπρομηθεύσαντο ἐλαίου σφῶν τὰ ἀγγεῖα πλήρη παρασκευάσαι, δικαιοσύνης ἀπομείνασαι κεναί. αἰνίσσεται γὰρ διὰ τούτων τὰς ἐπὶ πέρατα παρθενίας έπισπερχομένας [*](1 Jerem. 3, 3 — 11 Plato Tim. 37 C — 15 vgl. Sir. 31, 19 (Hohel. 1, 6) — 16 Symp. S. 69, 12. 73, 4 — 16 f Mt. 25, 1 — 22 Mt. 25, 2. 3) [*](1 (π)αρίστησι ὀν. Ἱερ. unleserl. 0: ὀνειδ. < AI, τὴν Ἱερ. MAI Ι π . ρν. ς 2 ἀπηναι)σχύντησας — τὴν παρ) ασχοῦσαν unleserl. Ι ἠπηνεσχύντησας Μ Α Ι Ρ 185 V Ι st. τ. ἐρ. σου u. παρ)ασχοῦσαν u. 3 ταῖς — βεβή(λωσιν) u. ὁ — οἱ u. αὐτὸν — οἱ ücke in M 3 τα)ῖς — λέγ)ων unleserl. 4 ὁ διάβ. — ἡμῶν unleserl. Ι λογ.] γνωστικὸν 2. Hd. Μ AI Ι ὐμῶν AI 5 καὶ διορ. 59 9 αὐτὸ ὁ συστ. αὐτὸ(? Ρ) B V Ι ζωγρ.] ob. S. 15, 17 11 PI τῶν ἀι·δίων θεῶν γεγονὸς ἄγαλμα Ι γεγονὸς P 14 τότε τηρεῖται Ρ Jh Ι δὴ < P 16 ἐφ’ ἑαυτὸ 0, ἐφ’ ἑαυτοῦ P Ι μόνον V Ι κοσμεῖται P 19 φῶς P 186 Ι ἄσβεστον < Ρ Jh 20 τὸν] Χριστὸν P Jh Ι Ἰησοῦν < B V (? P) ἀναμετρεῖσθαι wie 3, 14 S. 45, 9: ἀριθμεῖσθαι P Jh 21 l] ἰῶτα 0: δέκα P 22 ἔμφρονες — πέντε Ζ. 23 < B 23 προεμηθεύσαντο 25 αἰνίσσεταί τοι τι B) διὰ P Ι ἐπισπ.] ἐπεισερχομένας P)

ἐλθεῖν καὶ πάντα εἰς τὸ συμπληρωθῆναι τὸν ἔρωτα τοῦτον κοσμίως δρώσας καὶ σωφρόνως, καὶ τὰς ἐπαγγελλομένας μὲν καἰ σεμνυνομένας τοῦτο σκοπεῖν, ὀλιγωρούσας δὲ καὶ ἡττωμένας τοῦ κόσμου ταῖς ἐξαλλαγαῖς καὶ ὤσπερ σκιαγραφούσας μᾶλλον εἴδωλον ἀρετῆς ἢ αὐτὴν ἐργαζομένας ἔμπνουν τὴν ἀλήθειαν.

Τὸ γὰρ λεγόμενον ὡμοιῶσθαι τὴν βασιλείαν τῶν ούρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες« ἔλαβον »τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν καὶ ἐξῆλθον« ἀπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ, σημαίνειν βούλεται τὴν αὐτὴν ὁδὸν τοῦ ἐπιτηδεύματος πάσας ἐπαανῃρημένας, διὰ τὴν ἔμφασιν τοῦ ιݲ ἐστείλαντο μὲν γὰρ αἱ > παραπλησίως ἑαυτὰς εἰς τοῦτο καθομολογήσασαι, καὶ ταύτῃ κικλήσκονται δέκα, ἐπειδὴ τὴν αὐτήν, ὡς ἔφην, εἴλοντο πρόθεσιν· οὐκέτι δὲ ὁμοίως ἐξῆλθον ὑπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ. αἱ μὲν γὰρ τροφὴν ἄφθονον καὶ εἰσαῦθις ἐπορίσαντο ταῖς ἐλαιοθρέπτοις λαμπάσιν, αἱ δὲ κατερρᾳθύμησαν, τοῦ παρόντος μόνον ἐπιμεληθεῖσαι. διὸ δὴ καὶ ἰσάριθμοι πρὸς πέντε διαιροῦνται, ἐπειδήπερ τὰς πέντε αἰσθήσεις οἱ μὲν αὐτῶν ἐφυλάξαντο καθαρὰς καὶ παρθένους ἁμαρτημάτων, ἃς οἱ πλεῖστοι σοφίας προσηγόρευσαν πύλας, αἱ δὲ τοὐναντίον πλήθεσιν ἀδικημάτων ἐλωβήσαντο φυράσασαι κακίᾳ. [*](4 Plato Symp. 212 A. Meth. De res. I, 28, 2 — 6 Mt. 25, —4 — 16 HI Orig. In Mt. ΙV, 354 Lomm. (Hier. PL 26, 191 BC) — 17 ? (Zeller, Phil. d. Gr. 4 III, 1, 73f)) [*](6 — S. 67, 19 Phot. Bibl.237 S. 309b, — 310a, 13 — 15 ff vgl. Nilus Epist. III, 298) [*](1 πάντα τὰ P Ι πληρωθῆναι PJh: συντείνοντα + P Jh Ι ἔρωτα] αἰῶνα P 2 δράσας B 4 σκιογραφούσας P? Ο: σκιαγραφία PI Phaed. Β Ι μᾶλ(λον) unleserl. 4 f PI οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, . . ἀλλ’ ἀληθῆ 6 Τὸ γὰρ — ἁρπασθέντες τοῦ κυρίου S. 69, 2 bei Ph (eingel. mit ὄτι φησίν) mit Auslassung von ἀνομβρούσης S. 67, 19 — αἱ λαμπάδες S. 68, 20 Ι Τὸ γὰρ λεγ(όμενον) unleserl. Ι ὁμοιοῦσθαι Ι. οὐρ)ανῶν — αἵτινες Ζ. 7 unleserl. Ο 7 αἵτινες — νυμφίῳ Ζ. 8 < Ph Ι αὐτῶν V 8 ἀπαν(τή)σουσσαι — σημαί)νειν unleserl. Ι ὑπαντ. MAI Ι βουληθῆναι Μ ΑΙ Ι ὁδὸν — τοῦ ݲ στοιχείου) Ζ. 9f unleserl. 0, sehr abweichend 2. Hd. M AI 9 πάσας + Ph M AI Jh 10 ἐστείλαντο O 59v Ι μὲν P ν Ι αἱ < Ph Jh Ι δέκα + Bo Wd 11 ταύτῃ] πάντῃ Ph b Ι δέκα] δὲ . καὶ Ρ Ι ἐπειδὴ — πρόθεσιν Ζ. 12 < Ph 13 καὶ εἰσαῦθις < Ph 14 τοῦ — ἐπιμελ. Z. 15 < Ph 15 Nilus ἐκεῖνον γὰρ ἐγὼ παρθένον καλῶ, τὸν καὶ ψυχῇ καὶ σώματι παρθενεύοντα . . . . . ὁ κύριος τὰς μὲν πέντε εἰς τὸν νυμφῶνα τῆς βασιλείας εἰσήγαγε διὰ τὸ τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκὶ καθαρεύειν, τὰς δὲ πέντε ἀπέκλεισεν, ἐπειδὴ τῷ σώματι μόνῳ ἐπαρθένευον, τοῖς δὲ λογισμοῖς ἐρρυπαίνοντο ἐαυτὰς ἀπατῶσαι 16 f x. π. ἁμαρτ. < Ph 17 πύλας προσηγ. Ph 18 πλήθ. ἀδικ. < Ph Ι κατελοβήσαντο Ph Ι φύρασαι < Ph Ι κακίας Ο)

ὲrκρατευοάμεναι rὰρ καὶ ἁrνεύσασαι όικαιοσύνης εὐφόρησαν μa-λλον χαραπτώμασιν· ἐξ οὖ δὴ καὶ ουνέβη τῶν Μιων ἔξω περιβόλων a̓ποκλεισθείσας όπarορευθῆναι. έίτε yaQ κατορθοῦμεν ἕτε πλημμε- λοῦμεν, διὰ τούτων ὲκάτερα καὶ τὰ ἀνόραrαθήματα κρατύνεται καὶ τὰ κακοπραrήματα. καὶ ωοσπερ ἡ Θάλλουσα καὶ ψαλμῶν ἁrνείαν ἔφη καὶ ὤτων εἶναι καὶ γλώσσης καὶ τῶν λοιπῶν καΜης αιΜητη- ρΙων, ουοτω όὴ καὶ ἐνταΜα τὴν πίστιν ἄσυλον ἡ φυλαξαμένη τῶν \ πέντε διόόων τῆς ἀρετῆς, ὁράσεως, rεύοεως, ὀσφρήσεως, ἁφῆς τε καὶ a̓κοῆς, πέντε προσαrορεύεται παρΜνοι, διὰ τὸ τàς πέντε τῆς αἰοkι- σεως ἁrνὰς a̓ποκαταστῆσαι xcö Χριστῷ φαντασίας, ἀφ ἑκάστης αὐτῶν oia λαμπτὴρ τὴν ὁσιότητα λάμπουσa τρανῶς. ἡ rὰρ πεντάφωτος ἡμῶν ὡς dXtjd^ö^g λαμπὰς ἡ οάρξ ἐστιν, i]v ἡ ψυχὴ βαστάζουσα όᾳδὸς δίκην xcö νυμφίῳ καρίστατaι Χριστῷ τῇ ἡμέραι τῆς ἀναστáσεως, χαραφαίνουσa διà πασῶν τῶν αιΜήσεων διΜρώσκουσαν λαμπρὰν τὴν ἐͅστιν· καθὼς αὐτὸς ἐδΛ́αξεν εἰπών .πῦρ ἦλθον βαλεῖν έͅς τὴν yjjv, καὶ τί ἤθελον εἰ ἤδη όνήφθη;‘ yl]v ἡμῶν τὰ σκηνώματα φράσας, εΙς α0 ἐβούλετο ταχέως ἀναφθῆναι τὴν ὀξυκίνητον τῆς όιόασκαλίας aὐτοῦ καὶ διáπυρον πρa-ζιν. τὸ rὰρ ἴλαιον τῇ σοφίᾳ καὶ τῇ δικαιο- σΜνν παραβλητέον· ἀνομβρούσης rὰρ ταῦτα τῆς ψυχῆς ἀφθόνως καὶ ἐπιχεούσης xä σώματι εἰς υοψος ἀναφλἐrεται τῆς όρετῆς a̓́σβεοτον .τὸ φῶς, ἔμπροσθεp τῶν Μ̓ρώπωνι ἐκλάμπον τὰς πράξεις τὰς καλáς, ωοστε όοξασθῆναι .τὸν πατέρa‘ .τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς‘.

Τοιοῦτον ἔλαιον ἄρα κἀκεΙνοι προσέφερον ἐν τῷ Λευἰ·τικῶ, »ἄτρυγον ἔλαιον, Μαρόν, κεκομμένον καῦσαι λύχνον ὲ́ζω τοῦ κατα- [*](2 Mt. 25, 10. 12 — « Symp. 5, 4 S. 57, 5Κ — 10 E Kor. 11, 2 — 15 Lk. 12, 49 — 16 Tgl. II Petr. 1, 18. 14 — 21 Mt. 5, IG — 24 Lev. 24, 2. 3) [*](1 ἐγκρατεύσασαι Cb Ι ἁγνευσάμεναι | μᾶλλὄ εὐφόρεσαν Ph 2 δι) Ph Ι xü)v~ ἀποκλεισ8. Ζ. 3́1 aὐτὰς Ph 3 ἀποκλεισΜισαι P 4 κραΜνε- tat B 5 κακà πράγματa Ph ἁγνείαν nach ὤτων Ζ. 6 P Jh 7 οςτως P Ι δι) P I ἄν͂λὄ P 8 όσφράνσεως B: P 1S7: Phb ) προσαγορεύονται PPhaJh 10 avx^q Ph 11 λαμπάδα Jh Ι λάμπ. BPhaWd: λάμπουσαν OP (in Phb das ν übergeschr.) 12 ὡς OPh 13 ἀναστάσεως undeutl. 14 (αἰσθρ́- σ)εων ιε(κΟρώ)σκοῖσαν sehr undeutl. Ο Ι διΜρώσκουσα Phb; iu Lücke 2. Hd. M 15 καΜς undeutl. Ο Ι ἐδΙδαξεν — Μ)ον wxAeevl. Ο Ι ἐόίδασκενΜAl 16 τί PPh; auch B, aber e. Zeichen des Ausfalls Ι τί Μ̓ελον) — ἀἤφΟη unleserl. u. γῆν Μ- undeutl. Ο Ι έͅ ἤδρ ἀνΜη in Lücke 2. Hd. M Ι (φρά)σας — όι- ασκαλίας Z. 17 unleserl. Ο: φράζω yi AI, dann bis όξυκ. Ζ. 17 ganz abweichend in Lücke 2. Hd. MAI 18 ccvxov 60 18Ι τ-̓́ δικ. κ. xtj σοφίᾳ Ph 19 ἀνομ- βρούσης — λαμπάδες S. GS, 20 Ph 23 ἴλαιον . . κἀκεῖνοι <Ο)

πετάσματος ἔναντι κυρίου«. ἀλλ’ ἐκείνοις μὲν βραχύτατον φῶς προσετέτακτο θεραπεύειν »ἀφ’ ἑσπέρας εἰς ἕω«. ὁ γάρ τοι αὐτῶν ἔοικεν εἰκάζεσθαι τῷ λόγῳ τῷ προφητικῷ τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ φαίνοντι παρρησίαν, τρεφόμενος ἀπὸ τῶν πράξεων καὶ τῆς πίστεως τοῦ λαοῦ, ὁ δὲ ναὸς τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομιας«, ἐπειδήπερ λύχνος περὶ οἶκον ἔνα μόνον δύναται φαίνειν. πρὸ τῆς ἡμέρας οὖν ἐχρῆν τοῦτον καίεσθαι τὸν λύχνον· »καύσουσι« γάρ φησιν »αὐτὸν ἕως πρωΐ«, τουτέστιν ἔως τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. ὄτι τοῦ ὴλίου« τῆς ὰγνείας άνατείλαντος καὶ τῆς δικαιοσύνης. οὐ χρεία λύχνου. ὄσον μὲν οὖν ὁ λεὼς ἐκεῖνος χρόνον ἀπεθησαύριζε τὰ τρέφοντα τὸν λύχνον ἐπιχορηγῶν τὸ ἔλαιον διὰ τῶν ἔργων, ὁ λύχνος αὐτοῖς οὐκ ἔσβεστο τῆς σωφροσύνης, ἀλλ’ ἠν φαινόμενος ἀεὶ καὶ λάμπων ἐν τῷ »σχοινίσματι τῆς κληρονομίας.· ὄτε δὲ ἐπέλιπε τὸ ἔλαιον ἀπὸ τῆς πίστεως εἰς ἀκολασίαν αὐτῶν ἐκτροπαλιζομένων, ὁ λύχνος ἄρδην ἀπεσβέσθη, ἴνα δὴ πάλιν ἐξαστράψωσι τὰς λαμπάδας ἐπαλλήλοις διαδοχαῖς ἄνωθεν αἱ παρθένοι τῷ κόσμῳ πυρσεύουσαι τὴν ἀφθαρσίαν. χορηγητέον οὖν δὴ τὸ ἄτρυγον ἔλαιον καὶ νῦν τῶν καλῶν ἔργων ἀδεῶς καὶ τῆς συνέσεως, πάσης κάτω βριθούσης ἀφυλισμένον φθορᾶς, ἴνα μὴ »χρονίσαντος τοῦ νυμφίου« σβεσθῶσιν ὁμοίως καὶ ἡμῶν αἱ λαμπάδες. ὁ γάρ τοι χρονισμός ἐστι τὸ πρὸ τῆς παρουσίας διάστημα τοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ νυσταγμὸς καὶ ἡ κοίμλησις τῶν δέκα παρθένων ἡ ἔξοδος ἀπὸ τοῦ βίου, τὸ δὲ μεσονὐκτιον ἡ βασιλεία τοῦ ἀντιχρίστου, καθ’ ἤν ὁ ὀλοθρευτὴς ἄγγελος ἐπιπορεύεται τὰς οἰκίας. ἡ δὲ κραυγὴ ἡ γεγενημένη καὶ λέγουσα »ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρκεται· ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ‘ ἡ φωνή ἐστιν ἡ ἀπὸ τῶν οὐρανῶν καὶ ἡ σάλπιγξ, ὁπότε πάντεσ ἐξαναστάντων αὐτοῖς οἱ ἄγιοι [*](5. 13 Deut. 32, 9. Psal. 104, 11 — 7 | Lev. 24, 3 — 9 Mal. 4, 2. Apok. Joh. 21,23. 22,5 — 16 Plato Pol. I, 328A — 19 Mt. 25, 5. S — 23 Exod. 11,4. 12, 28 — 24 Mt. 25, 6 — 261 Thess. 4, 16. 17) [*](20—S. 69, 2 Pliot. Bibl. 237 S. 310a, 4—12) [*](2 ὁ γάρ P ν 3 f ἐπὶ σωφροσύνην Β 7f γαρ φησιν αὐτὸν Ο P, γὰρ αὐτόν φησιν VBJh 8 τῆς < B Jh 10 ἀπεθησαύριζε 0: ἀπεθησαύρισε B 13 λάμπων] λαμπρὸς P 14 ἐκτροπαλισθέντων viell. richtig 16 διαδοχαῖς P Jh : διδαχαῖς 18 κάτω βριθ. s. Index 20 ὁμοίως undeutl. Ι ὁ γὰρ — ἐστι] χρονισμὸν δὲ Ph S. 310a, 4 Ι ὁ γάρ Ρ 188 21 τῆς παρ)ουσίας δ. unleserl. O | ὁ δὲ — κοίμ.] νυσταγμὸν δὲ καὶ κοίμησιν Ph Ι κίνησις 22 τῶν — ἔξοδος] τῆς παρθένου τὴν ἔξοδον τὴν Ph Ι δέκα + Ο | παρθένων — τ(ὸ) unleserl. 22 f μεσον. δὲ τὴν βασιλείαν Ph 22 δὲ — βασιλεία Ζ. 23 undeutl. 23 καθ’ — οἰκίας Ζ. 24 unleserl. Ο : Lücke in Μ, aber AI 24 ἡ δὲ — λέγ.] κραυγὴν δὲ λέγουσαν Ph Ι κραυ . Ο Ι ἡ γεγ. 60 V: ἡ γενομένη AlJh 25 ἡ φ. — σάλπ. Ζ. 26] τὴν ἀ. τ. οὐρ. φωνὴν κ. σάλπιγγα Ph Ι ἐστὶν ἡ φωνὴ P Jh 26 πάντων P Ι οἱ ἅγιοι < Ph) τῶν σωμάτων ἐπὶ νεφελῶν οἰχήσονται, »slg τὴν ἀπάντησιν‘ ἁρπα- σΜντες ,τοῦ κυρίοὑ. προσεκτέον rὰρ ὅτι μετà τὴν κραυγὴν ἐγη- rέρθαι πάσας ὲ͂φη τὰς παρΜνους ό λόγος, τουτέστι μετὰ τὴν ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐνεχθεῖσαν βοὴν ἀναστήσεσθαι τοὺς νεκρούς· ωος που καὶ Παῦλος παρεΠυᾷ, ὅτι Ατὸς ὁ κύριοςσ λέγων ^ev κελεύσματιι ἐν φωνῇ ἀρχαrrέλου καὶ ἐν σάλπιrrι θεοῦ καταβήσεται ἀπ οὐρανοῦ. καὶ οὶ νεκροὶ ἐν Χριοτῷ ἀναστήσονται πρῶτον‘ (τουτέστι τὰ σκηνώ- ματα· ἐνεκρώθησαν rὰρ ἀπαμφιασΜντα τῶν ψυχῶν)· Π̓́πειτα ἡμεῖς οἱ ςῶντες ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαrησόμΑαa , τὰς ψυχὰς λέγων· ἡ μεὶς rὰρ κυρίως οἱ ςῶντές ἐσμεν αἱ φυχαί, αἵτινες μετὰ τῶν σωμáτων, ἀπειληφυῖαι ταῦται ἐν νεφέλαις ὑπαντησόμεθα τὰς λαμπάόας φἐρου- φέρουσαί κεκοσμημένας οὐκ ἀλλοτρίῳ καὶ κοσμικῷ κόσμω̣ τινί, ἀλλὰ xm φρονήσεως καὶ σωφροσύνης, ἄστρων όίκην ἀποστιλβόντων σέλας αὐrῆς αἰθερίου πεπληρωμένον.