Historia Ecclesiastica
Gelasius
Gelasius. Gelasius Kirchengeschichte. Loeschke, Gerhard; Heinemann, Margret; Leipzig: Hinrichs, 1918.
Ὅσιος ἐπίσκοπος Κουρδούβης ταῖς κατὰ Ῥώμην καὶ Σπανίαν καὶ [*](38 1) Ἰταλίαν πᾶσαν καὶ ταῖς ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσι τοῖς ἐπέκεινα κατ᾿ ἐμὲ οὖσιν ἕως τοῦ Ὠκεανοῦ ἁγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις διὰ τῶν σὺν αὐτῷ πρεσβυτέρων ῾Ρώμης Βίτωνος καὶ Βικεντίου.
Ἀλέξανδρος Ἀλεξανδρείας σὺν Ἀθανασίῳ τότε ἀρχιδιακόνῃ ὄντι ταῖς κατ᾿ Αἴγυπτον πᾶσαν καὶ Λιβύην καὶ Πεντάπολιν καὶ τὰ ὅμορα τούτοις ἔως τῶν τῆς Ἰνδίας ἐπαρχιῶν.
[*](20—S. 137, 7 vgl. S. 104, 21—106, 6 (= Gel.1))[*](A1H V1P3 M2P1P2)[*](2 κριθέντων A1 4 συγγράμματι H γράμματι d. übr. HSS 5 εὐσεβῆ 5 > H 6 σπουδάσματα] συγγράμματα Α1 9 προσθῆναι M2P1P2Ρ3 | ἀναγκαῖον > Η 11 γῆς > Η 13 f διεπέμψαντο Α1 17 σὺν αὐτοῖς ἡ ~ Α1 17 f καὶ οἰκουμενικὴ καὶ μεγάλη ~ ΗM2P1P2 18 ταῖς ἐκκλησίαις corr. a. τῆς— ἐκκλησίας Α1 τῆς ἐκκλησίας V1P3 19 κεκριμμένα Α1 20 Vor Ὅσιος noch ὁ HM2P1 | κουρδρούβης 8 Α1 κορδούβης υ Μ2, über κουρδούβης von späterer Hd. κουρδού P3 | ταῖς A1 τῆς ΗM2P1P2V1P3 20 f καὶ ἰταλοίαν καὶ σπανίαν πᾶσαν V1P3 vor σπνίαν von späterer Hd. ἰ vorgesetzt P3 22 οὖσι μέχρι A1 25 καὶ1 = Gel.1] > HSS, aber λιβύην τε H)Μακάριος Ἱεροσολύμων σὺν Εὐσεβίῳ τῷ Παμφίλου ἐπισκόπῳ Καισαρείας ταῖς κατὰ Παλαιστίνην καὶ Ἀραβίαν καὶ Φοινίκην.
Εὐστάθιος Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης ταῖς κατὰ Συρίαν κοίλην καὶ Μεσοποταμίαν πᾶσαν καὶ Κιλικίαν ἑκατέραν.
Ἰωάννης Πέρσης ταῖς έν Περσίδι πάσῃ καὶ τῇ μεγάλῃ ἰνδίᾳ.
Λεόντιος Καισαρείας Καππαδοκίας, τὸ τῆς ἐκκλησίας τοῦ κυρίου καλλώπισμα, ταῖς κατ’ αὐτὴν Καππαδοκίαν Γαλατίαν Πόντον Διοσπόντου Παφλαγονίαν Πόντον Πτολεμαϊκὸν Ἀρμενίαν μικρὰν καὶ μεγάλην.
Θεωνᾶς Κυζίκου ταῖς κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ Ἑλλήσποντον Λυδίαν τε καὶ Καρίαν διὰ τῶν ὑπ’ αὐτὸν ἐπισκόπων Εὐτυχίου Σμύρνης καὶ Μαρίνου Τρωάδος.
Ἀλέξανδρος Θεσσαλονίκης διὰ τῶν ὑπ᾿ αὐτὸν τελούντων ταῖς κατὰ Μακεδονίαν πρώτην καὶ δευτέραν σὺν ὅλῃ Ἐλλάδι τήν τε Εὐρώπην πᾶσαν Σκυθίαν ἑκατέραν καὶ ταῖς κατὰ τὸ Ἰλλυρικὸν ἁπάσαις Θεσσαλίαν τε καὶ Ἀχαΐαν.
Νουνέχιος Λαοδικείας ταῖς κατὰ τὴν Φρυγίαν πρώτην καὶ δευτεραν.
Πρωτογένης ὁ θαυμάσιος πόλεως Σαρδικῆς ταῖς ἐν Δακίᾳ Καλαβρίᾳ βρίᾳ Δαρδανίᾳ καὶ ταῖς ὁμόροις τούτοις.
Κεκιλιανὸς πόλεως Καρθαγένης ταῖς κατὰ πάσας τὰς ἐπαρχίας τάς τε Ἀφρικὰς καὶ τὰς Νουμηδίας καὶ Μαυριτανίας ἀμφοτέρας οὔσαις ἀγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις.
Πιστὸς Μαρκιανουπόλεως ταῖς κατὰ τὴν Μυσίαν καὶ τὰ τῶν Ἀθηνῶν καὶ Γάλλων ἔθνη καὶ ταῖς πλησιοχώροις τούτων πόλεσιν.
Ἀλέξανδρος Κωνσταντινουπόλεως τότε πρεσβύτερος ἔτι ὢν εἰς [*](Α1Η V1P3 M2P1P2) [*](1 Μακάριος an siebenter Stelle Gel.1 2. 3. 5. 19 ταῖς] τῆς HSS 2 ἀρραβίαν HP1M2 5 ἰωݲς Ρ3 6 λέοντος aber d. Corrector am Rand λεόντιος 7 f διοσπόντον M2P1P2 | πόντον παφλαγονίαν διοσπόντον H 8 πόντου πτολεμαϊκοῦ A1V1P3 | πολεμαϊκὸν H | ἀρμενίαν + πο Α1 10 ἑλλήσποντον Α1 ἑλήσποντον V1 ἑλλήσποντον P3 11 αὐτῶν P2 14 ὁλῃ]τῇ Gel.1 15 κατὰ + φρυγίαν αݲ καὶ βݲ, aber nachträglich wieder gestrichen ersetzt H | ἰλυρικὸν P3 17 τὴν > HM2P1P2 19 ταῖς > P2 19 f καλαυρίᾳ Α1 καλαβρίαν V1 καλαβρι α P3 20 τοῖς HM2P1P2 21 πόλεως > Gel.1 | καθαργαίνης Α1 καθαργένης Μ2 (aber am Rand von späterer Hd. P1V1P3 καρθαγένης corr. aus καθαργένης P2 22 ἀμφοτέραις Α1 vgl. S. 105, 23 25 Μηνῶν von späterer Hd. gestrichen Pa | γάλων HSS vgl. das zu S. 105 Angemerkte 26 κωνσταντινουπόλεως + (24) ταῖς κατὰ τὴν μυσίαν — (26) κωνσταντινουπόλεως wiederholt A1, + ταῖς κατὰ τὴν μυσίαν aber wieder gestrichen P2)
Οὗτοι πάντες οἱ ἅγιοι καὶ ἀποστολικοὶ ἄνδρες πάσαις ταῖς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἁγίαις τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαις τὰ έν τῇ Νικαίεων ἁγίᾳ μεγάλῃ καὶ οἰκουμενικῇ συνόδῳ κεκριμένα διαπορθμεύσαντες, πανταχοῦ γῆς παρέδωκαν, καθὰ ἀρτίως ὁ λόγος ἀπέδειξεν.
[*](A1H V1P3 M2P1P2 (bis Z. 3 Κυκλάσιν))[*](1 τῆς ἐπισκοπῆς ἱερατείας corr. in τὴν ἐπισκοπὴν ἱερατείαν Α1 2 f ἐν ταῖς M2P1P2 4 ff und der Anfang des in der HS folgenden Briefes (= Bch. III 19) fehlen, doch sind anderthalb Seiten frei gelassen und am Rand steht von 1. Hd. λει π/: P2 5 ἁγίᾳ + καὶ R 6 οἰκουμένῃ Μ2 (aber am Rand von späterer Hd. οἰκουμενικῇ) 1 κεκριμμένα Α1 7 κατὰ (aber vonspäterer Hd. corr. in καθὰ) Μ2 | καθὰ —ἀπέδειφεν > Gel.1 | ἀρτίως: d. h. S. 135, 10 ff | ἀπέδειξεν + ἐπληρώθη λόγος ݲ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας A1V1P3 (in V1P3 ist δεύτερος ausgeschrieben) + τέλος τοῦ βݲ λόγου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἰστορίας H)